จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1674

ร่างกายของเย่หยวนค่อยๆ ดูพลังงานนั้นมาอย่างต่อเนื่อง!

ระหว่างที่ทนรับความเจ็บปวดมหาศาลไว้ ร่างกายของเย่หยวนก็เกิดส่งแสงสว่างจ้าขึ้นมา

วิ้ง!

กายทองคำของเย่หยวนส่องแสงที่สว่างเจิดจ้าจนทำให้พื้นที่ในม่านหมอกรอบๆ แทบจะได้กลายเป็นเวลากลางวัน

การแปลงกายทองคำเก้าอหัตถ์ระดับสี่สำเร็จลงได้ในที่สุด!

ตอนนี้ร่างกายของเย่หยวนสามารถบรรลุระดับมาได้อย่างไม่มีข้อขัดข้องใดๆ

เท่านี้เย่หยวนก็สามารถรับมือกับนักยุทธอาณาจักรราชันพระเจ้าได้ด้วยแค่ร่างกายของเขาเพียงเท่านั้นแล้ว

แต่ทว่ามันยังไม่จบ!

เพราะเย่หยวนยังคงดูดกลืนพลังงานนั้นมาตีร่างกายต่อเนื่องอย่างไม่มีทีท่าจะหยุดยั้ง

เขากำลังท้าทายขีดจำกัดของตนเอง!

พลังอันรุนแรงนั้นมุ่งหน้าสู่ร่างของเย่หยวนอย่างบ้าคลั่ง

ในที่สุดแล้วเย่หยวนก็ไม่สามารถทนมันได้อีกจนต้องปล่อยเจ้าเส้นสายฟ้าไป

ส่วนตอนนี้กายทองคำของเขาก็ขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของระดับสี่แล้วเรียบร้อย!

“ฮ่าฮ่าฮ่า! สุดยอด! เจ้าสายฟ้านี้มันช่างมีพลังที่สุดแข็งแกร่ง! ข้าแค่ใช้มันไปนิดเดียวแต่กลับสามารถช่วยข้าบรรลุระดับสี่ได้!”

หลังจากหายเจ็บแล้วเย่หยวนก็รู้สึกได้ถึงพลังอันล้นปรี่ในร่างกาย

อารมณ์ในตอนนี้ของเขามันทำให้เย่หยวนอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นกู่ร้องอย่างสะใจ

หวู่เฉินได้แต่ยิ้มแห้งๆ กับภาพตรงหน้า “เจ้าทำได้จริงๆ เด็กคนนี้! ช่างเป็นสัตว์ประหลาดโดยแท้! ตอนนี้เจ้าก็สามารถสังหารนักยุทธอาณาจักรราชันพระเจ้าสามดาวได้ด้วยหมัดเดียวแล้ว!”

ร่างกายระดับสี่ขั้นสูงนั้นมันมีพลังเทียบเท่ากับนักยุทธอาณาจักรราชันพระเจ้าสามดาวได้เลย

แต่ยอดฝีมือที่ฝึกฝนร่างกายด้วยนั้นจะสามารถจัดการผู้คนในระดับเดียวกันได้อย่างง่ายดาย!

พลังวิชายุทธเผ่ามังกรของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำกว่าร่างกายของนักยุทธธรรมดาๆ นัก การจะสังหารนักยุทธอาณาจักรราชันพระเจ้าสามดาวลงตอนนี้มันจึงไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นเลย

ต่อให้เป็นอาณาจักรราชันพระเจ้าสี่ดาว เขาก็มีปัญญาพอที่จะต่อต้าน!

เย่หยวนหัวเราะ “หลังจากบรรลุได้ในครานี้ ฤทัยแห่งฟานจู้หลงของข้าก็ได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งแล้ว! ตอนนี้ร่างกายของข้าจึงสามารถใช้ในการต่อสู้ได้อย่างเต็มที่!”

วิชาการต่อสู้เผ่ามังกรของเย่หยวนนั้นถูกศึกษาบ่มเพาะมาอย่างดี พลังการต่อสู้ของเขาในตอนนี้จึงพุ่งขึ้นไปสู่มากกว่าแค่ระดับเดียว

“หืม? เย่หยวน ดูที่กายทองคำของเจ้าสิ เหมือนว่ามันจะลายแปลกๆ ปรากฏขึ้น!” หวู่เฉินร้องบอก

เย่หยวนหรี่ตาเล็กลงทันทีก่อนจะก้มหน้าลงมองที่ร่างกายของตัวเอง

หลังจากใช้พลังงานของเส้นสายฟ้าอย่างบ้าคลั่ง ตอนนี้ร่างกายของเขาจึงมีสภาพที่เละไม่เป็นท่า

และเย่หยวนก็ได้เห็นว่าบนร่างนั้นมันมีลายเส้นสีฟ้าที่ไม่เคยมีมาก่อนปรากฏขึ้นจริงๆ

ลายสีฟ้าอันน่าพิศวงนี้มันฝังตัวในกายทองคำของเขา หากไม่มองดีๆ ก็จะไม่มีทางเห็นได้เลย

“นี่มัน… นี่มันลายบ้าอะไรกัน?” เย่หยวนตื่นตกใจ

หวู่เฉินส่ายหัวและตอบมาด้วยท่าทางงงไม่แพ้กัน “กายทองคำเก้าอหัตถ์นั้นไม่มีลวดลายแบบนี้แน่ๆ ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่า… สีของมันดูคล้ายๆ กับเจ้าเส้นสายฟ้านั้นไม่ผิดเพี้ยน เป็นไปได้ไหมว่า… พลังงานที่เจ้าดูดกลืนเข้ามามันจะมีคุณสมบัติบางอย่างของเจ้าสายฟ้านั้นถูกดูดกลืนเข้ามาด้วย?”

เมื่อเย่หยวนได้ยินเขาก็ขนลุกตั้งชันทันที

เพราะเจ้าสายฟ้านั้นมันมีพลังที่แสนจะรุนแรงอย่างปฏิเสธไม่ได้ ต่อให้เป็นยอดฝีมืออาณาจักรนภาสวรรค์ก็คงไม่มีทางทนทานรับไว้ได้ ต้องเปลี่ยนกลายเป็นฝุ่นผงในทันทีแน่

ตอนนี้เมื่อมันเข้ามาในร่างของเขาแล้ว เย่หยวนจึงไม่ทราบได้เลยว่ามันจะเป็นพรหรือเป็นคำสาป!

“ช่างมันเถอะ อย่าได้กังวลกับมันเลย! มันคงเป็นได้แค่พรหรือคำสาป และหากมันเป็นคำสาปข้าก็คงเลี่ยงมันไม่ได้แล้ว!”

พูดจบเย่หยวนก็กดแสงที่ส่องสว่างออกมาจากร่างไว้และนำผ้าคลุมชุดสีฟ้าออกมาใส่ทับแทนเสื้อผ้าที่ขาดและมุ่งหน้าต่อไป

ไม่รู้ว่าเดินมานานแค่ไหน แต่ในที่สุดเย่หยวนก็เห็นแสงสว่างตรงหน้าจนได้

เป็นเวลานั้นเองที่เขารู้สึกได้ว่าร่างกายของเขามีแรงกดดันเข้ามาหนักกว่าเก่า

เขารู้แล้วว่าตัวเองคงไปต่อทั้งๆ แบบนี้ไม่ได้

เย่หยวนในตอนนี้นั้นสามารถควบคุมเขาน้อยแห่งถงเทียนได้แค่ถึงระดับสี่เท่านั้น

ยิ่งขึ้นเขาแห่งถงเทียนมาสูง พลังกดดันจากยอดเต๋ามันก็จะยิ่งรุนแรง

ตอนนี้มันเป็นจุดสุดยอดที่เขาน้อยแห่งถงเทียนจะพาเขาขึ้นมาได้แล้ว