จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1718
“เฮอะ นี่หรือคือฝีมือของเจ้า? หากมีปัญญาแค่นี้เจ้าได้ตายแน่!” ที่ด้านล่างเซียโหหยุนกำลังเยาะเย้ย
ในสายตาคนอื่น เย่หยวนนั้นมีพลังฝีมือที่เหนือล้ำจนเกินบรรยาย
การที่เขาสามารถต่อสู้กับซ่งเทียนเฉียงมาได้ขนาดนี้ พลังฝีมือของเขามันก็เหนือล้ำกว่าที่ใครจะคาดเดาแล้ว
แต่ในสายตาของเซียโหหยุน มันยังไม่มากพอให้เขาสนใจ
“เย่หยวนคนนี้ช่างมีพลังการต่อสู้ที่เหนือล้ำ!”
“ใช่แล้ว ถึงสุดท้ายพลังของเขาจะต่ำกว่าหน่อยแต่ด้วยการปรับใช้แนวคิดที่แสนเชี่ยวชาญนั้นมันจึงทำให้เขาสู้กับซ่งเทียนเฉียงได้อย่างไม่ด้อยกว่าเลย!”
“ผู้ที่เพิ่งบรรลุกายทองคำอหัตถ์ระดับสี่ชั้นกลางกลับสู้ได้ถึงขั้นนี้ เรื่องเช่นนี้มันเกินกว่าที่จะเชื่อจริงๆ!”
…
ที่ล่างสังเวียนเหล่าผู้เข้าร่วมงานต่างมีสีหน้าไม่สู้ดี
เพราะพลังฝีมือของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำกว่าที่พวกเขาคาดคิดไปมาก
ผู้ที่ดูน่าจะตายตกเป็นคนแรกกลับกลายมาเป็นม้ามืดที่แม้แต่ซ่งเทียนเฉียงผู้นั้นก็ยังไม่สามารถจัดการลงได้ง่ายๆ
บนสังเวียนซ่งเทียนเฉียงที่ต่อสู้แล้วได้แต่เสมอก็รู้สึกวิตกขึ้นมาในจิตใจเช่นกัน
“ศัตรูของข้าคือเซียโหหยุน จะมาแพ้ให้เด็กเช่นนี้ได้อย่างไร? ช่างมันเถอะ เดิมทีนี่เป็นท่าที่ข้าเก็บไว้ใช้กับเซียโหหยุน แต่คงต้องนำมันออกมาใช้เสียก่อนแล้ว!”
ซ่งเทียนเฉียงใช้จังหวะถอยจากการปะทะดีดตัวออกไปไกลจากเย่หยวน
จู่ๆ คลื่นพลังของซ่งเทียนเฉียงก็พุ่งสูงทะลุฟ้า ร่างกายของเขาแอ่นออกมาเหมือนคันธนูที่พร้อมยิง
นั่นทำให้ทุกคนหน้าถอดสี กระบวนท่าที่ซ่งเทียนเฉียงยังไม่ได้ใช้ออกมานี้ แต่มันกลับเริ่มรวบรวมแรงพุ่งเข้ามาไว้แล้ว
แค่มองก็รู้ได้เลยว่าการโจมตีต่อไปนี้คงเป็นอะไรที่รวดเร็วปานสายฟ้า!
“ช่างเป็นท่าโจมตีที่รุนแรง! รวดเร็วปานสายฟ้า หมัดนี้ช่างสุดยอด!”
“ดูแล้วมันคงเป็นท่าพิฆาตของซ่งเทียนเฉียง! เกรงว่า…เย่หยวนคงตกอยู่ในอันตรายแล้ว!”
“ท่านั้นของเย่หยวนที่ปะทะกับราชันพระเจ้าห้าดาวได้นั้น มันคงเป็นขีดจำกัดของเขาแล้วใช่หรือไม่? งั้นผู้ชนะก็คงตัดสินกันแน่แล้วทีนี้!”
…
ซ่งเทียนเฉียงนั้นยังไม่ทันต่อยหมัดออกมาแต่ทุกผู้คนก็รู้สึกได้ในทันทีว่ามันต้องเป็นการโจมตีที่รุนแรงกว่าครั้งก่อนๆ มากแน่นอน!
การโจมตีที่อยู่บนจุดสูงสุดของราชันพระเจ้าห้าดาว มันใกล้เคียงกับราชันพระเจ้าหกดาวมาก
ด้วยกำลังของเย่หยวนในตอนนี้ มันไม่มีทางใดเลยที่เขาจะรับไว้ได้
ส่วนในที่นั่งผู้ชม เจียนปิงที่เห็นภาพนั้นก็ตื่นเต้นดีใจขึ้นมา
เขานั้นมองดูสังเวียนของกลุ่มที่หกมาทั้งวัน เมื่อได้เห็นว่ากำลังจะเกิดการโจมตีเช่นนี้ขึ้น เขาก็เริ่มจะมองเห็นแสงแห่งความหวังขึ้นมา
เพราะหากซ่งเทียนเฉียงช่วยสังหารเย่หยวนให้ มันคงเป็นเรื่องที่แสนวิเศษ
จัดการมัน!
สังหารมัน!
เจียนปิงตะโกนอยู่ในใจ!
“เย่หยวน เจ้าบังคับข้าเองนะ! ข้าขอดูหน่อยเถอะว่าเจ้าจะรับหมัดนี้ไว้ยังไง! กำปั้นดาวตกสวรรค์!”
ซ่งเทียนเฉียงตะโกนลั่นและปล่อยหมัดของตัวเองออกมาราวกับลูกปืนใหญ่
พลังโลกอันรุนแรงเปลี่ยนให้ร่างของเขากลายเป็นเส้นแสงสีขาวราวกับดวงดาวที่พุ่งตกลงมา!
ความรุนแรงของมันนั้นเหนือกว่าคำบรรยายใดๆ
แต่ตอนนั้นเองที่อีกด้านก็เกิดคลื่นพลังที่สะท้านฟ้าขึ้นด้วย!
ตอนนี้ร่างกายของเย่หยวนมีลายสีฟ้าปรากฏขึ้นมารอบๆ ตัว
เสียงคำรามมังกรเข้าปะทะกับกำปั้นดาวตกสวรรค์ของซ่งเทียนเฉียงเข้าตรงๆ
นั่นทำให้ทุกคนหน้าถอดสี ดวงตาเปี่ยมไปด้วยความหวาดกลัว
“นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไรกัน?”
“ช่างเป็นการโจมตีที่รุนแรง! ไม่แพ้ท่าของซ่งเทียนเฉียงเลย!”
“เด็กคนนี้มันยังมีไม้ตายเช่นนี้ซ่อนไว้อีกเรอะ! มันทำได้ยังไงกัน!”
…
แน่นอนว่าการโจมตีที่รุนแรงปานนั้นย่อมสร้างภาระให้ร่างกายผู้ฝึกตนมาก
หากให้พูดตามหลักการ สภาพร่างของเย่หยวนในตอนนี้มันยังไม่พอที่จะใช้ท่ารุนแรงขนาดนี้ออกมา
แต่ว่าเย่หยวนก็ทำได้!
พวกเขานั้นไม่รู้ถึงลายสีฟ้านี้ ลายสีฟ้านีที่ช่วยให้ร่างกายของเย่หยวนแข็งแกร่งกว่าที่เห็นจากภายนอกมากนัก
กรงเล็บมังกรเอกภพกระบวนที่สอง เทพมังกรเหยียบสวรรค์!
ทุกคนได้เห็นว่ามังกรสีฟ้าครามนั้นผสานตัวเข้ากับกรงเล็บมังกรและฟาดฟันลงสู่แสงสีขาวที่พุ่งเข้ามา
ปะทะตรงๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...