จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1735

สรุปบท ตอนที่ 1735 ปะทะราชาแมลง!: จอมเทพโอสถ

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 1735 ปะทะราชาแมลง! – จอมเทพโอสถ โดย Internet

บท ตอนที่ 1735 ปะทะราชาแมลง! ของ จอมเทพโอสถ ในหมวดนิยายAction เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ตอนที่ 1735 ปะทะราชาแมลง!
ยิ่งเข้าแหล่งศูนย์กลางไปเรื่อยๆ แก๊สที่กัดกร่อนมันก็ยิ่งรุนแรงขึ้นและเป็นภาระที่หนักหนาขึ้น

พลังของหยูจิงนั้นเริ่มเข้าสู่สภาวะยุ่งเหยิงและทำให้นางช้าลงกว่าคนอื่นๆ มาก จนตกลงไปอยู่ด้านหลังเย่หยวนในที่สุด

จู่ๆ เย่หยวนก็ดึงแขนของหยูจิงไปและส่งผ่านปราณเทวะโกลาหลให้

เมื่อรู้สึกว่ามือของตัวเองถูกจับเข้าหยูจิงก็ตกใจรีบดึงมือกลับด้วยสัญชาตญาณทันที

แต่ไม่นานจากนั้นนางก็พบว่าพลังและปราณเทวะของตัวเองกลับมาปกป้องร่างของนางได้อีกครั้ง ช่วยลดภาระที่ร่างกายนางต้องได้รับไปอย่างมาก

หยูจิงมองดูเย่หยวนด้วยความตื่นตกใจ ตอนนี้นางเพิ่งจะทันรู้ตัวว่าเย่หยวน ราชันพระเจ้าสามดาวคนนี้กลับมีท่าทีสบายๆ มาได้จนตอนนี้!

แถมตอนนี้เขายังมีแรงพอจะมาเสริมปราณเทวะให้นางอีก

เขาทำได้อย่างไรกัน?

ตอนนี้นางรู้สึกได้ว่าปราณเทวะที่ห่อหุ้มร่างอยู่นี้มันแข็งแกร่งกว่าปราณของนางเสียอีก ไม่แปลกใจเลยที่ว่าเย่หยวนจะสังหารตะขาบเพลิงคลั่งลงได้

เพราะชายคนนี้มันไม่ธรรมดา!

“ขอบคุณนะเย่หยวน!” หยูจิงบอกขอบคุณจากก้นบึ้งของหัวใจ

เย่หยวนยิ้มรับ “พี่จิง ท่านขอบคุณข้ามากี่ครั้งแล้วเนี่ย!”

หยูจิงหน้าแดงขึ้นมาด้วยความอายทันที “ข้า…นอกจากพูดขอบคุณแล้วก็ไม่รู้จะพูดอะไร”

เย่หยวนยิ้มและกำลังคิดจะตอบกลับไป แต่จู่ๆ เขาก็รู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนรุนแรงที่อยู่ตรงหน้า

ปัง!

แมลงยักษ์ตัวสีขาวพุ่งขึ้นมาจากผืนดินและอ้าปากกว้างพุ่งเข้าหาเย่หยวนทันที

คนทั้งสี่ที่วิ่งอยู่ด้านหน้านั้นก็ตื่นตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ไม่น้อยเช่นกัน

ด้วนเผิงหน้าถอดสีตะโกนบอก “แย่แล้ว ราชาแมลง! ดูท่าจะอยู่ยอดๆ ของระดับสี่ชั้นกลางเลยด้วย! พวกเขาทั้งสองแย่แล้ว!”

เพราะที่ๆ ราชาแมลงปรากฏตัวนั้นมันพอเหมาะพอเจาะอยู่ตรงกลางระหว่างคนทั้งสี่กับพวกเย่หยวนพอดิบพอดี

เมื่อลัวยองได้เห็นภาพนี้เขาก็ยิ้มออกมาอย่างดีอกดีใจ

เพราะแม้เมื่อสักครู่เย่หยวนจะช่วยเขาไว้ แต่เขาก็ยังคิดอยากให้เย่หยวนตายลง!

หยูจิงหน้าซีดเผือดและตะโกนบอก “เย่หยวนระวัง!”

เรื่องราวในตอนนี้มันเกิดขึ้นอย่างกะทันหันจนทั้งสองไม่ทันตั้งตัว

แต่มันก็สายเกินกว่าจะหลบแล้ว

หยูจิงพยายามจะผลักเย่หยวนออกไปและรับการโจมตีจากเจ้าแมลงไว้เอง แต่นางกลับรู้สึกได้ถึงร่างกายที่ไม่สั่นไหวของเย่หยวน

ตอนนี้มือซ้ายของเย่หยวนกางกรงเล็บออกมาพร้อมเสียงคำรามของมังกรที่ดังลั่น

เทพมังกรเหยียบสวรรค์!

ปัง!

เสียงดังสะท้านดังขึ้นมา ร่างของทั้งเย่หยวนและราชาแมลงปลิวออกจากกัน

หยูจิงตื่นตกใจอย่างมาก นางไม่คิดว่าพลังฝีมือที่แท้จริงของเย่หยวนจะแข็งแกร่งปานนี้

ราชาแมลงนี้มันมีคลื่นพลังที่แข็งแกร่งกว่าตัวนางเองเสียอีก มันน่าจะอยู่ยอดของระดับสี่ชั้นกลางแล้ว

ส่วนเย่หยวนในวินาทีวิกฤต กลับสามารถปะทะกับมันได้ตรงๆ!

พวกด้วนเผิงเองก็มีสีหน้าตื่นตกใจไม่แพ้กัน เขาไม่คิดไม่ฝันว่าเย่หยวนจะรอดออกมาได้ครบสามสิบสองเช่นนี้

“ที่แท้เย่หยวนก็เป็นผู้ฝึกฝนร่างกาย ที่สำคัญเขายังมีร่างระดับสี่ชั้นกลางแล้วด้วย!” ด้วนเผิงกล่าวออกมาอย่างตื่นตะลึง

ลัวยองนั้นคิดแน่ๆ ว่าเย่หยวนต้องตาย ไม่มีทางใดเลยที่เขาจะคาดเดาได้ว่าเย่หยวนแท้จริงแล้วแข็งแกร่งขนาดนี้ เขาได้แต่หัวเราะ “หัวหน้าด้วน ข้าบอกแล้วว่าเจ้าเด็กนี้มันไม่น่าไว้ใจ! มันซ่อนฝีมือไว้ แฝงตัวทำเป็นหมูจะกินเสือ! มันต้องวางแผนร้ายไว้แน่ๆ แต่ท่านก็ยังไปหลงเชื่อคำมัน”

ด้วนเผิงมองดูออกไปตรงหน้าอย่างเหม่อลอยด้วยความไม่แน่ใจ และก็ไม่สามารถตัดสินใจว่าจะลงมืออย่างไรได้เสียที

เพราะในงานแบบนี้ ความเชื่อใจมันย่อมไม่มีจริง

ในเทือกเขาเทพอสูรนี้ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดหาใช่สัตว์ร้าย แต่เป็นผู้คนใจทราม!

เรื่องความขัดแย้งของลัวยองและเย่หยวนนั้น เขาตัดสินใจที่จะนั่งดูและไม่คิดเข้าไปยุ่งมาแต่แรก

ตราบเท่าที่มันไม่ส่งผลต่อการเดินทาง เขาก็ไม่สนใจหรอกว่าคนทั้งสองจะดุด่าว่ากันอย่างไร เพราะมันไม่ได้ทำให้เสียเรื่อง

แต่ตอนนี้เขาได้รู้แล้วว่าเย่หยวนนั้นปิดซ่อนอะไรไว้มากมายเหลือเกิน

และสิ่งที่ด้วนเผิงคาดไม่ถึงมากที่สุดก็คือพลังฝีมือของเย่หยวน ว่ามันจะแข็งแกร่งปานนี้

เมื่อสักครู่นี้ราชาแมลงพุ่งเข้าโจมตีทีเผลอ หากเป็นเขา เขาก็คงต้องมีบาดเจ็บบ้างไม่น้อย แต่เย่หยวนกลับรอดมาได้อย่างไร้รอยขีดข่วน!

แค่นี้มันก็เห็นแล้วว่ากำลังของเย่หยวนนั้นไม่ด้อยไปกว่าตัวเขาแน่

ส่วนอีกด้าน ระหว่างที่เรื่องราวยังชักช้าอยู่ เย่หยวนและหยูจิงก็ถูกฝูงแมลงน้ำแข็งเมฆาเพลิงเข้าล้อมอย่างรวดเร็ว

ลายสีฟ้าปรากฏขึ้นบนร่างเย่หยวน พลังกายของเขาพุ่งสูงอย่างไร้เปรียบจนสามารถโจมตีเข้าไปได้ซ้ำๆ อีกหลายต่อหลายที

ไกลออกมา ด้วนเผิง ลัวยองและคนอื่นๆ ต่างมองภาพนั้นอย่างตกตะลึง

เพราะเสียงอันดังสะท้านนี้มันแสดงให้เห็นว่านี่คือการปะทะที่รุนแรงแค่ไหน

พลังระดับนี้มันมากพอจะบดขยี้พวกเขาทั้งหลายได้ง่ายๆ!

“แข็งแกร่ง! หรือว่าร่างกายของเจ้าหมอนี่มันจะตีขึ้นมาจากเหล็กกัน?”

“นี่มันสังหารแปดร้อยศัตรูและทหารหนึ่งพันชีวิตไม่ใช่หรือ! ไม่ว่าร่างของเขาจะแข็งแกร่งปานใดแต่การใช้วรยุทธที่รุนแรงขนาดนี้ออกมาติดๆ กันมันย่อมไม่มีทางต้านทานได้แน่!”

ลัวยองหัวเราะร่า “หึๆ มันยังคิดอยากเป็นพระเอกช่วยสาวอีก! ข้าว่ามันน่าจะใกล้ถึงขีดจำกัดแล้วล่ะมั้ง?”

ด้วนเผิงยังคงสับสนอย่างมาก เขายังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะลงมือดีหรือไม่

เย่หยวนนั้นราวกับเป็นคนบ้า ปล่อยกรงเล็บโจมตีออกมาอย่างต่อเนื่องไม่มีหยุด เข้าปะทะกับราชาแมลงอย่างลืมหายใจ

จู่ๆ ด้วนเผิงก็กัดฟันแน่นและพุ่งเข้าไปหาราชาแมลงบ้าง

แต่ว่าตอนนั้นเองที่เย่หยวนได้โจมตีเป็นครั้งที่สิบสามออกมา!

ตู้ม!

ร่างของราชาแมลงปลิวไปไกลด้วยกรงเล็บมังกรนี้!

ตอนนี้มันพยุงร่างของตัวเองให้ลุกขึ้นทันทีไม่ได้แล้ว

เมื่อเย่หยวนเห็นเช่นนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นดีใจ ขับมือของหยูจิงและพุ่งตัวออกมา

“ไป!” เย่หยวนตะโกนบอกด้วนเผิงที่กำลังมุ่งหน้ามาหาและเร่งความเร็ววิ่งออกไปทันที

ด้วนเผิงที่เห็นภาพนั้นก็ต้องตะลึงจนแทบลืมหายใจ

เจ้าหมอนี่ใช้วิชาที่รุนแรงปานนั้นออกมาติดๆ กันถึงสิบสามครั้ง แต่กลับยังมีแรงเหลือมากมายถึงขนาดนี้!

แต่ตัวเขาเองก็ไม่กล้าอยู่ต่อรีบวิ่งมุ่งหน้าหนีตามไป

หลังจากราชาแมลงตัวนั้นตกลงถึงพื้น มันก็ค่อยๆ ดีดตัวกลับขึ้นมาเงยหน้าขึ้นสู่ฟ้าและร้องออกมาลั่น

เหล่าแมลงน้ำแข็งเมฆาเพลิงที่ได้ยินเสียงนั้นต่างมุ่งหน้าตามติดพวกเย่หยวนไปอีกครั้งหนึ่ง