จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1797

เพราะมันไม่มีใครคาดคิดว่าเย่หยวนจะสามารถทำผลลัพธ์ออกมาได้ในระดับเดียวกับไป่หลี่ชิงหยาน!

ในหมู่คนที่คาดไม่ถึงนั้นรวมไปถึงพวกเจียนเชอเหยียนและต้วนชิงหงด้วย

ผู้ดูแลหงหรี่ตาลงทันทีราวกับว่าเขาได้เข้าใจอะไรบางอย่าง

“เย่หยวน ยอดระดับหก! ผ่านการทดสอบ!”

เขามองดูที่เย่หยวนด้วยสายตาที่ปนความสงสัยมาไม่น้อย

ผู้ดูแลหงได้แต่คิดในใจว่าเจ้าเด็กคนนี้มันแตกต่างจากคนอื่นๆ และสามารถมองเห็นถึงความเป็นจริงของยอดกลองตรัสได้แล้ว จึงทำการอย่างง่ายดายตัดเรื่องที่ไม่จำเป็นทิ้ง ทำให้ยอดกลองจรัสส่งเสียงออกมาด้วยพลังแห่งยอดเต๋าล้วนๆ! แม้จะดูง่ายแต่แท้จริงมันกลับยากกว่าวิธีการที่ผู้อื่นใช้นับไม่รู้กี่เท่า! คนอื่นๆ เห็นด้านหน้าแค่พันก้าว แต่เขานั้นเห็นไปไกลกว่าหมื่นก้าว! เว้นเสียแต่ว่าเขายังดูเหมือนจะออมมือไว้บ้าง ซึ่งนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ผู้ดูแลหงมึนงงสงสัย

เมื่อเย่หยวนไม่ได้แสดงพลังฝีมือที่มีทั้งหมดออกมา เขาเองก็ย่อมไม่สามารถประเมินขีดจำกัดที่แท้ของเย่หยวนได้

แต่เย่หยวนนั้นต้องเป็นยอดอัจฉริยะเช่นกันไม่ผิดแน่!

อย่างน้อยๆ เขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าไป่หลี่ชิงหยาน

เดิมทีเขานั้นคิดว่าเย่หยวนเป็นแค่ตัวประกอบที่ยืมมือของไป่หลี่ชิงหยานในการไต่เต้าขึ้นมาถึงอันดับหนึ่ง

หากลองนึกดูตอนนี้ เรื่องนั้นมันช่างผิดอย่างมหัน!

“ส-สุดยอด!” ฮันยองกล่าวขึ้นด้วยความตื่นตะลึง

แม้ว่าหลังจากเขาทำเสียงได้ถึงระดับห้า สายตาของเขาที่มองเย่หยวนจะเปลี่ยนไปบ้างแล้วก็ตาม

แต่เมื่อเขาได้เห็นเย่หยวนขึ้นไปได้ถึงยอดระดับหก อยู่ในระดับเดียวกับไป่หลี่ชิงหยานเขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะตื่นตกใจ

หยางฝานเองก็ทำหน้าตาแปลกๆ ออกมา เดิมทีเขาคิดว่าเย่หยวนนั้นเป็นคนขี้โม้โอ้อวดอย่างไม่มีหลักแหล่ง เป็นคนประเภทที่อยู่ใกล้แล้วเป็นภัย

แต่เมื่อเห็นแบบนี้ มันคงเป็นเขาเองที่ตามืดบอด

เย่หยวนบอกว่าเขาสามารถผ่านการทดสอบนี้ได้อย่างง่ายดาย และก็สามารถทำมันได้ด้วยท่าทางแสนง่ายดายนั้นจริงๆ!

ง่ายจนเกินไป!

แค่สะบัดมือก็มากพอทำให้เกิดเสียงยอดระดับหก มันช่างเป็นความเรียบง่ายที่ทรงพลัง

เย่หยวนค่อยๆ หันหน้ากลับไปหาเจียงเชอเหยียนอย่างมีนัยแฝง

เจียงเชอเหยียนร่างสั่นสะท้านขึ้นทันทีเพราะท่าทางที่สง่าของเย่หยวนนั้น

เขียงเชอเหยียนหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา

การสะบัดมือน้อยๆ นี่ของเย่หยวนมันกลับทำให้นางรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าเข้าฉาดใหญ่

ไม่ว่าจะเป็นคนโง่แค่ไหนก็พอบอกได้ว่าเย่หยวนนั้นยังออมมือไว้มาก!

แต่ทั้งๆ อย่างนั้นเขากลับได้ยอดระดับหก

การกระทำนี้ของเย่หยวนมันเปี่ยมไปด้วยความหมาย!

หนึ่งเลยคือเย่หยวนช่วยให้ไป่หลี่ชิงหยานได้ตำแหน่งอันดับหนึ่งไป เป็นการตอบแทนความช่วยเหลือแค่ความซื่อสัตย์ที่ไป่หลี่ชิงหยานมี

อย่างที่สองคือเย่หยวนใช้การสะบัดมือนี้บอกทุกผู้คนว่าตัวเขา เย่หยวนนั้นไม่ต้องให้ไป่หลี่ชิงหยานมาช่วยก็แข็งแกร่งมากพอแล้ว!

อย่างที่สามคือเย่หยวนนั้นบอกนาง บอกเจียงเชอเหยียนว่าเจ้าไม่อาจมาสกัดกั้นข้าได้! ตราบเท่าที่เย่หยวนคนนี้ต้องการ เขาก็สามารถที่จะผงาดขึ้นได้เหนือหัวทุกผู้คน!

นี่มันคือการประกาศสงครามดีๆ นี่เอง!

“การสอบจบลงเท่านี้ จากนี้เป็นต้นไปพวกเจ้าทั้งหลายจะได้เป็นศิษย์นิกายเงาจันทร์เรา! ไม่ว่าก่อนหน้าพวกเจ้าจะมาจากค่ายนิกายใด ตอนนี้เจ้าทั้งหลายมีตัวตนเพียงวหนึ่งเดียว นั่นคือการเป็นศิษย์นิกายเงาจันทร์! เมื่อเข้านิกายมาแล้วต้องนับผลประโยชน์ของนิกายเป็นที่ตั้ง! หากมีการกระทำใดส่อถึงการทรยศต่อนิกาย เจ้าจะถูกสังหารอย่าไร้ปรานี! ตอนนี้พวกเจ้าลงเขาไปได้ ต่อไปจะมีคนมาจัดแจงแยกย้ายพวกเจ้าไปอีกที!”

ผู้ดูแลหงพูดออกมาด้วยเสียงที่ก้องสะท้านไปทั่วทั้งเขา

คำพูดของผู้ดูแลหงนี้มันทำให้เหล่าศิษย์มีสีหน้าหวาดกลัวขึ้นมาไม่น้อย

เย่หยวนนั้นไม่ได้สนใจมากมายและยังคงทำสีหน้าเรียบเฉยต่อไป

นิกายเงาจันทร์นั้นดูเหมือนจะมีหลายค่ายอำนาจอยู่ภายใน แย่งชิงดีชิงเด่นกันอย่างดุเดือดรุนแรง

แต่แท้จริงแล้วนั้นคือแผนในการปล่อยให้ศิษย์ทั้งหลายแข่งขันกันพัฒนาตัวเอง เพื่อที่จะสามารถเพิ่มความเร็วในการพัฒนาฝีมือไปได้อีกมาก

แต่หากมีใครที่ทำให้นิกายเสียหาย ทางนิกายย่อมพร้อมที่จะกำจัดคนผู้นั้นอย่างไม่ปรานี