เชียนเย่นั้นผงะไปนิดหน่อยและเย่หยวนก็ย่อมสามารถมองเห็นถึงความไม่มั่นใจนั้นได้
ราชันพระเจ้าท้าทายนภาสวรรค์ การรนหาที่ตายเช่นนี้หากเชียนเย่มีความมั่นใจในตัวเองจริงๆ เขาก็คงไม่แสดงท่าทางผงะแบบนั้นออกมา
แต่ทว่าเขาลังเล
นี่แสดงออกมาอย่างชัดเจนได้ว่าพลังฝีมือที่เย่หยวนแสดงออกมาก่อนหน้าในตอนนั้นมันทำให้เชียนเย่หวั่นกลัวมากแค่ไหน
เมื่ออีกฝ่ายเพิ่มขั้นบ่มเพาะขึ้นอย่างมาก ความไม่มั่นใจของเชียนเย่ก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมากตาม
เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะรับคำท้าใดๆ
เพราะการปล่อยให้เย่หยวนโดนลงโทษไปตามระเบียบมันปลอดภัยกว่ามาก
เชียนเย่ยิ้มตอบ “หึ แค่คนอย่างเจ้า? ข้าแค่ไม่อยากลดตัวลงมือก็เท่านั้น แต่ไหนๆ เจ้าก็มารนหาที่ตายถึงเบื้องหน้าข้าแล้วข้าก็ย่อมจะแก้แค้นเรื่องฮันหลินให้เขาเอง!”
เย่หยวนยิ้มด้วยความเหยียดหยาม “พูดมากปากเหม็นจริงๆ! อะไรที่มันจบได้ง่ายๆ จะยังมาลังเลอะไรอีก?”
เจียงหงได้แต่ขมวดคิ้วแน่นและได้ต้องมองเย่หยวนใหม่
เพราะด้วยสายตาของเขา เขาย่อมสังเกตได้ว่าเชียนเย่กำลังกังวล!
แม้ว่าคนทั้งสองนี้จะมีพลังบ่มเพาะที่ห่างกันหนึ่งอาณาจักรแต่กลับเป็นเย่หยวนที่เป็นฝ่ายกดดัน
หากศัตรูมีพลังฝีมือเทียบเคียงกันความผิดพลาดเช่นนี้มันอาจส่งผลถึงตายได้!
เย่หยวนนั้นมีพลังฝีมือมากถึงขนาดนั้นหรือว่าแท้จริงแล้วเขาแค่อวดอ้างเกินตัว?
“เฉียวฟู เจ้ามั่นใจในตัวเด็กคนนี้?” เจียงหงหันไปถามอย่างอดไม่ได้
เฉียวฟูยิ้มกลับมา “หึๆ ข้ารู้ว่าเจ้าอยากถามอะไร แต่ข้าก็ไม่รู้ บางทีคนแพ้มันอาจจะเป็นเย่หยวนก็ได้! แต่ที่ข้ารู้คือถึงแม้เย่หยวนจะแพ้ มันก็คงไม่ใช่งานง่ายหากเชียนเย่อยากจัดการเขาลง”
เจียงหงได้แต่ทำหน้ามึนงงออกมาอย่างถึงที่สุด ได้แต่คิดในหัวว่าเจ้าหมอนี่ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าคนของตัวจะชนะแต่ยังปล่อยให้เด็กมันขึ้นสู้?
ช่างเป็นคนบ้าคลั่งป่าเถื่อนที่อธิบายด้วยเหตุผลไม่ได้เสียจริง!
เย่หยวนบอกขึ้นพร้อมชักดาบจักรพรรดิล้ำฟ้าออกมา “เมื่อเจ้าไม่ลงมือ เช่นนั้นข้าจะขอลงมือก่อนแล้ว!”
พูดจบเย่หยวนก็ยกดาบและก้าวเท้าออกไป
ความรุนแรงของการฟาดฟันดาบนี้มันทำให้ทุกคนหน้าถอดสี
“แนวคิดแห่งดาบระดับห้า นี่หรือคือความมั่นใจของมัน? โง่เง่าสิ้นดี!”
เมื่อผู้อาวุโสเถาเห็นภาพนั้นเขาก็ผงะไปไม่น้อยแต่ปากกลับยังสามารถพ่นพูดคำถูกดูเหยียดหยามออกมาได้
ราชันพระเจ้าที่สามารถบรรลุแนวคิดแห่งดาบระดับห้าได้ มันคือยอดของยอดอัจฉริยะ
เว้นเสียแต่ว่าเมื่อต้องมาเจอกับนภาสวรรค์แล้วมันยังไม่มากพอ
แต่เชียนเย่นั้นรู้สึกราวกับได้เจอศัตรูคู่แค้นแสนแข็งแกร่งและกัดฟันแน่นพูดขึ้น “ใครจะไปสนเรื่องแนวคิดของเจ้า? ข้าจะใช้นภาสวรรค์ของข้าบดทำลายเจ้าทิ้งเสีย!”
พูดจบเชียนเย่ก็ปล่อยคลื่นพลังออกมาอย่างเต็มที่ทำให้ภายในสังเวียนเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังโลกของเขา
เวลานี้มันราวกับว่าสังเวียนนี้ได้กลายเป็นโลกของเชียนเย่ไปแล้ว
เย่หยวนได้แต่หรี่ตามอง ตอนนี้เขาได้เข้าใจพลังที่แท้จริงของยอดฝีมือนภาสวรรค์แล้ว
หากพลังโลกของราชันพระเจ้านั้นเป็นหยดน้ำ พลังโลกของนภาสวรรค์ก็คงเป็นดั่งแม่น้ำทั้งสาย
พลังโลกคือพลังที่ได้มาจากการปกครองโลกของนักยุทธ!
อาณาจักรนภาสวรรค์นั้นคือตอนที่พวกเขาสามารถปกครองโลกได้อย่างละเอียดอ่อนและพิถีพิถันไปแล้ว
คนที่จะต้านทานอาณาจักรนภาสวรรค์ได้ก็คือคนที่อยู่อาณาจักรนภาสวรรค์ขึ้นไป!
แน่นอนว่าเย่หยวนย่อมไม่ได้อยู่ภายใต้กฎข้อนี้
ร่างของเย่หยวนเริ่มเบลอขึ้น พื้นที่รอบๆ กายเขาเองก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นความไม่แน่นอน
หากพลังโลกของเชียนเย่คือโล่ที่แสนแข็งแกร่ง เช่นนั้นเย่หยวนก็จะเป็นดาบสุดคม
นี่คือการปะทะกันระหว่างหอกและโล่ที่แท้จริง!
ภายใต้สายตาของทุกผู้คนเย่หยวนได้ทะลุพลังโลกอันหนาแน่นนั้นและเข้าไปถึงตัวเชียนเย่ได้ในที่สุด
เมื่อเชียนเย่ได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ได้แต่เบิกตากว้าง
ราชันพระเจ้าสามารถฝ่าเข้ามาถึงตัวนภาสวรรค์ได้?
เพราะอย่างไรพลังโลกของอาณาจักรนภาสวรรค์มันก็เหนือล้ำกว่าอาณาจักรราชันพระเจ้านับสิบนับร้อยเท่า!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...