จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1809

สรุปบท ตอนที่ 1809 ประลองเชียนเย่: จอมเทพโอสถ

ตอน ตอนที่ 1809 ประลองเชียนเย่ จาก จอมเทพโอสถ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 1809 ประลองเชียนเย่ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction จอมเทพโอสถ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ตอนที่ 1809 ประลองเชียนเย่
“ช่องว่างความห่างของอาณาจักรนภาสวรรค์และอาณาจักรราชันพระเจ้านั้นข้าย่อมรู้ถึงมันดี ข้ารู้ดีว่าตัวเองกำลังทำอะไร ยิ่งเจ้าพูดมากมันก็ยิ่งแสดงความไม่มั่นใจของตัวเองออกมามากเท่านั้น” เย่หยวนบอกออกมาต่อหน้าเชียนเย่

เชียนเย่นั้นผงะไปนิดหน่อยและเย่หยวนก็ย่อมสามารถมองเห็นถึงความไม่มั่นใจนั้นได้

ราชันพระเจ้าท้าทายนภาสวรรค์ การรนหาที่ตายเช่นนี้หากเชียนเย่มีความมั่นใจในตัวเองจริงๆ เขาก็คงไม่แสดงท่าทางผงะแบบนั้นออกมา

แต่ทว่าเขาลังเล

นี่แสดงออกมาอย่างชัดเจนได้ว่าพลังฝีมือที่เย่หยวนแสดงออกมาก่อนหน้าในตอนนั้นมันทำให้เชียนเย่หวั่นกลัวมากแค่ไหน

เมื่ออีกฝ่ายเพิ่มขั้นบ่มเพาะขึ้นอย่างมาก ความไม่มั่นใจของเชียนเย่ก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมากตาม

เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะรับคำท้าใดๆ

เพราะการปล่อยให้เย่หยวนโดนลงโทษไปตามระเบียบมันปลอดภัยกว่ามาก

เชียนเย่ยิ้มตอบ “หึ แค่คนอย่างเจ้า? ข้าแค่ไม่อยากลดตัวลงมือก็เท่านั้น แต่ไหนๆ เจ้าก็มารนหาที่ตายถึงเบื้องหน้าข้าแล้วข้าก็ย่อมจะแก้แค้นเรื่องฮันหลินให้เขาเอง!”

เย่หยวนยิ้มด้วยความเหยียดหยาม “พูดมากปากเหม็นจริงๆ! อะไรที่มันจบได้ง่ายๆ จะยังมาลังเลอะไรอีก?”

เจียงหงได้แต่ขมวดคิ้วแน่นและได้ต้องมองเย่หยวนใหม่

เพราะด้วยสายตาของเขา เขาย่อมสังเกตได้ว่าเชียนเย่กำลังกังวล!

แม้ว่าคนทั้งสองนี้จะมีพลังบ่มเพาะที่ห่างกันหนึ่งอาณาจักรแต่กลับเป็นเย่หยวนที่เป็นฝ่ายกดดัน

หากศัตรูมีพลังฝีมือเทียบเคียงกันความผิดพลาดเช่นนี้มันอาจส่งผลถึงตายได้!

เย่หยวนนั้นมีพลังฝีมือมากถึงขนาดนั้นหรือว่าแท้จริงแล้วเขาแค่อวดอ้างเกินตัว?

“เฉียวฟู เจ้ามั่นใจในตัวเด็กคนนี้?” เจียงหงหันไปถามอย่างอดไม่ได้

เฉียวฟูยิ้มกลับมา “หึๆ ข้ารู้ว่าเจ้าอยากถามอะไร แต่ข้าก็ไม่รู้ บางทีคนแพ้มันอาจจะเป็นเย่หยวนก็ได้! แต่ที่ข้ารู้คือถึงแม้เย่หยวนจะแพ้ มันก็คงไม่ใช่งานง่ายหากเชียนเย่อยากจัดการเขาลง”

เจียงหงได้แต่ทำหน้ามึนงงออกมาอย่างถึงที่สุด ได้แต่คิดในหัวว่าเจ้าหมอนี่ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าคนของตัวจะชนะแต่ยังปล่อยให้เด็กมันขึ้นสู้?

ช่างเป็นคนบ้าคลั่งป่าเถื่อนที่อธิบายด้วยเหตุผลไม่ได้เสียจริง!

เย่หยวนบอกขึ้นพร้อมชักดาบจักรพรรดิล้ำฟ้าออกมา “เมื่อเจ้าไม่ลงมือ เช่นนั้นข้าจะขอลงมือก่อนแล้ว!”

พูดจบเย่หยวนก็ยกดาบและก้าวเท้าออกไป

ความรุนแรงของการฟาดฟันดาบนี้มันทำให้ทุกคนหน้าถอดสี

“แนวคิดแห่งดาบระดับห้า นี่หรือคือความมั่นใจของมัน? โง่เง่าสิ้นดี!”

เมื่อผู้อาวุโสเถาเห็นภาพนั้นเขาก็ผงะไปไม่น้อยแต่ปากกลับยังสามารถพ่นพูดคำถูกดูเหยียดหยามออกมาได้

ราชันพระเจ้าที่สามารถบรรลุแนวคิดแห่งดาบระดับห้าได้ มันคือยอดของยอดอัจฉริยะ

เว้นเสียแต่ว่าเมื่อต้องมาเจอกับนภาสวรรค์แล้วมันยังไม่มากพอ

แต่เชียนเย่นั้นรู้สึกราวกับได้เจอศัตรูคู่แค้นแสนแข็งแกร่งและกัดฟันแน่นพูดขึ้น “ใครจะไปสนเรื่องแนวคิดของเจ้า? ข้าจะใช้นภาสวรรค์ของข้าบดทำลายเจ้าทิ้งเสีย!”

พูดจบเชียนเย่ก็ปล่อยคลื่นพลังออกมาอย่างเต็มที่ทำให้ภายในสังเวียนเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังโลกของเขา

เวลานี้มันราวกับว่าสังเวียนนี้ได้กลายเป็นโลกของเชียนเย่ไปแล้ว

เย่หยวนได้แต่หรี่ตามอง ตอนนี้เขาได้เข้าใจพลังที่แท้จริงของยอดฝีมือนภาสวรรค์แล้ว

หากพลังโลกของราชันพระเจ้านั้นเป็นหยดน้ำ พลังโลกของนภาสวรรค์ก็คงเป็นดั่งแม่น้ำทั้งสาย

พลังโลกคือพลังที่ได้มาจากการปกครองโลกของนักยุทธ!

อาณาจักรนภาสวรรค์นั้นคือตอนที่พวกเขาสามารถปกครองโลกได้อย่างละเอียดอ่อนและพิถีพิถันไปแล้ว

คนที่จะต้านทานอาณาจักรนภาสวรรค์ได้ก็คือคนที่อยู่อาณาจักรนภาสวรรค์ขึ้นไป!

แน่นอนว่าเย่หยวนย่อมไม่ได้อยู่ภายใต้กฎข้อนี้

ร่างของเย่หยวนเริ่มเบลอขึ้น พื้นที่รอบๆ กายเขาเองก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นความไม่แน่นอน

หากพลังโลกของเชียนเย่คือโล่ที่แสนแข็งแกร่ง เช่นนั้นเย่หยวนก็จะเป็นดาบสุดคม

นี่คือการปะทะกันระหว่างหอกและโล่ที่แท้จริง!

ภายใต้สายตาของทุกผู้คนเย่หยวนได้ทะลุพลังโลกอันหนาแน่นนั้นและเข้าไปถึงตัวเชียนเย่ได้ในที่สุด

เมื่อเชียนเย่ได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ได้แต่เบิกตากว้าง

ราชันพระเจ้าสามารถฝ่าเข้ามาถึงตัวนภาสวรรค์ได้?

เพราะอย่างไรพลังโลกของอาณาจักรนภาสวรรค์มันก็เหนือล้ำกว่าอาณาจักรราชันพระเจ้านับสิบนับร้อยเท่า!

แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นผู้คนก็ยังตื่นตะลึงในฝีมือของเย่หยวน

“ฮ่าๆๆ ต่อสู้ข้ามระดับได้แล้วทำไม? สุดท้ายเจ้าก็ถูกข้ากดดันได้อยู่ดีไม่ใช่เรอะ? ไอ้โง่เง่าเอ้ย เจ้าคิดจริงหรือว่าตัวเองจะท้าทายสวรรค์ได้? ข้าไม่ขอเสียเวลากับเจ้าอีกแล้ว จงเบิกตามองดูพลังที่แท้จริงของข้าพร้อมๆ กับไปยังโลกหน้าเสีย!”

เชียนเย่ขยับหอกยาวออกมาพร้อมด้วยพลังที่แสนน่ากลัวพุ่งตรงใส่เย่หยวนทันที

“หอกเขี้ยวมังกรสวรรค์คำราม!”

พลังโลกอันบ้าคลั่งพุ่งติดออกมาอยู่ที่ปลายหอกนั้น

ราวกับว่าที่ปลายหอกนี้มันมีโลกทั้งใบติดมาด้วย

ตอนนี้เองที่ผู้คนได้รับรู้ถึงพลังแท้จริงของเชียนเย่

หอกนี้มันราวกับได้กลายร่างเป็นมังกรพุ่งตัวออกมา ทำให้ผู้คนที่มองดูได้แต่จ้องมันอย่างลืมหายใจ

“ไม่ดีแล้ว พลังหอกนี้มันรุนแรงเกินไป เย่หยวนอันตราย!”

เมื่อไป่หลี่ชิงหยานเห็นหอกนี้นางก็อดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วยสีหน้าที่ซีดเผือด

แต่เฉียวฟูกลับหัวเราะออกมา “ไม่ต้องห่วงไป เชียนเย่ปล่อยไพ่ตายออกมาแล้ว แต่เย่หยวนยังไม่ได้ปล่อยไพ่ตายของตัวเองออกมาเลย!”

เขายังพูดไม่ทันขาดคำพลังบนร่างของเย่หยวนก็เพิ่มพูนขึ้นอย่างมากมายมหาศาล

นี่คือพลังโกลาหลที่ถูกปล่อยออกมาอย่างไม่มีการเก็บปิดใดๆ

พลังดาบที่รุนแรงดุร้ายพุ่งขึ้นสูงพร้อมๆ กันนั้นพื้นที่มิติรอบๆ ก็เริ่มแปรปรวน

“ดาบวิญญาณลับ!”

คลื่นพลังอันแข็งแกร่งทั้งสองเข้าปะทะกันอย่างรุนแรงบ้าคลั่ง

ตอนนี้ห้วงมิติรอบๆ แตกกระจายพลังปราณเทวะพุ่งพวยออกมาอย่างบ้าคลั่งทำให้คนที่ดูอยู่ต้องหน้าถอดสีไป

เคร้ง!

จู่ๆ ดาบจักรพรรดิล้ำฟ้าในมือของเย่หยวนก็ไม่อาจต้านทานพลังนั้นได้และแตกหักลงคามือเย่หยวน!

…………………………