จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1817

สรุปบท ตอนที่ 1817 สิทธิ์: จอมเทพโอสถ

สรุปตอน ตอนที่ 1817 สิทธิ์ – จากเรื่อง จอมเทพโอสถ โดย Internet

ตอน ตอนที่ 1817 สิทธิ์ ของนิยายActionเรื่องดัง จอมเทพโอสถ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ตอนที่ 1817 สิทธิ์
“หึ ซ่งถิงมันช่างมีโชคเสียจริงๆ เชียนเย่ตายลงด้วยมือของเย่หยวนทำให้มันได้รับสิทธิ์เข้าร่วมงานชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่อย่างไม่ต้องลงมือใดๆ”

“พลังฝีมือของมันแสนจะอ่อนแอไปแล้วก็คงทำอะไรไม่ได้มากมาย ข้าว่าให้เย่หยวนไปทั้งๆ อย่างนี้มันยังจะดีกว่าเสียอีก!”

“น่าเสียดาย พลังฝีมือของเย่หยวนนั้นมันสามารถเข้าร่วมชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่ได้แล้วแท้ๆ แต่เขากลับยังไม่อาจบรรลุอาณาจักรนภาสวรรค์ขึ้นไปได้”

…

บนลานกว้างหน้าโถงใหญ่ของยอดหลัก ตอนนี้เหล่าศิษย์อาจารย์ทั้งหลายของนิกายต่างมาเพื่อส่งเหล่าศิษย์ที่จะได้ไปเข้าร่วมชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่

ศิษย์ที่จะได้เข้าร่วมงานในครั้งนี้มันมีทั้งหมดสี่คนประกอบไปด้วยไป่หลี่ชิงหยาน เจียงเชอเหยียน อี้ชิงเซียงและซ่งถิง

เดิมทีซ่งถิงย่อมไม่มีโอกาสใดๆ ที่จะได้เข้าร่วมงานชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่ แต่เมื่อเชียนเย่ตายลงไปมันจึงเกิดช่องว่างขึ้นมา

ด้วยข้อกำหนดด้านอายุแล้วทางนิกายจึงต้องเลือกคนที่เหมาะสมที่สุดรองลงมา และตัวเลือกนั้นมันก็มีเพียงแค่ซ่งถิงเท่านั้น

ซ่งถิงบรรลุขึ้นอาณาจักรนภาสวรรค์หนึ่งดาวได้เมื่อประมาณร้อยปีก่อน ตอนนี้พลังฝีมือของเขาจึงพัฒนาไปอย่างที่ตัวเขาคนก่อนเทียบไม่ติดฝุ่น

ซ่งถิงในตอนนี้มีท่าทางยโสและร่าเริงมาก เพราะไม่ว่าอย่างไรการได้เข้าร่วมชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่มันก็เป็นเรื่องที่แสนยิ่งใหญ่

อย่างน้อยๆ มันก็จะช่วยนิกายคชสารมารได้บ้าง

“หึ เย่หยวนจะเก่งกาจมากมายแล้วทำไม? อย่างน้อยๆ ในครั้งนี้มันก็ไม่มีโอกาสเข้าร่วมชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่!”

ซ่งถิงนั้นกล่าวขึ้นมาในใจ

เขารู้ดีว่าการที่ตัวเองได้เข้าร่วมชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่นั้นมันขัดใจผู้คนมากแค่ไหน แต่เป็นเย่หยวนเองที่ไม่มีปัญญาบรรลุขึ้นมา จะไปโทษใครได้?

อีกด้านตอนนี้ไป่หลี่ชิงหยานกำลังกวาดสายตามองไปทั่วฝูงชนที่มาส่ง

เจียงเชอเหยียนยิ้มออกมาทันทีที่เห็นสภาพนั้น “เลิกมองเถอะ ไอ้เด็กคนนั้นมันคงไม่มากหรอก การบรรลุอาณาจักรนภาสวรรค์ด้วยเวลาเพียงสิบปีนั้นมันไม่ใช่เรื่องที่สามารถทำได้ไม่ว่าจะเป็นใคร หรือว่าเจ้าคิดว่าเขาจะมาส่งเจ้ากัน?”

ไป่หลี่ชิงหยานตอบเบาๆ กลับมา “ก็เขาบอกว่าเขาจะบรรลุนี่!”

ไม่รู้ว่าทำไม แม้แต่ตัวไป่หลี่ชิงหยานเองก็ไม่เชื่อว่าเย่หยวนจะทำได้แต่สายตาของนางก็ยังคงเฝ้ามองหาเย่หยวน

บางทีความคิดสมองของคนเรามันก็ช่างแปลกประหลาด

เจียงเชอเหยียนยิ้มออกมาด้วยท่าทางเย้ยหยัน “แม้ว่าไอ้เด็กคนนั้นมันจะมีแนวคิดที่แข็งแกร่งแต่ความเร็วในการบ่มเพาะของมันก็ไม่ได้รวดเร็วมาก มันย่อมไม่มีทางบรรลุจากอาณาจักรราชันพระเจ้าเก้าดาวขึ้นอาณาจักรนภาสวรรค์มาได้ด้วยเวลาแค่แน่ เจ้าไม่คิดว่าอย่างนั้นหรือ?”

แต่ไป่หลี่ชิงหยานก็ยังยืนกราน “คนอื่นทำไม่ได้ แต่เขานั้น… อาจจะทำได้?”

เจียงเชอเหยียนอดไม่ได้ที่จะหันหน้าหนี “นังเด็กโง่คนนี้นี่!”

การไปร่วมงานชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่ครั้งนี้จะถูกนำไปโดยผู้อาวุโสถ่ายทอดประจำยอดพรรณสวรรค์นามซู่เหยียน

เพราะครานี้ยอดพรรณสวรรค์นั้นได้มีศิษย์เข้าร่วมงานชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่ถึงสองคน เขาในฐานะผู้อาวุโสถ่ายทอดประจำยอดย่อมต้องรู้สึกภูมิใจ

เขากล่าวคำปลุกใจนิดหน่อยก่อนจะสะบัดแขนบอก “ออกเดินทาง!”

ไป่หลี่ชิงหยานหน้าเสียลงและถอนหายใจยาว “สุดท้ายก็ไม่มีจริงๆ!”

พูดจบนางก็ตามซู่เหยียนบินขึ้นฟ้าไป

“รอก่อน!”

เวลานั้นเองที่มีร่างหนึ่งพุ่งตัวออกมากลางอากาศปิดทางของผู้คนทั้งหลายไว้

“เย่หยวน! เขา… เขาบรรลุอาณาจักรนภาสวรรค์ได้จริง!”

“น่าเหลือเชื่อ! เวลาแค่สิบปีเขากลับบรรลุขึ้นสองขั้นมาได้จนถึงอาณาจักรนภาสวรรค์!”

“หึๆ ซ่งถิงมันคงเจ็บใจมากสิใช่ไหม? เรื่องราวที่แน่นอนอยู่ตรงหน้าจู่ๆ ก็หายวับไปกับตา”

“สมน้ำหน้ามัน! ไอ้หมอนี่มันดูโอหังอวดดีขึ้นมากตั้งแต่วันที่มันรู้ตัวว่าตัวเองได้สิทธิ์เข้าร่วมชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่”

…

ตอนนี้ใบหน้าของซ่งถิงนั้นแข็งทื่อจนทำอะไรไม่ถูก เขาไม่นึกไม่ฝันว่าเย่หยวนจะสามารถบรรลุขึ้นมาได้ในวินาทีสุดท้ายเช่นนี้!

เท่านี้สิทธิ์เข้าร่วมชุมนุมการต่อสู้แห่งกอไผ่ของเขาก็คงปลิวหายไปกับสายลมแล้ว

เรื่องเช่นนี้มันยากที่จะยอมรับได้เสียจริง

เจียงเชอเหยียนเองก็มีสีหน้าที่ดูไม่จืดไม่แพ้ซ่งถิง

เย่หยวนยิ้ม “ก็พอรู้อยู่บ้าง”

พูดไปเย่หยวนก็ยื่นขวดโอสถไปให้แก่ไป่หลี่ชิงหยาน “ด้วยความสามารถของศิษย์พี่หญิงแล้วโอสถใจม่วงหยกนี้มันน่าจะช่วยให้ท่านบรรลุอาณาจักรนภาสวรรค์สองดาวได้ไม่ยาก”

เมื่อคำพูดเหล่านี้ถูกกล่าวคนทั้งหลายก็แตกตื่นกันทันที!

แม้ว่าไป่หลี่ชิงหยานจะเก่งกาจมากพรสวรรค์แค่ไหน แต่หลังขึ้นอาณาจักรนภาสวรรค์มาได้ความเร็วการบ่มเพาะของนางเองก็ไม่ได้รวดเร็วเหมือนแต่ก่อนแล้ว

เวลาสองร้อยปีมานี้นางทำได้แค่มาถึงอาณาจักรนภาสวรรค์ขั้นปลาย ยังห่างไกลจากขั้นสุดมาก

แต่โอสถของเย่หยวนนี้กลับจะทำให้ไป่หลี่ชิงหยานบรรลุขึ้นอาณาจักรนภาสวรรค์สองดาวได้

มันจะเป็นโอสถวิเศษประเภทใดกัน?

ไป่หลี่ชิงหยานเปิดขวดนั้นออกมาทำให้กลิ่นโอสถสมุนไพรหอมฟุ้งไปทั่วฟ้า นางได้แต่อ้าปากค้างด้วยความตกใจ “โอสถใจม่วงหยกขั้นเทวะ!”

เย่หยวนยิ้ม “รีบๆ กินมันเถอะ ขืนยังจ้องมองมันแบบนั้นฤทธิ์โอสถจะได้จางลงหมดพอดี!”

ไป่หลี่ชิงหยานผงะไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินก่อนจะรีบกลืนโอสถนั้นลงไป

ซู่เหยียนมองดูเย่หยวนด้วยความตื่นตกใจอย่างมาก อารมณ์ความรู้สึกของเขาในตอนนี้มันสับสนจนไม่อาจอธิบายออกมาได้

เด็กคนนี้ไม่ได้มีดีแค่พลังฝีมือที่เยี่ยมยอดเหนือล้ำผู้อื่น แต่เขายังมีวิชาหลอมโอสถที่เก่งกาจไม่แพ้ใครด้วย!

ไม่นานหลังจากไป่หลี่ชิงหยานกลืนโอสถลงไปคลื่นพลังจากร่างของนางก็พุ่งสูงขึ้นจนบรรลุเข้าสู่อาณาจักรนภาสวรรค์ไป

“บรรลุแล้ว! บรรลุได้จริงๆ ด้วย! พระเจ้าช่วยโอสถนี้มันจะมีฤทธิ์แรงเกินไปไหมเนี่ย?”

“เท่านี้ศิษย์พี่ไป่หลี่ชิงหยานก็คงแข็งแกร่งขึ้นไปอีกมาก ความหวังของนิกายเงาจันทร์เราเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลแล้ว!”

“ครั้งนี้เย่หยวนทำให้เราตื่นตกใจกันมากจริงๆ! ไอ้หมอนี่มันจะเก่งกาจจนเกินไปแล้ว!”

ภายใต้สายตาของคนทั้งหลายนั้นไป่หลี่ชิงหยานสามารถบรรลุขึ้นสู่อาณาจักรนภาสวรรค์สองดาวได้สำเร็จ!

…………………………