จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1878

“ช่างเป็นพลังโจมตีที่แสนรุนแรง!”

“ทำไมจู่ๆ ผีเทพสวรรค์ขวังต้าวถึงได้แข็งแกร่งขึ้นขนาดนี้กัน?”

“นี่มันผีเต๋าร้อยยันต์ ยันต์ที่แปดสิบเอ็ด เงาผีอนันต์! เขากลับสามารถบ่มเพาะมาจนถึงขั้นนี้ได้แล้ว!”

“ไม่ เดี๋ยวก่อน ก่อนหน้านี้เขาย่อมไม่มีพลังถึงขั้นนี้แน่ เย่หยวนทำอะไรกับเขากันแน่?”

คำของเย่หยวนนั้นมันคงยังดังก้องอยู่ในหูของหลายผู้คน เขานั้นบอกออกมาอย่างชัดเจนว่าจะช่วยให้ผีเทพสวรรค์ขวังต้าวสามารถจัดการกับสองเทพสวรรค์เผ่าปีศาจได้

แต่พวกเขาทั้งหลายเองก็คิดไม่ต่างจากสองเทพสวรรค์เผ่าปีศาจ มองมันเป็นแค่เรื่องตลก

ไม่นึกไม่ฝันว่าในพริบตาเดียวผีเทพสวรรค์ขวังต้าวจะสามารถกำจัดสองเทพสวรรค์เผ่าปีศาจลงได้จริงด้วยดาบเดียว

เย่หยวนมองดูมิติที่แตกหักตรงหน้าพร้อมถอนหายใจยาวออกมา

ดาบนี้มันใช้ออกอย่างรวดเร็วและเก็บกลับไปอย่างรวดเร็ว ไม่เหมือนการต่อสู้ก่อนหน้านี้ที่ทำลายมิติด้วยพลังอย่างเต็มขั้น ดาบนี้มันจึงไม่ส่งผลต่อมิติมากมายนัก

ก่อนหน้านี้ตอนที่ผีเทพสวรรค์ขวังต้าวต่อสู้กับสองเทพสวรรค์เผ่าปีศาจนี้เขาไม่มีโอกาสใดๆ ที่จะตอบโต้เลย ตัวเขานั้นทำได้มากสุดก็เพียงแค่หลอกล่อความสนใจของทั้งสองไปจากปากถ้ำเท่านั้น

เย่หยวนมองดูที่เทพสวรรค์ทั้งสองก่อนจะพูดเย้ยขึ้น “เจ้ายังจะคิดว่ามันเป็นแค่มุกตลกอีกไหม?”

เฉียวหยวนได้แต่ทำหน้าเหยเก ตอนนี้ตัวเขาที่เป็นถึงเทพสวรรค์กลับถูกเด็กอาณาจักรนภาสวรรค์เย้ยหยัน

แต่ทว่าเด็กคนนี้มันทำอะไรลงไปกันแน่? เหตุใดพลังของผีเทพสวรรค์ขวังต้าวถึงได้เพิ่มพูนขึ้นขนาดนี้?

ผีเต๋าร้อยยันต์ ยันต์ที่แปดสิบเอ็ดนั้นคือสิ่งที่แม้แต่เทพสวรรค์ยังบรรลุได้ยากเย็นยิ่ง แต่ผีเทพสวรรค์ขวังต้าวนั้นกลับสามารถใช้มันออกมาได้

“เด็กน้อย เจ้าอย่าได้อวดดีไป! การต่อสู้มันยังไม่จบ! อายเมิง เข้าโจมตีพร้อมกัน!”

เฉียวหยวนร้องบอกพร้อมปล่อยพลังปราณปีศาจออกมาจากร่างอย่างมหาศาล

เย่หยวนได้แต่หรี่ตามองภาพตรงหน้า “พวกเจ้าคิดจะต่อสู้ถึงเป็นถึงตายกันเพราะหินรุ้งเจ็ดสีนี้เลย?”

เฉียวหยวนจึงร้องตอบ “แล้วมันทำไม?”

เย่หยวนยิ้มกลับไป “ข้าไม่สนหรอกนะ แต่สมบัติที่แท้ของจอมเทพนิรันดร์มันน่าจะอยู่ในวังแห่งนั้น หากเจ้าคิดอยากสู้กันจนตายไปข้างกับผีเทพสวรรค์ขวังต้าว พลังจากการต่อสู้นี้มันคงทำให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้แตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ถึงเวลานั้นวังแห่งนั้นมันก็คงลอยไหลไปตามกระแสมิติและพวกเจ้าทั้งสองก็ลืมเรื่องที่จะเข้าไปถึงมันได้เลย!”

เมื่อเฉียวหยวนได้ยินเช่นนั้นเขาก็ชะงักไปในทันที

สิ่งที่เย่หยวนพูดมานั้นมันมีเหตุผล พวกเขาสัมผัสได้ก่อนหน้านี้แล้วว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้มันไม่อาจทนทานพลังของเทพสวรรค์ได้เลย

หากพวกเขาทั้งหลายต่อสู้กันจนชี้เป็นชี้ตายจริง โลกใบนี้ทั้งใบคงแตกสลายลงส่งให้วังแห่งนั้นต้องไหลไปตามกระแสมิติ

หากคิดอยากไปยังวัง ถึงเวลานั้นมันก็คงไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว

แต่ทว่าเฉียวหยวนยังไม่คิดยอมแพ้และบอกกับผีเทพสวรรค์ขวังต้าว “ขวังต้าว เด็กคนนี้มันบอกว่ามันจะมอบหินรุ้งเจ็ดสีให้เจ้าแต่มันกลับยังไม่มอบให้เจ้าเลย หรือว่าเจ้าจะคิดปล่อยให้มันแย่งชิงของไปต่อหน้าเช่นนี้?”

ผีเทพสวรรค์ขวังต้าวหันไปมองเย่หยวนก่อนจะพูดขึ้นต่อหน้าทุกผู้คน “ข้ารู้สึกชอบใจน้องชายคนนี้ไม่เบา หินรุ้งเจ็ดสีนี้ข้าจะมอบมันให้น้องชายคนนี้แล้วกัน!”

“ห้ะ?!”

เฉียวหยวนและพวกต่างเบิกตากว้างด้วยความตื่นตะลึง

ผีเทพสวรรค์ขวังต้าวที่ต่อสู้กับพวกเขามาค่อนวันเพื่อปกป้องหินรุ้งเจ็ดสีนั้นกลับคิดจะมอบมันให้เย่หยวนไปง่ายๆ เช่นนั้น?

ผู้คนรอบๆ เองก็มีสีหน้าไม่ต่างกับเฉียวหยวนนัก รู้สึกว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้มันเหนือสามัญสำนึกจนเกินไป

เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียที่พวกเขาทั้งหลายต้องมาต่อสู้กับเหล่ายอดฝีมือผีเต๋าทั้งหลายนี้มันก็เพื่อแย่งชิงหินรุ้งเจ็ดสี

แต่ตอนนี้ผีเทพสวรรค์ขวังต้าวกลับคิดที่จะมอบหินรุ้งเจ็ดสีนี้ให้เย่หยวนอย่างง่ายดาย

นี่มัน… ทำให้ผู้คนไม่พอใจอย่างมาก!

แน่นอนว่าที่มากกว่าความไม่พอใจก็คือความอิจฉาริษยา

นั่นคือหินรุ้งเจ็ดสี สิ่งที่ต่อให้มอบให้แก่นักยุทธนภาสวรรค์ไปมันก็เสียของเปล่า!

นี่คือสิ่งที่สามารถทำให้เทพสวรรค์ก้าวเดินพัฒนาต่อไปได้

“เยี่ยมจริงๆ ข้าเองก็เพิ่งจะถูกเรียกออกมาจากมิติผีไร้แดน ยังอยู่บนโลกนี้ได้อีกหลายวัน จนกว่าจะถึงตอนนั้นข้าจะขออยู่กับหนุ่มน้อยเย่หยวนคนนี้แล้วกัน” ระหว่างที่ทุกผู้คนต่างยังตื่นตกใจเรื่องเก่าไม่หาย ผีเทพสวรรค์ขวังต้าวก็ได้โยนระเบิดก้อนใหญ่ลงมาอีกลูก

ใบหน้าของเฉียวหยวนดำคล้ำได้แต่ด่าทอว่าอีกฝ่ายอยู่ในใจ

เจ้าหมอนี่มันจะทำอะไรก็ไม่มีใครว่า แต่มันกลับคิดมาปกป้องเย่หยวนเสียอย่างนั้น!

เดิมทีเขานั้นยังคงคิดสังหารจัดการเย่หยวนลงระหว่างเดินทางข้างหน้า แต่ตอนนี้เรื่องใดๆ มันก็คงไม่มีทางทำได้แล้ว

ไม่มีใครคิดฝันว่าการต่อสู้แย่งชิงหินรุ้งเจ็ดสีมันกลับจะจบลงเช่นนี้ได้

เหล่าเทพถ่องแท้ต่อสู้กันมากว่าสิบวัน สุดท้ายกลับมีเทพสวรรค์ปรากฏตัวออกมา แต่สุดท้ายกลับไม่มีใครที่ได้หินรุ้งเจ็ดสีไป กลับกลายเป็นเย่หยวนนักยุทธอาณาจักรนภาสวรรค์คนนี้ที่ได้ไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ