จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1894

ตอนนี้มิติลายพระเจ้ากำลังค่อยๆ ก่อตัวขึ้น

หัวใจของชายหนุ่มนั้นเต้นรัวไม่เป็นจังหวะด้วยความรู้สึกถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา

“รนหาที่ตาย!”

พลังโลกอันหนักหน่วงได้พุ่งทะยานออกมาในวินาทีนั้นเข้าปะทะกับร่างของเย่หยวนในทันที

แต่ร่างของเย่หยวนกลับจางหายไปกับช่องว่างแห่งมิติ

นั่นทำให้ชายหนุ่มต้องเบิกตากว้าง “แนวคิดแห่งห้วงมิติ!”

ในวินาทีนี้เขาไม่ได้คิดจะออมมือใดๆ อีกต่อไปแล้ว ใช้พลังของเทพสวรรค์ออกมาอย่างเต็มที่

คลื่นพลังอันบ้าคลั่งนี้มันทำให้ผู้คนที่ด้านล่างต่างหน้าซีดเผือด

คลื่นพลังนี้มันรุนแรงยิ่งกว่าตอนที่ชายหนุ่มมาถึงเป็นเท่าตัว

เหล่าคนนั้นหลายเข้าใจได้ทันทีว่าชายหนุ่มนั้นไม่คิดจะล้อเล่นอีกต่อไป!

ไม่มีใครคาดคิดว่าเรื่องราวมันจะพัฒนามาถึงขั้นนี้ได้

เย่หยวนที่อยู่อาณาจักรนภาสวรรค์กลับสามารถบังคับเทพสวรรค์ให้เอาจริงได้?

แค่คิดมันก็แทบทำให้หน้ามืด

เพราะไม่ว่ายังไงเสียต่อหน้าเทพสวรรค์นั้นต่อให้พวกเขาแค่ยืนเฉยๆ นภาสวรรค์ทั้งหลายมันก็ไม่อาจจะขยับทำร้ายใดๆ พวกเขาได้เลย

นี่คือความแตกต่างของอาณาจักรพลังบ่มเพาะ รวมไปถึงความแตกต่างในความเข้าใจแนวคิด มันย่อมไม่อาจจะมีอะไรมาทดแทนได้

แต่ตอนนี้เย่หยวนกลับทำได้!

แล้วเจ้าลายสีฟ้าทั้งหลายนั้นมันคืออะไรกัน?

อย่าว่าแต่นักยุทธอาณาจักรนภาสวรรค์ แม้แต่เทพสวรรค์ทั่วๆ ไปเองก็ยังไม่อาจรับรู้ถึงตัวตนของลายพระเจ้านี้ได้

เพราะนี่มันคือพลังของระดับจักรพรรดิเทพสวรรค์!

แต่ชายหนุ่มคนนี้ย่อมมีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดาแน่ถึงสามารถมองออกได้ทันทีว่าลายที่ปรากฏตรงหน้านี้คือลายพระเจ้า!

ทำไมนักยุทธนภาสวรรค์คนหนึ่งถึงมีลายพระเจ้าใช้ได้กัน?

ชายหนุ่มนั้นไม่ทราบได้ แต่เขาก็ไม่มีเวลาไปคิดให้มากความ

เพราะลายพระเจ้านั้นอันตรายเกินไป!

“ดัชนีอสูร!”

ชายหนุ่มชี้นิ้วออกมาพร้อมด้วยคลื่นพลังแสนรุนแรงฟ้าถล่มดินทลายทำให้ทั้งเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ต้องสั่นสะเทือน

เมื่อนิ้วนี้ปะทะเข้าแล้วเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ทั้งหมดคงแหลกเละเป็นแน่

“อ่อก!”

พลังของนิ้วนี้ยังไม่ทันมาถึงแต่เย่หยวนก็ไม่อาจทนรับพลังกดดันของมันได้จนต้องกระอักเลือดและถูกบีบออกมาจากช่องว่างมิติ

นั่นทำให้ลายพระเจ้าทั้งหลายต่างตกร่วงลงด้วยพลังของดัชนีนี้จนไม่อาจก่อตัวเป็นมิติลายพระเจ้าขึ้นมาได้

เย่หยวนกระอักเลือดคำโตร่างกายปลิวออกมาเหมือนศรที่ออกจากคัน

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้มีเลือดไหลออกตั้งแต่หัวจรดเท้า เป็นสภาพที่สุดแสนน่าหวาดกลัว

พลังของเทพสวรรค์นั้นช่างแข็งแกร่ง!

ชายหนุ่มคนนั้นมองดูเย่หยวนด้วยสายตาที่เย็นชา “เดิมทีข้าแค่คิดมาเตือนเจ้า แต่เมื่อเจ้าคิดรนหาที่ตายแล้วเทพสวรรค์คนนี้ก็จะไปส่งเจ้าเอง! จงจำไว้ นามของผู้ที่สังหารตัวเจ้าคือหลินฉางชิง!”

สภาพของหลินฉางชิงในตอนนี้เขากำลังเจ็บแค้นในตัวเย่หยวนอย่างมาก

ในสายตาของเขานั้นเย่หยวนเป็นได้แค่มดปลวกที่ไม่มีทางต้านทานรับมือใดๆ เขาได้ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการโต้กลับเลย

แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกหวาดกลัว

เทพสวรรค์อย่างหลินฉางชิงนั้นกลับรู้สึกกลัวมดตัวน้อยนี้

นั่นทำให้เขาเกิดรู้สึกโกรธขึ้นมาเพราะความอับอายในตัวเอง

เมื่อดัชนีนี้ถูกปล่อยออกมาพลังของแนวคิดก็ได้ทำให้เกิดรอยแตกขึ้นในมิติที่มันผ่านทาง

และในศูนย์กลางของพายุนี้ก็มีศพของนักยุทธหลายคนในเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ที่ถูกลูกหลงจนกลายเป็นแค่เศษผงไป

นี่คือพลังที่มันอยู่เหนือล้ำโลกไปแล้ว

หลินฉางชิงนั้นมิใช่แค่มีพลังบ่มเพาะอาณาจักรเทพสวรรค์เท่านั้น แต่เขายังมีความเข้าใจต่อแนวคิดที่เหนือล้ำด้วย

“ตาย!”

ดวงตาของหลินฉางชิงเบิกกว้างพร้อมกับนิ้วที่ชี้ลงมาจนถึงที่สุด

แต่ในเวลานั้นเองที่กลับมีแสงสีชมพูพุ่งขึ้นไปรับดัชนีนั้นของเขาไว้

ภายใต้พลังดัชนีที่ทรงพลังนี้ เจ้าก่อนเนื้อสีชมพูนี้มันช่างดูเปราะบาง

หลินฉางชิงขมวดคิ้วแน่นก่อนจะพูดขึ้น “หึ! เจ้าสัตว์โง่ แค่หมูตัวหนึ่งกลับกล้ามาคิดขวางทางข้า!”