จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1896

“เจ้ากล้ารับหรือไม่?!”

ตอนนี้ไม่มีใครกล้าส่งเสียงใดมันมีเพียงแค่เสียงของเย่หยวนเท่านั้นที่ดังก้องกังวานไปทั่ว

การประกาศเช่นนี้ออกมามันแตกต่างอะไรกับการรนหาที่ตายกัน?

“ฮ่าๆ!” จู่ๆ ทางฝั่งหลินฉางชิงก็หัวเราะขึ้นมาอย่างไม่มีทีท่าจะหยุด

หลังจากผ่านไปได้สักพักเสียงหัวเราะนั้นก็ค่อยๆ เบาบางลงก่อนจะตามมาด้วยเสียงของหลินฉางชิง “ข้ากล้ารับหรือไม่? เจ้าคิดว่าข้ากลับไหมล่ะ? หากเทพสวรรค์ผู้นี้ไม่กล้ารับแม้แต่คำท้าทายของมดปลวกข้าจะยังมีหน้าไปศึกษายอดเต๋าใดๆ อีก?”

เย่หยวนพยักหน้ารับพร้อมปล่อยคลื่นจิตออกมาจากร่าง

“หากเป็นเช่นนั้นก็มาทำพันธะจิตศักดิ์สิทธิ์กัน!”

หลินฉางชิงหัวเราะออกมา “ทำไม? เจ้ากลัวว่าเทพสวรรค์คนนี้จะกลับคำอย่างนั้นหรือ?”

เย่หยวนมองดูอีกฝ่าย “เจ้ากลัวจะถูกข้าโค่น?”

หลินฉางชิงขมวดคิ้วแน่นก่อนจะหัวเราะขึ้น “เทพสวรรค์อย่างข้ามีหรือจะกลัวเจ้า?”

ทางด้านฝั่งของหลินฉางชิงเองก็มีคลื่นจิตพุ่งออกมาเช่นกัน

เมื่อคลื่นจิตทั้งสองเส้นนี้เข้าปะทะกันมันก็เกิดพลังเต๋าสวรรค์ไหลกลับลงไปยังจิตศักดิ์สิทธิ์ของคนทั้งสอง

ตอนนี้ข้อตกลงสองพันปีได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการแล้ว

หากมีใครคิดจะผิดข้อตกลงนี้พวกจะต้องได้รับผลสะท้อนจากยอดเต๋าและแน่นอนว่ามันคงทำให้เกิดอาการบาดเจ็บสาหัส

“หึ ช่างเป็นมดที่โง่เขลา! คิดอยากสู้กับเทพสวรรค์ผู้นี้เจ้าเองก็น่าจะรับโอสถฟ้าตะวันจันทราไว้ หากเจ้ารับมันไว้มันก็อาจจะยังมพอมีความหวังใดๆ เหลืออยู่บ้าง แต่ตอนนี้…ฮ่าๆ…”

หลินฉางชิงนั้นดีใจอยู่กับตัวเองเพราะผลของข้อตกลงสองพันปีนี้มันแน่ชัดอยู่ในหัวเขาแล้ว

มหาพิภพถงเทียนนี้มันมีวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์อยู่ไม่น้อย แต่ในบรรดาวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายนั้นมันกลับไม่เคยมีเรื่องที่ว่านภาสวรรค์บรรลุขึ้นเป็นเทพสวรรค์ในเวลาสองพันปีเกิดขึ้นมาก่อน

ที่สำคัญเวลาสองพันปีนี้ตัวหลินฉางชิงเองก็ย่อมไม่ยืนอยู่กับที่อย่างแน่นอน

ด้วยพรสวรรค์ของเขาเวลาสองพันปีนี้มันต้องทำให้เกิดความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ได้แน่!

ในการต่อสู้นี้ เขาไม่มีโอกาสใดเลยที่จะแพ้พ่าย

“โอสถฟ้าตะวันจันทรา เจ้าพูดถึงสิ่งนี้?”

ขวดใบน้อยปรากฏขึ้นมาในมือของเย่หยวน วินาทีที่ฝาของมันถูกเปิดออกกลิ่นโอสถภายในมันก็พุ่งกระจายคลุ้งไปทั่วฟ้าดิน

แค่กลิ่นที่หลุดรอดออกมาจากฝาขวดมันกลับรุนแรงมากถึงขนาดนี้

หลินฉางชิงเบิกตากว้างมองดูขวดนใบน้อยในมือเย่หยวนอย่างไม่คิดอยากเชื่อ “เจ้า… เจ้าไปเอาโอสถฟ้าตะวันจันทราขั้นเทวะวิญญาณไพศาลมาจากที่ใดกัน?”

เขาที่เกิดมาในวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ย่อมรู้ดีว่าโอสถฟ้าตะวันจันทราขั้นเทวะวิญญาณไพศาลนั้นมันเป็นสิ่งของที่หาได้ยากยิ่งแค่ไหน

ต่อให้เป็นในยอดเมืองหลวงจักรพรรดิโอกาสที่จะมีโอสถฟ้าตะวันจันทราขั้นเทวะโมฆะปรากฏออกมามันก็แทบเป็นไปไม่ได้

แม้ว่ามันจะเป็นโอสถศักดิ์สิทธิ์ระดับห้าที่ไม่ได้เป็นประโยชน์ใดๆ แก่หลินฉางชิงแล้วแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าโอสถนี้ในมือเย่หยวนมันเป็นของไร้ค่า

กลับกัน หากโอสถนี้มันถูกวางขายในตลาดแล้วมันคงมีราคาที่ไม่อาจประเมินค่าได้!

หากเย่หยวนคิดนำโอสถฟ้าตะวันจันทรานี้ไปขายในยอดเมืองหลวงจักรพรรดิ มันคงทำให้เหล่านภาสวรรค์ทั้งหลายต้องคลั่งตาย แม้แต่เหล่าเทพถ่องแท้เองก็คงไม่เว้น

ส่วนในเมืองหลวงจักรพรรดินั้นมันคงเป็นเรื่องที่ใหญ่ยิ่งกว่านั้นมาก

โอสถขั้นเทวะวิญญาณไพศาลนั้นมันมีโอกาสที่จะถูกวางขายในวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์เท่านั้น

ที่สำคัญโอสถฟ้าตะวันจันทรานั้นมันยังเป็นโอสถความยากระดับเก้า อย่าว่าแต่จอมเทพโอสถห้าดาว แม้แต่จอมเทพโอสถเจ็ดดาวก็ยังไม่อาจจะหลอมมันได้ง่ายๆ

โอสถที่เหนือขึ้นเทวะไปคือขั้นเทวะม่วง ขั้นเทวะโมฆะ ขั้นเทวะวิญญาณไพศาล ขั้นเทวะวิญญาณมรณา ขั้นเทวะตำนาน แต่ละขั้นนั้นหลอมได้ยากเย็นกว่าขั้นก่อนๆ หลายเท่าตัว

ยิ่งมันมีขั้นสูง มันก็ยิ่งยากเย็นเท่านั้น

เมื่อไปถึงจุดนั้นแล้วความยากของมันจะไม่สามารถก้าวข้ามได้ด้วยความพยายามของจอมเทพโอสถอีกต่อไป

เหล่านักหลอมโอสถทั่วๆ ไปนั้นสามารถขึ้นถึงจอมเทพโอสถสี่ดาว จอมเทพโอสถห้าดาว หรือจอมเทพโอสถหกดาวก็ยังเป็นไปได้หากมีความพยายาม

แต่ในเรื่องของคุณภาพโอสถนั้นพวกเขาเองก็คงไม่มีทางไปถึงขั้นเทวะวิญญาณไพศาลได้เช่นกัน ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามไปมากเพียงใด

การที่จะหลอมโอสถคุณภาพเช่นนี้ได้มันต้องใช้ความเข้าใจในศาสตร์การหลอมโอสถอย่างล้นเหลือ

หากนับขั้นเทวะม่วงเป็นหนึ่งหน่วยความยาก ความแตกต่างของขั้นเทวะโมฆะและขั้นเทวะวิญญาณไพศาลนั้นมันก็คงแตกต่างกันนับล้านหน่วย!

นักหลอมโอสถส่วนใหญ่นั้นจะไม่อาจหลอมโอสถให้ถึงขั้นเทวะวิญญาณไพศาลได้เลยในชีวิต!

โอสถขั้นเทวะวิญญาณไพศาลของเช่นนี้มันต้องเป็นจอมเทพโอสถที่เก่งกาจชื่อสะท้านโลกาเท่านั้น