“น้องเย่ เรื่องทั้งหมดสิ้นนี้ล้วนแล้วแต่เป็นความผิดของข้า เจียงผู้นี้ต้องขออภัยด้วย ข้ารู้ดีว่าการสังหารเจ้าสัตว์ร้ายนั่นไปมันก็ไม่อาจจะช่วยระบายความโกรธแค้นของน้องเย่ได้ข้าจึงได้นำสิ่งของมามอบเป็นของขวัญให้ด้วย”
พูดไปเจียงหยวนก็ยกมือขึ้นตบหนึ่งครั้งเป็นสัญญาณให้เหล่าคนรับใช้มากมายเดินนำกองภูเขาสมบัติเข้ามา
“น้องเย่ นี่คือรายชื่อของที่นำมาโปรดรับมันไว้ด้วย”
พูดไปเจียงหยวนก็ยื่นรายชื่อสีแดงยาวออกมาให้ ประเมินจากสายตาแล้วมันคงมีมากกว่าร้อยรายการ
เมื่อหนิงเทียนปิงเห็นเย่หยวนพยักหน้ารับเขาจึงเดินหน้าออกไปรับรายชื่อนั้นมา
เมื่อลองก้มลงมองดูหนิงเทียนปิงเองก็อดไม่ต้องที่ต้องอ้าปากค้าง
ช่างน่ากลัวยิ่ง นี่สินะที่เขาบอกว่าคนรวยมีปากเสียงมากกว่าคนจนๆ
ของขวัญแต่ละอย่างบนรายการนี้ไม่มีสิ่งใดเลยที่มิใช่สมบัติล้ำค่า
หนิงเทียนปิงนั้นได้แต่ประหลาดใจกับความร่ำรวยของโถงวาโยขจีอยู่ในใจ แต่แน่นอนว่าเขาต้องประทับใจในตัวของเจ้านายตนมากกว่า
เพราะโถงที่ยิ่งใหญ่อย่างโถงวาโยขจีนี้กลับต้องมาขอโทษนายเขาถึงหน้าประตู
นอกจากเรื่องสังหารเจียงหัวแล้วมันยังมีสิ่งของแทนคำขอโทษอีกมากมาย
เย่หยวนยกมือขึ้นคารวะ “เย่ผู้นี้ขอขอบคุณท่านผู้อาวุโสเจียง”
เจียงหยวนนั้นรีบตอบกลับมา “ไม่เลย! เจียงผู้นี้ต่างหากที่ต้องขอบคุณน้องเย่ที่จิตใจกว้างขวางเรื่องราวแล้วไปแล้วก็ปล่อยมันผ่านไป!”
เด็กหนุ่มตอบ “เช่นนั้นเรื่องราวทั้งหมดให้มันจบเท่านี้ เรื่องของพวกท่านกับข้านับว่าหายกัน ท่านเจ้าโถงมู่ ท่านผู้อาวุโสเจียง เชิญ!”
แม้ว่าเย่หยวนนั้นจะยังไม่ขึ้นไปถึงขั้นยาฟ้าแต่พวกเขาย่อมรู้ดีว่ามันต้องเกิดขึ้นแน่
และตำแหน่งของนักหลอมโอสถสวรรค์ยาฟ้านั้นมันเหนือล้ำกว่าเจ้าโถงใดๆ
เพราะฉะนั้นตอนนี้เย่หยวนจึงมั่นใจที่จะไล่อีกฝ่ายกลับไปได้
เพราะเขาในตอนนี้ไม่ต้องไปพึ่งพาโถงวาโยขจีอีกต่อไปแล้ว
ในความเป็นจริงแล้วเหล่าเจ้าโถงแห่งหอมหาสมบัติในยอดเมืองหลวงจักรพรรดิทองวาวอีกสามคนต่างได้ส่งคนมาพยายามติดต่อกับเย่หยวนกันก่อนแล้ว
ไม่ใช่แค่สามโถงนี้เท่านั้น ตอนนี้เหล่าค่ายสำนักต่างๆ ก็พยายามคิดหาทุกวิถีทางที่จะติดต่อให้เย่หยวนเป็นคู่ค้า
เย่หยวนนั้นได้ปล่อยข่าวออกไปด้วยตำแหน่งฐานะของเขาในตอนนี้ว่าเขานั้นกำลังมองหาคู่ค้าด้วยทำให้มีผู้คนมากมายคิดอยากร่วมงานกับเขา แน่นอนว่าเขาย่อมไม่มีความจำเป็นใดๆ ที่ต้องไปร่วมมือกับโถงวาโยขจีที่เขามีเรื่องราวด้วยแล้ว
เมื่อได้เห็นว่าเย่หยวนไล่พวกเขากลับทันทีทางเจียงหยวนก็หน้าซีดขาวลง
พวกเขานำของขวัญใหญ่โตมาส่งแน่นอนว่ามันย่อมมิใช่แค่เพียงขอโทษเย่หยวนให้จบสิ้นเรื่องราว
พวกเขานั้นได้ยินคำที่เย่หยวนประกาศออกไปว่ากำลังหาคู่ค้าอยู่ทำให้เจียงหยวนแทบอยากฆ่าสังหารเจียงหัวลงอีกนับพันๆ ครั้ง
เจ้าสัตว์ร้ายนี้มันทำให้เรื่องราวเสียหายไปหมดสิ้น!
ด้วยพลังความสามารถด้านโอสถของเย่หยวนแล้วการได้คู่ค้าเช่นเขามันย่อมจะเป็นประโยชน์แก่ทางโถงวาโยขจีอย่างไร้สิ้นสุด
สมุนไพรวิญญาณนั้นจะมีค่าใด? สิ่งที่ผู้คนต้องการกันอย่างแท้จริงนั้นคือโอสถคุณภาพสูงต่างหาก!
การหลอมโอสถความยากแปดให้ถึงขั้นเทวะวิญญาณไพศาลนั้นมันจะเพิ่มมูลค่าได้มากเป็นพันเท่าหรืออาจจะเป็นหมื่นเท่าจากราคาตัวสมุนไพร!
ที่สำคัญกว่านั้นคุณภาพของโอสถนี้มันยังเป็นสิ่งที่ขาดตลาดไม่มีใครสามารถหลอมได้
ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถร่วมมือทำการค้ากับเย่หยวนได้โถงวาโยขจีย่อมจะสามารถกลายเป็นผู้ผูกขาดตลาดโอสถคุณภาพสูงไป
ใครที่คิดอยากได้โอสถคุณภาพสูงย่อมต้องมาขอร้องต่อโถงวาโยขจี
และเมื่อเป็นเช่นนั้นพลังอำนาจของโถงวาโยขจีก็จะยิ่งกว้างไกล
มันเป็นผลประโยชน์ที่ไม่อาจหาสิ่งใดมาเปรียบได้!
แต่น่าเสียดายที่เรื่องทั้งหลายนั้นกลับถูกเจียงหัวทำลายสิ้น
เดิมทีนั้นอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบ แต่ตอนนี้กลับเสียไปจนไกลเกินเอื้อม
เจียงหยวนนั้นมองดูที่มู่เฟิงด้วยท่าทางสุดกังวลแต่ชายร่างอ้วนกลับยิ้มออกมา “สหายหนุ่มเย่ ที่ข้ามาวันนี้แท้จริงแล้วข้ามีผู้คนจะพามาแนะนำด้วย”
ชายร่างอ้วนคนนี้มีรอยยิ้มบนใบหน้าตลอดเวลา แต่เย่หยวนก็มองออกได้ทันทีว่าเขานั้นมิใช่คนธรรมดาเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...