จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1933

“ท่านเจ้าโถงมู่เฟิงกลับขอโทษต่อเย่หยวน!”

“ช่างน่าเหลือเชื่อนัก! ท่านเจ้าโถงมู่เฟิงนั้นเป็นถึงเทพถ่องแท้ขั้นสุดแต่กลับต้องพูดกล่าวขอโทษต่อเด็กหนุ่มนภาสวรรค์!”

“เจ้าจะไปรู้อะไร! เย่หยวนนั้นชนะยู่หยิงได้แน่นอนว่าเขาย่อมมีพลังฝีมือมากพอจะขึ้นไปยังขั้นยาฟ้าได้ และนั่นมันคือตัวตนในระดับเดียวกับท่านเจ้าโถงมู่เฟิง! คนเช่นนั้นแล้วท่านเจ้าโถงมู่เฟิงเองก็จะไปลบหลู่ง่ายๆ คงไม่ได้ ไหนจะเรื่องที่ว่าเรื่องราวทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความผิดทางโถงวาโยขจีแต่แรกด้วย”

…

การกระทำนี้ของเจ้าโถงมันทำให้ผู้คนตกตะลึง

มู่เฟิงนั้นเป็นสุดยอดตัวตนในยอดเมืองหลวงจักรพรรดิทองวาว คนอื่นๆ แม้คิดจะอยากพบยังไม่สามารถพบได้

หากเป็นคนอื่นแล้วต่อให้มันจะเป็นความผิดของทางโถงวาโยขจีเอง ตัวเขาก็คงไม่ยอมก้มหัวลงกล่าวขออภัยง่ายๆ เช่นนี้

แต่ใครจะไปนึกไปฝันว่าเขากลับเลือกที่จะยอมรับผิดและขอโทษต่อเด็กหนุ่มนภาสวรรค์ผู้หนึ่ง?

“ท่านเจ้าโถง…”

ยู่หยิงและเจียงหยวนนั้นมีใบหน้าซีดเผือดและกำลังคิดจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่กลับถูกทางมู่เฟิงยกมือขึ้นมาห้ามไว้เสียก่อน

คนทั้งสองนั้นจึงได้แต่ยืนอับอายด้วยใบหน้าขาวซีด

เรื่องราวที่พวกเขาก่อขึ้นมานี้มันกลับต้องให้ท่านเจ้าโถงออกมาเช็ดล้างจัดการให้

เย่หยวนมองดูมู่เฟิงพร้อมบอก “เรื่องที่ว่าผู้อาวุโสยู่จะออกไปจากเมืองหรือไม่มันย่อมไม่ได้สำคัญใดๆ กับข้า วันนี้เย่ผู้นี้ได้รับทราบถึงความเห็นแก่ตัวของโถงวาโยขจีแล้ว เมื่อท่านเจ้าโถงคิดออกมารับหน้าแทนเช่นนี้ เย่ผู้นี้ก็ย่อมไม่คิดจะตามรังควานบีบบังคับใดๆ อีก ให้เรื่องทั้งหลายมันจบลงเท่านี้เถอะ”

เย่หยวนนั้นรู้ขีดจำกัดของตัวดี เพราะสุดท้ายไม่ว่าอย่างไรเสียเขาก็เป็นเพียงเด็กหนุ่มอาณาจักรนภาสวรรค์ผู้หนึ่ง

มู่เฟิงนั้นขอโทษเขาต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้แล้วมันย่อมทำให้เย่หยวนไม่อาจจะตามเอาความผิดใดๆ ได้อีก

เพียงแค่ว่าตอนนี้เขาได้รับรู้ถึงธาตุแท้ของโถงวาโยขจีแล้วและแม้มู่เฟิงจะมาแสดงท่าทีเป็นมิตรใดๆ เขาก็ย่อมจะไม่รับมันไว้

เรื่องทั้งหมดทั้งสิ้นให้มันจบลงเท่านี้

กับโถงวาโยขจีเองเย่หยวนก็รู้สึกไม่อยากจะไปยุ่งเกี่ยวใดๆ ด้วยอีก

เพราะไม่ว่าจะเป็นยู่หยิงหรือเจียงหยวน พวกเขาต่างก็แสดงนิสัยที่เย่หยวนไม่อาจรับได้ออกมาทั้งคู่

เจ้าโถงนั้นยังคงยิ้มกว้างออกมาราวกับว่าไม่เห็นท่าทางไม่พอใจนี้ของเย่หยวน “สหายหนุ่มเย่นั้นช่างมีสายตากว้างไกล โถงวาโยขจีเราต้องขอบคุณเจ้ามาก ผู้อาวุโสยู่ ผู้อาวุโสเจียง ทำไมยังไม่ขอบคุณสหายหนุ่มเย่อีก?”

เมื่อคนทั้งสองได้ยินพวกเขาก็ก้มหัวลงทันที

เย่หยวนเองก็พยักหน้ารับออกมาเป็นคำตอบ

ไม่มีใครคาดฝันว่าเรื่องราวสุดแสนใหญ่โตมันจะจบลงง่ายๆ เช่นนี้

และสิ่งที่ไม่มีใครคาดฝันมากที่สุดก็คือทางโถงวาโยขจีกลับต้องเป็นฝ่ายออกมาขอโทษแก่เด็กหนุ่มนภาสวรรค์!

การประลองของเย่หยวนและยู่หยิงนั้นดังลั่นสะท้านทั้งศาลาโอสถสวรรค์ไปอย่างรวดเร็วและยังแพร่กระจายออกไปในยอดเมืองหลวงจักรพรรดิทองวาวทั้งหมดสิ้น

หลังจากนั้นเบื้องหลังประวัติของเย่หยวนก็ถูกขุดค้น

และนั่นมันทำให้ทั้งเมืองต้องตกตะลึง!

เพราะเดิมทีพวกเขาต่างคาดเดาเรื่องของเย่หยวนไปสารพัด

บ้างว่าเขาน่าจะมาจากวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์บ้าง บ้างบอกว่าเขามาจากตระกูลใหญ่โต บ้างถึงขั้นบอกว่าเขาอาจจะเกี่ยวข้องกับโอสถบรรพกาล

เพียงแค่ว่าไม่มีใครคาดคิดว่าเย่หยวนนั้นแค่มาจากเมืองจักรพรรดิหนึ่ง

เมื่อขุดลึกลงไปอีกเมืองจักรพรรดินั้นมันยังเป็นแค่เมืองจักรพรรดิบ้านนอกหนึ่ง!

นักหลอมโอสถที่ไม่มีที่มาใหญ่โตใดๆ กลับใช้เวลาแค่พันกว่าปีในการเรียนรู้ขึ้นมาชนะนักหลอมโอสถสวรรค์เกล็ดดำได้ นี่มันเป็นพรสวรรค์ที่ทำให้เทพปีศาจใดๆ ต้องร่ำร้องกันระงม

ทำให้ในเวลานี้เย่หยวนจึงได้กลายเป็นที่ชื่นชมของเหล่านักหลอมโอสถกันอย่างไม่ขาดปาก

ในศาลาโอสถสวรรค์เองเหล่ายาฟ้าทั้งหลายก็ตื่นตะลึงกันอย่างมาก