จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1976

‘ตึง!’

เสียงหนึ่งดังลั่นขึ้นทำให้ร่างของพวกซงหยูทั้งสี่ต้องติดตรึงอยู่กลางอากาศไปเสียทั้งอย่างนั้น!

ใช่แล้ว แค่สี่คนเท่านั้น

เพราะอีกหนึ่งคนนั้นยังสามารถขยับร่างกายได้

หลิวยี่!

ตอนนี้ยันต์หนึ่งในมือของเขามันได้กลายเป็นเส้นด้ายจำนวนนับมหาศาลสลายหายไปกับอากาศ

“หึ ยันต์ตรึงต้นกำเนิดโกลาหลหนึ่งแผ่นแลกกับผลลมหายใจลับสวรรค์สามผล มันช่างคุ้มค่าเสียจริง!” หลิวยี่มองดูที่ผลลมหายใจลับสวรรค์ทั้งสามอย่างหิวกระหาย สีหน้าท่าทางสุดตื่นเต้นดีใจ

ด้วยผลลมหายใจลับสวรรค์ทั้งสามผลนี้เขาย่อมจะสามารถบรรลุขึ้นอาณาจักรเทพถ่องแท้ขั้นกลางได้ในเวลาสั้นๆ

มีหรือที่ของเช่นนี้เขาจะยอมแบ่งให้ใคร?

นั่นทำให้ดวงตาของพวกซงหยูทั้งหลายต้องเบิกกว้าง พวกเขาทั้งหลายนั้นย่อมไม่มีใครคาดคิดว่าหลิวยี่จะมาทำการทรยศเอาในเวลาเช่นนี้

แต่เมื่อเขาลงมือ มันกลับกลายเป็นวินาทีที่สำคัญที่สุด

พวกเขานั้นรู้สึกได้ว่าร่างกายของคนนั้นกำลังถูกแนวคิดบางอย่างเข้าปกคลุมครอบงำจนไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย

“หลิวยี่ เจ้า… เจ้ากลับกล้าวางแผนทำร้ายพวกพ้องของตนอย่างนั้นหรือ?” ซงหยูร้องบอกอย่างโกรธแค้น

“หากเจ้ากล้าเอาผลลมหายใจลับสวรรค์ไป รับรองเลยว่าเย่หยวนจะไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆ แน่!” กั๋วจิงหยางพูดเสริมขึ้นด้วยสีหน้าโกรธแค้นเช่นกัน

ในกลุ่มนี้พวกเขาทั้งหลายย่อมจะดูถูกหลิวยี่มากที่สุด

เพราะระหว่างทางมานี้หลิวยี่เอาแต่เก็บตัวไม่ยอมแสดงพลังฝีมือใดๆ ทำให้พวกเขาทั้งหลายไม่อาจรู้ถึงฝีมือที่แท้จริงของเขา

แต่คนเช่นนี้สุดท้ายกลับชักไม้ตายออกมาในวินาทีสำคัญ

ตอนนี้สีหน้าท่าทางน่าสมเพชของหลิวยี่นั้นจางหายไปสิ้น ความฉลาดหลักแหลมและเจ้าเล่ห์แสนกลปรากฏขึ้นบนใบหน้านั้นของเขาแทน

ในเวลานี้พวกเขาได้รู้ตัวแล้วว่าเจ้าหมอนี่มันใช้แผนปลอมเป็นหมูเพื่อล่อกินเสือ!

“หึๆ ข้านั้นถึงขั้นใช้ยันต์ตรึงต้นกำเนิดโกลาหลออกมาเจ้าคิดว่าเจ้าจะไม่กล้าเอาผลลมหายใจลับสวรรค์ไปหรือ? และข้านั้นไม่ได้แค่จะเอาผลลมหายใจลับสวรรค์ไปด้วย แต่ข้าจะ… หึๆ”

พูดมาถึงตรงนี้หลิวยี่ก็หรี่ตาลงด้วยจิตสังหารที่บ้าคลั่ง

เขาคิดที่จะฆ่าปิดปากผู้เห็นเหตุการณ์ทั้งสิ้น!

ยันต์ตรึงต้นกำเนิดโกลาหลนมันเป็นสิ่งที่หลิวยี่ได้พบเจอในโบราณสถานของเทพสวรรค์และได้มันมาทั้งสิ้นห้าแผ่น

ของสิ่งนี้มันมีพลังสุดแสนประหลาด อย่าว่าแต่เทพถ่องแท้สามดาว แม้จะเป็นเทพถ่องแท้สี่ดาวก็คงไม่อาจจะขยับหนีออกจากมันได้ในเวลาสั้นๆ

และในระยะเวลาก่อนจะถึงตอนนั้นมันก็มากพอที่จะทำให้หลิวยี่ฆ่าสังหารผู้คนได้

ที่ผ่านๆ มานั้นเพื่อที่จะแย่งชิงของมีค่าจากผู้คนหลิวยี่ได้ใช้ยันต์นี้ไปแล้วถึงสองแผ่น และนี่เป็นแผ่นที่สาม

เจ้ายันต์ตรึงต้นกำเนิดโกลาหลนี้มันเป็นสิ่งที่หลิวยี่ไว้วางใจมากที่สุด

และมันก็เป็นเพราะการใช้เจ้ายันต์ตรึงต้นกำเนิดโกลาหลนี้เช่นกันที่ทำให้ดวงชะตาของเขาพุ่งทะยานขึ้นรัศมีจักรพรรดิมาได้ จนทำให้ได้มีโอกาสเดินทางเข้ามาในสนามรบเทพโบราณนี้

การเล่นเป็นหมูเพื่อกินเสือนั้นคือวิธีการถนัดของตัวเขา

แต่ละครั้งที่เขาร่วมกลุ่มเดินทางกับใครในมิติวิเศษเขาก็จะทำเช่นนี้เสมอ ทำการทรยศในวินาทีสำคัญ

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือตราบเท่าที่เขาทำสำเร็จเขาจะฆ่าสังหารผู้คนอย่างไม่ปล่อยให้ใครเหลือรอด!

นั่นทำให้สีหน้าของพวกซงหยูเปลี่ยนไปทันที ซงหยูนั้นพยายามใช้พลังที่มีทั้งหมดออกมาเพื่อจะทำลายพลังที่ตรึงร่างของตนไว้แต่มันกลับไม่เป็นผลใดๆ

ตอนนี้พื้นที่รอบๆ กายของเขานั้นมันแข็งเป็นหินอย่างที่ไม่อาจขยับได้ราวกับถูกยัดไว้กลางแท่นปูน

หลิวยี่นั้นยื่นมือไปเก็บผลลมหายใจลับสวรรค์ทั้งสามมาและหัวเราะลั่น “หึๆ เลิกดิ้นรนอย่างไร้ประโยชน์เถิด ด้วยพลังของเจ้าแล้วมันย่อมจะไม่อาจขยับได้ในช่วงเวลาร้อยอึดใจ! เท่านี้เฒ่าคนนี้ก็คงส่งเจ้าทั้งหลายไปโลกหน้าได้ง่ายๆ”

“หลิวยี่ เจ้ากล้า?! เย่หยวนย่อมไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!” ซงหยูตะโกนร้อง

เขานั้นหวาดกลัวอย่างมาก ไม่นึกไม่ฝันว่าชีวิตต้องมาจบลงโง่ๆ เช่นนี้

หลิวยี่หัวเราะออกมาเมื่อได้ยิน “หากเย่หยวนยังอยู่ข้าก็คงไม่กล้าลงมือทำอะไร เจ้าเด็กคนนี้มันฉลาดเหลือเกิน ข้าไม่อาจอ่านมันได้เลย แต่ตอนนี้ข้าคงต้องไปขอบคุณเจ้าศพดำนั่นเสียหน่อย”

ในกลุ่มนี้หลิวยี่นั้นเกรงกลัวเพียงแค่เย่หยวนเท่านั้น

เพราะความลับในตัวของเย่หยวนนั้นมันมีมากเกินไป ทั้งยังมีวิชาวิธีการที่เหนือล้ำกว่าจะจินตนาการ