จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2031

ในหมู่เทพสวรรค์ที่อยู่ภายในศาลาโอสถแห้งวันนั้นมันย่อมจะมีจอมเทพโอสถเจ็ดดาวของทางยอดเมืองหลวงจักรพรรดิโอสถเมฆาร่วมอยู่ด้วย

หยุนยี่จึงได้ไปถามไถ่เรื่องราวจากปากของเทพสวรรค์ผู้นั้นและได้รับรู้เรื่องราวที่น่าตื่นตะลึงอย่างไม่อยากจะเชื่อ

สิ่งที่เทพสวรรค์นับสิบๆ ไม่อาจแก้ไขได้ แต่เย่หยวนกลับใช้เวลาเพียงแค่สองวันแก้ไขมัน

การทำเช่นนั้นได้มันจะเท่ากับว่าตัวเย่หยวนนั้นสามารถโค่นเทพสวรรค์นับสิบๆ คนลง โค่นจอมเทพโอสถเจ็ดดาวทั้งหลายลงพร้อมๆ กัน!

พลังความสามารถในระดับนั้นมันไม่อาจจะใช้คำใดๆ บรรยายได้

ต่อให้เป็นตัวเทพสวรรค์ดันหยู่เองก็คงไม่อาจจะกล้าพูดว่าจะชนะเทพสวรรค์นับสิบๆ เช่นนั้นได้

ตำแหน่งปรมาจารย์ใดๆ นี้ยังต้องสงสัยกันอีกหรือ?

“เรื่องจริงนั้นยิ่งกว่าข่าวลือ? เช่นนั้นแล้ว… มันเป็นเรื่องราวเช่นใดกันแน่?” ชายหนุ่มสกุลต้วนถาม

เพราะแค่ฟังดูจากข่าวลือทั้งหลายนี้มันก็เป็นเรื่องที่เหนือล้ำจนไม่อาจหักใจเชื่อลงแล้ว

หากจะบอกว่าความเป็นจริงนั้นมันยิ่งเสียกว่าข่าวลือ เช่นนั้นแล้วเย่หยวนผู้นี้จะต้องเก่งกาจปานใด!

หยุนยี่ยิ้มตอบกลับมา “อย่าได้ถามเลย ตอนนี้งานชุมนุมโอสถเมฆาก็จะเริ่มขึ้นแล้ว อีกไม่นานเจ้าคงรู้”

พูดจบหยุนยี่ก็ยกมือขึ้นมาโบกบอกลาเดินจากหายไป

เวลากว่าสามพันมานี้หยุนยี่ได้คิดมาตลอดว่าตนนั้นคือยอดอัจฉริยะที่ยืนอยู่เหนือผู้คนในแดนใต้

แต่มันก็เป็นความคิดที่ต้องมาพังทลายลงด้วยความเก่งกาจอันเหนือล้ำของเย่หยวนที่ทำให้ความมั่นใจศักดิ์ศรีใดๆ ของเขาไร้ค่าลงทันที

เขานั้นอายุแก่กว่าเย่หยวนนับเท่าตัว แต่ตัวเย่หยวนกลับยืนอยู่ในจุดที่สูงส่งจนตัวเขายังไม่แน่ว่าจะขึ้นไปถึงได้ในชีวิตนี้

เรื่องราวเช่นนั้นมันย่อมส่งผลกระทบต่อจิตใจเขาอย่างมากมาย

แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดมิใช่แค่ว่าเย่หยวนนั้นเก่งกาจกว่าเขา แต่มันเป็นเรื่องที่ว่าต่อให้เขาจะพยายามสักเท่าไหร่มันก็ไม่อาจวิ่งตามรอยเท้าเย่หยวนได้ทัน

หยุนยี่ผู้นี้จะต้องใช้เวลาอีกนานเท่าใดกว่าที่จะสามารถขึ้นไปนั่งถกวิชากับเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวได้?

หมื่นปี?

ห้าหมื่นปี?

หรือแสนปี?

แต่เย่หยวนคนนั้นกลับใช้เวลาแค่ไม่ถึงหนึ่งพันห้าร้อยปี!

ต่อให้เขาจะใช้เวลาหมื่นปีเพื่อก้าวมาถึงจุดนี้ ตัวเย่หยวนก็คงยังนับว่าเป็นยอดคนเหนือโลกหล้า!

ความสั่นสะท้านที่เกิดขึ้นในจิตใจของเขานี้มันไม่อาจจะใช้คำใดๆ อธิบายออกมาได้

…

“ท่านปู่ หรือว่า… เราจะต้องยอมแพ้เช่นนี้? ถอนตัวจากงานชุมนุมโอสถเมฆานั้นมันคงทำให้ตระกูลเจิ้งเราเสียหายอย่างใหญ่หลวงแน่!”

ระหว่างทางกลับเจิ้งปู้ฉุนก็ได้ร้องบอกด้วยความแค้น

เขานั้นไม่เคยคิดว่าเด็กหนุ่มดูที่ดูอ่อนแอเช่นนั้นกลับจะโค่นบรรพบุรุษของเขาลงได้ทำให้ตระกูลเจิ้งต้องพบความหายนะเช่นนี้

เจิ้งฉีหยวนที่ได้ยินก็ยิ้มตอบกลับไป “ยอม? ไม่มีทางเสียล่ะ! เจ้าเด็กคนนั้นมันมีวิชาการอนุมานและวิเคราะห์ที่เหนือล้ำจริง แต่ข้าไม่เชื่อหรอกว่ามันจะหลอมโอสถได้เก่งกาจจริง! ปู่เจ้านี้อยู่ร่วมงานชุมนุมโอสถเมฆามานานแสนนานมีหรือที่เส้นสายของปู่เจ้าจะตื้นเขินเช่นนั้น? ครั้งนี้แหละข้าจะทำให้มันเผยธาตุแท้ออกมาให้ได้!”

เจิ้งปู้ฉุนเบิกตากว้างเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ท่านปู่ยังมีแผนสำรองอีกหรือ?”

เจิ้งฉีหยวนยิ้มตอบกลับไป “แน่นอน เพราะสิ่งที่เหล่านักหลอมโอสถเชื่อถือนั้นมันมิใช่ตำพูด แต่มันคือฝีมือที่ฝึกฝนมาอย่างหนักหน่วง! มันนั้นเป็นแค่เด็กน้อยอายุพันกว่าปี มีหรือที่จะเก่งเทียบเท่าเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวทั้งหลายที่หลอมโอสถมานับครั้งไม่ถ้วน? เมื่อใดที่งานเริ่มขึ้น ข้าล่ะอยากจะรู้จริงๆ ว่ามันจะเอาอะไรมาอวดดีอีก!”

เจิ้งปู้ฉุนที่ได้ยินก็ตื่นเต้นดีใจทันที เย่หยวนนั้นคงไม่ได้พบจุดจบที่ดีงามนักแล้ว

มีใครบ้างเล่าที่ไม่รู้วิธีโม้โอ้อวด?

แต่วิชาโอสถนั้นมันไม่เคยมีทางลัด ความสามารถในการวิเคราะห์หรือเรียนรู้ของเจ้าอาจจะเหนือล้ำจริง แต่เมื่อใดก็ตามที่มันมาถึงการหลอมโอสถแล้วมันก็จะมีเพียงประสบการณ์เท่านั้นที่จะช่วยให้สามารถทำมันได้อย่างเหนือล้ำ

พวกเขาทั้งหลายเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวนั้นมีใครบ้างที่มิใช่คนเฒ่าคนแก่อายุนับแสนๆ ล้านๆ ปี?

โอสถใดๆ ที่พวกเขาเคยหลอมนั้นมันมากมายจนพอจะถมสร้างภูเขาได้ทั้งลูก!

มีหรือที่ประสบการณ์ของเย่หยวนจะเทียบเคียงได้?

…

ภายใต้เสียงข่าวลือต่างๆ นานา ในที่สุดมันก็มาถึงวันเปิดงานชุมนุมโอสถเมฆา

ในวันนี้เหล่ายอดนักหลอมโอสถทั้งหลายต่างได้มารวมตัวกันที่ยอดเมืองหลวงจักรพรรดิโอสถเมฆาสิ้น

ตอนนี้เหล่านักหลอมโอสถกว่าหมื่นคนได้มารวมตัวกันที่ลานกว้างที่จัดงาน!

เหล่านักหลอมโอสถนับหมื่นคนนี้ล้วนแล้วแต่เป็นยอดของยอดคนในวงการโอสถแดนใต้

ตอนนี้บนที่นั่งสูงนั้นมีเทพสวรรค์นับร้อยๆ คนกำลังนั่งอยู่ด้วยท่าทางสุดยิ่งใหญ่