จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2030

ทุกผู้คนต่างตกตะลึงจนไม่อาจอธิบายความรู้สึกเป็นคำพูดได้!

เทียบกับธาตุไม้หรือธาตุไฟแล้ว ธาตุสายฟ้ามันย่อมจะรุนแรงควบคุมยากกว่ามาก เหตุใดสุดท้ายแล้วมันกลับสามารถหลอมเป็นหนึ่งได้?

นี่คือความสงสัยที่ทั้งเจิ้งฉีหยวนและคนทั้งหลายมีพร้อมๆ กัน

เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายต่างไม่มีใครเข้าใจและหันมามองดูเย่หยวนด้วยความมึนงงสงสัย

“ปรมาจารย์เย่ มันสำเร็จจริงๆ! มันสำเร็จอย่างที่ท่านว่าจริง! โอสถวาโยเมฆเจ็ดสมบัตินี้เทพสวรรค์ผู้นี้ได้ใช้เวลาศึกษามันมานับแสนๆ ปี ไม่นึกไม่ฝันว่าท่านกลับสำเร็จมันได้ในเวลาแค่สองวัน! เก่งกาจราวเทพเจ้าโดยแท้!”

เทพสวรรค์เหลียวหมิงนั้นมองดูเย่หยวนด้วยใบหน้าแสนตื่นเต้นพร้อมความตื่นตะลึง

ก่อนหน้านี้เขาเองก็ไม่ได้คิดต่างจากคนอื่นๆ มากมายนัก เขานั้นยังสงสัยว่าเย่หยวนจะเก่งกาจจริงพอมีค่ามาพูดคุยแลกเปลี่ยนวิชาด้วยหรือไม่

เพียงแค่ว่าเขานั้นก็รู้จักเทพสวรรค์เปียวหยูและเข้าใจว่าเทพสวรรค์เปียวหยูคงไม่ทำอะไรไร้สาระเล่นๆ เช่นนี้แน่

เขาจึงเลือกจะลองเชื่อ

แต่ก็ไม่นึกไม่ฝันว่าแท้จริงแล้วจอมเทพโอสถหกดาวผู้นี้มันจะเก่งกาจเหนือฟ้า กลับสามารถทำให้สูตรโอสถเจ็ดดาวอย่างโอสถวาโยเมฆเจ็ดสมบัตินั้นสำเร็จลงได้ในเวลาสั้นๆ เพียงเท่านี้

แค่นี้มันก็มากพอที่จะแสดงให้เห็นแล้วว่าเย่หยวนนั้นมีวิชาโอสถที่เหนือล้ำกว่าเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวทั้งหลายในที่นี้!

เย่หยวนยิ้มขึ้นมาก่อนจะหันไปมองดูเจิ้งฉีหยวน “พี่เจิ้ง ข้าสงสัยจริงว่าเย่ผู้นี้จะมีค่าพอแลกเปลี่ยนความรู้กับพวกท่านหรือยัง? สงสัยเหลือเกินว่าข้ามีสิทธิ์จะไม่สนใจคำท้าทายของลูกหลานท่านหรือไม่? สงสัยเหลือเกินว่าข้านั้นเหมาะสมกับตำแหน่งปรมาจารย์หรือไม่?”

คำถามทั้งสามนี้มันเป็นดั่งค้อนเหล็กทุบลงกลางหัวของเจิ้งฉีหยวน

แน่นอนว่าเหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายเองก็สั่นสะท้านไปทั้งกายหลังได้ยิน

เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งหลายก็ไม่มีใครเชื่อในฝีมือของเย่หยวน

แต่ตอนนี้เย่หยวนกลับแสดงฝีมือออกมาทำให้พวกเขาทั้งหลายต้องถูกตบจนหน้าหัน

เจิ้งฉีหยวนนั้นมีใบหน้าราวคนเสียสติ

เขานั้นไม่อาจจะตอบคำถามใดๆ ของเย่หยวนได้

มีค่าพอหรือไม่?

แน่นอนว่ามี!

สูตรโอสถโบราณอันนี้เย่หยวนกลับใช้เวลาแค่สองวันแก้ไขมัน

เจิ้งฉีหยวนทำเช่นนั้นได้หรือไม่?

อย่าว่าแต่ตัวเขา แม้แต่เหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวทั้งหลายนี้ใช้เวลารวมหัวกันคิดเป็นเดือนก็ยังไม่อาจจะแก้ไขใดๆ ได้แต่เลือกสมุนไพรผิดๆ ขึ้นมาอย่างหนึ่ง

“ข้า… ข้าไม่ยอมรับ! ธาตุสายฟ้ามันจะมาอยู่ในโอสถธาตุลมแท้ได้อย่างไร? ภายในมันจะมีผลอย่างไรกัน?” เจิ้งฉีหยวนกัดฟันร้อง

เย่หยวนหัวเราะเย้ยขึ้นก่อนจะตอบกลับไป “คุณสมบัติใดๆ ของสมุนไพรวิญญาณนั้นมันไม่เคยมีอยู่เพียงอย่างเดียว ก็จริงที่ว่าผลเซียนกลั่นเมฆฝนนั้นมันเป็นสมุนไพรวิญญาณธาตุสายฟ้า แต่ตัวมันเองก็มีธาตุลมแฝงอยู่ไม่น้อย พอดีที่จะใช้กับสมุนไพรตัวอื่นในโอสถวาโยเมฆเจ็ดสมบัติ! ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมต้องเป็นผลเซียนกลั่นเมฆฝนนั้นมันก็แสนง่าย เพราะว่าในหมู่สมุนไพรวิญญาณที่ใช้ในโอสถนั้นมันมีหลายตัวที่ถูกเพิ่มเข้ามาเพื่อปรับสมดุลธาตุสายฟ้าของผลเซียนกลั่นเมฆฝน! เจ้าเข้าใจหรือยังเล่า?”

เจิ้งฉีหยวนเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตนเอง

เจ้าหมอนี่มันกลับเข้าใจถึงคุณสมบัติของสมุนไพรวิญญาณได้อย่างลึกล้ำ

สมุนไพรวิญญาณนั้นไม่ได้มีคุณสมบัติแค่อย่างเดียว สิ่งนี้เป็นที่รู้กันดีในหมู่จอมเทพโอสถ

แต่แล้วสมุนไพรทั้งหลายนั้นมันมีคุณสมบัติอื่นใดแฝงอยู่บ้าง? เรื่องนั้นมันต้องใช้ความเข้าใจที่ลึกล้ำในตัวสมุนไพรวิญญาณนั้นๆ

ที่สำคัญไปกว่านั้นแม้ว่าสมุนไพรใดๆ มันจะไม่ได้มีคุณสมบัติแค่ด้านเดียว แต่เหล่าสูตรโอสถทั้งหลายนั้นมันล้วนแล้วแต่ปรุงขึ้นตามคุณสมบัติหลักที่รุนแรงที่สุดของสมุนไพรนั้น

แต่เจ้าผลเซียนกลั่นเมฆฝนนี้มันกลับถูกนำมาใช้เพื่อเอาคุณสมบัติรอง เรื่องราวเช่นนี้มันแทบจะไม่เคยเกิดขึ้นในการหลอมโอสถ แน่นอนว่าคนทั้งหลายย่อมจะไม่มีใครคาดคิดถึง

และที่สำคัญก็คือเย่หยวนได้เลือกเอาผลเซียนกลั่นเมฆฝนนี้ขึ้นมาจากเหล่าสมุนไพรทั้งหลายนับสิบล้านชนิด มันต้องเป็นความสามารถในการอนุมานระดับใดถึงจะทำได้?

เพราะเดิมทีแค่คนที่รู้ถึงคุณสมบัติธาตุลมของผลเซียนกลั่นเมฆฝนมันก็มีไม่มากแล้ว คนที่จะไปคิดถึงมันได้ยิ่งจะมีน้อยกว่า