จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2038

ภายใต้สายตาทั้งหลายนั้นเทพสวรรค์เจาหยวนค่อยๆ ลุกขึ้นมาตอบรับ

เขานั้นยกมือขึ้นมาลูบเครายาวของตนก่อนจะยิ้มตอบ “ช่างเป็นเด็กหนุ่มที่เก่งกาจและน่านับถือ! ข้านั้นคงไม่เก่งกาจพอจะสั่งสอนชี้แนะเจ้าได้ แต่หากแค่แลกเปลี่ยนความรู้คงพอได้”

เย่หยวนหรี่ตาลงทันทีที่ได้ยิน “ฮ่าๆ กับพี่เจาหยวนเย่ผู้นี้ย่อมจะต้องเอาจริงเสีย!”

“หะ? หมายความว่านี่เย่หยวนยังไม่ได้เอาจริงแท้อย่างนั้นหรือ?”

คำพูดนี้มันย่อมทำให้คนทั้งหลายตื่นตะลึงอย่างมาก

อาณาจักรเต๋าขั้นสุดนั้นมันคือสิ่งที่ทำให้ผู้คนทั้งหลายรู้สึกว่าตนเองไร้ค่าไปทันที

แต่คำพูดของเย่หยวนนี้มันกลับแฝงความหมายว่าตัวเขานั้นยังไม่ได้เอาจริงในขณะที่ประลองกับเทพสวรรค์ออหยุนเมื่อสักครู่นี้!

นี่มัน… จะน่ากลัวเกินไปแล้ว!

ชายหนุ่มคนนี้มีขีดจำกัดบ้างหรือไม่?

เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายเองก็ได้แต่ต้องจ้องมองดูเย่หยวนราวกับเป็นตัวประหลาด สายตาของพวกเขาทุกผู้คนต่างเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง

เทพสวรรค์เจาหยวนนั้นดูท่าจะตื่นตกใจมากเช่นกันเมื่อได้ยิน เขาจึงหรี่ตาทั้งสองลงและตอบกลับมา “ได้สิ เฒ่าคนนี้จะรอดู”

เทพสวรรค์เจาหยวนนั้นเดินกลับไปนั่งลงยังที่ของตน เทพสวรรค์ดันหยู่จึงได้ประกาศออกมาต่อ “อีกไม่นานพวกเจ้าทั้งหลายจงเบิกตามองให้ดี นี่คือศึกของสองยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าขั้นสุดที่ไม่อาจพบเจอได้ง่ายๆ หากพวกเจ้าคนใดพอจะเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้บ้างสักน้อยมันก็คงเป็นประโยชน์แก่เจ้าไปทั้งชีวิต!”

“หะ?! เทพสวรรค์เจาหยวนเขา… เองก็เป็นยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าขั้นสุดอย่างนั้นหรือ?”

“ไม่มีทางหรอกใช่ไหม? หากเทพสวรรค์เจาหยวนนั้นเป็นถึงยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าขั้นสุดแล้วมันย่อมจะหมายความว่าเขานั้นเก่งกาจกว่าปรมาจารย์บางท่านเสียด้วยซ้ำมิใช่หรือ? คนอย่างเขานี่ยังไม่ได้เป็นปรมาจารย์อีกหรือ?”

“เทพสวรรค์ดันหยู่นั่นพูดคำไหนคำนั่นย่อมจะไม่ผิดจากความจริงแล้ว! ข้าไม่นึกเลยว่าในเหล่าร้อยเทพสวรรค์จะยังมีคนที่เก่งกาจปานนี้อยู่ ไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดเทพสวรรค์ซืออี้ถึงได้แค่ที่นั่งอันดับสอง”

เมื่อได้ยินถึงฝีมือที่แท้จริงของเทพสวรรค์เจาหยวนเหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายเองก็จะตื่นตะลึงไปตามๆ กัน

เทพสวรรค์ดันหยู่นั้นย่อมคิดจะใช้เทพสวรรค์เจาหยวนกำจัดเย่หยวนออกไปจากงานชุมนุมโอสถเมฆานี้!

ทุกผู้คนนั้นต่างพูดบอกว่าเทพสวรรค์ดันหยู่และเทพสวรรค์เปียวหยูนั้นไม่ค่อยจะถูกกันมากนัก ดูท่ามันคงเป็นความจริงแล้ว

แต่แม้ว่าคนทั้งหลายจะตื่นตกใจปานใดพวกเขาก็ยังตั้งหน้าตั้งตารอการประลองคู่นี้อย่างมาก

เพราะอย่างที่เทพสวรรค์ดันหยู่ว่ามา การปะทะของสองยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าขั้นสุดนั้นมันย่อมจะเป็นศึกของยอดคนที่เทียบเคียงกันได้

การประลองในระดับนั้นมันย่อมจะเป็นศึกที่หมื่นปีจะมีสักครั้ง!

หลังจากความตกตะลึงจางหายไปการประลองก็ได้ดำเนินต่อไป

เพียงแค่ว่าศึกทั้งหลายจากนั้นมันไม่ได้มีอะไรจะตื่นเต้นอีกต่อไป

เทพสวรรค์ต้าวเฉียน เทพสวรรค์เหวินหลาน แม้แต่เทพสวรรค์อันดับสามอย่างเหยาเย่ก็ยังได้แต่ต้องขึ้นสังเวียนไปด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก

ตำแหน่งสถานะของพวกเขาทั้งหลายนั้นยิ่งใหญ่ปานใด? แต่ตอนนี้กลับต้องมาขึ้นประลองศึกที่ไม่มีวันชนะภายใต้สายตาของผู้คนนับหมื่นๆ มันเป็นเรื่องที่หนักหนาเสียยิ่งกว่าการฆ่าสังหารพวกเขาลงอีก

คนทั้งหลายนี้ต่างเป็นเทพสวรรค์ผู้ยืนเหนือหัวผู้คน สิ่งที่พวกเขาถือไว้หนักแน่นมันย่อมจะเป็นชื่อเสียงหน้าตา ต่อให้พวกเขาจะต้องเสียหน้ามันก็ต้องมิใช่ภายใต้สายตาคนนับหมื่นเช่นนี้

ในตอนนี้ท้องไส้ของพวกเขาทั้งหลายปั่นป่วนไปด้วยความเสียใจ

แต่มีหรือที่ใครจะคาดคิดได้ว่าเย่หยวนนั้นจะเก่งกาจได้ถึงขั้นนี้?

พอนึกย้อนกลับไปคำว่ากล่าวท้าทายใดๆ ของพวกเขามันก็เป็นได้แค่เรื่องตลก

ยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าขั้นปลายกลับไปท้าทายยอดคนอาณาจักรเต๋าขั้นสุด?

ไม่ว่าจะมองมันอย่างไรก็ไม่มีทางเทียบเคียงได้แท้ๆ!

ผลลัพธ์เองก็ไม่ได้เกินคาดใดๆ แม้แต่เทพสวรรค์เหยาเย่เองก็ยังไม่อาจจะชิงเอาความได้เปรียบใดๆ มาจากมือของเย่หยวนได้และต้องพ่ายแพ้ลงในที่สุด

แต่เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายนี้ก็ยังสามารถหลอมโอสถขึ้นไปได้ถึงขั้นยอดเยี่ยม

ในเวลานี้ทุกผู้คนจึงได้เข้าใจทันทีว่านี่มันเป็นสิ่งที่เย่หยวนจงใจทำ!

แม้แต่เทพสวรรค์เหยาเย่ก็ยังถูกเย่หยวนกดดันอย่างไม่อาจขัดขืนจนหลอมโอสถออกมาได้แค่ขั้นยอดเยี่ยม เย่หยวนจะต้องมีวิชาควบคุมโอสถที่เหนือล้ำปานใด?