จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2063

ผู้ที่คิดเสียดายและโกรธเคืองนั้นไม่ได้มีเพียงแค่ผู้นำตระกูลหลัวเท่านั้น ในเวลานี้เหล่าอัจฉริยะทั้งหลายที่เคยเข้ารับการทดสอบจากเย่หยวนนั้นต่างได้แต่นั่งตีอกชกหัวตนเองอยู่ที่บ้านด้วยความเสียดายอย่างสุดซึ้ง

เย่หยวนนั้นมีพรสวรรค์ที่เหนือล้ำ นอกจากนั้นตัวเขายังมีวิธีการสอนศิษย์ที่เหนือล้ำกว่าผู้คน

คนที่สามารถสร้างสูตรโอสถนับสิบออกมาปฏิวัติโฉมหน้าวงการโอสถของแดนใต้ไปในพริบตา มีหรือที่วันหน้าตัวเขาจะตกต่ำได้?

ใครจะไปกล้าฟันธงว่าอีกหมื่นปีข้างหน้าแดนใต้นี้จะไม่ให้กำเนิดยอดคนอย่างโอสถบรรพกาลขึ้นมา?

เพราะต่อให้เย่หยวนจะก้าวขึ้นไปไม่ถึงระดับของโอสถบรรพกาล แต่ตัวเขานั้นย่อมจะกลายเป็นยอดปรมาจารย์เหนือใครเทียบ

การได้เป็นศิษย์ของคนเช่นนั้นมันย่อมเป็นโอกาสอันแสนเหนือล้ำฟ้า

“เฒ่าดันหยู่มันตาบอดแต่เหลนของมันกลับไม่! หยุนยี่ เจ้าเด็กคนนั้น ด้วยการสั่งสอนจากปรมาจารย์เย่แล้ววันหน้ามันคงได้กลายเป็นยอดคนสะท้านฟ้าดินแน่ บางทีในวันหน้าเฒ่าดันหยู่อาจจะไม่มีปัญญาพอแม้แต่จะรับใช้เหลนของตนก็ได้!”

“แต่เด็กคนนี่มันก็ช่างน่าพรั่นพรึงนัก ข้าว่าในยุคก่อนเองแม้แต่โอสถบรรพกาลก็คงไม่เก่งกาจขนาดนี้ตั้งแต่ยังอายุเท่าตัวเขาหรอกใช่ไหมเล่า?”

“เขานั้นเอาชนะพันธมิตรแดนใต้ด้วยกำลังของตนเอง! นี่มันคือการกระทำที่จะสั่นสะท้านฟ้าดินอย่างแท้จริง เหมาะสมกับฉายานาม ‘โอสถบรรพกาลน้อย’ แล้ว!”

…

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อใดที่ฉายา ‘โอสถบรรพกาลน้อย’ นี่มันได้ถูกยกมอบให้เย่หยวน

ตอนนี้หลายต่อหลายคนในแดนใต้นี้ต่างพูดถึงเรื่องราวของเย่หยวนกันอย่างสนุกปาก

เย่หยวนนั้นมีฝีมือที่เหนือล้ำ ก้าวข้ามขึ้นมาเป็นยอดคนอันดับหนึ่งในด้านวิชาการโอสถไปแล้ว

และในที่สุดก็มีคนตั้งข้อสงสัยว่าต่อให้โอสถบรรพกาลจะกลับมาเป็นหนุ่มได้อีกครั้ง ตัวเขาก็คงไม่อาจจะเก่งกาจได้ถึงระดับของเย่หยวนเป็นแน่

เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียเย่หยวนก็เอาชนะเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวทั้งหมดทั้งสิ้นในงานชุมนุมโอสถเมฆามาได้

จากนั้นยังได้ทำการบรรยายจนเกินทะเลแห่งแนวคิดและก้าวขึ้นอาณาจักรบรรพกาลไปในที่สุด

ด้วยอายุเท่านี้ ตัวเขากลับกลายเป็นยอดคนอันแสนยิ่งใหญ่ในวงการโอสถเป็นที่เรียบร้อย

ความสำเร็จในระดับนี้จะบอกว่ามันเหนือล้ำฟ้าดินที่สุดตั้งแต่เคยมีการบันทึกประวัติศาสตร์มาก็คงไม่ผิด

เมื่อได้ถูกยกยอชื่อเสียงเช่นนี้ทางเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์เองก็ได้ถูกยกให้เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการโอสถอันดับที่แปดแห่งแดนใต้ไป

แม้ว่าเรื่องนี้ทางพันธมิตรจะยังไม่ได้ยอมรับใดๆ แต่มันก็เป็นเรื่องราวที่เหล่านักหลอมโอสถทั้งหลายเข้าใจกันอย่างดี

นั่นมันยิ่งทำให้มีนักหลอมโอสถมากมายเดินทางมายังเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์มากขึ้นทุกวี่วัน

จนเมืองจักรพรรดิน้อยๆ นี่มันเริ่มจะแออัดจนเกินทน

ที่เย่หยวนเปิดปากขอผลึกปราณเทวะขั้นสูงสิบล้านผลึกมาจากพันธมิตรแดนใต้นั้นมันก็เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการปรับปรุงขยายตัวเมืองออกไป

ผลึกปราณเทวะขั้นสูงสิบล้านผลึกนั้น ต่อให้จะเป็นกับยอดเมืองหลวงจักรพรรดิเองมันก็คงนับได้ว่าเป็นปริมาณทรัพยากรที่มหาศาล

ทั้งในเวลาสิบที่ผ่านมานี้เย่หยวนก็ได้ทำการแบ่งผลกำไรมหาศาลจากทางหอมหาสมบัติมาเพื่อช่วยที่จะใช้ในการปรับปรุงเมือง

และในตอนนี้การเจรจาของหอมหาสมบัติและพันธมิตรแดนใต้มันก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

แท้จริงแล้วทั้งตัวเย่หยวนทั้งตัวเปียวหยูเองต่างเข้าใจดีว่าด้วยลำพังหอมหาสมบัติแล้วต่อให้จะมีแรงสนับสนุนจากเจ็ดตระกูลโบราณมันก็คงไม่อาจจะยึดครองแดนใต้ทั้งหมดไปได้

สุดท้ายแล้วมันจึงต้องมีการขยายกิจการออกไปอยู่ดี

ไม่เช่นนั้นแล้วมีหรือที่พวกเขาจะยังมานั่งตกลงเจรจาใดกัน?

ด้วยกำลังของหอมหาสมบัติในเวลานี้การกำจัดพันธมิตรแดนใต้นั้นมันง่ายราวพลิกฝ่ามือ แต่ปัญหาคือจะครองดินแดนทั้งหลายนั้นต่อได้หรือไม่

เพราะต่อให้พวกเขาจะยึดครองไม่ได้ พวกเขาก็ยังต้องการจะทำกำไรให้ได้อยู่ดี

สุดท้ายหอมหาสมบัติจึงต้องกลับไปจับมือกับพันธมิตรแดนใต้ เพียงแค่ว่าการแบ่งผลกำไรใดๆ มันย่อมจะแตกต่างจากที่เคยตกลงกันไว้สิ้นเชิง

สิ่งที่เย่หยวนแนะนำเทพสวรรค์เปียวหยูไปก็คืออย่าเอาพื้นที่มาให้มากมาย แต่แค่ยึดถือไม่แบ่งสูตรโอสถไปก็พอ

แน่นอนว่าทางพันธมิตรแดนใต้ย่อมจะหมายตาสูตรโอสถไว้ ส่วนเป้าหมายของหอมหาสมบัติก็คือการเปลี่ยนให้พันธมิตรแดนใต้กลายเป็นร้านขายโอสถให้แก่ตน

หอมหาสมบัติจะผลิตโอสถออกมาให้โดยมีทางฝั่งพันธมิตรช่วยทำการขาย ถึงเวลานั้นก็จะเริ่มตกลงเรื่องส่วนแบ่งกันอีกครั้ง

เท่านี้หอมหาสมบัติก็จะยึดครองตำแหน่งผู้นำพันธมิตรไปอย่างหนักแน่นไม่มีใครมาล้มลงได้

ส่วนเรื่องของการผลิตหลอมโอสถนั้นพวกเขาได้มีเจ็ดตระกูลโบราณคอยช่วยทำหน้าที่นั้นให้จึงสามารถหลอมออกมาได้อย่างไม่ขาดสาย

เหล่านักหลอมโอสถตระกูลโบราณทั้งหลายนี้เดิมทีก็ไม่ชอบจะออกมาสู่โลกภายนอกนัก แต่สุดท้ายแล้วมันก็แค่ความไม่ชอบ

เพราะหากเหล่าตระกูลทั้งหลายคิดจะบ่มเพาะยอดฝีมือ พวกเขาก็ต้องมีทรัพยากรมากมายมหาศาลเช่นกัน

มีหรือที่หอมหาสมบัตินั้นจะต้านทานกำลังของพันธมิตรแดนใต้ได้?

แต่เขาไม่เคยนึกเคยฝันว่าเย่หยวนนั้นกลับจะขยี้พันธมิตรลงด้วยตัวคนเดียวจนทำให้อีกฝ่ายถึงขั้นต้องไปก้มหัวร้องขอความเมตตา

ตั้งแต่ที่เขาส่งหลู่ซือยีมาจับกุมเย่หยวน เขาก็รู้สึกราวกับว่าโลกทั้งใบกำลังหันหน้ามาเล่นงานตัวเขา

กับเมืองจักรพรรดิน้อยๆ นี้ตัวตนของเทพสวรรค์มันย่อมจะเหนือชีวิตใดๆ

แต่ทั้งอย่างนั้นเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ใดการชี้นำของเย่หยวนนี่มันกลับทำให้เขาประหลาดใจได้ทุกวินาที

ยอดเมืองหลวงจักรพรรดิห้าสวรรค์นั้นเป็นดินแดนของหอมหาสมบัติแต่เดิม ในเมื่อทางพันธมิตรมาขอสงบศึกแน่นอนว่าทางห้างโอสถเมฆาก็ต้องขอถอนตัวจากเมืองไป

เมื่อเป็นเช่นนั้นเทพสวรรค์หลู่เหยียนก็แทบจะร้องไห้ออกมา

ตัวเขานั้นถึงขั้นทำใจมั่น หน้าด้านเดินกลับไปขอร้องทางหอมหาสมบัติให้กลับมาตั้งร้านยังยอดเมืองหลวงจักรพรรดิห้าสวรรค์ แต่พวกเขาไม่คิดจะฟังแม้แต่น้อย

เทพสวรรค์เปียวหยูนั้นได้สั่งการไว้ว่าเรื่องราวของยอดเมืองหลวงจักรพรรดิห้าสวรรค์นั้นพวกเขาจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวใดๆ

หากคิดอยากให้หอมหาสมบัติกลับไปตั้งร้านที่ยอดเมืองหลวงจักรพรรดิห้าสวรรค์แล้ว พวกเขาทั้งหลายก็ต้องมาขอให้เย่หยวนอนุญาตเท่านั้น

เมื่อไม่มีทางเลือกเทพสวรรค์หลู่เหยียนจึงได้แต่ต้องก้มหัวเดินเข้ามาขอร้องแก่เย่หยวน

เดิมทีหากเป็นเวลาปกติธรรมดาต่อให้จะไม่มีหอมหาสมบัติ ตัวเขาเองก็คงพอจะหาผู้ค้ารายอื่นมาช่วยทดแทนความต้องการโอสถได้

แต่ตอนนี้ปัญหาก็คือเหล่าเทพถ่องแท้ทั้งหลายนั้นถูกเย่หยวนวางยาพิษจนตายสิ้น ตอนนี้ยอดเมืองหลวงจักรพรรดิห้าสวรรค์มันจึงมีสภาพไม่ต่างจากเมืองเปล่า ไม่มีกำลังจะไปเทียบเคียงใครได้!

ในเวลาวิกฤติเช่นนี้แล้วหากไร้ซึ่งโอสถที่มากพอด้วย ตัวเขาคงได้กลายเป็นแม่ทัพผู้แสนเดียวดายไปอีกไม่รู้กี่หมื่นปี

สภาพที่เทพสวรรค์หลู่เหยียนนำเติ้งหยุนไซและไต้ชุนห่าวมานี่มันไม่ได้ต่างจากสภาพของหมาหัวเน่าที่ไม่มีใครคิดจะสนใจ

เทพสวรรค์นั้นเป็นตัวตนสูงล้ำเหนือโลกหล้า พวกเขาทั้งหลายนั้นมีศักดิ์ศรีสูงล้ำฟ้าปานใด?

พวกเขาทั้งหลายย่อมจะไม่เคยนึกฝันว่าวันหนึ่งจะต้องมาก้มหัวลงให้แก่เทพถ่องแท้เช่นนี้

หลู่เหยียนนั้นก้มหัวลงต่อหน้าเย่หยวนและกล่าวขึ้น “หลู่เหยียนแห่งยอดเมืองหลวงจักรพรรดิห้าสวรรค์คารวะปรมาจารย์เย่!”

………………………………….