จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2089

“ม-มันเป็นคนรักของลู่เอ๋อ!” เทพสวรรค์ปิงหยุนตอบด้วยใบหน้าขื่นขม

เฟิงเทียนหยางนั้นเป็นคนฉลาดไม่น้อยย่อมจะเข้าใจเรื่องราวทั้งหลายได้ไม่ยากเย็นหลังได้ยิน

ในเวลากว่าปีมานี้จี้ฉิงหยุนได้สร้างชื่อไว้มากมายมหาศาล แม้แต่เฟิงเทียนหยางที่เพิ่งออกจากการบ่มเพาะมาก็ยังต้องได้ยินนามนี้มาบ้าง

เพียงแค่ว่าเขานั้นไม่เคยนึกเคยฝันว่าเย่หยวนจะยอมทำเช่นนั้นเพื่อช่วยหลือลู่เอ๋อ

“หึ ๆ ช่างเป็นแผนการที่ใหญ่โตนัก! เด็กน้อย ข้าคงต้องมองเจ้าใหม่แล้ว! แต่ทว่าจะอย่างไรคนที่กล้าแย่งผู้หญิงของเฟิงเทียนหยางคนนี้มันก็ต้องตาย!”

เฟิงเทียนหยางนั้นหัวเราะลั่นออกมาพร้อมด้วยคลื่นพลังไฟที่พุ่งออกมาจากร่าง

“เพลิงนรกไร้สุด!”

เฟิงเทียนหยางยื่นฝ่ามือออกมาพร้อมด้วยคลื่นพลังที่หนักหน่วงห้อมล้อมทั่วทิศห่อหุ้มเย่หยวนไว้ภายใน

นั่นทำให้ใบหน้าของทุกผู้คนที่มองดูอยู่ต้องรู้สึกร้อนผ่าวออกมาราวกับถูกแสงตะวันร้อนแรงสาดเข้าใส่

ต่อให้พวกเขาทั้งหลายนั้นจะอยู่ห่างไกลมันออกไปไม่น้อยแต่ก็ยังรับรู้ได้ถึงความร้อนแรงของมัน แล้วตัวเย่หยวนที่อยู่ภายในก้อนเพลิงนรกนั้นมันมีจะสภาพเป็นอย่างไร?

“แน่นอนจริง ๆ สมชื่ออัจฉริยะอันดับหนึ่งแห่งทุ่งราบสุดอุดร เฟิงเทียนหยางนั้นบ่มเพาะศาสตร์ลับสวรรค์ไหม้ขึ้นไปถึงจุดสูงสุดแล้ว”

“ต่อให้อาจารย์จี้เขาจะเก่งกาจปานสวรรค์ เขาก็คงไม่อาจจะหนีจากเจ้าเพลิงนรกไร้สุด”

“น่าเสียดายจริง ๆ ยอดนักหลอมโอสถกลับตายลงไปเช่นนี้”

…

คนทั้งหลายที่มองดูได้แต่ส่ายหัวออกมาพร้อมถอนหายใจ เสียดายคนระดับเย่หยวน

ในสายตาของพวกเขาแล้วเย่หยวนย่อมไม่อาจจะรอดชีวิตไปได้

นั่นทำให้ทางเฟิงเทียนหยางต้องยิ้มขึ้นมาก่อนจะกล่าวอย่างเย้ยหยัน “เพลิงนรกไร้สุดของข้านี้มันเผาไหม้ได้แม้แต่ห้วงมิติ ต่อให้เจ้าจะรู้แนวคิดแห่งห้วงมิติแล้วมันทำไม? จะหนีมันรอดพ้นได้หรือ?”

“อ่า? คิดว่าอย่างนั้นหรือ?”

เสียงของเฟิงเทียนหยางยังไม่ทันจางหายมันก็มีเงาร่างหนึ่งเดินออกมาจากเพลิงนรกไร้สุดด้วยท่าทางสบาย ๆ ราวกับว่าเป็นสวนหลังบ้านของตน

และมันจะเป็นใครไปได้นอกจากเย่หยวน?

เฟิงเทียนหยางนั้นผงะไปทันทีที่เห็น “นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไร?”

เย่หยวนนั้นยืนมือไขว้หลังอยู่ตรงนั้นพร้อมกล่าวขึ้น “เจ้าประเมินแนวคิดแห่งไฟของตนสูงส่งเกินไปและดูถูกแนวคิดแห่งห้วงมิติจนเกินจริง คิดเผาผลาญมิติ? มันจะง่ายอย่างที่เจ้าคิด? มีแค่คนที่ไม่รู้ถึงมิติเท่านั้นที่จะกล้าพูดกล่าวเช่นนั้นออกมา”

ยิ่งตัวเขาได้ศึกษาห้วงมิติ เย่หยวนก็ยิ่งได้เข้าใจว่าแนวคิดแห่งห้วงมิติมันลึกลับซับซ้อนมากมายปานใด

เต๋าห้วงมิตินั้นมันเป็นหนึ่งในเต๋าที่เก่าแก่ที่สุดในจักรวาล มีหรือที่จะพ่ายแพ้ลงง่ายดายปานนั้นได้?

เทพถ่องแท้ที่ใช้แนวคิดแห่งห้วงมิติสามารถควบคุมช่องว่างแห่งมิติได้ แต่นั่นมันเป็นเพียงแค่ผิวหน้าของผิวหน้าแนวคิดแห่งห้วงมิติเท่านั้น

คนที่จะเรียนรู้เข้าใจมาจนถึงระดับของเย่หยวนนั้นในมหาพิภพถงเทียนนี้มันคงมีอยู่ไม่มาก

เฟิงเทียนหยางนั้นใช้ตนเองเป็นพื้นฐานในการตัดสินคนอื่น มีหรือที่ตัวเขาจะเข้าใจความเก่งกาจของเย่หยวนได้?

มีเสียแต่ว่าเฟิงเทียนหยางจะเรียนรู้แนวคิดแห่งห้วงมิติจนถึงระดับของเย่หยวน หรือบ่มเพาะแนวคิดแห่งไฟไปจนถึงระดับเทพสวรรค์แล้วเท่านั้นที่เขาจะสามารถทำอันตรายให้แก่เย่หยวนได้

แค่พลังในระดับนี้มีหรือที่จะเป็นภัยแก่เย่หยวนได้?

เฟิงเทียนหยางนั้นกล่าวออกมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ “หึ! ทำเป็นอวดรู้เหนือคน! ข้าประมาทเจ้าไปจริง เพราะฉะนั้นข้าจะให้เจ้าได้เห็นพลังที่แท้ของข้าเอง!”

จากนั้นเขาก็หรี่ตาลงแคบพร้อมด้วยคลื่นพลังพุ่งทะยานสูงล้ำกว่าเก่า

“แนวคิดแห่งลม! นี่มันวิชาหลักของเทพสวรรค์ห่าวเฟิง!”

ทุกผู้คนยังไม่ทันหายตื่นตกใจแต่พลังแนวคิดที่สามมันก็ได้ปรากฏออกมา

ครั้งนี้แม้แต่เย่หยวนก็ยังต้องเบิกตากว้าง

“แนวคิดแห่งน้ำแข็ง! ไม่นึกเลยว่าเฟิงเทียนหยางนั้นจะเป็นยอดคนไร้ต้านได้ขนาดนี้ ถึงขั้นผสานแนวคิดทั้งสามเข้าด้วยกันได้ ไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดเขาถึงได้โอหังนัก ที่แท้เขาก็มีคุณสมบัติมากพออย่างล้นเหลือ!” เทพสวรรค์ฉือหยูร้องขึ้นด้วยสีหน้าชื่นชม

ใช่แล้ว เพราะเฟิงเทียนอย่างนั้นมิใช่แค่เรียนรู้สามแนวคิด แต่เขาผสานสามแนวคิดเข้าด้วยกัน

จากนั้นบนร่างของเฟิงเทียนหยางมันก็เกิดคลื่นพลังไฟที่หมุนวนพร้อมด้วยความเย็นเยือก ไม่ว่าจะมองอย่างไรมันก็คือการผสานสามแนวคิดเข้าด้วยกัน

ความเข้าใจในแนวคิดระดับนี้มันย่อมจะเหนือล้ำกว่าคนรุ่นเดียวกันไปอย่างมากมายมหาศาล

มันจึงทำให้เกิดเสียงโห่ร้องชื่นชมขึ้นตาม ๆ กัน ทุกผู้คนต่างบอกว่าเฟิงเทียนหยางนั้นเป็นยอดอัจฉริยะอันดับหนึ่งแห่งสุดอุดร เดิมทีมันก็ยังมีคนที่คิดว่าเขาคงแค่ใช้ชื่อเสียงของพ่อเท่านั้น แต่ตอนนี้มันไม่มีใครแล้วที่ยังคิดเช่นนั้นเพราะพลังนี้ของเขามันเหนือล้ำอย่างแท้จริง!

คนที่ผสานแนวคิดสองอย่างเข้าด้วยกันจะถูกนับว่าเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ