จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2153

“อะไรนี่หลงจื่อ เป็นภาพที่น่าเหลือเชื่อเสียจริง! เจ้าว่างมากหรือ? ถึงได้มาเรียกตนเองว่าเป็นหมูเช่นนี้?”

ระหว่างที่หลงจื่อร้องตะโกน ‘หลงจื่อเป็นหมู’ ไปเรื่อยๆ ก็ได้มีชายวัยกลางคนผู้หนึ่งปรากฏกายขึ้นมาที่ยอดของหอคอยและถามเขาด้วยท่าทางอมยิ้ม

หลงจื่อที่ได้ยินก็ต้องขมวดคิ้วแน่น “พี่อ่าวซู่ ท่านมามีธุระใดหรือ?”

อ่าวซู่หัวเราะตอบกลับมา “เจ้ายังไม่ต้องสนหรอกว่าข้าจะมาด้วยเหตุใด สิ่งที่เจ้าทำอยู่ตอนนี้ต่างหากที่มันน่าสน จักรพรรดิผู้นี้ได้ยินเจ้าเห่าหอนดังลั่นไปไกลนับแสนๆ กิโลเมตร หึๆ เผ่ามังกรเรามีสายเลือดสูงส่ง ต่อให้เจ้าจะหมดสิ้นหวังในชีวิตปานใดมันก็ไม่ควรไปเรียกตนว่าเป็นหมู เจ้าสัตว์โสโครกเช่นนั้น!”

หลงจื่อได้แต่ทำใบหน้าดำมืด ความโกรธแค้นที่มีต่อเย่หยวนมันยิ่งพุ่งทะยาน

อ่าวซู่ผู้นี้เป็นจักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้มาจากปราการสวรรค์มังกรม่วง หากถูกอีกฝ่ายเห็นภาพเช่นนี้ไปแล้วคนทั้งหลายในปราการสวรรค์คงได้รู้เรื่องอับอายนี้กันไปหมดสิ้น

หรือว่าชื่อเสียงที่สั่งสมมานี้ของเขาจะต้องแหลกสลายลงจนไม่มีที่จะอยู่ในเมืองบูรพาโลกเสมือน?

โชคยังดีที่อ่าวซู่ผู้นี้ค่อนข้างจะสนิทกับตัวเขาไม่น้อย หลงจื่อจึงได้แต่ต้องถอนหายใจยาวเล่าบอกออกมา “เฮ้อ! อย่าได้พูดถึงมันเลยพี่อ่าวซู่! เวลานี้ข้าแทบไม่อาจหายใจหายคอได้สะดวก แทบจะอกแตกตายอยู่แล้ว!”

อ่าวซู่ย่อมจะรู้ดีว่าหลงจื่อนั้นครอบครองอำนาจในปราการมังกรพิรุณเหนือล้ำเจ้ามังกร กดให้หลงซีเยว่นั้นเป็นได้แค่หัวโขน

เพราะฉะนั้นภาพตรงหน้านี้มันจึงยิ่งไม่อาจจะเป็นไปได้

“หืม? เช่นนั้นมันยังมีคนที่ทำให้เจ้าไม่พอใจถึงเช่นนั้นได้ในปราการมังกรพิรุณนี้?” อ่าวซู่ถามขึ้นอย่างสงสัย

หลงจื่อเองก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆ ตอบกลับไป “เมื่อก่อนมันไม่มี แต่เวลานี้…เฮ้อ!”

เขานั้นเริ่มบอกเล่าเรื่องราวหลายปีที่ผ่านมานี้ แน่นอนว่าเขาย่อมจะไม่ได้พูดถึงความผิดที่หลงห่าวก่อ

เมื่ออ่าวซู่ได้ยินได้ฟังตัวเขาก็ต้องเบิกตากว้างออกมา

“เจ้าจะบอกว่ามันคนนั้นใช้เวลาสิบปีบรรลุขึ้นอาณาจักรเทพสวรรค์ภายในถ้ำเนตรมังกร ได้รับตรามังกรสวรรค์และยังกลับออกมาได้อย่างนั้นหรือ?” อ่าวซู่ถามขึ้น

หลงจื่อพยักหน้ารับ “ใช่แล้ว!”

“ถุย! ใช่แล้วกับพ่อเจ้าเถอะ! เฒ่าหลงจื่อเจ้าคิดว่าข้าเป็นเพื่อนเล่นเจ้าหรือ?” อ่าวซู่ถุยน้ำลายออกมาต่อหน้าหลงจื่อ เขาย่อมจะไม่เชื่อคำของหลงจื่อแน่แล้ว

แต่ในเวลานั้นเองอ่าวซู่กลับต้องเบิกตากว้างขึ้นอีกครั้งก่อนจะยื่นมือออกมารับก้อนคำสั่งสีขาวนวลที่ลอยมาตกลงยังมือของเขา

อ่าวซู่ที่รับมันมาก็รีบส่งจิตลงไปอ่านดูภายในจนทำให้สีหน้าของเขาต้องเปลี่ยนสี

“หลงจื่อ เจ้าเล่าว่าเด็กคน…ทายาทมังกรสวรรค์ผู้นั้นมีนามว่า?” อ่าวซู่ถามขึ้นมา

“มันมีนามว่าเย่หยวน!” หลงจื่อกัดฟันบอก

เมื่อได้รับคำยืนยันแล้วสีหน้าของอ่าวซู่ก็เปลี่ยนไปทันทีด้วยความตกตะลึง “เช่นนั้นคำพูดที่เจ้ากล่าวมาเป็นความจริงสิ้น?”

หลงจื่อเองก็ไม่รู้ต้องตอบว่าอย่างไร “มันย่อมแน่นอน!”

อ่าวซู่ต้องอ้าปากค้างอย่างไม่คิดเชื่อสายตา.ไอลีนโนเวล.

เรื่องราวที่หลงจื่อเล่ามานั้นต่อให้จะเป็นยอดคนมาจากไหนมันก็คงไม่มีทางเกิดขึ้นได้ ไหนจะยังเรื่องที่เรื่องราวทั้งหมดมันเกิดขึ้นติดต่อกันเสียอีก

เรื่องครั้งนี้มันเหนือล้ำจนเกินไป!

หลงจื่อที่ได้เห็นท่าทางของอีกฝ่ายต้องอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “พี่อ่าวซู่มายังปราการมังกรพิรุณเรานี้ หรือว่า…”

อ่าวซู่พยักหน้ารับ “ใช่แล้ว ข้ามาเพื่อเชิญหลงเสี่ยวฉุนเข้าร่วมศึกทายาทมังกรที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้ แต่ว่า…มันเพิ่งมีคำสั่งลับลงมายังปราการข้าว่าบนแท่นตรามังกรสวรรค์มันได้เกิดปรากฏอีกชื่อหนึ่งขึ้นและมันเขียนไว้ว่าเย่หยวน เป็นคนจากปราการมังกรพิรุณของเจ้า! ข้าไม่นึกเลยว่าปราการมังกรพิรุณน้อยๆ นี้กลับจะสามารถให้กำเนิดทายาทมังกรสวรรค์ได้ถึงสองคน!”

…