จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2214

คำพูดของเย่หยวนนี้มันทำให้จิตใจของคนเมืองอินทรีสวรรค์สั่นไหว!

นายท่านของพวกเขาทั้งหลายนี้ยังคงสูงส่งเหมือนดั่งก่อน!

ไม่ทราบว่าด้วยเหตุใดแต่คำพูดที่ออกมาจากปากของเย่หยวนนี้มันกลับช่างดูน่าเชื่อถือ

แม้ว่าเวลานี้ตัวเขาจะเป็นแค่คนพิการก็ตาม

“ด้วยตัวเจ้านี้เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์จะปลอดภัย? ฮ่าๆๆ… เทพสวรรค์ผู้นี้จะท้องแข็งตายแล้ว! ขยะพิการที่ไม่มีแม้แต่ปราณเทวะก็กล้ามาพูดจาเช่นนั้นหรือ!” เทพสวรรค์ดันหยู่หัวเราะลั่น

เหล่ายอดคนของฝั่งพันธมิตรแดนใต้เองก็ได้แต่ต้องส่ายหัวตามๆ กันไป บ้างก็หัวเราะขึ้น

ขยะที่ไม่มีแม้แต่ปราณเทวะ มีหรือที่จะต้องไปสนใจ?

แต่เย่หยวนนั้นไม่ได้คิดสนใจคำพูดใดๆ ของเทพสวรรค์ดันหยู่และเริ่มขยับมือวาดเส้นสีเหลืองทองขึ้นมากั้นระหว่างกองกำลังทั้งสองฝ่ายราวกับว่ามีกำแพงตั้งขึ้นมาขว้างฟ้าไว้

“คนที่ข้ามเส้นนี้มาจะต้องตายอย่างไร้ปรานี!” เย่หยวนกล่าวคำพูดออกมาอย่างไม่คิดสนใจคำเย้ยหยัน

เท่านี้คนจากพันธมิตรแดนใต้ก็ยิ่งหัวเราะกันหนักขึ้นกว่าเก่า

“ฮ่าๆๆ ขยะพิการคนหนึ่งมันกลับมาพูดจาอวดตัว! ทุกคน โจมตีมัน! ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าไอ้พิการนี้มันจะทำเรื่องราวไร้ปรานีใดได้!” เทพสวรรค์ออหยุนที่มีความแค้นต่อเย่หยวนมากที่สุดพุ่งตัวนำทัพออกไปทันที

“คิดจะต้านทานกองกำลังพันธมิตรแดนใต้ด้วยเส้นบางๆ เส้นเดียวนี้ เจ้าพิการ เจ้าจะประเมินกำลังของตนสูงเกินไปแล้ว!”

“ทุกคนโจมตีมัน! ข้าอยากรู้ว่ามันจะไร้ปรานีอย่างไรได้!”

…

เหล่าเทพสวรรค์หลายคนไม่คิดสนใจคำเตือนขู่ของเย่หยวนและนำกองกำลังของตนพุ่งผ่านเส้นนั้นไป

เมื่อดันหยู่เห็นภาพนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้น

แม้ว่าตัวเขาจะยังต้องรับมือกับเทพสวรรค์เจาหยวนแต่ทั้งสองด้านนั้นมีจำนวนต่างกันไปมาก

การกระทำของเย่หยวนนี้มันไร้ซึ่งค่าใดๆ

สีหน้าของเหล่าคนเมืองอินทรีสวรรค์ต่างเปลี่ยนสีไป พวกไป๋ตงทั้งหลายเตรียมพุ่งตัวออกมาหาเย่หยวนทันที

แต่เย่นหยวนกลับหันไปสั่ง “พวกเจ้าอย่าเข้ามา!”

นั่นทำให้สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนสีหยุดเท้าลงตามๆ กัน

ไม่นานจากนั้นฝ่ายพันธมิตรก็ข้ามเส้นที่เย่หยวนขีดเข้ามา

ออหยุนนั้นหัวเราะนำทัพมา “เด็กน้อย เทพสวรรค์ผู้นี้ผ่านเข้ามาแล้ว เจ้าจะทำอะไรเล่า? วันนี้เทพสวรรค์ผู้นี้จะ…”

แต่ในเวลานั้นเองเย่หยวนก็ยกนิ้วขึ้นมาดีด “มหาค่ายกลร้อยสำนักผนึกเก้าสวรรค์ สังหาร!”

ด้านบนท้องฟ้ากว้างนั้นจู่ๆ มันก็เกิดดาบแสงพุ่งลงมายังร่างของคนทั้งหลายอย่างไม่อาจนับ

เทพสวรรค์ออหยุนยังพูดกล่าวไม่ทันขาดคำร่างของเขาก็ต้องฉีกสลายลง!

ไม่อาจจะกล่าวใดๆ ได้อีก

เทพสวรรค์สามดาว เทพสวรรค์ออหยุนผู้นั้นตายลงในทันที!

“อ่า!”

“อั้ก!”

“โอ้ย!”

บนท้องฟ้าของเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์นั้นมันเกิดเสียงร้องเจ็บปวดขึ้นอย่างโหยหวน ร่างกายมากมายตกลงมาจากท้องฟ้าราวเม็ดฝน

ยอดฝีมือทั้งหลายที่ก้าวข้ามมานั้นตายลงสิ้น

ในวินาทีพริบตา พันธมิตรแดนใต้ได้เสียกำลังไปอย่างมหาศาล

เหล่ายอดฝีมือที่ยังไม่ทันจะก้าวผ่านเส้นมานั้นต่างหยุดเท้าลงด้วยใบหน้าซีดขาว มีหรือที่เวลานี้พวกเขายังจะกล้าก้าวเท้าออกมา?

ทุกคนต่างหันไปมองดูที่เย่หยวนด้วยใบหน้าหวาดกลัวราวกับได้เห็นมารร้าย

ในเวลาแค่อึดใจนั้นเทพสวรรค์และเทพถ่องแท้นับพันได้ตายลงสิ้น

และพวกเขาทั้งหลายต่างไม่ทันได้รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตายลงอย่างไร!

เทพสวรรค์ดันหยู่เบิกตากว้างจ้องมองดูเย่หยวนด้วยความตกตะลึง

ค่ายกล!

ในวินาทีนั้นเย่หยวนได้วาดค่ายกลฉับพลันขึ้นบนอากาศ

คนที่เข้าไปในค่ายกลนี้จะต้องตายสิ้น!

ปัญหาก็คือแม้แต่ตัวเขาที่เป็นเทพสวรรค์เก้าดาวนี้ก็ยังไม่อาจจะมองออกได้ว่าเย่หยวนวางค่ายกลไว้ที่ใด!

วิชาค่ายกลของเจ้าเด็กคนนี้มันเหนือล้ำปานนี้เลยหรือ?

เทพสวรรค์ดันหยู่ยังกล่าวไม่ทันจบก็เกิดเสียงหนึ่งพร้อมเงาร่างเดินออกมาจากห้วงมิติ

เมื่อคนผู้นี้ปรากฏกาย สีหน้าของพวกดันหยู่ทั้งหลายก็ต้องซีดขาวลงทันที

เป็นคลื่นพลังที่น่ากลัวนัก!

คนผู้นี้มีพลังอย่างที่พวกเขาไม่อาจหยั่งได้

นี่คือจักรพรรดิเทพสวรรค์อย่างไม่ต้องสงสัย!

เทพสวรรค์ดันหยู่หรี่ตาลงกล่าวขึ้นต่อ “ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใครมาจากไหนแต่จักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นไม่ยุ่งเรื่องราวทางโลก! ทั้งยังเรื่องที่ว่าเจ้านั้นเป็นแค่จักรพรรดิเทพสวรรค์จากเผ่าอสูร! หรือเจ้าคิดจะใช้อำนาจของเผ่าอสูรในที่นี้ ประกาศสงครามระหว่างเผ่าพันธุ์?”

คลื่นพลังของอีกฝ่ายนั้นปกคลุมฟ้าดินสิ้น มีหรือที่เทพสวรรค์ดันหยู่จะไม่เข้าใจ?

เขานั้นพอจะคาดเดาถึงตัวตนของอีกฝ่ายได้ทันที เพียงแค่ว่าเขาไม่คิดสนใจ

อย่าว่าแต่จักรพรรดิเทพสวรรค์ของเผ่าอสูร ต่อให้จะเป็นมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลมาเอง เขาก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าทำอะไรมากมายในดินแดนของมนุษย์!

เพราะหนึ่งคือจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นจะไม่ยุ่งเรื่องราวทางโลก นี่คือสิ่งที่จักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายต่างยึดถือกัน

ที่สำคัญนี่ยังเป็นจักรพรรดิเทพสวรรค์ของเผ่าอสูรในแดนมนุษย์ หากเขาฆ่าสังหารคนลงแล้วเรื่องราวมันคงไม่จบง่ายๆ แน่

จักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้นั้นยืนมือไขว่หลังมองดูภาพตรงหน้า “จักรพรรดิผู้นี้มีนามว่าเคลื่อนดารามาด้วยคำสั่งของมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาล ข้านั้นแค่โดนใช้ให้มาทำธุระแทน พวกเจ้าไม่ต้องปั้นหน้าหนักใจขนาดนั้นหรอก”

เมื่อคำพูดนี้ถูกกล่าวคนทั้งหลายก็ต้องสูดหายใจเข้าลึกทันที

มหานักบวชเคลื่อนดารา!

คนทั้งหลายในเวลานี้ต่างเป็นผู้อยู่ในวงการโอสถสิ้น ชื่อของมหานักบวชเคลื่อนดารามันย่อมจะเคยได้ยินผ่านหูมาบ้าง

นี่คือหนึ่งในสิบเอ็ดศิษย์แห่งมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาล!

แล้วเขาบอกว่าโดนใช้มาทำธุระ?

ใช้มา?

มหานักบวชเคลื่อนดารานั้นคือใคร? แล้วใครกันที่จะสั่งใช้คนเช่นนี้ได้?

เรื่องนั้นทำให้คนทั้งหลายต้องหันหน้ามามองดูเย่หยวนด้วยความตกตะลึงอีกครั้ง!

………………………