จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2214
คำพูดของเย่หยวนนี้มันทำให้จิตใจของคนเมืองอินทรีสวรรค์สั่นไหว!
นายท่านของพวกเขาทั้งหลายนี้ยังคงสูงส่งเหมือนดั่งก่อน!
ไม่ทราบว่าด้วยเหตุใดแต่คำพูดที่ออกมาจากปากของเย่หยวนนี้มันกลับช่างดูน่าเชื่อถือ
แม้ว่าเวลานี้ตัวเขาจะเป็นแค่คนพิการก็ตาม
“ด้วยตัวเจ้านี้เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์จะปลอดภัย? ฮ่าๆๆ… เทพสวรรค์ผู้นี้จะท้องแข็งตายแล้ว! ขยะพิการที่ไม่มีแม้แต่ปราณเทวะก็กล้ามาพูดจาเช่นนั้นหรือ!” เทพสวรรค์ดันหยู่หัวเราะลั่น
เหล่ายอดคนของฝั่งพันธมิตรแดนใต้เองก็ได้แต่ต้องส่ายหัวตามๆ กันไป บ้างก็หัวเราะขึ้น
ขยะที่ไม่มีแม้แต่ปราณเทวะ มีหรือที่จะต้องไปสนใจ?
แต่เย่หยวนนั้นไม่ได้คิดสนใจคำพูดใดๆ ของเทพสวรรค์ดันหยู่และเริ่มขยับมือวาดเส้นสีเหลืองทองขึ้นมากั้นระหว่างกองกำลังทั้งสองฝ่ายราวกับว่ามีกำแพงตั้งขึ้นมาขว้างฟ้าไว้
“คนที่ข้ามเส้นนี้มาจะต้องตายอย่างไร้ปรานี!” เย่หยวนกล่าวคำพูดออกมาอย่างไม่คิดสนใจคำเย้ยหยัน
เท่านี้คนจากพันธมิตรแดนใต้ก็ยิ่งหัวเราะกันหนักขึ้นกว่าเก่า
“ฮ่าๆๆ ขยะพิการคนหนึ่งมันกลับมาพูดจาอวดตัว! ทุกคน โจมตีมัน! ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าไอ้พิการนี้มันจะทำเรื่องราวไร้ปรานีใดได้!” เทพสวรรค์ออหยุนที่มีความแค้นต่อเย่หยวนมากที่สุดพุ่งตัวนำทัพออกไปทันที
“คิดจะต้านทานกองกำลังพันธมิตรแดนใต้ด้วยเส้นบางๆ เส้นเดียวนี้ เจ้าพิการ เจ้าจะประเมินกำลังของตนสูงเกินไปแล้ว!”
“ทุกคนโจมตีมัน! ข้าอยากรู้ว่ามันจะไร้ปรานีอย่างไรได้!”
…
เหล่าเทพสวรรค์หลายคนไม่คิดสนใจคำเตือนขู่ของเย่หยวนและนำกองกำลังของตนพุ่งผ่านเส้นนั้นไป
เมื่อดันหยู่เห็นภาพนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้น
แม้ว่าตัวเขาจะยังต้องรับมือกับเทพสวรรค์เจาหยวนแต่ทั้งสองด้านนั้นมีจำนวนต่างกันไปมาก
การกระทำของเย่หยวนนี้มันไร้ซึ่งค่าใดๆ
สีหน้าของเหล่าคนเมืองอินทรีสวรรค์ต่างเปลี่ยนสีไป พวกไป๋ตงทั้งหลายเตรียมพุ่งตัวออกมาหาเย่หยวนทันที
แต่เย่นหยวนกลับหันไปสั่ง “พวกเจ้าอย่าเข้ามา!”
นั่นทำให้สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนสีหยุดเท้าลงตามๆ กัน
ไม่นานจากนั้นฝ่ายพันธมิตรก็ข้ามเส้นที่เย่หยวนขีดเข้ามา
ออหยุนนั้นหัวเราะนำทัพมา “เด็กน้อย เทพสวรรค์ผู้นี้ผ่านเข้ามาแล้ว เจ้าจะทำอะไรเล่า? วันนี้เทพสวรรค์ผู้นี้จะ…”
แต่ในเวลานั้นเองเย่หยวนก็ยกนิ้วขึ้นมาดีด “มหาค่ายกลร้อยสำนักผนึกเก้าสวรรค์ สังหาร!”
ด้านบนท้องฟ้ากว้างนั้นจู่ๆ มันก็เกิดดาบแสงพุ่งลงมายังร่างของคนทั้งหลายอย่างไม่อาจนับ
เทพสวรรค์ออหยุนยังพูดกล่าวไม่ทันขาดคำร่างของเขาก็ต้องฉีกสลายลง!
ไม่อาจจะกล่าวใดๆ ได้อีก
เทพสวรรค์สามดาว เทพสวรรค์ออหยุนผู้นั้นตายลงในทันที!
“อ่า!”
“อั้ก!”
“โอ้ย!”
บนท้องฟ้าของเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์นั้นมันเกิดเสียงร้องเจ็บปวดขึ้นอย่างโหยหวน ร่างกายมากมายตกลงมาจากท้องฟ้าราวเม็ดฝน
ยอดฝีมือทั้งหลายที่ก้าวข้ามมานั้นตายลงสิ้น
ในวินาทีพริบตา พันธมิตรแดนใต้ได้เสียกำลังไปอย่างมหาศาล
เหล่ายอดฝีมือที่ยังไม่ทันจะก้าวผ่านเส้นมานั้นต่างหยุดเท้าลงด้วยใบหน้าซีดขาว มีหรือที่เวลานี้พวกเขายังจะกล้าก้าวเท้าออกมา?
ทุกคนต่างหันไปมองดูที่เย่หยวนด้วยใบหน้าหวาดกลัวราวกับได้เห็นมารร้าย
ในเวลาแค่อึดใจนั้นเทพสวรรค์และเทพถ่องแท้นับพันได้ตายลงสิ้น
และพวกเขาทั้งหลายต่างไม่ทันได้รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตายลงอย่างไร!
เทพสวรรค์ดันหยู่เบิกตากว้างจ้องมองดูเย่หยวนด้วยความตกตะลึง
ค่ายกล!
ในวินาทีนั้นเย่หยวนได้วาดค่ายกลฉับพลันขึ้นบนอากาศ
คนที่เข้าไปในค่ายกลนี้จะต้องตายสิ้น!
ปัญหาก็คือแม้แต่ตัวเขาที่เป็นเทพสวรรค์เก้าดาวนี้ก็ยังไม่อาจจะมองออกได้ว่าเย่หยวนวางค่ายกลไว้ที่ใด!
วิชาค่ายกลของเจ้าเด็กคนนี้มันเหนือล้ำปานนี้เลยหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...