จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2215

“ช-ใช้? นี่หูข้ามีปัญหาหรือไม่?”

“มหานักบวชเคลื่อนดาราผู้นั้นเป็นตัวตนที่สูงล้ำฟ้าดิน ใช้ให้เขามา…”

“ทุกผู้คนต่างบอกว่าเย่หยวนนั้นเป็นรองมหาปราชญ์แห่งวิหารนักบวช ข้าก็คิดไปว่ามันคงเป็นแค่คำเปรียบ ไม่นึกว่า…ตำแหน่งของเขาจะสูงล้ำเช่นนั้นจริง!”

…

เหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวแห่งพันธมิตรแดนใต้นั้นต่างต้องอ้าปากค้างมองดูเย่หยวนด้วยความตกตะลึง

เพราะสิ่งนี้มันเหนือล้ำความเข้าใจพวกเขาไปมาก

มหานักบวชเคลื่อนดารานั้นคือจอมเทพโอสถแปดดาวระดับสูง เขานั้นมีตำแหน่งและตัวตนที่ควบคุมชะตากรรมของวงการโอสถไว้ได้

ยอดคนเช่นนี้ แค่ได้พบเจอก็ถือว่าเป็นบุญหัวแล้ว

แต่คนระดับนั้นกลับถูกใช้?

แต่ภาพจากนั้นมันยิ่งทำให้พวกเขาทั้งหลายมั่นใจในเรื่องราวมากขึ้น

มหานักบวชเคลื่อนดารานั้นค่อยๆ เคลื่อนตัวลงมายืนในระดับเย่หยวนก่อนจะก้มหัวลงคารวะ “จีโมขอคารวะรองมหาปราชญ์!”

เย่หยวนพยักหน้ารับด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ได้เจอจีโมอีกครั้งนี้ เขากลับยิ่งรู้สึกได้ชัดเจนว่าคลื่นพลังจากตัวของเขาผู้นี้มันลึกล้ำกว่าคราก่อน

“ข้าคงทำให้ท่านลำบากแล้ว!” เย่หยวนตอบ

จีโมจึงยิ้มตอบมา “ไม่เป็นปัญหา แค่เรื่องเพียงเท่านี้”

เย่หยวนยิ้มรับไป “ยินดีกับพี่จีโมด้วยที่พัฒนาฝีมือขึ้นได้อีกขั้น!”

จีโมเองก็ยิ้มรับด้วยรอยยิ้มก่อนจะก้มหัวลงอีกครั้ง “ที่มาครั้งนี้ข้าก็คิดหวังจะมาขอบคุณรองมหาปราชญ์ด้วย!”

เย่หยวนจึงยกมือขึ้นมาโบกปัด “จะขอบคุณใดเล่า? การเข้าใจ เรียนรู้สิ่งใดได้มันก็ล้วนเพราะตัวท่านเองสิ้น”

คำพูดของคนทั้งสองนี้มันทำให้คนทั้งหลายต้องสั่นสะท้านขึ้นอีกครั้ง

เรื่องการพัฒนาของมหานักบวชเคลื่อนดารานี้ ทำไมเขาจึงต้องมาขอบคุณเย่หยวนเล่า?

หรือว่าเย่หยวนจะเก่งกาจพอที่จะชี้แนะคนระดับมหานักบวชเคลื่อนดาราได้แล้ว?

เรื่องนั้น… มันจะเป็นไปได้หรือ?

แต่ทว่าเหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายนั้นก็มีเส้นสายกว้างไกล มีบ้างบางคนที่เมื่อได้ยินก็ต้องผงะถอยไปทันที

ปรมาจารย์คนหนึ่งกล่าวขึ้นมา “ข้าได้ยินมาว่าเย่หยวนนั้นแก้ปริศนาแห่งกระดานหมากล้อมนิรันดร์ ‘อย่าถาม’ ลงได้ที่อาณาจักรวิญญาณประจิม และคนที่นำกระดานหมากนั้นมาให้มันก็คือตัวมหานักบวชเคลื่อนดาราท่านนี้! ด้วยการที่เย่หยวนคลายปริศนานั้นลงมันคงทำให้มหานักบวชเคลื่อนดาราที่ดูอยู่ไม่ไกลได้รับความรู้ความเข้าใจไปไม่น้อย!”

“เรื่องนั้นมันเป็นไปได้อย่างนั้นหรือ?! หมากล้อมนิรันดร์ ‘อย่าถาม’ นั้นมันคือการประลองระหว่างโอสถบรรพกาลและมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลเชียวนะ คนอย่างเย่หยวนก็จะไปแก้ไขปริศนานั้นได้?”

ปรมาจารย์ผู้นั้นจึงตอบกลับมา “เดิมทีเทพสวรรค์ผู้นี้เองก็ไม่คิดเชื่อหรอก แต่…การที่มหานักบวชเคลื่อนดารามาเองเช่นนี้ มันย่อมเป็นหลักฐานที่ดีกว่าสิ่งใด”

เผ่าอสูรนั้นไม่ได้ติดต่อกับมนุษย์อย่างเป็นทางการใดๆ แน่นอนว่าข่าวสารใดๆ มันก็ย่อมจะไม่ได้มาจากแหล่งที่เชื่อถือได้เต็มร้อย

เพราะฉะนั้นแม้จะได้ยินข่าวนั้น เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายก็ยังมีความสงสัยอยู่ไม่น้อย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพวกเขาที่เคยได้เห็นฝีมือของเย่หยวนมากับตา มีหรือที่คนระดับนั้นจะไปแก้หมากล้อมนิรันดร์ในตำนานที่เป็นการประลองระหว่างโอสถบรรพกาลและมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาล?

แต่เมื่อได้เห็นเรื่องราวตรงหน้าในวันนี้ พวกเขาย่อมจะไม่อาจสงสัยมันได้อีกต่อไป!

“พี่จีโม ท่านได้นำของที่ข้าต้องการมาหรือไม่?” เย่หยวนถาม

จีโมจึงพยักหน้ารับ “เมื่อได้ยินข่าวจากรองมหาปราชญ์จีโมก็ไม่รอช้ารีบรวบรวมสมุนไพรตามที่ท่านต้องการและรุดหน้ามาทันที”

พูดไปทางจีโมก็ยกแหวนวงหนึ่งขึ้นมา “สิ่งที่รองมหาปราชญ์ต้องการนั้น ข้าสจะช่วยเหลือเอง”

เย่หยวนจึงพยักหน้ารับ “ข้าคงต้องรบกวนท่านแล้ว”

เย่หยวนนั้นไม่เหลือพลังปราณเทวะใดๆ และย่อมจะไม่อาจใช้งานแหวนเก็บของใดๆ ได้ เพราะฉะนั้นเวลานี้เขาจึงมีแต่ต้องให้จีโมช่วยเหลือในการดึงของออกมา

พูดจบเย่หยวนก็หันหน้าไปหาทางเทพสวรรค์ดันหยู่ “เมื่อกี้เจ้าบอกว่าข้านั้นเป็นแค่ขยะใช่หรือไม่?”

เทพสวรรค์ดันหยู่ผงะไปทันที เขานี้คือใคร? แน่นอนว่าด้วยสายตาของเขา เขาย่อมจะเข้าใจได้ดีถึงสภาพร่างกายของเย่หยวน

สภาพของเย่หยวนในเวลานี้มีโลกใบน้อยที่แตกสลาย ไม่เหลือพลังจะรวบรวมปราณใดๆ

คนเช่นนี้หากมิใช่ขยะแล้วจะเป็นสิ่งใด? ไอลีนโนเวล

ไม่ว่าจะมีเต๋าค่ายกลที่แข็งแกร่งปานใด สุดท้ายหากไม่บ่มเพาะแล้วมันจะมีค่าใด?

เขานั้นจึงได้แต่ยิ้มเยาะขึ้น “เจ้าจะบอกว่าเทพสวรรค์ผู้นี้กล่าวผิด?”

เย่หยวนจึงยิ้มตอบกลับไป “ดันหยู่ วันนี้ข้าจะให้เจ้าได้เห็นว่าใครที่เป็นแค่ขยะ! จากวันนี้ไป ข้าเย่หยวน คือผู้สั่งการวงการโอสถแห่งแดนใต้นี้!”

ดันหยู่นั้นสะท้านขึ้นทั้งกาย! หรือว่าเด็กคนนี้มันจะยังมีวิธีการรักษาฟื้นตัวใดๆ อีกหรือ?

แต่โลกใบน้อยของเขานั้นพังลงสิ้นแล้ว ต่อให้จะเป็นโอสถบรรพกาลก็คงไม่อาจจะรักษาอาการนี้ได้ง่ายๆ แน่

ทางเย่หยวนเองก็ไม่คิดรอคำตอบใดๆ เริ่มขยับวาดมือลงสร้างค่ายกลบนอากาศทันที