จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2239

เสียงกรีดร้องนั้นมันดังลั่นจนทำให้ตัวถ้ำต้องสั่นสะเทือน

น้ำลายตัวเขมือบวิญญาณมากขนาดนี้มันพอที่จะฆ่าสังหารจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้นับสิบ!

เขานั้นมีแรงพอจะต้านปัดน้ำลายตัวเขมือบวิญญาณออกตอนที่อยู่ในค่ายกล แต่ด้วยสภาพของเขาในเวลานี้แล้วมีหรือที่จะยังต่อต้านเวลาชะงักของเย่หยวนได้?

เวลานี้ร่างของเขานั้นค่อยๆ จางลงเรื่อยๆ จนในที่สุดก็หายไปพร้อมเสียงร้องที่เสียดแก้วหูผู้คน

เย่หยวนนั้นหยิบขวานดำของจักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางและเก็บเจ้าสมบัติวิญญาณเทพสวรรค์ไป

แม้ว่าตัวเย่หยวนจะไม่ใช้ขวานเป็นอาวุธ แต่จะอย่างไรมันก็คือสมบัติวิญญาณเทพสวรรค์

เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายที่มานี้ต่างก็ล้วนจะมีแผนการในใจสิ้น แม้ว่าจะเป็นสถานการณ์ที่อันตรายอย่างการต่อสู้กับสามราชันค้างคาวปีกเลือด แต่ตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางก็ยังออมมือไว้มาก

แต่ในเวลานี้ทางตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งเองก็ได้มาถึงจุดที่ไม่อาจทนรับยื้อร่างไว้ได้ไหวแล้ว

จักรพรรดิเทพสวรรค์สองดาวนั้นย่อมจะมีพลังชีวิตที่เหนือล้ำกว่าจะคาดเดา

เขานั้นแม้จะโดนพิษไปมากที่สุด แต่ก็ยังทนอยู่ได้นานที่สุด!

เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายต่างมองดูเย่หยวนพร้อมสูดหายใจเข้าอยากเย็นเยือก

เจ้าหมอนี่มันน่ากลัวจนเกินไป!

“เมื่อกี้มัน…. คำบัญชาเต๋าสวรรค์เรอะ?”

“จักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางไม่ได้ตายเปล่า! เขานั้นได้ทำให้พวกเรารู้ถึงไม้ตายที่แท้ของเย่หยวน สิ่งที่เย่หยวนเคยใช้ออกมาก่อนหน้านี้มันเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของพลังเท่านั้น!”

“แค่พลิกฝ่ามือก็สังหารจักรพรรดิเทพสวรรค์ไปถึงห้าคน ส่วนอีกสองคนก็บาดเจ็บสาหัส! น-น่ากลัวเกินไปแล้ว!”

…

เหล่าผีเทพสวรรค์ทั้งหลายนั้นต่างเป็นผีเฒ่าอยู่บนโลกมานานนับหมื่นๆ แสนๆ ปี แต่ประสบการณ์ทั้งชีวิตของพวกเขามันก็ไม่อาจเทียบเรื่องที่ได้เจอในวันนี้

เป็นวันนี้เองที่พวกเขาทั้งหลายได้เข้าใจว่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ก็ยังไม่ได้เก่งกาจล้ำฟ้า

เย่หยวนค่อยๆ ก้าวเท้าเดินเข้าไปหาจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่ง

“เด็กน้อย จักรพรรดิผู้นี้จะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!” จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งกล่าวออกมาด้วยสายตาเคียดแค้น

มุมปากของเย่หยวนขยับยิ้มขึ้นมาอย่างไม่คิดสนใจ

คำขู่ของคนใกล้ตายนั้นมันจะมีค่าใด?

แต่เป็นทางโคมผีผสานระกานี้ต่างหากที่เย่หยวนสนใจ

“ปล่อย!”

ในเวลานั้นเองจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งก็ได้เลิกที่จะดิ้นรนและจบชีวิตของตนลงด้วยอาวุธของตนเอง

จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่ง ตายลง!

ทุกผู้คนในที่นั้นต่างสั่นสะท้านไปทั้งใจ แม้ว่าพวกเขาจะคาดเดาได้ตั้งแต่แรกที่เห็นเรื่องราวแต่เมื่อมันเกิดขึ้นจริงๆ แล้วหลายคนก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่ามันเกิดขึ้น

ไม่ว่าอย่างไรเสียมันก็คือจักรพรรดิเทพสวรรค์สองดาว!

ตัวเย่หยวนเองนั้นไม่คิดสนใจการฆ่าตัวตายนี้มากมายและเดินตรงเข้าไปหาโคมผีผสานระกา

แต่ก่อนที่มือของเขานั้นจะจับถึงโคมผีผสานระกามันก็เกิดเสียงระฆังดังขึ้น!

พร้อมๆ กันนั้นมันก็มีเสียงหนึ่งตะโกนร้องบอก “พี่เย่ระวัง! จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งนั้นยังไม่ตาย!”

เวลานี้ไม่เหลือเวลาให้คิดใด เย่หยวนรีบใช้แนวคิดแห่งห้วงมิติออกมาจนถึงขีดสุดหายหลบไปในทันที

ตู้ม!

ที่ที่เย่หยวนยืนอยู่นั้นมันถูกคลื่นแสงสีแดงเลือดพุ่งปะทะเข้า

จากห้วงมิติก็ค่อยๆ กลับคืนสู่ความปกติ

“อ่อก!”

ต่อให้เย่หยวนจะเร็วปานใด แต่เขาก็ยังได้รับความเสียหายจากการโจมตีนี้

เขานั้นหรี่ตาลงมองตรงไปยังโคมผีผสานระกานั้น

จากนั้นมันก็ปรากฏเงาร่างหนึ่งค่อยๆ ลอยออกมาจากโคมผีผสานระกา แล้วจะเป็นใครไปได้นอกจากจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่ง?

เขานั้นมองดูเย่หยวนด้วยสายตาอาฆาต “ที่แท้นี่คือพลังของเจ้า เราทั้งหลายถูกเจ้าหลอกสิ้น!”

พลังแนวคิดแห่งห้วงมิติที่เย่หยวนใช้ออกมานี้มันคือพลังของระดับหกขั้นสุด

แม้แต่จักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายก็คงไม่อาจเทียบเคียงกับมันได้

การโจมตีลอบสังหารนี้กลับถูกเย่หยวนหลบไปได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปด