จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2258

จักรพรรดิเทพสวรรค์เทียนหยานนั้นครึ่งหนึ่งเคยเป็นตำนานของเขาแปดโมฆะนี้

เขานั้นศึกษาเต๋าค่ายกลไปจนถึงระดับสามพันกิโลเมตร เป็นเรื่องที่ไม่เคยจะมีใครทำได้มาก่อน

แต่หลังจากผ่านระยะสามพันกิโลเมตรไปแล้ว เขากลับไม่อาจจะก้าวย่างไปต่อได้แม้แต่ก้าวเดียว

เขานั้นคิดว่านี่มันคือช่วงคอขวด

แต่แท้จริงแล้วมันเป็นเพราะว่าเขานั้นเรียนรู้ทุกสิ่งอย่างผิดมาตั้งแต่ต้น!

“เด็กน้อย จำเรื่องวันนี้ไว้เถอะ! เรื่องราวในวันนี้เจ้าฟ้าดินผู้นี้จะจดจำมันไปตลอดกาล! หลังจากข้าฟื้นฟูพลังมาได้แล้วข้าจะกลับมาทำลายเจ้าให้สิ้นซาก!”

ซุ่ยหยวนร้องลั่นก่อนจะหันไปกล่าวต่อเทียนหยาน “สหายเทียนหยาน เจ้าจะยังยืนนิ่งเพื่อการใดอีก? ยังไม่ไปคิดจะอยู่รอความตายหรือ?”

เวลานี้ตัวซุ่ยหยวนนั้นไม่พอใจเป็นอย่างมากเพราะตัวเขาต้องเสียค่าจ้างไปมากมายเพื่อเรียกเทียนหยานคนนี้มาช่วยงาน แต่สุดท้ายเขากลับไม่อาจทำเรื่องราวใดๆ สำเร็จได้แม้แต่น้อย

ติดตามกันมานับแสนๆ กิโลเมตร สุดท้ายกลับมาแพ้ให้แก่วิชาของเด็กน้อยเทพสวรรค์คนหนึ่ง

แน่นอนว่าเขาย่อมจะไม่กล้าพูดกล่าวแสดงความไม่พอใจออกมาในเวลานี้ เพราะการจะออกจากเขาแปดโมฆะนี้ไปมันยังต้องพึ่งพาความสามารถของเทียนหยานอยู่ดี

เขานั้นย่อมรู้ดีว่าเย่หยวนนั้นเป็นสัตว์ประหลาดระดับใดแต่ก็ไม่คิดจะยอมปล่อยให้ความแค้นนี้ต้องจางหายไปกับสายลม

ตัวตนของเจ้าฟ้าดินนั้นยิ่งใหญ่ปานใด? แต่พวกเขาทั้งหลายนี้กลับมาแพ้ให้แก่เด็กน้อยเทพสวรรค์คนหนึ่งต่อหน้าเหล่ายอดฝีมือทั้งหลาย เรื่องนี้มันเป็นการขายหน้าจนแทบอยากตาย!

เมื่อทางเทียนหยานได้ยินเขาก็รีบรับคำด้วยความกลัว

เวลานี้เขาไม่กล้าจะอยู่บนเขานี้ต่อไปอีกแล้ว!

“ไป!” เทียนหยานสั่งบอกก่อนจะนำคนทั้งสองเดินมุ่งหน้าลงจากเขาไป

เย่หยวนได้แต่ยิ้มเย้ยออกมา “ดูท่าพวกเจ้าจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์! เจ้าคิดว่าข้าจะยืมมองดูพวกเจ้าเดินจากไปทั้งๆ อย่างนี้หรือ?”

คนทั้งสามที่ได้ยินต่างขนลุกชันขึ้นไปตามๆ กันก่อนจะรีบเดินลงเขาไปด้วยความเร็วสุดตัว

แต่ภายในพลังปิดกั้นมากมายนี้พวกเขาจะเร็วได้สักเท่าใด?

เย่หยวนนั้นไม่ลังเลยิงพลังปราณเทวะมากมายออกมาในวินาทีนั้นกระตุ้นให้พลังปิดกั้นมากมายทำงานขึ้นมาใส่ตัวเจ้าฟ้าดินทั้งสาม

เทียนหยานนั้นสั่นสะท้านไปทั้งกายไม่กล้าจะประมาทแม้แต่น้อยรีบยกมือขึ้นมาปิดพลังงานของเย่หยวนไว้

แต่ความเข้าใจต่อค่ายกลในเขาแปดโมฆะนี้ของเย่หยวนมันเหนือล้ำกว่าเขาไปอย่างไม่อาจเทียบเคียง ตัวเทียนหยานจะปัดป้องการโจมตีนี้ได้สักเท่าใด?

ตูม!

ตูม!

ตูม!

เวลานี้ทั้งพลังของแสง น้ำแข็ง ไฟ ดาบและพลังต่างๆ มากมายต่างปะทุขึ้นมารุมล้อมคนทั้งสามไว้

คลื่นพลังทั้งหลายนี้มันส่งแรงสั่นสะเทือนไปทั้งเขาทำให้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต้องทรุดตัวลงอย่างหวาดกลัว

เวลานี้สามเจ้าฟ้าดินนั้นกลับไม่อาจจะต่อต้านการโจมตีของเย่หยวนได้มากมาย

ตัวเทียนหยานนั้นแทบจะต้องกระอักเลือดออกมาเพราะการป้องกันใดๆ ของเขามันแทบจะไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเย่หยวน

แต่จะไร้ค่าอย่างไรเขาก็ยังต้องทำ

เพราะหากเขาไม่ขัดขืนแล้วพลังที่เย่หยวนปลดปล่อยออกมาได้มันจะยิ่งมากขึ้นเป็นเท่าตัว

ถึงตอนนั้นเมื่อพลังปิดกั้นทุกสิ่งอย่างถูกปล่อยออกมาแล้วมันก็คงจะรุนแรงมากกว่านี้อย่างไม่อาจเทียบเคียง

แม้ว่าระยะต่ำกว่าสองพันแปดร้อยกิโลเมตรนั้นมันจะเป็นระยะที่ไม่รุนแรงเท่าระดับเจ้าฟ้าดินแต่มันก็ยังมีพลังพอจะทำลายจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้

แถมยังอาการบาดเจ็บของคนทั้งสามนั้นทำให้พลังปิดกั้นนี้ส่งผลต่อพวกเขามากขึ้นกว่าเก่า

แต่ทว่าจะอย่างไรพวกเขาก็ยังเป็นเจ้าฟ้าดิน เมื่อปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาต้านรับไว้มันก็ยังพอจะทนทานพลังปิดกั้นนั้นได้

แต่แน่นอนว่าอาการบาดเจ็บของพวกเขามันจะมีแต่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

เหล่ายอดฝีมือบนเขาแปดโมฆะนั้นต่างมองภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึง เทพสวรรค์น้อยคนหนึ่งกลับไล่ล่าเจ้าฟ้าดินสามคนจนสุดล่าฟ้าดิน มันเป็นภาพที่ทั้งชีวิตนี้คงไม่ได้มีโอกาสเห็นอีก

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนี้มีใครบ้างที่มิใช่ผู้ปกครองโลกหล้า?

แต่ภายใต้พลังของเย่นหยวนนี้ พวกเขาต่างแทบไม่อาจเอาตัวรอด

ตูม!

จู่ๆ คลื่นแสงอีกลำหนึ่งมันก็พุ่งทะลวงผ่านเข้าไป

ผีจักรพรรดิเทพสวรรค์กู้หวนนั้นได้แต่ร้องลั่นก่อนจะไม่อาจทนรับอาการไหวต้องจางหายไปต่อหน้าต่อตาผู้คน

เจ้าฟ้าดินคนหนึ่งกลับตายลงไปเช่นนั้น! เขาตายลงไปในเขาแปดโมฆะต่อหน้าต่อตาทุกผู้คน!

“ข้ากลับได้มาเห็นความตายของเจ้าฟ้าดินต่อหน้าต่อตาหรือนี่!”

“มันนานแค่ไหนกันแล้วที่ไม่มีเจ้าฟ้าดินตายลง? เจ้าหนุ่มคนนี้น่ากลัวเสียจริงๆ!”

“หลังจากวันนี้ไปทั้งมหาพิภพถงเทียนคงต้องสั่นสะเทือนขึ้นแน่!”

เมื่อไม่มีการป้องปกจากเทียนหยานแล้ว ตัวเขาก็ย่อมจะเหยียบเข้าถูกพลังปิดกั้นทั้งหลายจนทำให้เกิดคลื่นพลังทลายฟ้าดินปะทุขึ้น

ภายในอึดใจเดียวพลังปิดกั้นมากมายก็ได้สับร่างของเขานั้นให้แหลกเหลว!

เจ้าฟ้าดินอีกคนหนึ่งตายลง!

เพียงแค่ว่าซุ่ยหยวนนั้นไม่ได้ตายเพราะเย่หยวนแต่ตายด้วยน้ำมือของเทียนหยานเอง

โลกของนักยุทธมันโหดร้ายเพื่อพบเจอภัยจริงๆ แล้วเทียนหยานก็ย่อมไม่ลังเลที่จะคิดเอาตัวรอดไปคนเดียว

“ซี๊ด… โหดร้ายนัก!”

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นพวกขเต่างล้วนต้องสูดหายใจเข้าลึก

เมื่อไม่มีคนทั้งสองมาถ่วงความเร็วของจักรพรรดิเทพสวรรค์เทียนหยานจึงเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากล้ำ

ในหมู่คนทั้งสามนั้นตัวเขาย่อมจะบาดเจ็บน้อยที่สุด

เทียนหยานนั้นเป็นเจ้าฟ้าดินผู้ชำนาญเต๋าค่ายกล ความสามารถของเขานี้มันสูงล้ำจนเกินจะคาดเดาทำลายพลังของค่ายกลปิดกั้นมากมายไปได้

เวลานี้เมื่อไม่มีตัวถ่วงทั้งสองความเร็วการหนีของเขามันก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก

เย่หยวนที่เห็นต้องทำหน้าหนักใจ สุดท้ายเขาก็ยังประเมินอีกฝ่ายต่ำจนเกินไป

ยิ่งลงไปมากพลังของค่ายกลปิดกั้นมันก็ยิ่งอ่อนแอจนไม่อาจจะสร้างความเสียหายให้แก่จักรพรรดิเทพสวรรค์เทียนหยานได้มากมายอีก

ตราบเท่าที่เขาผ่านระยะสองพันกิโลเมตรลงไปได้ มันจะยิ่งเป็นการยากหากเย่หยวนต้องการจะทำอะไรต่อตัวเขาอีก

ในหมู่คนทั้งสามนั้นผู้ที่เป็นปัญหาที่สุดย่อมจะเป็นเทียนหยาน เย่หยวนย่อมไม่อยากจะปล่อยอีกฝ่ายให้หนีไปง่ายๆ

ต่อให้จะฆ่าไม่ลงแต่ก็ต้องเอาให้เจ็บหนัก จะได้ไม่อาจฟื้นฟูพลังกลับมาได้ในเวลาสั้นๆ

ไม่เช่นนั้นแล้วหากถูกเจ้าฟ้าดินหมายหัว ชีวิตของเย่หยวนมันคงลำบากเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว

คนทั้งสองนี้หนึ่งหนีหนึ่งไล่จนมาถึงตีนเขาในที่สุด

“เด็กน้อย มีปัญญาก็ซ่อนอยู่ในเขาแปดโมฆะไปทั้งชีวิตเถอะ! ตราบเท่าที่เจ้าออกจากเขาแปดโมฆะมาเจ้าฟ้าดินผู้นี้จะฉีกร่างเจ้าเป็นชิ้นๆ ให้ดู!”

เมื่อออกมาจากเขาแปดโมฆะได้ตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เทียนหยานก็พุ่งตัวหนีหายไปทันที

แต่ก่อนจะไปเขาก็ยังทิ้งคำขู่เอาไว้อย่างหนักแน่น

เย่หยวนหรี่ตาลงหันไปมองเจียงซือ “ผู้อาวุโส ข้าขอยืมธนู!”