จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2329

การต่อสู้ของเหล่ายอดอัจฉริยะนั้นมันจะเริ่มขึ้นในหนึ่งปีข้างหน้า

เย่หยวนนั้นได้สัญญากับเจียนหยุนซินไปว่าเมื่อถึงเวลาหนึ่งปีเขาจะออกเดินทางไปยังมิติสงครามดึกดำบรรพ์อย่างแน่นอน

ระหว่างนั้นเย่หยวนก็ยังมีเรื่องราวอีกมามายให้ต้องจัดการ

หลังจากจบศึกที่อาณาจักรทหัยเมฆานั้นยอดฝีมือการโอสถนับหมื่นๆ ก็มุ่งหน้ามายังวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์อินทรีสวรรค์นี้

เพราะในศึกที่ผ่านมานี้เย่หยวนได้ทำลายมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ลงช่วยเหลือชีวิตยอดฝีมือไว้มากหลาย

และที่น่าตื่นตะลึงไปกว่านั้นคือเย่หยวนใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อดึงตัวหยวนเว่ยไปจากผู้คนเพื่อปกป้องชีวิตนักหลอมโอสถทั้งหลาย เรื่องราวนี้มันถูกกล่าวถึงไปทั่วทั้งโลกการโอสถ

กอปรกับวิชาโอสถที่เย่หยวนแสดงออกมานั้น เวลานี้ตัวเขาจึงได้ถูกยกย่องให้กลายเป็นยอดคนอันดับหนึ่งในการโอสถแห่งมหาพิภพถงเทียนไป

เวลานี้แม้แต่ตัวมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลก็ไม่อาจจะเทียบเคียงชื่อเสียงของเย่หยวนได้

เวลานี้มันมิใช่เพียงแค่เหล่านักยุทธจนไร้ค่ายสำนัก แต่รวมไปถึงเหล่าค่ายสำนักตระกูลใหญ่น้อยทั้งหลายที่ต่างเดินทางมาคิดขอเข้าร่วมกับวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์อินทรีสวรรค์

ในเวลานี้เหล่ายอดฝีมือในวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นมันมีมากล้นเหลือฟ้าดิน

ไป๋ตงที่เคยเป็นผู้ปกครองนั้นเองจึงไม่อาจจะยืนอยู่ในตำแหน่งผู้ปกครองดูแลเมืองได้อีกต่อไป

เมื่อไร้สิ้นหนทางเย่หยวนจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องไปเชิญให้มหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลมาอยู่คอยดูแลเมืองอินทรีสวรรค์ไป

หลังจากที่มหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลนั้นรักษาอาการจนหายเขาก็ได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นและตอบรับคำเย่หยวนอย่างไม่ลังเล

เพราะหากให้พูดแล้ว ชีวิตของเขานั้นคงนับว่าถูกเย่หยวนช่วยไว้

ด้วยพลังฝีมือของเขานี้มันไม่มีทางใดที่จะทำลายมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ลงได้เลย

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือตัวเขาและโอสถบรรพกาลนั้นต่อให้จะร่วมมือกันก็ยังไม่อาจเอาชนะหยวนเว่ยได้

หากสู้กันต่อไปมันคงมีแต่ความตายรอเขาอยู่

หลังจากมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์สลายลงนั้นหยวนเว่ยก็ไม่สนใจตัวเขาและมุ่งหน้าหมายเอาชีวิตเย่หยวน

ไม่เช่นนั้นแล้วตัวเขาก็คงไม่อาจจะหาทางรอดมาได้ด้วยตัวเองและคงถูกฆ่าสังหารลงด้วยมือของหยวนเว่ยไปในอีกไม่กี่กระบวนท่า

ถึงเวลานี้ตัวมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลนั้นรู้สึกตื้นตันขึ้นมาในใจ

หลายปีมานี้เขาพยายามอำนวยความสะดวกมากมายให้เย่หยวนได้พัฒนาตัวเองอย่างเต็มที่

ไม่นึกไม่ฝันว่าบุญคุณนั้นมันจะกลับมาช่วยเหลือให้เขารอดชีวิต

เพราะฉะนั้นเมื่อได้ยินคำขอของเย่หยวนมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลจึงไม่คิดแม้แต่จะลังเล

แต่เมื่อเขาได้มาถึงยังเมืองอินทรีสวรรค์และพบเจอเข้ากับความน่าตื่นตะลึงของหอโอสถนี้มหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลก็อดไม่ได้ที่จะยืนนิ่งไปหลายวัน

ที่แท้แล้วยอดฝีมือของวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์อินทรีสวรรค์นั้นมันไม่ได้มีแค่ตัวเย่หยวนและศิษย์ทั้งหลาย

กำลังฝีมือของเหล่านักหลอมโอสถในหอโอสถนี้มันเหนือล้ำกว่าคนรุ่นเดียวกันไปมากล้น

ทั้งๆ ที่เมืองอินทรีสวรรค์นี้มันมีเวลาพัฒนามาแค่สั้นๆ ไม่กี่พันปี

ไม่เช่นนั้นแล้วที่แห่งนี้คงได้กลายเป็นยอดดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการโอสถอย่างไม่ต้องแย่งชิงกับใครเลย

อาณาจักรทหัยเมฆาใดๆ นั้นมันกลายเป็นแค่ตัวประกอบหากเทียบกับที่แห่งนี้

ยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าที่ว่าหายากในโลกภายนอกนั้นมันมีมากล้นในที่แห่งนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่าคนที่อยู่ในหอโอสถมาแต่ดั้งเดิมที่เวลานี้มีกำลังเหนือล้ำหัวผู้คนไปอย่างไม่อาจเอื้อม

หลายต่อหลายปีมานี้ตัวมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลนั้นสนใจแค่ตัวเย่หยวน

เพราะในสายตาของเขานั้น เย่หยวนคือยอดอัจฉริยะที่ควรค่าจะสนใจ

ส่วนเรื่องของหอโอสถที่เย่หยวนดูแลนี้เขาไม่ได้คิดหันมาสนใจแม้แต่น้อย

เพราะดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่งก่อตั้งมาได้ไม่กี่พันปีมันย่อมจะไม่มีค่าใดๆ ในสายตาเขา

เพราะไม่ใช่ทุกคนจะเป็นอย่างเย่หยวนได้

ไม่ว่าเย่หยวนจะเก่งกาจมากพรสวรรค์ในการสอนสักเท่าใด ด้วยเวลาแค่พันปีนี้มันย่อมจะไม่อาจทำให้ค่ายสำนักของเขาเก่งกาจมากล้น