จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2388

“น-แน่นอน!”

สีหน้าของเหล่าผู้อาวุโสทั้งหลายนั้นต่างเหยเกไปตามๆ กัน เวลานี้พวกเขาไม่มีอะไรจะเถียงได้แล้ว

ชายหนุ่มผู้มีกำลังฝีมือเทียบเคียงท่านหวู่หยุนได้ แน่นอนว่าเขาย่อมจะมีคุณสมบัติพอชี้แนะฝีมือวิชาของคนทั้งหลายได้

“หยางเซียง เจ้าก่อน! แสดงฝีมือของเจ้าออกมาให้หัวหน้าผู้ฝึกสอนได้เห็นหน่อย” หวู่หยุนสั่งผู้อาวุโสคนหนึ่ง

แม้ว่าเขานั้นจะพ่ายให้เย่หยวนไปขั้นหนึ่งในวิชาการโอสถ แต่เขานั้นก็ยังคิดจะแสดงให้เย่หยวนเห็นว่าความสามารถในการสั่งสอนวิชาของเขามันเหนือล้ำปานใด

เหล่านักหลอมโอสถของโถงโอสถนั้น เขาย่อมจะลงทุนลงแรงชุบเลี้ยงฝึกฝนคนทั้งหลายมากับมือ

และเรื่องนั้นเขาก็ยังภูมิใจอย่างมาก

“ไม่ต้องหรอก ทุกคนๆ เชิญลงมือพร้อมกันเถอะ” เย่หยวนกล่าว

“พร้อมกัน? นั่นมัน… จะไม่ดีล่ะมั้ง?” หยางเซียงกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าสงสัย

หัวหน้าผู้ฝึกสอนคนนี้มันทำอะไรอย่างไม่คาดฝันเสมอ

เวลานี้มันมีนักหลอมโอสถมากมายกว่าพันคน และพวกเขาทั้งหลายนี้ก็ล้วนแล้วแต่เป็นยอดคนของโถงโอสถ

หากให้พวกเขาหลอมโอสถพร้อมๆ กันแล้ว มีหรือที่เขาจะยังมองแยกออกได้?

หวู่หยุนเองก็มึนงงไม่น้อยแต่ก็ยังสั่งออกมา “ทำตามที่สหายหนุ่มจี้ว่าเถอะ”

เพราะฉะนั้นมันจึงเกิดการหลอมโอสถของคนนับพันขึ้นมาเป็นภาพที่สุดแสนตระการตา

เย่หยวนค่อยๆ หลับตาลงก่อนจะปล่อยพลังจิตของตนออกมาครอบคลุมพื้นที่ภายใน

หวู่หยุนนั้นผงะไปเมื่อได้เห็น เจ้าหมอนี่คิดจะสังเกตการหลอมโอสถของคนนับพันนี้ด้วยคลื่นจิต?

นี่มันจะไม่เกินตัวไปหน่อยหรือ?

การสังเกตคนผู้เดียวนั้นมันไม่เท่าไหร่ แต่สิ่งที่ยุ่งยากซับซ้อนอย่างการหลอมโอสถนั้นมันย่อมเป็นเรื่องยากหากคิดจะจดจำทุกรายละเอียดของคนนับพันนี้ มันเป็นสิ่งที่ไม่มีทางเป็นไปได้

หวู่หยุนนั้นไม่ได้คิดว่าเย่หยวนจะมีพลังจิตไม่พอใดๆ แต่การกระทำเช่นนี้มันต้องใช้ทักษะในการควบคุมจิตที่แม่นยำยิ่ง

แม้แต่ตัวหวู่หยุนเองก็ยังไม่อาจจะเข้าใจถึงจุดอ่อนจุดแข็งของทุกผู้คนได้

นี่เย่หยวนคิดจะอวดอ้างฝีมือหรือว่าแท้จริงแล้วแค่ไม่ประมาณตัว?

หรือว่าเขานั้นคิดจะมองดูคนแค่ไม่กี่คนแล้วค่อยไปให้คำแนะนำแค่คนที่มีแววดี?

หวู่หยุนย่อมไม่ทราบได้ เขาจึงได้แต่ต้องรอ

หลายวันต่อมานั้นในที่สุดคนทั้งหลายก็หลอมโอสถแล้วเสร็จ

และแท้จริงคนที่เสร็จก่อนมันก็มีมากหลาย แต่เมื่อได้เห็นว่าเย่หยวนกำลังใช้จิตมองดูการหลอมอยู่ คนทั้งหลายต่างก็แสดงสีหน้าเย้ยหยันออกมา

หัวหน้าผู้ฝึกสอนคนนี้มันช่างวางท่า!

การตรวจสอบโง่ๆ เช่นนี้ เขาคิดว่าคนทั้งหลายโง่เง่ามากหรือ?

ก็จริงที่ว่าเย่หยวนนั้นเก่งกาจ แต่คนทั้งหลายนั้นก็ยังไม่ยอมรับนับถืออยู่ในหัวใจ

เพราะว่าเขานั้นก้าวผ่านหัวท่านหวู่หยุนไป!

“สหายหนุ่มจี้ โถงโอสถของข้านี้พอที่จะต้องตาของเจ้าได้บ้างหรือไม่?” หวู่หยุนหันมาถามเย่หยวนทันทีที่เห็นว่าเย่หยวนนั้นดึงพลังจิตวิญญาณกลับมา

เพราะเขานั้นมั่นใจในพลังของโถงโอสถนี้ไม่น้อย

การสั่งสอนศิษย์ทุกอย่างไปนั้นมันจะทำให้อาจารย์ต้องอดตาย

คนทั้งหลายนั้นจึงได้เก็บวิชาความลับไว้กับศิษย์เสมอ ไม่มากก็น้อย

แต่หวู่หยุนนั้นไม่ได้เก็บงำวิชาใดๆ ไว้สั่งสอนผู้คนไปสิ้น

ในโถงโอสถนี้ มันมียอดฝีมือที่บ่มเพาะขึ้นมาจนถึงต้นกำเนิดระดับสามไม่น้อย

เพราะฉะนั้นเขาจึงมั่นใจในโถงโอสถอย่างมาก

เย่หยวนถอนหายใจยาวก่อนจะตอบกลับไป “ผู้อาวุโสหวู่หยุน ท่านอยากฟังความจริงหรือไม่?”

สีหน้าของหวู่หยุนเปลี่ยนสีไปทันที เมื่อได้ยินคำพูดนี้มันย่อมจะหมายความว่าโถงโอสถไม่ได้เก่งกาจใด!