พริบตาเดียวนี้สถานการณ์มันกลับเปลี่ยนแปลงไป!
ทัพเผ่าเทวานั้นถอยหลังกลับไปราวกับคลื่นน้ำทำให้ฝ่ายทัพผสมได้แต่ยืนนิ่งอย่างไม่รู้ว่าควรไล่ตามหรือไม่
สิ่งที่เกิดขึ้นตามมามันย่อมเป็นความดีใจ!
เหล่าทหารนั้นไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น สิ่งเดียวที่พวกเขารู้คือตนเองรอดตาย
แต่หนี่ซวนและเหล่าแม่ทัพทั้งหลายนั้นต่างแสดงสีหน้าหนักใจออกมา
เพราะบริเวณนี้มันยังไม่เข้าเขตของมหาค่ายกลเขาแปดโมฆะ พวกเย่หยวนทั้งหลายนั้นใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อให้กองทัพเผ่าเทวาถลำตัวเข้าไปลึกในแดนของมหาค่ายกล
เพียงแค่ว่าทัพไร้คาดเดานั้นจะต่อต้านทัพเผ่าเทวาทั้งหมดได้หรือ?
การต่อสู้นี้มันอันตรายเกินไป
หนี่ซวนและพวกนั้นก็เคยบอกให้เย่หยวนอย่าไปเสี่ยงชีวิตเช่นนั้นแต่เย่หยวนก็ตอกกลับมาด้วยคำว่าหากเขาไม่เสี่ยงชีวิตมันก็จะเป็นชีวิตของคนทั้งทัพผสมที่ต้องไปเสี่ยง
ทั้งสองทัพนั้นมันมีจำนวนทหารมากล้นเกินกว่าที่จะเอาคนทั้งหมดเข้าไปในมหาค่ายกลเขาแปดโมฆะได้
หากเข้าไปทำศึกกันในที่แคบๆ เช่นนั้นแล้วมันคงกลายเป็นศึกที่มีอัตราการตายสูงล้ำ
ถึงเวลานั้นจำนวนผู้สูญเสียมันจะมากเกินรับได้
แต่ทางด้านทัพไร้คาดเดานั้นมันเป็นทัพที่มีขนาดไม่ใหญ่มาก
เขาจึงตัดสินใจที่จะใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อเสี่ยงชีวิต
เทียนเหอนั้นมีเป้าหมายอยู่ที่เขา ตราบเท่าที่เขาปรากฏขึ้นมาในสนามรบแล้วทัพเผ่าเทวาย่อมจะต้องหันหัวทัพพุ่งใส่ตัวเขาทันทีอย่างแน่นอน
และเวลานี้มันก็เป็นเช่นนั้นจริง!
เว้นเสียแต่ว่าแผนการนี้มันอันตรายจนเกินรับ หากทัพไร้คาดเดาผู้ล้อมไว้ได้แล้วเย่หยวนคงได้ตายอย่างแน่นอน
เพราะจะอย่างไรเสียคู่ต่อสู้ของเขาในครานี้มันก็มิใช่แค่เต๋าสวรรค์เก้าลายสองสามคน
แม้ไม่ต้องนับคนอื่นๆ แต่แค่ตัวเทียนเหอมันก็น่ากลัวจนเกินรับ
“สามทัพจงฟังคำสั่ง! โจมตีทัพเผ่าเทวาและลดภาระของทัพไร้คาดเดาลงให้ได้!” หนี่ซวนสั่งการ
…
ทัพไร้คาดเดานั้นถูกทัพเผ่าเทวาเข้าปิดล้อมจากทั่วทิศอย่างรวดเร็ว
ด้วยจำนวนแค่เจ็ดหมื่นนี้ พวกเขาย่อมจะดูเหมือนฝูงมดกลางโขลงช้าง
แต่กำลังต่อสู้ของคนแค่ราวเจ็ดหมื่นนี้มันกลับน่ากลัว!
ที่ใดที่ทัพน้อยนี้เคลื่อนผ่านที่แห่งนั้นจะไม่มีเผ่าเทวาคนใดรับมือได้เกินหนึ่งกระบวนท่า
เผ่าเทวาที่ว่าแข็งแกร่งนั้นกลับตายตกลงเป็นหมูเป็นหมาต่อหน้าทัพไร้คาดเดานี้
หลายเดือนที่ผ่านมานั้นเผ่าเทวาได้รับแต่ชัยชนะมาตลอด
เมื่อเวลานี้ได้เจอทัพที่ไม่อาจโค่นพวกเขาย่อมจะตื่นตกใจ
“ทำไมมันถึงยังมีกองทัพแข็งแกร่งขนาดนี้ให้หมู่ทัพผสมได้?”
“แข็งแกร่งเกินไป! ข้ารู้สึกเหมือนราวกับว่ากำลังปะทะเข้ากับปราการเคลื่อนที่ ไม่อาจต่อต้านมันได้เลย!”
“ข้ารู้แล้ว! พวกมันนี้คงเป็นทัพลึกลับที่ถล่มทัพบุตรเทวะเสียจนราบ! แข็งแกร่งเสียจริง”
…
ทัพไร้คาดเดานั้นมันเหมือนดั่งรถไถ่ที่พรวนศพเผ่าเทวาไปตามรายทาง
กำลังต่อสู้เช่นนี้มันเป็นสิ่งที่เผ่าเทวาไม่เคยพบเจอมาก่อน
ในความคิดของพวกเขาทั้งหลายนั้นมนุษย์มันก็แค่มดปลวกไร้ค่าใดๆ ให้สนใจ
จนได้มาเจอเข้ากับทัพไร้คาดเดานี้
พวกเขานั้นไม่ได้สังเกตเลยว่าทัพไร้คาดเดานั้นมันมีเงาร่างหนึ่งที่เดินนิ่งไม่ได้ขยับออกไปไล่ฆ่าศัตรูใดๆ อยู่
แม้ว่าทัพไร้คาดเดานั้นจะกระจายกำลังกันออกไปจนดูไม่เป็นระเบียบ แต่แท้จริงกลับเคลื่อนไหวมีระบบอย่างมาก
เหล่าเด็กชะตาไร้คาดเดาทั้งหลายนั้น ทุกๆ สามคนจะรวมตัวกันเป็นหนึ่งหน่วยย่อย
และแต่ละหน่วยย่อยนั้นก็จะจะผสานกับเป็นหน่วยใหญ่ และผสานกันไปอีกขั้นต่อขั้น!
สิ่งที่ทำให้ทัพนี้เหนือล้ำนั้นแท้จริงแล้วมันคือพลังของค่ายกลนั่นเอง
ค่ายกลที่เห็นนั้นมันจะดูคล้ายของพวกหยวนเจิ้นทั้งสามแต่ถูกใช้ออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่ามาก
แต่ภายในทัพไร้คาดเดานั้นมันยังมีเส้นใยที่มองไม่เห็นคอยควบคุมการเคลื่อนไหวอยู่อีกชั้น และเส้นใยทั้งหลายนี้มันก็ไปจบที่ปลายนิ้วเย่หยวน!
มันเป็นตัวเขานี้เองที่ควบคุมทัพไร้คาดเดาเข้าต่อสู้
เวลาที่มีของพวกเขานั้นมันไม่มากมายทำให้แม้แต่เหล่าเด็กชะตาไร้คาดเดาเองก็ยังไม่อาจจะใช้งานค่ายกลที่เขาสร้างขึ้นมาได้อย่างเชี่ยวชาญ
เพราะฉะนั้นเย่หยวนจึงมีความคิดขึ้นมาว่า ตัวเขานั้นจะควบคุมคนทั้งหลายเหมือนที่เขาควบคุมดาบ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...