จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2453

ฟุบ!

เย่หยวนตาขุ่นนั้นหายไปจากจุดที่ยืนก่อนที่วินาทีเดียวกันนั้นตัวเจ้าสวรรค์หมี่ลั่วก็ต้องขนลุกตั้งแต่หัวจรดเท้าเพราะสัมผัสได้ถึงความอันตราย!

ที่ด้านหลังของเขานั้นมันได้มีคลื่นพลังรุนแรงปะทุขึ้นมา!

มิติสั่นไหวก่อนที่จะปรากฏร่างของเย่หยวนขึ้นที่ด้านหลังเจ้าสวรรค์หมี่ลั่วไปไม่ถึงร้อยก้าว

พร้อมกันนั้นในมือของเขามันก็มีธนูสาบานสังหารเทพที่ขึ้นดาบแห่งมิติเวลาไว้แล้ว!

ธนูพร้อมปล่อย!

จากนั้นตัวเขาก็ปล่อยนิ้วส่งคลื่นพลังเย็นเยือกพุ่งผ่านห้วงมิติไป!

ในระยะแค่นั้นแล้วด้วยพลังของธนูสาบานสังหารเทพและดาบแห่งมิติเวลามันย่อมจะรุนแรงอย่างไม่อาจอธิบาย

และเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นมานี้มันเป็นเวลาแค่เสี้ยววินาทีในแบบที่แม้แต่ตัวเจ้าสวรรค์หมี่ลั่วยังไม่อาจหันหน้ามามองทัน

เย่หยวนตาขุ่นผู้นี้วางแผนทุกสิ่งอย่างไว้สิ้นแล้ว

ในพริบตาเดียว!

เจ้าสวรรค์หมี่ลั่วนั้นไม่ทันจะได้หันกลับไปแต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงพลังจนขนลุกตั้งรีบปล่อยพลังออกมาป้องกันตัวเองไว้

เรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้แม้แต่เทียนชิงเองก็ยังไม่อาจจะขยับตัวทัน

ทุกสิ่งอย่างมันเกิดขึ้นในชั่วเสี้ยววินาที

ตูม!

จากนั้นมันก็เกิดเสียงระเบิดรุนแรงขึ้นมาส่งร่างของเจ้าสวรรค์หมี่ลั่วลอยลิ่วไปไกล

เพียงแค่ว่าตัวเขานั้นมีพลังบ่มเพาะสูงส่งไม่เช่นนั้นแล้วดาบนี้ต่อให้จะเป็นเจ้าฟ้าดินฟ้าทลายเองก็คงได้ตายอย่างไร้ที่กลบฝัง!

เย่หยวนตาขุ่นผู้นี้มีพลังการคำนวณอย่างไร้ผู้ทัดเทียม!

และด้วยนิสัยเย็นเยือกไร้อารมณ์ของเขานี้มันยิ่งทำให้แสดงพลังของการคำนวณนั้นออกมาได้อย่างชัดเจนยิ่ง

ฟุบ!

เย่หยวนตาขุ่นนั้นหายร่างไปอีกครั้งก่อนหนีลงไปในพิภพโกลาหล

วินาทีที่เขาปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้งนั้น เขาก็ไปถึงตัวของเจ้าสวรรค์หมี่ลั่วแล้ว

เพียงแค่ว่าตอนนี้เทียนชิงได้พร้อมรับมือไว้

ร่างของเขาพุ่งหายไปด้านหลังของเย่หยวนทันที

หากเย่หยวนสังหารหมี่ลั่ว เขาก็จะสังหารเย่หยวนลง!

ฟุบ!

เย่หยวนหายไปอีกครั้งหนึ่งหลบการโจมตีนี้

เทียนชิงได้แต่มองดูเย่หยวนอย่างตกตะลึงสุดหัวใจ

เพราะความรู้สึกที่เย่หยวนตาขุ่นผู้นี้มอบให้เขามันคือความอันตรายเสียยิ่งกว่าเย่หยวนตอนก่อนหน้า!

หากให้พูดตามหลักการแล้วด้วยพลังบ่มเพาะและฝีมือของเย่หยวนมันย่อมจะไม่มีทางใดที่จะทำร้ายเจ้าสวรรค์หมี่ลั่วได้ ต่อให้จะเป็นการลอบโจมตีอย่างไม่ทันให้ตั้งตัวก็ตาม

แต่เย่หยวนนั้นกลับมีจังหวะและการเล็งที่แม่นยำจนสามารถควบคุมทุกสิ่งอย่างที่ไม่มีทางเกิดขึ้นได้

หมี่ลั่วนั้นบาดเจ็บหนัก!

ทำร้ายคนของเขาต่อหน้าตัวเทียนชิง ทั้งคนที่ถูกทำร้ายยังเป็นถึงเจ้าสวรรค์หมี่ลั่วที่มีพลังระดับเทียบเคียงเหล่าบรรพบุรุษต้นตระกูลทั้งหลายได้

เรื่องราวเช่นนี้มันคงมีแต่เย่หยวนตาขุ่นผู้นี้เท่านั้นที่ทำได้

เทียนชิงนั้นมองดูที่เย่หยวนตาขุ่นนั้นก่อนจะกล่าวถามขึ้น “เจ้าเป็นใครกัน?”

ส่วนทางด้านเยวี่ยเมิ่งลี่นั้นได้กล่าวขึ้นมาพึมพำกับตัวเอง “ป-เป็นเขา! เขาออกมาอีกแล้ว! ใคร… เจ้าเป็นใครกันแน่?”

เย่หยวนตาขุ่นนั้นตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก “เจ้าโง่นั่นทำอะไรตามอารมณ์จนสุดท้ายต้องให้ข้าผู้นี้ออกมาตามล้างตามเช็ดให้!”

พูดจบแล้วเขาก็หันไปมองทางเทียนชิงอีกครั้ง “เจ้าไม่ต้องสงสัย ข้านี่แหละเย่หยวน! เรานั้นคือสองจิตหนึ่งกาย เพียงแค่ว่าเจ้านี่ปกติมันกดข้าไว้เวลานี้เมื่อจิตศักดิ์สิทธิ์ของมันถูกดูดออกไป ข้าผู้นี้จึงได้ออกมา! พวกเจ้าจงฟัง ข้าผู้นี้จะไปบ่มเพาะในดินแดนของตระกูลสายเลือดสวรรค์ อย่าได้ปล่อยให้ใครมารบกวนข้า ไม่เช่นนั้นแล้วจะหมูหมาที่ไหนแต่หากมีพลังบ่มเพาะต่ำกว่าอาณาจักรเต๋าสวรรค์เก้าลายขั้นปลายแล้วข้าจะสังหารสิ้น!”

พูดจบเย่หยวนตาขุ่นขาวผู้นั้นก็พุ่งตัวจากดินแดนบรรพบุรุษไปทิ้งคนทั้งสามให้อ้าปากค้าง

ใบหน้าของเทียนชิงนั้นมันเหยเกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

เขานั้นกลับถูกคนอื่นมาข่มขู่!

เขา ยอดคนอันดับหนึ่งของมหาพิภพถงเทียนนี้กลับถูกใครบางคนก้าวข้ามหัวขึ้นมาข่มขู่!

“อ่อก!”

เจ้าสวรรค์หมี่ลั่วกระอักเลือดออกมาพร้อมพยายามสูดหายใจ ดูท่าแล้วอาการบาดเจ็บของเขานี้มันคงสาหัสอย่างมาก

เขานั้นกัดฟันแน่นกล่าว “ท่านเทียนชิง เจ้าหมอนี่มันกลับกล้าข่มขู่ท่าน! ท่านต้องสังหารมันลงเสีย!”

แต่เทียนชิงนั้นกลับตอบกลับมาด้วยใบหน้าดำมืด “จะฆ่ามันอย่างไรเล่า? เจ้าไม่เห็นหรือว่าเย่หยวนคนนี้มันมีพลังการคาดคำนวณที่น่ากลัวแค่ไหน? ความเป็นภัยของมันนั้นเหนือล้ำกว่าเย่หยวนคนก่อนเสียด้วยซ้ำ! ที่สำคัญไปกว่านั้นดูเหมือนเจ้าเย่หยวนคนนี้มันจะไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆ เลย หากเราไปท้าทายมันเข้าจริงแล้วมันคงได้ไล่สังหารคนทั้งตระกูลสายเลือดสวรรค์แน่!”