จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2457

มุมปากของเทียนชิงนั้นกระตุกขึ้นอย่างไม่พอใจ

‘อวดอ้าง!’

‘คุยโม้!’

‘คำโม้ของเจ้ามันสูงล้ำเกินสวรรค์ไปแล้ว!’

‘หากเข้าเชื่อเจ้า บรรพกาลผู้นี้คงมีแต่ต้องแพ้!’

การจะหลบรอดออกมาจากมือของแปดจอมเทพนั้นมันย่อมทำให้เทียนชิงอดชื่นชมความเก่งกาจของเย่หยวนไม่ได้ เย่หยวนนั้นทำการได้เหนือความคาดหมายของเขามากจนเกินไป

เพียงแค่ว่า ไม่กล้าให้อยู่ต่อ?

หึ!

แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นจิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนนี้มันคืออะไรกันแน่?

เทียนชิงนั้นสัมผัสได้ว่าจิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนมันแตกต่างไปจากก่อนหน้าอย่างมาก

เขานั้นไม่อาจรู้ได้ว่ามันต่างอย่างไรแต่หากสัมผัสถึงระดับของมันแล้ว จิตตรงหน้าเขานี้คงเรียกได้ว่าเป็นจิตที่สัมบูรณ์!

ต่อให้จะเป็นจิตศักดิ์สิทธิ์ของตัวเขาเองก็ยังไม่อาจจะเทียบเคียงกับเย่หยวนได้

แล้วเจ้าเด็กคนนี้มันไปเจอะไรมากันแน่?

“อีกฝ่ายที่เจ้าพูดถึงนี้คือใครกันเล่า?” เทียนชิงขมวดคิ้วแน่นถามขึ้น

เย่หยวนส่ายหัวออกมาเมื่อได้ยิน “ไม่รู้ รู้แค่ว่ามันปากมากเท่านั้น แต่มันก็เก่งกาจจริงๆ เกือบจะทำข้าตายลงได้แล้ว แต่น่าเสียดายที่มันไม่อาจสังหารข้าได้และกลับตีหลอมให้จิตของข้าพัฒนาขึ้นแทน อ่า จริงด้วยสิ มันเรียกจิตศักดิ์สิทธิ์ข้าว่าวิญญาณโกลาหลดั่งเดิม เจ้าพอจะรู้จักมันไหม?”

เทียนชิงผงะไปเล็กน้อยก่อนจะส่ายหัวออกมา “ไม่เคยได้ยิน”

เย่หยวนเองก็ไม่คิดสนใจใดๆ อีกและหันไปมองทางด้านของเย่หยวนตาขาวขุ่น “เจ้าหมอนี่มันเก่งจริงๆ! บรรลุได้รวดเร็วปานนี้”

อีกด้านหนึ่งนั้นมันเกิดคลื่นลมพลังงานวิญญาณไหลรุนแรงพลังอาณาจักรบ่มเพาะของเย่หยวนนั้นมันเริ่มบรรลุผ่านอาณาจักรการกำเนิดขั้นกลางมาแล้ว!

ดูท่าอีกไม่นานก็คงสำเร็จ

เทียนชิงนั้นมองดูจิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนด้วยจิตสังหารที่พุ่งพล่านในใจ

ก่อนหน้านี้ความเข้าใจของเขาต่อเย่หยวนมันเกิดขึ้นมาจากข่าวที่ได้ยินได้ฟังมา

แต่ในเวลานี้เขาได้เห็นและปะทะกับเย่หยวนมาหลายคราจนสัมผัสได้ถึงความกดดันมหาศาล

เขานั้นไม่เคยจะรู้สึกถึงแรงกดดันขนาดนี้มาก่อนตั้งแต่บรรลุเต๋ามา!

แม้จะเป็นตอนที่ปะทะกับมหาบรรพกาลมิติเวลาเมื่อตอนนั้นเองจนตัวเขาถูกเนรเทศลงห้วงมิติเวลามันก็ยังไม่มีแรงกดดันที่มากมายปานนี้

เจ้าเด็กคนนี้จะมีชีวิตต่อไปไม่ได้!

เย่หยวนนั้นกำลังมองที่ดูร่างกายของตัวเองจนแทบไม่ได้หันมาสนใจเทียนชิงใดๆ

ที่สำคัญไปกว่านั้นเย่หยวนในเวลานี้ยังเป็นแค่จิตศักดิ์สิทธิ์ เพราะฉะนั้นตัวจิตนี้คงไม่อาจจะใช้วิชาการเคลื่อนไหวประหลาดนั้นได้

ที่สำคัญไปกว่านั้นคืออย่างที่เย่หยวนตาขาวขุ่นเคยบอกว่าตราบเท่าที่จิตหลักตาย ตัวของเขาเองก็จะจางหายไปจากโลกด้วย!

เช่นนั้นเวลานี้มันคงเป็นเวลาที่เหมาะที่สุดที่จะสังหารเย่หยวนลง!

ไม่มีโอกาสไหนที่จะเหมาะไปกว่านี้แล้ว!

หากพลาดครั้งนี้ไปแล้วการจะหาโอกาสจัดการเย่หยวนอีกมันคงยากแสนยาก!

เทียนชิงนั้นแข็งแกร่งขนาดไหน? หากเขาคิดอยากสังหารเขาย่อมจะสามารถปกปิดจิตสังหารได้อย่างลึกสุดหยั่ง

เมื่อใดที่เขาลงมือมันก็จะเป็นการโจมตีที่ไม่มีใครคาดคิด!

จิตศักดิ์สิทธิ์หลุดออกจากร่างนั้นมันถือเป็นอาการบาดเจ็บสาหัสของมนุษย์เป็นทุน

แม้ว่าจิตศักดิ์สิทธิ์นั้นจะแข็งแกร่งสักเท่าไหร่มันก็คงไม่อาจจะรับการโจมตีรุนแรงของศัตรูไปได้

หากจิตศักดิ์สิทธิ์บาดเจ็บไปแล้วคนผู้นั้นคงพิการอย่างไม่ต้องสงสัย

เวลานี้เย่หยวนกำลังทำเรื่องผิดพลาดอย่างมหัน

แต่ในเวลานั้นเองที่เย่หยวนกลับเหมือนสัมผัสอะไรได้จึงหันกลับมาหาเทียนชิงด้วยรอยยิ้ม “เจ้าคิดจะสังหารข้า?”

เทียนชิงนั้นสะท้านไปทั้งกายใจเพราะตัวเขานั้นคิดว่าตัวเองเก็บซ่อนไว้อย่างดีแล้ว ไม่นึกฝันว่ามันจะยังถูกเย่หยวนตรวจจับเจอได้

แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วมีหรือที่เทียนชิงจะยังลังเลใด?

เขานั้นปลดปล่อยคลื่นพลังรุนแรงล้ำต่อยหมัดออกมาทันที

คนทั้งหลายต่างผงะหลังไปเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า

ไม่มีใครคิดฝันว่าบรรพกาลเทียนชิงนั้นกลับจะลงมือในเวลานี้

ก่อนหน้านี้ยังกล่าวทักทายกันปกติแต่วินาทีต่อมามันกลับเป็นกระบวนท่าสังหาร

แต่ดวงตาของคนทั้งตระกูลสายเลือดสวรรค์ต่างจะแสดงความตื่นเต้นดีใจออกมา

ท่านเทียนชิงนั้นไม่อาจจะทนมันได้อีกแล้ว!

เวลานี้ที่ด้านนอกของดินแดนบรรพบุรุษนั้นมันย่อมจะไม่มีแรงเสริมมิติของรูปปั้นแปดเทพทำให้มิติในบริเวณนี้อ่อนแออย่างมาก

ด้วยแรงหมัดของเทียนชิงนี้มิติย่อมจะแตกสลายลงในทันที

เวลานี้กระแสห้วงมิติมันพัดไหลเข้ามาราวเขื่อนที่แตก

คลื่นพลังรุนแรงนั้นมันแทบจะทำให้ดินแดนตระกูลสายเลือดสวรรค์พังทลายลง