จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2478

“หยวนเซี่ยว เจ้าไปเล่นกับมันหน่อย!” เทียนชิงสั่ง

เขานั้นย่อมจะคิดตรวจสอบกำลังของเย่หยวนในตอนนี้จึงรับคำท้าอย่างง่ายดาย

เทียนชิงนั้นเห็นได้ชัดเจนว่าแนวคิดของเย่หยวนนั้นมันยังไม่สมบูรณ์และยังไม่ไปถึงระดับกฎ

แม้ว่าความโกลาหลที่เย่หยวนก่อขึ้นมาระหว่างบรรลุมันจะเหนือล้ำแต่เขาก็ยังไม่ได้คิดว่าเย่หยวนจะเป็นภัยใดใหญ่โต

ความเกรงกลัวเดียวที่เขามีแต่เย่หยวนมันคือวิชาการเคลื่อนไหวแสนประหลาดนั้น

ศัตรูที่ไม่อาจฆ่าสังหารนั้นมันเป็นสิ่งที่รับมือยากที่สุด

แต่รับมือยากนั้นไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องเกรงกลัว

กล่าวเกรงนั้นมันก็แค่ทำให้เขาไม่กล้าประมาท

เขานั้นกลัวว่าเย่หยวนจะไล่สังหารผู้คน แต่เย่หยวนเองจะไม่กลัวเขาทำเช่นเดียวกันหรือ?

เพียงแค่ว่าภาพตรงหน้านี้มันกลับทำให้คนทั้งหลายแทบสิ้นสติ

เวลานี้พลังบ่มเพาะของเย่หยวนนั้นอย่างมากมันก็คงเทียบได้กับเจ้าฟ้าดินห้าทลาย

แต่เจ้าฟ้าดินห้าทลายนั้นกลับท้าทายบรรพบุรุษเผ่าเทวา?

เจ้าต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!

บรรพบุรุษเผ่าเทวานั้นต่างล้วนเป็นเต๋าสวรรค์เก้าลายขั้นสุดกันสิ้น กอปรด้วยพลังของวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์นั้นมันยิ่งจะทำให้พลังของพวกเขาเทียบเคียงได้กับเต๋าบรรพกาล!

ที่ว่าเต๋าบรรพกาลนี้คือเต๋าบรรพกาลที่ยังมีพลังกฎ มิใช่เต๋าบรรพกาลที่เพิ่งผ่านการกำเนิดแห่งเต๋าสวรรค์มา

เวลานี้เย่หยวนนั้นกำลังคิดจะท้าทายยอดฝีมือระดับเต๋าบรรพกาล? นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเล่า?

หยวนเซี่ยวนั้นพยักหน้ารับก่อนจะก้าวออกมามองดูเย่หยวนด้วยรอยยิ้ม “เย่หยวน หากเจ้าก้าวขึ้นไปถึงระดับกฎและกลายเป็นมหาบรรพกาลไปบรรพบุรุษผู้นี้อาจจะยังเกรงกลัวเจ้าบ้าง เพียงแค่ว่าตอนนี้… ตัวเจ้ารีบๆ หนีไปให้พ้นหน้าข้าจะดีกว่า! หากต้องปะทะกันซึ่งหน้าจริงๆ แล้วเจ้าย่อมไม่มีทางเทียบเคียงบรรพบุรุษผู้นี้ได้”

บรรพบุรุษเผ่าเทวานั้นแต่ละคนย่อมจะเป็นยอดฝีมือที่มีพลังเขย่าฟ้าดิน

ในสงครามสิ้นโลกครั้งก่อนนั้นมันมีแค่มหาบรรพกาลมิติเวลาเท่านั้นที่จะเทียบเคียงพวกเขาได้ซึ่งหน้า

มหาบรรพกาลคนอื่นๆ มีแต่ต้องร่วมมือกันหลายๆ คนมาต่อสู้จึงจะพอไหว

แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ต้องตายตกลงไปสิ้น

เหล่าบรรพบุรุษทั้งหลายจึงย่อมจะมีความมั่นใจล้ำในฝีมือตน

หากยังไม่ถึงระดับกฎแล้ว มันย่อมจะไม่มีใครเทียบเคียงพวกเขาได้

แม้แต่เย่หยวนเองก็ตาม!

เย่หยวนยิ้มมุมปากขึ้นมา “หากพูดโม้มันมีประโยชน์คนเราก็ไม่ต้องบ่มเพาะใดๆ กันแล้ว! เลิกพล่ามเสียทีเถอะ!”

หยวนเซี่ยวนั้นผงะหลังไป “ดีมาก เช่นนั้นบรรพบุรุษผู้นี้ก็จะขอดูฝีมือของเจ้าหน่อย!”

ตูม!

วินาทีที่หยวนเซี่ยวปลดปล่อยคลื่นพลังออกมานั้นมันก็ปรากฏลายพระเจ้าอันใหญ่เก้าลายพลุ่งพล่านขึ้น

การขยับตัวแต่ละครั้งของเขานั้นมันแฝงไปด้วยพลังของเต๋าสวรรค์!

นี่คือพลังของเผ่าเทวา!

ฟุบ!

จากนั้นหยวนเจี่ยวก็พุ่งตัวออกมาจนถึงหน้าเย่หยวนในทันที

หมัดนั้นต่อยออกมาจนทำให้มิติสั่นสะท้าน!

กำลังไร้ต้านนั้นมันกำลังปิดล้อมเย่หยวนไว้ไม่ให้ไปไหน

แม้ว่าจะอยู่ห่างกันไปเท่าใดแต่ความเย็นเยือกของหมัดนั้นมันก็ยังทำให้คนรอบๆ รู้สึกเจ็บปวดขึ้นบนใบหน้า

มันไม่ต้องมีวิชาเหนือล้ำใดๆ เพราะหมัดนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังเต๋า!

นี่เป็นครั้งแรกที่บรรพบุรุษของเผ่าเทวาได้แสดงพลังออกมาต่อสายตาผู้คนทำให้พวกเขาต่างลืมหายใจ!

“ซี๊ด… นี่หรือคือพลังของบรรพบุรุษเผ่าเทวา? จะน่ากลัวเกินไปแล้ว!”

“ข้าได้เข้าใจเสียทีว่าทำไมหมื่นล้านปีก่อนนั้นคนเขาถึงเรียกศึกนี้ว่าสงครามสิ้นโลก คลื่นพลังเช่นนี้มันสามารถทำลายโลกหล้าลงได้จริง!”

“ท่านนักบุญฟ้าครามนั้นยังขาดกำลังไปนิดหน่อย! หากท่านก้าวขึ้นไปถึงระดับของกฎได้แล้วท่านคงพอจะต่อต้านพลังของเผ่าเทวาได้ใช่หรือไม่?”

“แต่ไม่เป็นไร ด้วยวิชาการเคลื่อนไหวนั้นของท่านนักบุญฟ้าครามแล้วพวกบรรพบุรุษเผ่าเทวามันย่อมจะไม่อาจทำอันตรายใดๆ ท่านได้!”

…

การต่อสู้ก่อนหน้านั้นมันถูกเย่หยวนขัดไว้สิ้น