จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2507

เย่หยวนนั้นสั่นสะท้านไปทั้งร่างกายลมหายใจเริ่มติดขัด

มหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลนั้นยืนมองดูเย่หยวนอยู่ไม่ไกล นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยได้เห็นเย่หยวนมีสภาพเป็นเช่นนี้

แค่นี้มันก็ชัดเจนแล้วว่าชีวิตของหญิงนางนี้มันสำคัญต่อจิตใจของเย่หยวนอย่างหนักหน่วงแค่ไหน

คลื่นพลังสีเขียวอ่อนมันค่อยๆ หลั่งไหลเข้าไปในร่างของมู่หลินเสวีย

เย่หยวนนั้นค่อยๆ ส่งพลังจากหยาดชีวาและพลังจิตศักดิ์สิทธิ์ของเขาลงใส่ทะเลจิตศักดิ์สิทธิ์ของมู่หลินเสวีย

เวลานี้ภายในนั้นมันเหลือเพียงแค่เศษเสี้ยวของจิตเท่านั้น!

เย่หยวนนั้นพยายามข่มใจให้สงบเพราะครั้งนี้เขาจะยอมพลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาด

เพราะจิตสุดท้ายนี้มันไม่อาจจะทนรับความผิดพลาดใดๆ ได้แม้แต่น้อย!

และนี่มันยังเป็นครั้งแรกที่เย่หยวนได้สัมผัสถึงหยาดชีวาอย่างแท้จริงและแม้แต่ตัวเขาก็ยังต้องตกตะลึงกับพลังชีวิตที่อัดแน่นอยู่ภายใน

พลังแห่งชีวิตนั้นมันเป็นสิ่งที่ลึกล้ำเข้าใจยาก ดูเหมือนว่ามันนั้นจะแฝงล้ำมาด้วยยอดเต๋าแห่งความเป็นความตาย

ในหมู่ยอดเต๋ามากมายหลากหลายนั้นยอดเต๋าแห่งความเป็นความตายนั้นถือว่าเป็นสุดยอดเต๋าหนึ่ง

ที่สำคัญไปกว่านั้นมันยังลึกลับกว่าเต๋าอื่นๆ ไปมาก

เย่หยวนนั้นเคยได้บ่มเพาะฝึกฝนตราประทับชีวาสามนิพพานมาก่อนและพอจะมีความเข้าใจต่อยอดเต๋าความเป็นความตายบ้าง

แต่ต่อให้เขาจะเป็นยอดคนอันดับหนึ่งของมหาพิภพถงเทียนนั้นเขาก็ไม่อาจจะเข้าใจความเป็นความตายได้ถ่องแท้

เพราะผู้คนนั้นมันคือสิ่งที่ซับซ้อนและเข้าใจยากที่สุดบนโลก

ต่อหน้ายอดเต๋าฟ้าดินนั้นผู้คนมันจะเป็นเพียงแค่หยาดน้ำหยดหนึ่งในมหาสมุทร

แต่ผู้คนนั้นกลับลึกลับซับซ้อนเหมือนดั่งเครื่องจักรแสนประณีตที่ทำงานไปได้ด้วยตัวของมันเอง

หากให้พูดตามหลักการแล้วผู้คนนั้นย่อมจะอยู่ภายใต้การควบคุมของเต๋าสวรรค์สิ้น

ทุกชีวิตนั้นจะมีเส้นทางของตนเองมาตั้งแต่กำเนิดจนจบชีวิต

แต่เย่หยวนนั้นได้ผ่านเรื่องราวมากมายหลากหลายจนเข้าใจได้ชัดเจนว่าชะตาชีวิตของคนนั้นมันไม่ได้ถูกเต๋าสวรรค์ควบคุมสิ้นจริงๆ

เหมือนอย่าง… ตัวเขานี้!

เขานั้นเคยพูดถึงชะตาชีวิตของตนกับจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้มาก่อนและได้เข้าใจว่าการผงาดของเขานี้มันไม่ได้มีบันทึกใดๆ ในเต๋าสวรรค์เลย

เขานั้นหลุดพ้นจากการควบคุมของเต๋าสวรรค์มาแล้ว!

และเย่หยวนเองก็คาดเดาว่าเรื่องราวบนมหาพิภพถงเทียนในตอนนี้เองมันก็คงอยู่เหนือล้ำกว่าการควบคุมของเต๋าสวรรค์มาแล้วด้วย

เย่หยวนนั้นรู้สึกว่าต่อให้จะศึกษาบ่มเพาะเต๋าความเป็นความตายมาเพิ่มมันก็คงไม่อาจจะช่วยให้เขาเข้าใจชีวิตและความตายได้มากมายเท่าไหร่นัก!

หยาดชีวานั้นมันแฝงไปด้วยพลังชีวิตอย่างสูงสุด!

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังนี้ในมือเย่หยวนก็เริ่มแสดงความมั่นใจออกมาทางสีหน้าได้

ภายใต้การควบคุมของเย่หยวนนั้นพลังชีวิตมันค่อยๆ หลั่งไหลลงไปใส่จิตที่แสนอ่อนแออันนั้น

เวลาค่อยๆ เลื่อนคล้อยผ่านไปแต่จิตของมู่หลินเสวียนั้นกลับไม่แสดงท่าทีว่าจะแข็งแรงขึ้นมาใดๆ เลย

หลังจากผ่านความหายนะไปหลายครั้งเวลานี้จิตศักดิ์สิทธิ์ที่เหลือของมู่หลินเสวียมันจึงยิ่งอ่อนแอลงไปมาก

พลังชีวิตใดๆ นี้มันไม่อาจจะเข้าไปเสริมจิตของมู่หลินเสวียได้เลยแม้แต่น้อย

เย่หยวนนั้นอดที่จะรู้สึกกลัวขึ้นมาในใจไม่ได้

แต่เขานั้นก็ยังไม่กล้าที่จะถอดใจลงง่ายๆ ตอนนี้

เวลานี้กล้ามเนื้อทุกมัดบนร่างของเขามันเกร็งอย่างมากทำทุกอย่างด้วยความระวัง

หนึ่งวัน!

สองวัน!

…

หนึ่งเดือนหลังจากนั้นมาเย่หยวนก็สัมผัสได้ถึงคำว่าสิ้นหวังว่าถ่องแท้แต่เวลานั้นเองที่จิตศักดิ์สิทธิ์มันเริ่มจะค่อยๆ ขยายตัวออก

แม้ว่ามันจะขยายออกเพียงนิดแต่เย่หยวนก็ยังเห็นมันได้อย่างชัดเจน!

ความเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยนี้มันทำให้เย่หยวนลุกกลับมามีหวัง!

หนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้จิตของมู่หลินเสวียนั้นได้จมอยู่ในพลังชีวิตมาตลอด

จนสุดท้ายมันก็เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้น!

เมื่อมันมีครั้งแรกมันก็ย่อมมีครั้งที่สอง!

เย่หยวนนั้นเชื่อว่ามันจะต้องได้ผลอย่างไม่ลังเลใจอีก!

แน่นอนว่ายิ่งเวลาผ่านไปเสี้ยวจิตนั้นมันก็ยิ่งขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่มีทีท่าจะหยุด

หัวใจของเย่หยวนนั้นมันเต้นรัวจนแทบหลุดออกมาจากปาก

เขานั้นตื่นเต้น!

ที่ขึ้นมาอาละวาดมากมายบนมหาพิภพถงเทียนนี้มันเพื่อเรื่องใดกัน?

เพื่อจะเป็นยอดคนอันดับหนึ่งของมหาพิภพถงเทียน?

เพื่อจะถูกคนนับล้านๆ เชิดชู?

เพื่อนามที่เป็นนิรันดร์?

ไม่!

เขานั้นขึ้นมาบนนี้เพื่อจะช่วยมู่หลินเสวียเท่านั้น!

หญิงแปลกที่มีท่าทางแสนเย็นเยือกแต่กลับกล้าที่จะรักและชังอย่างตรงไปตรงมา!

เวลานี้เขาทำมันได้สำเร็จจนได้!