“ให้ตายสิ! ให้ตายสิ! ให้ตาย! มันกลายเป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไรกัน?”
ในสวนของเมืองจักรพรรดินั้นกู่เม่ากำลังนั่งร้องลั่นอย่างโกรธแค้น
เพราะเรื่องราวในวันนี้มันกลับไม่เป็นไปดั่งที่เขาวาดหวัง!
เดิมทีนั้นเขาคิดจะไปสมน้ำหน้าคนจึงได้คิดออกเดินทางไปดูความล่มสลายของเย่หยวนและตระกูลถัง
วันต่อมาเขาก็ได้เดินทางไปยังบ้านตระกูลถังจริงๆ แต่กลับพบว่าบ้านตระกูลถังนั้นยังตั้งอยู่ดีและตัวถังจินหัวและถังหยูนั้นก็ยิ้มกว้างอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนทั้งๆ ที่กำลังด่าว่าตัวเขาอยู่
จนสุดท้ายแล้วพวกเขาก็ไล่ตัวกู่เม่าออกจากโถงหทัยธวัลไป!
กู่เม่านั้นได้แต่อ้าปากค้างนั่งฟังคำด่าว่า เพราะหากไม่มีเขาแล้วตระกูลถังเองก็คงต้องเสียหายอย่างหนักเป็นแน่!
ในตอนนั้นเขาจึงได้ด่าสวนกลับไปบอกว่าตระกูลถังเองก็จะไม่มีทางอยู่รอดในเมืองจักรพรรดิไปได้
แต่ใครจะไปคิดว่าวันต่อมานั้นมันกลับมีนักหลอมโอสถสวรรค์เลื่องชื่อ เจียงยู่เดินทางมาพักที่บ้านตระกูลถัง!
เจียงยู่นั้นไม่ได้เก่งกาจหรืออ่อนแอไปกว่ากู่เม่ามากมายนัก
ที่สำคัญนั้นคือเจียงยู่นั้นมีตำแหน่งพิเศษ เขานั้นคือนักหลอมโอสถสวรรค์ผู้ทำหน้าที่หมอส่วนตัวขององค์ชายรอง!
นี่คือความแตกต่างระหว่างคนทั้งสอง!
เพราะการทำเช่นนี้มันก็เท่ากับว่าองค์ชายรองนั้นได้ประกาศออกมาว่าตระกูลถังนั้นคือคนขององค์ชายรอง ห้ามใครแตะต้องเป็นอันขาด!
เรื่องนั้นมันทำให้ตระกูลถังมีคนเข้ามากราบคารวะไม่ขาดสายอยู่นาน
และด้วยการช่วยเหลือของเจียงยู่มันจึงทำให้ตระกูลถังสามารถลบล้างอำนาจเก่าก่อนของกู่เม่าลงไปได้สิ้น
เวลานี้ไม่ว่าเขาจะทำอะไรมันก็ไม่อาจจะกระทบตระกูลถังได้อีก!
หลังจากผ่านไปได้ระยะหนึ่งเขาก็ได้เห็นชัดเจนว่านอกจากตระกูลถังจะไม่ตกต่ำลงแล้วมันมีแต่จะเจริญขึ้นวันแล้ววันเล่าจนเริ่มข้ามหน้าตระกูลใหญ่อื่นๆ ไป
กู่เม่านั้นสิ้นหวัง!
เวลานี้คู่ค้าเก่าก่อนของกู่เม่าต่างทิ้งเขาไปหาทางตระกูลถังสิ้น
เป็นเวลานั้นเองที่กู่เม่าต้องร่ำร้องขึ้นมาด้วยความคับแค้นสุดใจ
แต่วินาทีเดียวกันนั้นเขาก็ต้องชะงักขึ้นมา ใบหน้าของเขานั้นมันแดงก่ำ
เวลานี้ร่างกายของกู่เม่านั้นมันสั่นสะท้านอย่างไม่อาจหยุด
พิษไฟมันปะทุขึ้นมา!
เขานั้นรีบใช้พลังของหยกหทัยน้ำแข็งขึ้นมากดดันพลังของพิษไฟลงไป
แต่ในเวลานี้พิษไฟมันกลับสุดแสนจะร้อนแรงจนเหมือนสัตว์ร้ายที่หลุดออกจากกรง เขานั้นกลับไม่อาจ… จะกดมันไว้ได้อีกต่อไป!
วินาทีนั้นเขาก็นึกถึงคำพูดของเย่หยวนขึ้นมา
ยิ่งกดไว้มากเท่าไหร่มันก็จะยิ่งปะทุแรงขึ้นเท่านั้น!
เวลานี้เส้นเลือดภายในร่างของเขานั้นเปี่ยมล้นไปด้วยพิษไฟอย่างปวดร้าวจนเขาแทบอยากจะตายลงเสียให้มันจบๆ ไป
“เร็ว! รีบพาข้าไปตระกูลถังเร็วเข้า! ไป… ไปบ้านตระกูลถัง!” กู่เม่าร้องขึ้นมา
เหล่าคนสนิทของเขานั้นรีบหามร่างของเขามุ่งหน้าไปยังตระกูลถังแต่เย่หยวนนั้นกลับไม่คิดจะออกมาพบเจอและฝากมาบอกแค่ว่า “คนเรานั้นมีศักดิ์ศรีได้แต่จะหลงตัวไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการหลงตัวอย่างโอหังนั้น! เรื่องบางอย่างโอกาสมันมีครั้งเดียว ผ่านไปแล้วมันก็จะผ่านเลยไปตลอดกาล!”
ในห้วงความสิ้นหวังนั้นพิษไฟในร่างของกู่เม่าก็ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง เวลานี้นอกจากเขาจะไม่มีทางหลอมโอสถสวรรค์ได้แล้วเขายังเสียพลังบ่มเพาะไปอย่างมากอีกด้วย
พิษไฟในร่างของเขานั้นมันรุนแรงกว่าก่อนๆ อย่างมากล้น
ยอดนักหลอมโอสถสวรรค์คนหนึ่งต้องวางมือลงไปเพราะเช่นนี้
เพราะจริงๆ แล้วเย่หยวนนั้นไม่ต้องหลอมโอสถสวรรค์ใดๆ ก็สามารถจะช่วยเหลือกู่เม่าได้
ด้วยวิชาการควบคุมปราณเทวะที่ละเอียดอ่อนของเย่หยวนนั้น การจะส่งปราณเข้าไปกำจัดและดึงพิษไฟออกจากร่างมันย่อมจะมิใช่เรื่องที่เกินมือ
น่าเสียดายแค่ว่าก่อนหน้านั้นกู่เม่าวางตัวเหนือหัวท่านและสุดท้ายก็ต้องรับผลกรรมที่ทำไว้
…
ส่วนตัวเย่หยวนเองนั้นเมื่อเรื่องต่างๆ สงบลงแล้วเขาก็ย่อมจะเข้าสู่การเก็บตัวยาวอีกครั้ง
เขานั้นมีเรื่องต้องทำมากจนล้นมือ
เขานั้นคิดอยากฝึกฝนสัญชาตญาณของตนให้ถึงที่สุดเพื่อเอามันมาแทนที่ความเข้ากันได้!
แต่เวลานี้ด้วยความช่วยเหลือของเจียงยู่ เย่หยวนจึงสามารถเข้าใจส่วนประกอบของสรรพคุณต่างๆ ของสมุนไพรสวรรค์พื้นฐานต่างๆ ได้
ด้วยการฝึกฝนที่บ้าคลั่งนั้นความเร็วในการพัฒนาของเขามันยิ่งจะพุ่งทะยานล้ำ
จะว่าไปแล้วหลังจากที่เจียงยู่มาถึงตระกูลถังนั้นเขาก็แทบจะไม่อยากจากไปอีกแล้วด้วยซ้ำ
เพราะเขาและเย่หยวนนั้นได้กลายเป็นสหายที่พูดคุยกันได้อย่างถูกคอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...