จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2544

ในสวนของราชวังมีชายหนุ่มและชายแก่สองคนกำลังพูดคุยกันอยู่

ชายหนุ่มในชุดไหมกล่าวขึ้น “อาจารย์หลิน เวลานี้ด้านนอกมันแตกตื่นกันยิ่งนัก! ผู้บรรลุสวรรค์คนหนึ่งทั้งยังเป็นคนที่ความเข้ากันได้ไม่ถึงหนึ่งแต้มดีกลับหลอมโอสถสวรรค์ขึ้นมาได้ เวลานี้คนทั้งอาณาจักรตะวันออกนั้นต่างรุ่มร้อนกันด้วยความตื่นเต้น! หึ ดูเผินๆ นามของเจ้าผู้บรรลุสวรรค์ผู้นี้มันจะเหนือล้ำหัวท่านไปด้วยซ้ำ!”

ชายแก่จึงตอบกลับไป “เจ้าลูกคนรองของตระกูลเจ้านี่มันชอบสร้างเรื่องราวใหญ่โตเสียจริงๆ ช่วงนี้! หึๆ ผู้บรรลุสวรรค์ที่มีความเข้ากันได้แค่หนึ่งแต้ม ไม่ว่าเขาจะมากพรสวรรค์สักแค่ไหนมันก็ไม่มีทางจะหลอมโอสถสวรรค์ขึ้นมาได้หรอก! ข้าเกรงว่าคนที่หลอมมันขึ้นมาคงเป็นเจียงยู่มากกว่าล่ะมั้ง?”

ชายหนุ่มในชุดไหมนั้นตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม “ลูกคนที่สองของตระกูลข้านั้นมันชอบสร้างปัญหาอย่างที่ท่านว่าจริง แต่ในครั้งนี้มันสร้างเรื่องใหญ่เกินมือไปแล้ว! เวลานี้ข่าวลือมันกระจายไปทั่วบอกว่าเจ้าผู้บรรลุสวรรค์คนนี้มันมีวิชาการโอสถที่เหนือล้ำอย่างมาก มีความเป็นไปได้อย่างไร้ที่สิ้นสุด พวกเขายังกล่าวถึงขั้นว่า…”

ชายแก่หันกลับมาด่าว่าด้วยรอยยิ้ม “เจ้าเด็กคนนี้ พูดมาขนาดนี้แล้วจะมาหยุดหรือ?”

ชายหนุ่มในชุดไหมจึงตอบกลับไป “ข้าเกรงว่าหากข้าพูดออกไปแล้วมันจะทำให้อาจารย์หลินไม่พอใจ”

ชายแก่จึงหัวเราะขึ้นมา “เฒ่าคนนี้เองก็ไม่ได้หลงตัวเองไปถึงขนาดนั้น เจ้าคิดว่าข้าจะไร้ความคิดปานนั้นหรือ? พูดมา!”

ชายหนุ่มในชุดไหมจึงกล่าวขึ้นมา “พวกเขาว่ากันว่าผู้บรรลุสวรรค์คนนี้มันอาจจะก้าวล้ำเหนืออาจารย์หลินไปได้ด้วยซ้ำและกลายเป็นยอดคนอันดับหนึ่งแห่งอาณาจักรตะวันออก!”

ดวงตาของชายแก่กระตุกขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำนั้น

แต่ว่าเขาก็ยังไม่ได้แสดงสีหน้าไม่พอใจใดๆ ออกมาอย่างชัดเจน

ชายแก่พูดขึ้นมาตอบ “หึๆ บนโลกนี้มันมีนักหลอมโอสถสวรรค์มากมายที่เก่งกาจกว่าเฒ่าคนนี้ มีอีกสักคนมันจะแปลกอะไรเล่า? เพียงแค่ว่าผู้บรรลุสวรรค์… หึๆ ข้าว่ามันคงยากเกินไปแล้ว!”

ชายหนุ่มในชุดไหมยิ้มตอบ “เรื่องนั้นมันย่อมแน่นอน! พวกนี้มันก็แค่ข่าวลือๆ กันไป ไม่มีอะไรให้เชื่อถือมากมาย ต่อให้หาทั้งอาณาจักรตะวันออกนี้มันจะยังมีใครเทียบเคียงวิชาโอสถของอาจารย์หลิน?”

ชายหนุ่มชุดไหมนั้นย่อมจะเป็นองค์ชายใหญ่ของอาณาจักรตะวันออกแล้ว

และชายแก่คนนี้มันก็คือยอดนักหลอมโอสถสวรรค์อันดับหนึ่งแห่งอาณาจักรตะวันออก หลินหลาน

องค์ชายใหญ่นั้นแค่ยกเรื่องขึ้นมาเปิดประเด็นและไม่ได้ลงลึกใดๆ ให้มากมายก่อนจะหาเรื่องอื่นขึ้นมาพูดคุย

เขานั้นเป็นคนฉลาดและพอจะเข้าใจว่าอย่าได้พูดถึงเรื่องอะไรจนเกินขอบเขตไม่เช่นนั้นมันจะกลายดูเป็นความน่าสงสัย

อาจารย์หลินนั้นมิใช่คนที่เขาจะสามารถโน้มน้าวได้ เขานั้นแค่ต้องการหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความกังวลขึ้นในใจของอาจารย์หลิน

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเขานั้นไม่ได้สร้างเรื่องขึ้นมาเพราะเวลานี้คนทั้งหลายก็กำลังเชิดชูเย่หยวนขึ้นเหนือฟ้าบอกว่าเรื่องราวเท่านี้มันคงไม่แปลกประหลาดใด

เพราะจะอย่างไรเสียผู้บรรลุสวรรค์ที่มีความเข้ากันได้ไม่ถึงหนึ่งแต้มนั้นกลับหลอมโอสถสวรรค์ขึ้นมาได้มันย่อมจะเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในหน้าประวัติศาสตร์

…

ตัวเย่หยวนเองก็ไม่นึกฝันว่าเรื่องการที่เขาหลอมโอสถสวรรค์ขึ้นมาได้มันกลับถูกทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่เช่นนั้นไป

เวลานี้บ้านตระกูลถังนั้นแทบจะถูกผู้คนเหยียบจนแบน

เขานั้นประมาทผลที่จะตามมาจากเรื่องนี้มากจนเกินไป การที่ผู้มีความเข้ากันได้แค่หนึ่งกลับหลอมโอสถสวรรค์ขึ้นมาได้นั้นมันย่อมจะกลายเป็นเรื่องที่ใหญ่โตที่สุดในสายตาของคนทั้งหลาย!

แม้แต่คนที่ไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับการโอสถนั้นเองก็ยังรู้ดีว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่มีทางเกิดขึ้นได้

แต่ว่าเรื่องราวเช่นนี้เกิดขึ้นมามันย่อมจะทำให้คนทั้งหลายต่างสนใจกันสิ้น

เพราะฉะนั้นคนทั้งหลายจึงได้เดินทางมาจากต่างทิศเพื่อขอพบกับเย่หยวนทุกวี่วันไม่มีขาดสาย

เรื่องนั้นมันได้ทำให้ธุรกิจของตระกูลถังโด่งดังขึ้นมาในระยะสั้นๆ

แต่ไม่นานท่าทีของผู้คนมันก็เริ่มเปลี่ยนไป

เหตุผลนั้นก็เพราะว่าเย่หยวนนั้นไม่คิดจะรับแขกสิ้น ไม่ว่าจะเป็นใครมาจากที่ไหน!

เพราะว่าโอสถสวรรค์แรกที่เขาหลอมขึ้นมาได้นี้ ตัวเย่หยวนเองรู้สึกสุดแสนจะผิดหวัง

เพราะว่าคุณภาพของมันช่างต่ำตม

ใช้งานใดๆ ไม่ได้!

สำหรับคนอื่นๆ แล้วมันอาจจะเป็นเรื่องน่าอวด

แต่สำหรับเย่หยวนแล้วมันคือความอับอาย

เวลานี้ในที่สุดเย่หยวนก็ได้ลิ้มรสถึงการไร้ความเข้ากันได้

แม้ว่าเขานั้นจะฝึกฝนสัญชาตญาณไปจนถึงระดับที่เหนือความเข้าใจแล้วแต่เมื่อต้องหลอมโอสถสวรรค์จริงๆ มันก็ยังถูกความซับซ้อนของโอสถสวรรค์เล่นงานจนย่อยยับ

หากเป็นคนอื่นๆ นั้นพวกเขาคงจะยอมแพ้ลงไปสิ้นแล้ว