จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2557

“ฮ่าๆ อาจารย์เย่ เลิกวางท่าเถอะ! โอสถสวรรค์ที่เจ้าฝึกฝนมาหลายปีนี้ข้ารู้ดีราวกับเป็นเรื่องของตนเอง อย่าว่าแต่โอสถฟื้นฟูเทพเลย แม้แต่โอสถสวรรค์ที่ระดับสูงขึ้นมาหน่อยนั้นเจ้าก็ยังไม่ได้แตะต้องมันด้วยซ้ำ ราชครูผู้นี้คงไม่ได้เข้าใจผิดไปเองใช่หรือไม่?” หลินหลานหัวเราะขึ้น

เย่หยวนพยักหน้ารับอย่างสบายใจ “ใช่แล้ว ข้านั้นศึกษาโอสถสวรรค์กว่ายี่สิบชนิดตลอดห้าปีนี้ พวกมันนั้นมีแต่เหล่าโอสถสวรรค์ระดับพื้นฐานสิ้น”

เรื่องนี้มันย่อมจะมิใช่ความลับใด!

เย่หยวนนั้นไม่คิดจะปิดบังมันมาตั้งแต่แรกแล้ว

เพียงแค่ว่าดูเหมือนทั้งองค์ชายใหญ่และหลินหลานนั้นจะทำเหมือนมันเป็นเรื่องใหญ่โต

แต่ว่าการที่เย่หยวนยอมรับออกมานั้นมันทำให้คนมากมายต่างเริ่มหมดความมั่นใจไปใหญ่

นักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มนั้นมันคงได้จบสิ้นกันลงตรงนี้แล้วหรือ?

ราชครูนั้นจะไม่ยอมปล่อยเย่หยวนไปแน่!

หลินหลานนั้นกล่าวขึ้น “มาถึงขั้นนี้แล้วเจ้าจะยอมรับชะตากรรมของตนเองได้หรือยัง?”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ทำไมไม่ให้ข้าลองหน่อยเล่า? บางทีข้าอาจจะบังเอิญหลอมมันขึ้นมาได้ก็ได้?”

หลินหลานหัวเราะขึ้น “บังเอิญ? มันไม่มีความบังเอิญในวิชาการโอสถ! แต่ละอย่างที่ทำนั้นมันต้องมาจากการฝึกฝนสิ้น! ห้าปีมานี้เจ้าไม่คิดจะฝึกฝนเรียนรู้โอสถฟื้นฟูเทพใด นี่ยังจะมีหน้ามาพูดถึงเรื่องบังเอิญใดอีก? ฝันไปเถอะ!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ข้านั้นเป็นคนมากโชค บางทีข้าอาจจะหลอมได้จริงๆ ก็ได้”

หลินหลานยิ้มกว้างขึ้น “หม้อหลอมโอสถนั้นมันถูกเตรียมไว้แล้ว เจ้าไปลองเถอะ! แค่คนอย่างเจ้านี้หากหลอมโอสถฟื้นฟูเทพขึ้นมาได้จริงๆ ราชครูผู้นี้จะขอกลืนหม้อหลอมนั่นให้ดูเลย!”

เย่หยวนแสยะยิ้มขึ้นเมื่อได้ยิน “ท่านราชครู ท่านพูดเองนะ!”

หลินหลานตอบกลับมา “ราชครูผู้นี้พูดเอง!”

เย่หยวนยิ้มกว้างเดินตรงไปยังหม้อหลอมทันที

หลินหลานนั้นเตรียมการทุกอย่างไว้อย่างสมบูรณ์

สิ่งของที่จะใช้ในการหลอมนั้นมันถูกจัดเตรียมไว้สิ้น

เย่หยวนนั้นค่อยๆ หยิบเอาสมุนไพรสวรรค์ขึ้นมามองดูและหมุนมันเล่นอยู่ในมือ

เซี่ยหัวยิ้มเยาะขึ้น “อาจารย์เย่ เจ้าเคยได้ลองหลอมกลั่นกล้วยไม้หยกจันทรามาก่อนหรือไม่เล่า? ด้วยความเข้ากันได้น้อยนิดของเจ้านั้นมีหรือที่จะสำเร็จได้ในคราเดียว? ระวังๆ หน่อยเล่า หากทำพลาดขึ้นมามันคงจบสิ้นกันแน่แล้ว!”

เย่หยวนไม่คิดสนใจและยังคงเล่นกับกล้วยไม้หยกจันทราในมือต่อไป

กล้วยไม้หยกจันทรานั้นมันคือหนึ่งในส่วนประกอบหลักของโอสถฟื้นฟูเทพและยังเป็นสมุนไพรสวรรค์ระดับหนึ่งที่หลอมกลั่นได้ยากที่สุดอีกด้วย

ไม่หลอมมันให้ดีแล้วคุณภาพของโอสถสวรรค์ก็จะร่วงลงตาม

นักหลอมโอสถสวรรค์มากมายหลายคนตกม้าตายตั้งแต่ขั้นตอนแรกนี้ แน่นอนว่ามันย่อมจะไม่มีใครหลอมโอสถฟื้นฟูเทพขึ้นมาได้

การเล่นของเขานั้นมันกินเวลาไปถึงสิบห้านาที

เซี่ยหัวที่มองดูอยู่นานเริ่มไม่พอใจร้องลั่นขึ้น “ทำไมเล่า? คิดจะถ่วงเวลาหรือ? ต่อให้เจ้าจะถ่วงไปจนฟ้าดินเปลี่ยนสีมันก็ไม่มีทางใดที่เจ้าจะหลอมกลั่นมันได้!”

ตูม!

วินาทีเดียวกันนั้นเองที่มันได้เกิดลูกไฟขึ้นมาจนทำให้เซี่ยหัวต้องผงะ

เย่หยวนเริ่มลงมือหลอมแล้ว!

เมื่อเขาลงมือนั้นหัวใจของพวกถังหยูทั้งหลายก็แทบหยุดเต้นลง

นี่มันคือโอกาสเดียว!

พลาดทีคือจบกัน!

แต่พวกเขานั้นไม่อาจจะจินตนาการได้เลยว่าเย่หยวนที่ไม่เคยแตะต้องฝึกฝนโอสถฟื้นฟูเทพนั้นจะสามารถหลอมกลั่นสมุนไพรสวรรค์นี้ให้สำเร็จในครั้งแรกได้อย่างไร

ไม่ต้องไปพูดถึงอย่างอื่น เพียงแค่กล้วยไม้หยกจันทรานี้มันก็ยากเกินกว่ายากแล้ว

ส่วนด้านขององค์ชายรองที่ด้านบนนั้นเขายิ่งสั่นสะท้านไปทั้งกายด้วยความกังวล

การหลอมของเย่หยวนนี้จะตัดสินชีวิตของเขาด้วย

เขาจะกลับมาได้หรือสิ้นอำนาจลงมันก็ขึ้นอยู่กับการหลอมนี้!

หากเย่หยวนนั้นสามารถก้าวขึ้นมาแทนหลินหลานได้จริง เขาย่อมจะกลายเป็นผู้ทรงอำนาจในช่วงเวลาคับขัน!

แต่จู่ๆ ทางด้านหลินหลานก็ต้องร้องขึ้นมาด้วยตัวสั่น “ค-ความเข้ากันได้ของมันเพิ่มขึ้น! นี่… มันเป็นไปได้อย่างไรกัน?”

มิใช่แค่หลินหลานเท่านั้น คนทั้งหลายที่มาดูเรื่องราวเองก็สัมผัสได้

เย่หยวนนั้นมีความเข้ากันได้ที่มากขึ้นกว่าก่อนหน้า

แม้ว่าจะไม่ได้เพิ่มขึ้นมากมายแต่มันก็เพิ่มขึ้นจริง!

“บ้าน่า หรือว่าพวกเรามองผิดไป? ความเข้ากันได้มันจะเพิ่มได้อย่างไร?”

“เหมือนได้เห็นผีจริงๆ! เจ้าหมอนี่มันไม่รู้จักคำว่าปกติบ้างหรือ? ความเข้ากันได้แค่หนึ่งแต่กลับหลอมโอสถสวรรค์ได้! และเวลานี้ยังจะมาเพิ่มความเข้ากันได้ของตนขึ้นอีก!”

“เจ้าหมอนี่มันล้ำสวรรค์เกินไปจริง ถึงขั้นสามารถจะเพิ่มค่าความเข้ากันได้ขึ้นมาเช่นนี้!”

…

เสียงร้องอย่างตกตะลึงนั้นดังไปทั่วลาน เวลานี้คนทั้งหลายต่างยิ่งสนใจในตัวเย่หยวนมากขึ้น

ปาฏิหาริย์มากมายนั้นเกิดขึ้นเพราะเขาคนนี้ มันช่างเจิดจ้าอย่างแปลกประหลาด!