จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2556

หน้าตึกรวมฟ้านั้นมันเปี่ยมล้นไปด้วยผู้คนจนแทบไม่มีที่ให้หายใจ

ห้าปีก่อนนั้นนักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มได้เอาชนะราชครูลงจนทำให้คนทั้งเมืองต้องแตกตื่นกันทั่ว!

เวลานี้นักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มคนนั้นกำลังคิดจะมาหลอมโอสถฟื้นฟูเทพต่อหน้าผู้คนมันย่อมจะยิ่งดึงดูดความสนใจของผู้คนไว้มากมาย

ที่สำคัญไปกว่านั้นการพนันในครั้งนี้มันยังเดิมพันด้วยตำแหน่งราชครูเสียด้วย!

“ผ่านไปตั้งห้าปีแล้ว ข้าสงสัยเหลือเกินว่าฝีมือของนักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มผู้นั้นจะพัฒนาไปถึงขั้นไหน!”

“หึๆ ไม่ว่าจะเก่งกาจขึ้นมาแค่ไหนมันก็คงไม่มีทางหลอมโอสถฟื้นฟูเทพได้หรอก!”

“นักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มนั้นมันสุดยอดจริง แต่เวลาห้าปีมันสั้นเกินไป!”

…

แน่นอนว่าคนทั้งหลายก็ย่อมจะไม่มีใครคิดว่าเย่หยวนจะทำได้จริง

มันมิใช่เพราะพวกเขานั้นไม่เชื่อในเย่หยวนแต่มันเพราะว่าเวลาห้าปีนั้นสั้นเกินไปในสายตาของพวกเขา

ห้าปีนั้นมันไม่พอที่จะเรียนรู้โอสถสวรรค์รักษาทั่วๆ ไปด้วยซ้ำ

ต่อให้เย่หยวนจะหลอมโอสถปรับฐานได้เหนือล้ำปานใด แต่ช่องว่างระหว่างโอสถปรับฐานและโอสถฟื้นฟูเทพมันก็ห่างชั้นกันอย่างไม่อาจเอามาเทียบเคียง!

ความแตกต่างนี้มันมิใช่สิ่งที่เวลาสั้นๆ ห้าปีจะช่วยเหลือได้

“เขามาแล้ว เขามาถึงแล้ว! นักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มคนนั้นมาถึงแล้ว!”

มันมีเสียงร้องเกิดขึ้นในฝูงชน

เย่หยวนนั้นนำคนตระกูลถังเดินมาถึงหน้าตึกรวมฟ้า

ราชครูหลินหลานนั้นก้าวเดินออกมารับด้วยรอยยิ้ม “อาจารย์เย่มาแล้วหรือ? ดูสีหน้าของอาจารย์เย่แล้วชัยชนะคงอยู่ในมือท่านแน่แล้วใช่หรือไม่? เฒ่าราชครูคนนี้คงต้องลงจากตำแหน่งแล้วจริงๆ!”

ข่าวที่องค์ชายใหญ่ได้รับมานั้นแน่นอนว่าหลินหลานเองก็ย่อมจะได้ยินเช่นกัน

เพราะฉะนั้นเขาจึงมั่นใจว่าตนได้ชนะแล้ว!

ความอับอายที่เขาเคยได้รับเมื่อห้าปีก่อนนั้นเขาจะเอามันคืนให้เย่หยวนอย่างครบถ้วนในวันนี้!

“ใช่แล้ว เจ้าก็แก่มากแล้ว มันถึงเวลาไปพักผ่อนแล้ว!” เย่หยวนตอบกลับไป

หลินหลานนั้นไม่คิดสนใจและยิ้มตอบกลับไป “หึๆ คำเยินยอนั้นมันก็เหมือนน้ำหอม มีไว้ดมไม่ได้มีไว้กลืน! ห้าปีมานี้เจ้าเอาแต่หลอมโอสถสวรรค์ระดับพื้นฐานไม่เคยจะฝึกฝนโอสถฟื้นฟูเทพ ราชครูผู้นี้อยากจะรู้เสียจริงว่าเจ้านั้นจะเอาอะไรมาชนะราชครูผู้นี้ได้!”

“หะ?! หลอมโอสถสวรรค์พื้นฐานมาตลอดห้าปี?”

“ตลกแล้ว! หลอมโอสถสวรรค์พื้นฐานพวกนั้นไปมันจะได้อะไร!”

“พระเจ้าช่วย มันไม่จริงใช่ไหม? ต่อให้เย่หยวนนั้นจะหลอมโอสถสวรรค์ปรับฐานไปจนถึงระดับล้ำฟ้ามันก็คงไม่ช่วยให้เขาหลอมโอสถฟื้นฟูเทพขึ้นมาได้หรอก!”

…

เมื่อหลินหลานกล่าวเช่นนั้นออกมาคนทั้งหลายต่างก็ร้องลั่นแสดงความเห็นของตนออกมา

ทุกคนนั้นคิดว่าเย่หยวนคงใช้เวลาห้าปีที่ผ่านมานี้เอาแต่เก็บตัวศึกษาโอสถฟื้นฟูเทพ

หรืออย่างน้อยๆ ก็ควรจะฝึกอะไรที่มันเกี่ยวข้องกับโอสถฟื้นฟูเทพ

แต่เขานั้นกลับไม่ได้ทำ!

เย่หยวนนั้นใช้เวลาห้าปีที่ผ่านมาฝึกฝนแค่โอสถสวรรค์ระดับพื้นฐาน!

โอสถสวรรค์ขั้นพื้นฐานทั้งหลายนั้นมันเป็นเพียงแค่พื้นฐานของวิชาการโอสถสวรรค์!

การศึกษาโอสถสวรรค์ประเภทนั้นมันไม่อาจจะช่วยอะไรในการหลอมโอสถฟื้นฟูเทพได้เลย!

หรือจะบอกว่าการเดิมพันครั้งนี้มันแค่เรื่องตลกกัน?

บนตึกรวมฟ้าชั้นสองนั้นมันมีห้องพิเศษที่สามารถจะมองดูเรื่องราวทั้งหมดเบื้องล่างได้สิ้น

เวลานี้มันมีชายวัยกลางคนในชุดฟ้าครามคนหนึ่งกำลังมองดูเรื่องราวลงมาจากหน้าต่างของห้องนั้น

ชายวัยกลางคนผู้นี้ดูเปี่ยมล้นไปด้วยพลัง ดูหนักแน่นและน่านับถือ เขานั้นคือจักรพรรดิแห่งอาณาจักรตะวันออก เฉียวไคหยวน!