จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2583
ตึง!
วินาทีก่อนนั้นลู่จ้านหยวนกำลังปลดปล่อยพลังบ่มเพาะที่กดไว้ออกมา
แต่วินาทีถัดมานั้นเขากลับร่วงลงไปกอง นอนชักกระตุกบนพื้น
ชักกระตุก… อีกครั้ง!
คนทั้งหลายนั้นไม่อาจจะรู้ได้เลยว่าลู่จ้านหยวนนั้นถูกพิษไปตั้งแต่เมื่อใด
ตอนที่ลู่จ้านหยวนปล่อยพลังกลับออกมานั้นคนทั้งหลายยังคิดไปว่าเย่หยวนคงได้ตายแน่แล้ว
แต่พริบตาต่อมา ตัวเขานั้นกลับลงไปนอนชัก
แต่วินาทีเดียวกันนั้นมันกลับมีเรื่องที่น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่าเกิดขึ้น
เย่หยวนยกดาบชี้ออกพร้อมพุ่งเข้าใส่ร่างของลู่จ้านหยวนที่นอนกองชักอยู่บนพื้น!
เขาคิดสังหาร!
ผู้พิทักษ์โม่และฮั่นเฉียนหยุนหน้าซีดขาวลงและร้องขึ้นมาพร้อมกัน “เจ้ากล้า!”
คนทั้งสองนั้นไม่คิดลังเลใดๆ และใช้วิชาการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วที่สุดของตนพุ่งเข้าไปขวางทันที
สองยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำนั้นมันย่อมจะรวดเร็วปานฟ้า
เพียงแค่ว่าต่อให้จะเร็วแค่ไหนเย่หยวนก็ยังเร็วกว่า!
เย่หยวนใช้กฎแห่งห้วงมิติออกมาเสริมความเร็วของตนเองจนถึงที่สุด
แม้ว่ามันอาจจะไม่ได้เร็วเท่าผู้พิทักษ์ทั้งสองนั้นแต่เขาก็อยู่ใกล้ลู่จ้านหยวนกว่าคนทั้งสองมากนัก!
ฉึก!
ดาบนั้นของเย่หยวนแทงลงจุดตายอย่างแม่นยำ!
ลู่จ้านหยวนนอนตายลงตรงนั้น!
ความเงียบงันเข้าปกคลุม
ในวันทดสอบเข้านิกายนี้มันกลับมีเจ้าคนผู้หนึ่งที่ยังไม่ทันได้เข้านิกายสังหารศิษย์อันดับสามของนิกายในลง!
นี่มันจะโอหังจนเกินไปแล้ว!
บ้าบิ่นเกินไป!
รน… หาที่ตายเกินไป!
พวกเขานั้นกล่าวบอกว่ามันคือศึกชี้เป็นชี้ตายแต่คนทั้งหลายต่างจะไม่คิดสนใจจริงจัง
เดิมทีแล้วมันเป็นแค่การประหารเท่านั้น
มีหรือที่มดปลวกคนหนึ่งนี้มันจะสังหารมังกรบนฟ้าลงได้?
ทั้งๆ อย่างนั้นเจ้ามดตัวนี้กลับกัดคอมังกรจนขาด
คนทั้งหลายนั้นไม่อาจจะทันตั้งตัวได้!
แม้แต่ผู้พิทักษ์ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำทั้งสองนี้เองก็ยังไม่อาจจะช่วยได้ทัน!
“กฏแห่งห้วงมิติ!” ผู้พิทักษ์โม่กล่าวขึ้นมา
เดิมทีแล้วเขาคิดว่าด้วยความเร็วของเขานั้นต่อให้จะอยู่ห่างจากลู่จ้านหยวนไปหน่อยมันก็คงพอเข้าไปช่วยได้ทัน
แต่ใครจะไปคาดคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับมีความเร็วที่เหลือเชื่อเช่นนี้!
ไม่มีใครคิดฝันว่านอกจากเต๋าดาบแล้วเย่หยวนนั้นยังจะมีกฎแห่งห้วงมิติที่เหนือล้ำปานนี้!
ในการต่อสู้กับลู่จ้านหยวนนั้นเย่หยวนใช้เพียงแค่กฎเต๋าดาบสู้
แค่นี้มันก็มากพอจะเห็นแล้วว่าฝีมือของคนทั้งสองต่างชั้นกันแค่ไหน!
และกฏแห่งห้วงมิตินั้นมันก็ได้ส่งผลออกมาในวินาทีสุดท้าย
ฮั่นเฉียนหยุนกันฟันแน่นกล่าวขึ้นอย่างไม่พอใจ “เจ้า ดีมาก! เจ้ายังไม่ทันได้เข้านิกายก็สังหารศิษย์นิกายในลงเสียแล้ว ช่างกล้านัก!”
เย่หยวนหันไปมองเขาพร้อมถามขึ้น “คนนับพันได้เห็นว่ามันเป็นลู่จ้านหยวนนั้นเองที่มาท้าทายเอาชีวิตเป็นเดิมพันกับข้าก่อน ข้าสังหารมันลงแล้วจะเป็นอะไรไปเล่า?”
ฮั่นเฉียนหยุนยิ้มตอบกลับไป “โอหัง! ศิษย์น้องลู่นั้นเป็นคนระดับไหน แล้วเจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? มดปลวกไร้พรสวรรค์อย่างเจ้ามันก็กล้ายกตัวขึ้นเทียบศิษย์น้องลู่หรือ?”
เย่หยวนที่ได้ยินก็ยิ้มกว้างตอบกลับไป “ใช่ ข้านั้นเป็นมดปลวก และเจ้าขยะนี้มันก็ตายลงด้วยน้ำมือมดปลวกนั้น!”
ฮั่นเฉียนหยุนกัดฟันแน่นร้องขึ้น “ไร้สาระ! เรื่องนั้นมันเพราะเจ้ามากเล่ห์ใช้พิษออกมาใส่ศิษย์น้องลู่ต่างหาก!”
เย่หยวนยักไหล่ตอบกลับไป “ไม่ว่าจะอย่างไรเจ้ามันก็ไม่คิดจะมองตามหลักเหตุและผลสินะ! คนทั้งหลายต่างก็เห็นว่ามันนี้เป็นคนที่แหกกฎลงก่อน! หากตอนนี้เป็นข้าที่ตายลงพวกเจ้าคงโห่ร้องดีใจไปฉลองกันต่อยกใหญ่ใช่หรือไม่เล่า?”
ฮั่นเฉียนหยุนยิ้มตอบกลับไป “แน่นอน! วันนี้ต่อให้จะเป็นจักรพรรดิหยกมันก็ไม่อาจช่วยชีวิตเจ้าได้!”
พูดจบคลื่นพลังของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำของเขามันก็ปะทุขึ้นมาทำให้สีหน้าของคนทั้งหลายซีดขาวลงไปทันที
แต่เย่หยวนนั้นกลับไม่คิดสนใจและหันไปหาทางผู้พิทักษ์โม่ “ข้าชนะแล้ว เจ้าจะให้ข้าเข้านิกายได้หรือยัง?”
ผู้พิทักษ์โม่ขมวดคิ้วแน่น “เจ้าโง่หรือ? สังหารศิษย์น้องลู่ลงไปเช่นนั้นแล้วเจ้ายังจะพูดถึงเรื่องการเข้านิกายสวรรค์ยุทธมั่นอีก? เจ้าคงไม่รู้สินะว่าเขานั้นคือศิษย์โดยตรงของผู้อาวุโสฉือเฟยหยู! และผู้อาวุโสฉือเฟยหยูนั้นก็เป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยก! ที่ศิษย์พี่ฮั่นว่ามานั้นมันไม่มีผิดเลย วันนี้ต่อให้จะเป็นจักรพรรดิหยกมามันก็คงไม่อาจช่วยเจ้าได้แล้ว!”
เหล่าผู้บรรลุสวรรค์คนอื่นๆ ต่างต้องส่ายหัวออกมาคิดว่าเย่หยวนนั้นหุนหันจนเกินไป
ถอยกลับมาก้าวหนึ่งแล้วมันก็จะเป็นอนาคตอันสดใส ทนไปอีกสักหน่อยเขาก็จะได้เข้าสู่ทะเลกว้างใหญ่แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...