จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2619

“ห่ะ? ไม่เคยหลอมมาก่อนแต่ก็กล้าออกหน้ามาอวดอ้างตัวหรือ? นี่มันไม่กลัวว่าจะถูกฟ้าผ่าลงกลางหัวบ้างหรือ?”

“นี่นิกายสวรรค์ยุทธมั่นคิดจะมาเล่นตลกให้คนทั้งโลกได้หัวเราะหรือ? ไอ้เด็กคนนี้มันตัวตลกชัดๆ!”

“ฮ่าๆ ดูท่าไอ้เด็กคนนี้มันจะมาเพื่อเล่นตลกให้เราดูแน่แล้ว ไม่เลวๆ!”

…

คำพูดของเย่หยวนนั้นมันย่อมจะทำให้เกิดเสียงหัวเราะขึ้นรอบด้าน

ตัวเย่หยวนนั้นจริงๆ ก็ย่อมจะไม่เคยได้หลอมโอสถสวรรค์ปีกเขียวชี้ดาวมาก่อนแน่นอน

เพราะเวลาแปดปีที่ผ่านมานี้เขาเอาเวลาทั้งหมดใช้ไปกับการฝึกฝนโอสถสวรรค์พื้นฐานระดับสอง

แต่ว่าเย่หยวนนั้นมีรากฐานที่แข็งแกร่งมาตั้งแต่ตอนฝึกโอสถสวรรค์พื้นฐานระดับหนึ่งแล้ว

เวลานี้เมื่อเขาก้าวขึ้นมาฝึกฝนโอสถสวรรค์พื้นฐานระดับสองมันก็ย่อมจะใช้เวลาน้อยกว่าตอนฝึกระดับหนึ่งไปมาก

ที่สำคัญไปกว่านั้นหลังจากที่เย่หยวนหลอมโอสถสวรรค์ปรับฐานระดับสองได้ถึงระดับเก้าขั้นสุดเขาก็สามารถเพิ่มความเข้ากันได้ให้พุ่งไปถึงสิบได้!

จากสี่ขึ้นไปสิบ มันย่อมจะเป็นการพัฒนาที่ยิ่งใหญ่

สำหรับเย่หยวนแล้วหกแต้มนี้มันย่อมจะเพิ่มกำลังฝีมือของเขาได้มากกว่าที่ใครจะจินตนาการ

ยิ่งระดับของโอสถสวรรค์สูงขึ้นไปเท่าใดมันก็ยิ่งต้องใช้ค่าความเข้ากันได้ที่สูงขึ้นเท่านั้น

หากเขานั้นยังหยุดอยู่ที่สี่แต้มไปตลอดแล้วเส้นทางวันหน้าของเขามันย่อมจะมีแต่อุปสรรคใหญ่น้อย

บางทีเขาอาจจะยังเก่งกาจได้ แต่มันย่อมจะไม่มีทางเหนือล้ำฟ้าดินได้อีกต่อไป

โชคยังดีที่ผลลัพธ์มันกลับไม่จบลงแค่ที่สี่

เฟิงจิ้งนั้นผงะไปเล็กน้อยก่อนจะกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงหัวเราะ “เช่นนั้นหรือ? แล้วเจ้าจะเอาสูตรโอสถใดมาเดิมพันกับข้าเล่า? แล้วก็อย่าได้ใช้สูตรโอสถของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นมันเล่า เพราะของเหล่านั้นเป็นพันธมิตรโอสถเราทั้งนั้นที่มอบให้มันไป หากเจ้าไม่มีอะไรก็จงไสหัวไปเสียเถอะ!”

เฟิงจิ้งนั้นวางท่าใหญ่โตกลับมาได้อีกครั้ง

สมาชิกพันธมิตรโอสถนั้นต่างมีศักดิ์ศรีอำนาจยิ่งใหญ่แม้จะเป็นหลัวหยุนชิงนั้นเองเขาก็ไม่คิดสนใจมากมาย

เย่หยวนจึงตอบกลับไป “โอสถสวรรค์ละอองร่วง ข้าว่าพันธมิตรโอสถเจ้าคงอยากได้มันไม่น้อยใช่หรือไม่?”

แน่นอนว่าวินาทีที่เฟิงจิ้งได้ยินเช่นนั้นเขาก็ต้องเบิกตากว้างร้องขึ้นมา “โอสถสวรรค์ละอองร่วง! เจ้า… เจ้ากลับมีสูตรโอสถสวรรค์ละอองร่วงหรือ?!”

มันไม่แปลกที่เฟิงจิ้งจะประหลาดใจเพราะว่าโอสถสวรรค์ละอองร่วงนี้มันเป็นสูตรโอสถโบราณที่ถูกเก็บไว้ในแผ่นหยกของจงเจียนโชวนั้น

สูตรโอสถนี้มันเป็นโอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับสอง!

เพราะฉะนั้นเฟิงจิ้งจึงตกตะลึงอย่างมาก

หลังจากที่เย่หยวนบรรลุขึ้นมาเขาก็ยังไม่มีเวลาจะแกะแผ่นหยกเพิ่มขึ้นใดๆ

โอสถสวรรค์ละอองร่วงนี้เองมันก็เป็นเพียงแค่โอสถหนึ่งที่เขาเปิดดูมาตั้งแต่ตอนแรกที่อาณาจักรตะวันออก มันเป็นหนึ่งในสูตรโอสถล้ำค่า

เย่หยวนนั้นหยิบเอาแผ่นหยกออกมาโยนให้เฟิงจิ้งตรวจสอบดู

หลังจากเฟิงจิ้งได้ดูสีหน้าของเขาก็ต้องเปลี่ยนสีไป

ดูท่าเขาคงจะตกตะลึงกับสูตรโอสถนี้อย่างมาก

แน่นอนว่าสิ่งที่ถูกบันทึกอยู่ในแผ่นหยกนั้นมันมีเพียงแค่ว่าโอสถสวรรค์ละอองร่วงนั้นใช้สมุนไพรสวรรค์ใดบ้าง ส่วนเรื่องที่ว่าหลอมขึ้นอย่างไรนั้นเย่หยวนปิดมันไว้สิ้น

บนทวีปพิรุณใสนี้การประลองของนักหลอมโอสถนั้นมันจะถูกจัดขึ้นอย่างเท่าเทียม

หากฝ่ายหนึ่งต้องมอบสูตรโอสถให้อีกฝ่ายแล้ว อีกฝ่ายเองก็ต้องหยิบเอาสูตรโอสถที่มีค่าไม่แพ้กันออกมาวางเดิมพัน

แน่นอนว่าใครที่ชนะก็ได้มันไป

หากเฟิงจิ้งแพ้ลงนั้นมันก็จะเท่ากับว่าเขานั้นมอบสูตรโอสถสวรรค์ปีกเขียวชี้ดาวให้เย่หยวนอย่างไม่ได้อะไรกลับไป

และเย่หยวนก็ไม่ต้องเอาสูตรโอสถสวรรค์ละอองร่วงออกมาให้เฟิงจิ้ง

แต่การประลองกับฉินชุนก่อนหน้านั้นมันเป็นการประลองกันภายในนิกายทำให้ไม่ต้องยึดถือกฎใดๆ ให้มากมาย

แต่เวลานี้เย่หยวนมาท้าทายเฟิงจิ้งที่เป็นคนนอกนิกายเขาจึงต้องทำตามกฎของโลกหล้า

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ข้าจะมาท้าทายอย่างไม่มีอะไรติดมือได้อย่างไรเล่า?”

แต่เฟิงจิ้งนั้นกลับยิ้มขึ้นมาด้วยสายตาแห่งความโลภ “สวรรค์กำหนดแล้วเจ้ากลับไม่เดินตาม วันหนึ่งเจ้าจะได้ถูกสวรรค์ลงทัณฑ์! ในเมื่อเจ้ารีบเอาสูตรโอสถล้ำค่าเช่นนี้มาให้ข้านักเช่นนั้นเฟิงผู้นี้ก็จะขอรับมันไปเอง! นี่สูตรโอสถสวรรค์ปีกเขียวชี้ดาว เอามันไปเสีย!”

พูดไปเฟิงจิ้งก็โยนแผ่นหยกหนึ่งออกมา

หลังจากเย่หยวนรับมันไว้เขาก็นั่งลงศึกษามันทันที

ส่วนทางด้านคนของห้างโอสถขจีนั้นต่างจัดเตรียมอุปกรณ์และสมุนไพรสวรรค์ต่างๆ ที่จะใช้ในการประลองนี้

ได้เห็นเช่นนั้นตัวหลัวหยุนชิงก็ต้องยืนนิ่งผงะไป

แม้แต่ตัวเย่หยวนเองก็ยังอดชื่นชมไม่ได้

เฟิงจิ้งนั้นมีฝีมือจริง!

พันธมิตรโอสถนั้นไม่ธรรมดา!

แค่กำลังฝีมือของเฟิงจิ้งคนนี้มันก็มากพอจะทำให้เย่หยวนเข้าใจว่ามาตรฐานของพันธมิตรโอสถมันเหนือล้ำกว่าโลกภายนอกนับร้อยๆ เท่า!

แต่ว่าเขานั้นก็ไม่คิดสนใจ

การประลองโอสถนี้มันเป็นแค่การเริ่มต้นของแผนการใหญ่ที่จะตามมา

หากเขามาแพ้เสียตั้งแต่ยังไม่ทันออกก้าวเดินนี้ เขาก็ควรจะเอาหัวไปโขกเต้าหู้ตายดีกว่า

เย่หยวนนั้นสงบจิตใจลงและเริ่มหยิบเอาสมุนไพรสวรรค์ขึ้นมาบ้าง

แต่วินาทีที่คนทั้งหลายได้เห็นเขาลงมือนั้นมันก็ต้องเกิดเสียงหัวเราะขึ้นตาม

“ไอ้เด็กคนนี้มันตัวตลกจริง! ความเข้ากันได้ของมันคงไม่เกินสิบเป็นแน่แล้ว?”

“ฮ่าๆ ดูท่าทางของอาจารย์เฟิงนั้นท่านคงมีความเข้ากันได้ราวห้าสิบได้! แค่วัดกันที่ความเข้ากันได้มันก็ไม่รู้จะเอาอะไรมาเทียบแล้ว!”

“ข้ารู้ละ เจ้าเด็กคนนี้มันคงคิดว่าการประลองโอสถนั้นยังเหมือนตอนที่อยู่ในภพเบื้องล่างล่ะมั้ง! ฮ่าๆๆ…”

…

มันไม่แปลกใดๆ เพราะว่าจุดอ่อนที่สุดของเย่หยวนมันก็คือความเข้ากันได้

แน่นอนว่าเขาย่อมจะกลายเป็นที่ขบขันของผู้คนไป

ความเข้ากันได้นั้นมันเป็นเครื่องกำหนดว่าฝีมือของนักหลอมโอสถสวรรค์จะพัฒนาไปได้แค่ไหน

เพราะฉะนั้นการจะใช้ความเข้ากันได้มาวัดพลังฝีมือของนักหลอมโอสถสวรรค์มันก็มิใช่เรื่องแปลก!

แต่เย่หยวนนั้นอยู่นอกเหนือจากสามัญสำนึก

ไม่นานเสียงหัวเราะมันก็ค่อยๆ จางหายลงไปสิ้น

เพราะสมุนไพรสวรรค์ที่เย่หยวนหลอมขึ้นมานั้นมันใสไร้ที่ติ ไม่แพ้สมุนไพรสวรรค์ที่เฟิงจิ้งหลอมกลั่นขึ้นมาเลย!

.