จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2629

“เจ้ามารร้ายทั้งหลาย! คิดมาสร้างเรื่องในเขตแดนของนิกายสวรรค์ล้ำคาดข้า สมควรตาย!”

เสียงร้องลั่นหนึ่งดังขึ้นมาจากท้องฟ้า มันย่อมจะเป็นตัวหลิงว่านเฉิงที่พุ่งตัวเข้ามาแล้ว

เวลานี้เจ้านิกายทั้งห้านั้นพุ่งตัวมาจนถึงที่เกิดเหตุสิ้น!

พันธมิตรโอสถนั้นเตรียมการมาไว้อย่างดีมีหรือที่ทางห้าเจ้านิกายจะไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย?

เจ้านิกายสวรรค์ทั้งห้านั้นพุ่งตัวออกมารับหน้าพร้อมๆ กันมันจะต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่โตแค่ไหน?

แต่ในเวลาเดียวกันนั้นเองมันกลับมีปราณดาบสายหนึ่งพุ่งขึ้นฟ้าเข้าไปเผชิญกับเจ้านิกายทั้งห้า

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นภาพนั้นพวกเขาต่างก็ต้องอ้าปากค้างขึ้นมา!

มันจะเป็นใครกัน? คนที่กล้าจะไปเผชิญหน้ากับห้าเจ้านิกายพร้อมๆ กันด้วยตัวคนเดียวเช่นนี้?

แน่นอนว่ามันย่อมจะเป็นเสี่ยวเฟยไป่แล้ว

อึดใจเดียวนี้เสี่ยวเฟยไป่ก็เข้าไปปะทะกับเจ้านิกายทั้งห้าอย่างดุดัน

พริบตาเดียวนั้นเสี่ยวเฟยไป่ก็แลกกระบวนท่ากับเจ้านิกายทั้งห้าไปกว่าร้อยกระบวนท่าแล้ว

ทำให้เวลานี้เจ้านิกายทั้งห้าไม่อาจจะผละตัวไปจากเขาได้

และเวลาสั้นๆ นี้มันก็ทำให้พื้นที่หน้าห้างเมฆเฉื่อยนั้นกลายเป็นสนามรบ

เวลานี้เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์ของห้านิกายเองก็ต่างพุ่งตัวออกมารับมือมือสังหารทั้งหลาย

เพียงแค่ว่าพวกเขานั้นลงมือได้ช้ากว่าพวกคนจากพันธมิตรโอสถอย่างมาก

แม้ว่าจะออกมาแต่มันก็ตามกัดไว้ทันแค่ไม่กี่คน

เวลานี้มันยังมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกอีกยี่สิบกว่าคนที่หลุดรอดเข้ามาถึงตัวเย่หยวนได้

เมื่อเฟิงซวนยี่ได้เห็นเช่นนั้นเขาก็แทบหัวใจหยุดเต้น ได้แต่คิดในหัวว่าจบสิ้นกันแล้ว!

ด้วยพลังของเย่หยวนนั้นมีหรือที่จะรอดชีวิตออกไปจากการปิดล้อมของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนับยี่สิบได้?

คนที่ใกล้ที่สุดนั้นห่างจากเย่หยวนไปเพียงแค่ราวสองร้อยเมตรเท่านั้น!

ระยะแค่นี้มันเป็นระยะเพียงแค่อึดใจสำหรับเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยก!

ตั้งแต่ที่เริ่มมีเรื่องมาจนถึงเวลานี้มันผ่านไปแค่ไม่กี่วินาทีแต่ตัวเย่หยวนนั้นกลับไม่คิดขยับ ราวกับว่าเขานั้นกลัวจนทำอะไรไม่ถูก

เมื่อเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งหลายได้เห็นเช่นนั้นรอยยิ้มมันก็ปรากฏขึ้นบนหน้าของพวกเขาทั้งหลาย

การได้สังหารยอดอัจฉริยะที่เอาชนะบุตรศักดิ์สิทธิ์ลงนั้นมันย่อมจะทำให้พวกเขาสะใจอย่างมาก!

เมื่อหวงฟู่หยุนซือบนหอคอยได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก “ไม่ว่ามันจะเป็นยอดอัจฉริยะสักเพียงใด มันก็ไร้ค่าหากตายลง! เด็กน้อย เจ้ามันอวดฝีมือจนเกินตัวไป!”

แต่ไม่นานรอยยิ้มของเขาก็ต้องจางหายลงไป

เพราะเวลานี้เหล่ายอดฝีมือที่พุ่งเข้าไปหาเย่หยวนนั้นกลับหยุดเท้าลงแทบจะพร้อมกัน!

และตัวเย่หยวนนั้นก็เดินผ่านการปิดล้อมของคนทั้งหลายออกมาอย่างง่ายดาย

สีหน้าของหวงฟู่หยุนซือเปลี่ยนสีก่อนจะร้องขึ้น “นี่มัน… เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่?”

แต่จู่ๆ สายตาของเขาก็ต้องเบิกกว้างเพราะเห็นว่าบนหัวของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกคนหนึ่งมันมีไอน้ำลอยขึ้นมา

ได้เห็นเช่นนั้นตัวหวงฟู่หยุนซือก็เข้าใจได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่เบื้องล่าง

“พิษหรือ? นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่คนหนึ่งมันจะกลั่นพิษอะไรมาใช้เล่นงานยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนับยี่สิบได้พร้อมๆ กันขนาดนี้?” หวงฟู่หยุนซือนั้นเกิดคำถามขึ้นมาอย่างสงสัยสุดใจ

ภาพนี้เองมันก็ปรากฏต่อสายตาของเฟิงซวนยี่และหลัวหยุนชิงทั้งหลายด้วย

ได้เห็นเย่หยวนเดินฝ่าออกมาเช่นนั้นแล้วพวกเขาก็ต้องขนลุกไปทั้งกาย!

เจ้าเด็กคนนี้มันยังมีไม้ตายซ่อนไว้อยู่!

แม้ต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนับยี่สิบแต่เขากลับเดินออกมาได้อย่างไร้บาดแผลใด!

ได้เห็นเย่หยวนค่อยๆ เดินออกมาเช่นนั้นเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งหลายต่างต้องผงะไปตามๆ กัน

มันมิใช่ว่าพวกเขาไม่อยากสังหาร แต่พวกเขานั้นไม่อาจสังหาร!

เพราะพิษที่ใช้ออกมานี้แม้ว่ามันจะไม่ถึงชีวิตแต่มันก็มากพอจะหยุดการเคลื่อนไหวของพวกเขาได้ชั่วขณะ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่งในพิษที่ถูกใช้นั้นมันทำให้พวกเขาชาไปทั้งร่าง

ยอดฝีมือที่นำหน้ามานั้นได้แต่ต้องอ้าปากค้างอย่างไม่อยากทำใจเชื่อ

ก่อนหน้านี้เขาสัมผัสได้ว่าตัวเองถูกพิษเข้า

ที่สำคัญไปกว่านั้นเขากลับถูกพิษเข้าหลายต่อหลายชนิด!

เขานั้นพบว่าตัวเองได้เข้ามาอยู่ในระยะค่ายกลพิษ

หากให้ลองเดาๆ ดูแล้วเขาคงถูกพิษเข้านับร้อยชนิด!

ที่สำคัญไปกว่านั้นฤทธิ์ของพิษแต่ละอย่างนั้นมันกลับเล่นงานแตกต่างกันไปสิ้น

“เจ้าเป็นใครกันแน่?!” หยางเจี๋ยถามขึ้นมา

เสี่ยวเฟยไป่ขยับมือรับและตอบกลับมา “เสี่ยวเฟยไป่จากโถงยุทธสวรรค์แห่งพันธมิตรโอสถ! ศึกในวันนี้ข้าได้เห็นแล้วว่าเจ้านิกายทั้งห้านั้นมีกำลังสมนามจริง! น่าเสียดายที่ข้านั้นไม่อาจจะอยู่ต่อสู้ได้นานนัก! วันหน้าเสี่ยวผู้นี้หวังว่าจะได้รับการสั่งสอนจากพวกท่านทั้งหลายอีก ลาก่อน!”

ปราณดาบจากร่างของเสี่ยวเฟยไป่พุ่งทะยานก่อนจะถูกฟันกวาดออกมา

ดาบนี้มันเป็นดาบที่สุดแสนรุนแรงอย่างเหนือล้ำ!

เมื่อหลัวหยุนชิงสัมผัสได้ถึงพลังนี้เขาก็ต้องเงยหน้าขึ้นมามองอย่างตกตะลึง

สายตาของเขานั้นมันแสดงถึงจิตต่อสู้ที่หนักแน่น

เสี่ยวเฟยไป่นี้มีดาบที่ทำให้แม้แต่เขายังต้องตกตะลึง!

แข็งแกร่งมาก!

พันธมิตรโอสถนั้นมันช่างมียอดฝีมือหลบซ่อนอยู่มากมายนัก!

หลังผลักเจ้านิกายทั้งสี่กลับไปด้วยดาบนี้แล้วร่างของเสี่ยวเฟยไป่ก็ขยับพุ่งตัวหายไป

“ถอย!” ก่อนจะจากไปนั้นเขายังทิ้งคำสั่งเอาไว้ด้วย

เหล่ายอดฝีมือของพันธมิตรโอสถนั้นรู้ดีว่าเรื่องนี้คงไม่มีทางชนะได้แล้วจึงตัดสินใจพุ่งหนีหายไปคนแล้วคนเล่า

บนหอคอยสูงนั้นเองหวงฟู่หยุนซือเองก็ขมวดคิ้วแน่นขึ้น “ค่ายกลร้อยพิษ! ไม่นึกเลยว่าเจ้าเด็กคนนี้มันจะมีวิชาพิษที่เหนือล้ำไปด้วย! ช่างน่ากลัวนัก!”

พูดจบตัวหวงฟู่หยุนซือเองก็พุ่งตัวจากไปเช่นกัน

เห็นเงาของเสี่ยวเฟยไป่พุ่งตัวไปลิบที่ขอบฟ้าเหล่าเจ้านิกายทั้งสี่ต่างก็ได้แต่ทำหน้าเครียด

“ข้าไม่นึกเลยว่าพันธมิตรโอสถนั้นมันกลับจะมียอดฝีมือระดับนี้อยู่! กำลังฝีมือของเขานั้นมันคงไม่ด้อยกว่าพวกเราเลย!” ฮัวซือยูกล่าวขึ้นมา

“หึๆ ไม่ต้องมาวางท่าใดๆ แล้ว! หากสู้กันตัวต่อตัวพวกเราย่อมจะต้องตายแน่!” หยางเจี๋ยกล่าวขึ้นมาขัด

ฮัวซือยูแทบต้องสำลักแต่ก็ไม่อาจจะเถียงกลับมาได้

เพราะเขานั้นรู้ดีว่าคำพูดของหยางเจี๋ยนั้นมันคือความจริง!

ฮัวซือยูคนนี้แข็งแกร่งอย่างบ้าคลั่ง!

หลิงว่านเฉิงนั้นถอนใจยาวออกมา “พันธมิตรโอสถนั้นมันเป็นมังกรซ่อนเสือซุ่มจริงๆ! ภายใต้เวลาแค่สองสามเดือนนี้มันกลับสามารถหายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกมาได้มากมายปานนี้! ดูท่ากองกำลังของพวกมันนั้นจะเหนือล้ำกว่าที่เราคาดคิดไปมาก! มันน่ากลัวกว่าที่พวกเขาจะจินตนาการได้!”

หยางเจี๋ยพยักหน้ารับ “ห้านิกายของเรานั้นจะมาแบ่งแยกกันไม่ได้แล้ว! ในเวลานี้หากยังมาเถียงกันอยู่อีกอิสระภาพที่ท่านโฉปู้ฉุนหามาได้มันคงต้องเสียไปด้วยมือของเราแล้ว!”

…………………………