แดนมังกรหลับนั้นมันคือถ้ำใหญ่ใต้มหาสมุทร
เมื่อได้มายืนอยู่ตรงหน้าถ้ำใหญ่นี้แล้วเย่หยวนก็รู้สึกได้เลยว่าเลือดของเขามันค่อยๆ เดือดพล่านขึ้น
เย่หยวนนั้นคิดพยายามจะกดดันมันไว้แต่ก็ไม่อาจจะทำได้
“พี่เย่หยวน พี่เป็นอะไรไป?” จิงเฟยถามขึ้นมาอย่างสงสัย
“ข้ารู้สึกเหมือนว่าแดนมังกรหลับนี้มันกำลังเรียกข้าเข้าไปอยู่” เย่หยวนกล่าวขึ้นมา
“เฮอะ เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นมังกรฟ้าจริงๆ หรืออย่างไร? แดนมังกรหลับนี้มันหลับใหลมานานนับหมื่นๆ ปีทำไมมันต้องมาเรียกเจ้าด้วย ไอ้โง่!” หยูชิงนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน
“พี่หยูชิง บางทีมันนั้นอาจจะมีสายสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแดนมังกรหลับนี้ก็ได้! น่าอิจฉาจริงๆ!” มู่เฉินกล่าวขึ้นเสริม
“หึๆ มันคงแค่คิดจะวางตัวเหนือหัวพวกเราเท่านั้น! เรานั้นสัมผัสอะไรจากแดนมังกรหลับไม่ได้แต่มันกลับเป็นคนเดียวที่สัมผัสได้ เก่งจริงๆ! ข้าล่ะไม่เคยได้ยินเลยว่าในเจ็ดทะเลนี้มันมีใครที่เคยได้ยินเสียงเรียกของแดนมังกรหลับ! เก่งๆ พ่อคนเก่ง!”
…
คำพูดของเย่หยวนนั้นมันย่อมจะทำให้เหล่าคนทั้งหลายหัวเราะเยาะเย้ยเขาขึ้น
ในสายตาของพวกเขานั้นแล้วแดนมังกรหลับมันก็เป็นแค่หลุมศพสุสาน มีหรือที่มันจะเรียกเย่หยวนขึ้นมา?
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวหยูชิงนั้นที่เขายังจดจำความอับอายที่เย่หยวนสร้างไว้ให้ได้อย่างแม่นยำ
มันเป็นความอับอายที่ไม่อาจจะลบล้างไปได้
หากตอนนี้เขาทำได้เขาก็แทบอยากจะสังหารเย่หยวนลงไปเสีย
เพราะคนที่มายังแดนมังกรหลับในวันนี้มันไม่ได้มีเพียงแค่เหล่าราชวงศ์ของทะเลทั้งเจ็ดเท่านั้น เหล่าเผ่าทะเลน้อยใหญ่ทั้งหลายเองก็ต่างมาร่วมด้วย
เพียงแค่ว่าพวกเขานั้นมีฐานะต่ำต้อยจึงไม่ได้รับเชิญไปร่วมงานเลี้ยงเมื่อวันก่อนก็เท่านั้น
เหล่าคนจากเผ่าทั้งหลายนั้นบ้างก็แข็งแกร่งอย่างมากมีพลังบ่มเพาะถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกไปแล้ว
หยูชิงนั้นกลัวพิษของเย่หยวนแต่เขานั้นเองก็มีคนติดตามที่เป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกเช่นกัน การจะสังหารเย่หยวนลงนั้นสำหรับเขาแล้วมันย่อมง่ายดาย
เพียงแค่ว่าต่อหน้าราชามังกรน้ำดำนั้นมันคงเป็นเรื่องไม่ดีหากเขาลงมือตรงนี้
หยูชิงนั้นตัดสินใจไปแล้วว่าหลังจากเข้าแดนมังกรหลับไปสิ่งแรกที่เขาจะทำเลยก็คือการสังหารเย่หยวนลงเสีย ส่วนเย่หยวนนั้นไม่คิดสนใจคำพูดเย้ยหยันของผู้คน เวลานี้สายเลือดของเขามันกำลังเดือดพล่านอย่างไม่อาจควบคุมได้
เย่หยวนค่อยๆ ขยับตัวก้าวเข้าไปใกล้แดนมังกรหลับมากขึ้นเรื่อยๆ ภายใต้สายตาเย้ยหยันของทุกผู้คน
หนึ่งก้าว สองก้าว
มันมิใช่เย่หยวนคิดอยากเดินเข้าไปก่อนใคร แต่มันเป็นเพราะว่าเขานั้นไม่อาจควบคุมร่างกายตนได้
พลังงานที่กำลังเรียกหาเขาจากภายในแดนมังกรหลับนี้มันรุนแรงขึ้นมากเรื่อยๆ
เมื่อหยูชิงได้เห็นเช่นนั้นเขาก็หัวเราะขึ้นมา “พวกเจ้าดูมันเถอะ ไอ้เจ้านี่มันคิดจะก้าวเข้าไปก่อนใครเพราะตัวเองถูกแดนมังกรหลับเรียกหา! ฮ่าๆๆ…”
“โฮ่ก!”
เสียงเย้ยของหยูชิงยังไม่ทันจางหายแต่จู่ๆ มันก็ปรากฏคลื่นมังกรสีแดงเลือดขึ้นมาลอยบนร่างเย่หยวน
มังกรสีแดงเลือดนั้นมันค่อยๆ ขยายตัวใหญ่ขึ้นมาเป็นมังกรสีแดงสดกลางทะเล
“ฮา!”
พร้อมๆ กันนั้นเย่หยวนก็ได้ตะโกนลั่นขึ้นมาก่อนที่คลื่นพลังจากร่างของเขามันจะพุ่งทะยานขึ้นสูงล้ำ
เสียงหัวเราะใดๆ ก่อนหน้านี้มันได้จางหายไปสิ้น
เพราะว่าเย่หยวนกำลังจะบรรลุขึ้นจริงๆ!
แท้จริงแล้วตัวเขานั้นมีพลังบ่มเพาะอยู่ในจุดสูงสุดของชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่และสามารถที่จะบรรลุขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ
แต่ว่าเย่หยวนนั้นยังไม่พอใจกับระดับการบ่มเพาะของชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ของตน เขาจึงยังไม่คิดจะบรรลุขึ้นไป
แต่วินาทีนี้สายเลือดในร่างของเขามันกลับเดือดพล่านจากพลังลึกลับที่เรียกเขามาจากภายในแดนมังกรหลับนี้
พลังบ่มเพาะของเขานั้นมันจึงได้บรรลุขึ้นอย่างไม่อาจห้าม!
ความรู้สึกเช่นนี้มันเหมือนกับเจ้าสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกในตอนนั้นไม่มีผิด
ในตอนนั้นเย่หยวนเองก็มึนงงอย่างมากและไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจึงได้รู้สึกเช่นนี้จากสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยก
แต่ตอนนี้เขาได้เข้าใจแล้ว!
สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนั้นมันคงเป็นสมบัติที่มาจากแดนมังกรหลับนี้แน่
“ฮี่ๆๆ…”
จิงเฟยที่ได้เห็นเช่นนั้นก็หัวเราะขึ้นมาด้วยเสียงแหลมเล็กของนาง “พี่หยูชิง พี่ว่าแดนมังกรหลับไม่มีทางจะเรียกพี่เย่หยวนมิใช่หรือ? ตอนนี้เขายังไม่ทันก้าวเข้าแดนมังกรหลับไปเลยนะ แต่กลับบรรลุขึ้นมาได้แล้ว!”
หยูชิงนั้นได้แต่ปั้นหน้าเหยเกไม่อยากจะเชื่อสายตา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...