จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2689

ตึก!

ตึก!

เสียงของหัวใจที่เต้นรุนแรงนั้นมันดังเข้าหูเย่หยวน

ท่ามกลางความมืดมิดนั้นมันปรากฏหัวใจดวงหนึ่งส่องสว่างขึ้นมาตรงหน้าเย่หยวนแต่วินาทีเดียวกันนั้นหัวใจที่ส่องสว่างมันค่อยๆ หดตัวลงไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายมันก็กลายสภาพเป็นเหมือนดั่งเม็ดทับทิมลอยเข้ามาหาเย่หยวน

“นี่คือหัวใจมังกรของข้าที่จะขอฝากมันไว้กับเจ้าในวันหน้า ชีพมังกรที่หัวใจของข้าปล่อยออกมานั้นมันคงช่วยให้เลือดมังกรฟ้าของเจ้าพัฒนาขึ้นไปได้มากแน่นอน! หวังว่าสักวันหนึ่งเจ้าจะพาข้ากลับบ้านได้จริงๆ!” หมี่เทียนกล่าวขึ้นมาจากหัวใจมังกรนั้น

พูดจบเขาก็ไม่รอฟังคำตอบของเย่หยวนและพุ่งหายเข้าไปในหว่างคิ้วของเย่หยวนทันที

เย่หยวนนั้นรู้สึกราวกับว่ามันมีฝนแห่งความบริสุทธิ์ตกเข้ามาใส่ในสายเลือดของตนเอง

มันเป็นความรู้สึกที่สดชื่นอย่างมาก

“ผู้อาวุโสหมี่เทียน สิ่งที่เย่หยวนสัญญากับท่านในวันนี้ข้าจะต้องทำมันให้ได้แน่นอน!” เย่หยวนกล่าวขึ้น

…

ด้านนอกถ้ำนั้นเหล่ายอดอัจฉริยะหนุ่มสาวของทะเลทั้งเจ็ดต่างได้ออกมารวมตัวกันสิ้น

แต่ว่ามันก็มีหลายคนที่ต้องทิ้งร่างอยู่ภายในแดนมังกรหลับไปตลอดกาล

บ้างนั้นตื่นเต้นดีใจ บ้างนั้นหมองหม่นสิ้นหวัง

บ้างนั้นตาย บ้างนั้นได้บรรลุเต๋า

“ยินดีกับพี่หยูชิงด้วย ครั้งนี้ท่านคงเป็นคนที่ได้ประโยชน์มากที่สุดรองจากน้องจิงเฟยเลยทีเดียว!” มู่เฉินกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

“แน่นอนอยู่แล้ว! ที่น่ายินดีที่สุดมันก็คือเจ้าหมอนั่นไม่ได้กลับออกมานั่นแหละนะ! เห็นไหมเล่า? ข้าว่าอย่างไร? การถูกแดนมังกรหลับเรียกเข้าไปเช่นนั้นมันย่อมจะมิใช่เรื่องดีงามใดๆ เป็นแน่แล้ว! เวลานี้มันผิดหรือไม่เล่า?”

หยูชิงนั้นดีใจอย่างมาก สะใจสุดๆ

การเข้าแดนมังกรหลับในครั้งนี้ของเขานั้นเขาได้รับสมบัติมากมายจนทำให้พลังบ่มเพาะของเขานั้นมันพัฒนาขึ้นไปถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุด!

มิใช่เพียงแค่นั้นแต่เขายังได้รับวิชาลับของเผ่ามังกรที่จะช่วยให้เขาสามารถพัฒนาสายเลือดของตนต่อไปในวันหน้าได้!

ด้วยวิชาลับนี้แล้ว วันหน้าเขาอาจจะก้าวขึ้นเป็นมังกรฟ้าได้จริงๆ ก็ได้

แน่นอนว่าสิ่งที่เขาสะใจที่สุดมันก็ยังคงเป็นเรื่องที่เย่หยวนไม่ได้กลับออกมานั้น!

พลังปิดกั้นของแดนมังกรหลับนั้นมันค่อยๆ ฟื้นตัวกลับมาและแทบจะกลับเป็นเหมือนใหม่อีกครั้งในเวลานี้

คนที่ยังไม่ได้ออกมานั้นมันย่อมจะหมายความว่าพวกเขาจะไม่ได้ออกมาอีกตลอดไปแล้ว

เขานั้นมั่นใจมากว่าเสียงเรียกที่เย่หยวนได้ยินนั้นมันต้องเป็นกับดัก

เย่หยวนคงตายลงไปภายในนั้นนานแสนนานแล้ว

เรื่องนี้มันทำให้เขาสะใจเสียยิ่งกว่าการได้วรยุทธวิชาใดๆ ของเผ่ามังกร

“ฮ่าๆๆ พี่หยูชิงช่างคาดเดาได้แม่นยำราวตาเห็น! ไอ้เจ้าหมอนั่นมันคงตายอยู่ภายในแล้ว!” มู่เฉินนั้นเดินเข้ามากล่าวชื่นชมหยูชิงอีกครั้งหนึ่ง

เขาเองก็สะใจอย่างมาก!

หยูชิงนั้นยิ้มตอบกลับไป “หึๆ ไอ้เจ้าโง่นั่นมันคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะคนพิเศษ แต่แท้จริงแล้วมันก็เป็นได้แค่ไอ้โง่! ดูอย่างไรก็เป็นกับดักแต่มันกลับเดินลงไปง่ายๆ เช่นนั้น”

“หึ! พี่เย่หยวนยังไม่ตายหรอก เขาออกมาแน่!” จิงเฟยนั้นกล่าวขึ้นมาพร้อมทำสีหน้าไม่พอใจ

หากจะพูดว่าใครนั้นได้ประโยชน์กลับมามากที่สุดในการเดินทางไปยังแดนมังกรหลับครั้งนี้มันก็ย่อมจะเป็นเด็กน้อยจิงเฟย

พลังสายเลือดของนางนั้นมันพัฒนาขึ้นไปถึงแปดข้อสุด ห่างจากเก้าข้อเพียงแค่น้อยนิด!

นอกจากนั้นแล้วนางยังได้สมบัติมากมายมาด้วยความช่วยเหลือของเย่หยวน

พวกมันทั้งหลายนั้นต่างจะช่วยให้สายเลือดของนางพัฒนาขึ้นได้ในวันหน้า

ด้วยของทั้งหลายนั้นการที่จิงเฟยจะก้าวขึ้นมาเป็นมังกรฟ้าในวันหน้ามันก็คงมิใช่เรื่องยากเย็นแล้ว

ที่สำคัญไปกว่านั้นพลังบ่มเพาะของจิงเฟยนั้นยังพัฒนาขึ้นมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุดด้วย!

การพัฒนาของนางนี้มันยิ่งใหญ่กว่าหยูชิงไปมาก!

เพราะว่าก่อนเข้าไปนั้นนางมีพลังเพียงแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต้น

เหล่าของเผ่ามังกรทั้งหลายนั้นเย่หยวนไม่คิดจะเอามันไปแม้แต่อย่างเดียวและมอบมันให้จิงเฟยสิ้น

จิงเฟยนั้นเป็นเด็กซุกซนแต่ก็ไม่ได้หมายความว่านางนั้นจะไม่รู้บุญคุณคน

ไหนจะยังเรื่องที่นางชอบใจเย่หยวนมาตั้งแต่แรกแล้วด้วย

เวลานี้นางจึงยิ่งนับถือเย่หยวนมากกว่าเก่า

เพราะฉะนั้นเมื่อได้เห็นหยูชิงที่วางท่าเย้ยหยันนั้น นางจึงอดไม่ได้ที่จะด่าสวนกลับไป