จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2690

“พี่เย่หยวน พวกเขาทั้งหลายนี้บอกว่าพี่จะออกมาไม่ได้แล้วแต่ข้านั้นรู้ว่าพี่ต้องออกมาแน่! ฮี่ๆ เห็นไหมเล่า ข้าเดาถูกด้วยเนอะ?”

จิงเฟยนั้นรีบพุ่งตัวเข้าไปกอดแขนของเย่หยวนไว้พร้อมเอาตัวซบขาเย่หยวน

ราชามังกรน้ำดำนั้นรีบเดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้ม “ก่อนหน้าที่ข้าเห็นว่าสหายหนุ่มเย่ไม่ออกมานั้นราชาผู้นี้ก็กังวลเหลือเกิน สหายหนุ่มเย่นั้นช่างมีโชคเหลือเกิน!”

แม้ว่าพ่อลูกคู่นี้จะเดินเข้ามาแสดงความยินดีเหมือนๆ กันแต่ว่ามันกลับแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เพราะจิงเฟยนั้นเข้ามาเพราะความรักเคารพที่มีต่อเขาอย่างจริงใจส่วนตัวราชามังกรน้ำดำนั้นซ่อนมีดแหลมไว้หลังใบหน้ายิ้มแย้มนั่น

เย่หยวนนั้นยกมือขึ้นมาลูบหัวจิงเฟยด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

เย่หยวนนั้นหันไปมองหยูชิงก่อนจะยิ้มตอบกลับไป “ในเมื่อออกมากันได้หมดแล้ว เราก็มาสะสางเรื่องราวให้จบสิ้นเถอะ!”

หยูชิงนั้นผงะไปเมื่อได้ยินแต่ก็ยิ้มตอบกลับมาอย่างเย็นเยือกได้ “สะสางเรื่องราว? หึๆ มันถึงเวลาสะสางแล้วจริงๆ! ในแดนมังกรหลับนั้นเจ้าได้รับการปกป้องจากพลังลึกลับนั้นทำให้เจ้ารอดหายนะไปได้! เวลานี้ข้าอยากจะรู้นักว่าเจ้านั้นจะยังเอาอะไรมารอด!”

เมื่อออกมาจากแดนมังกรหลับได้แล้วแต่คลื่นพลังของเย่หยวนมันแทบไม่ได้เปลี่ยนไป ยังอยู่ที่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต้นนั้น

แต่ตัวหยูชิงนั้นพัฒนาไปได้อย่างเหลือเชื่อ

ไหนจะยังมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกที่ติดตามเขามาอีกถึงสามคนด้วยแล้ว

การจัดการเย่หยวนนั้นมันคงไม่ยากไปกว่าการตบยุงมิใช่หรือ?

แต่ก่อนที่เย่หยวนจะทันได้ตอบอะไรไปจิงเฟยก็กล่าวขึ้นมา “พี่หยูชิง หากพี่คิดรังแกพี่เย่หยวนแล้วข้าจะช่วยเขาตีก้นพี่!”

คำพูดของจิงเฟยนั้นมันทำให้หยูชิงผงะไปทันที

เพราะเด็กน้อยคนนี้มันยุ่งยากที่จะรับมือ!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกในมือของนางนั้นด้วยแล้วมันยิ่งน่ากังวล

แม้จะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกสามคนมันก็คงไม่อาจต้านทานได้!

หยูชิงนั้นได้แต่ต้องหันไปหาตัวราชามังกรน้ำดำ “ท่านเจ้ามังกร นี่ทะเลหนามใต้ท่านคิดจะเข้ามาขัดขวางความแค้นส่วนตัวพวกเราหรือ?”

ราชามังกรน้ำดำนั้นจึงตอบกลับไป “เจ้าและเย่หยวนนั้นต่างเป็นแขกของทะเลหนามใต้ข้าสิ้น ตราบเท่าที่พวกเจ้ายังอยู่ในดินแดนของทะเลหนามใต้แล้วข้าย่อมจะปล่อยให้พวกเจ้าทำร้ายกันหนักหนาไม่ได้ หากเจ้าคิดจะลงมือจริงๆ ข้าก็คงมีแต่ต้องเข้าห้ามแล้ว”

หยูชิงที่ได้ยินนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่นขึ้นมาอย่างคับแค้นในอก

เขานั้นหันไปมองเย่หยวนพร้อมกันฟันแน่น “ไอ้เด็กเวร จำไว้เถอะ ไปกัน!”

เวลานี้เขาที่ได้ประโยชน์ติดตัวออกมามากมายนั้นหยูชิงย่อมจะไม่คิดอยู่ในทะเลหนามใต้ให้เสียอารมณ์อีกต่อไป

เขานั้นเดินหันหลังพาลูกน้องไปแต่เย่หยวนกลับกล่าวขึ้นมาทักไว้ก่อน “ข้าบอกให้พวกเจ้าไปได้แล้วหรือ?”

หยูชิงนั้นหันกลับมามองเย่หยวนด้วยใบหน้าแดงก่ำสุดจะทน “ทำไมหรือ? เจ้าจะทำอะไรข้าได้? แค่ฝีมือของเจ้านั้นก็คิดว่าตัวเองจะทำอะไรต่อหน้าเหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนี้ได้?”

ฟู!

เสียงของหยูชิงยังไม่ทันจางหายเขาก็รู้สึกราวกับว่าวิญญาณดั่งเดิมของตนเองนั้นถูกไฟช็อตเข้าอย่างแรง

วิญญาณดั่งเดิมของเขานั้นมันกลับค่อยๆ แตกสลายลงไปด้วยพลังของไฟฟ้านั้น

ตาของเขาเหลือกขึ้นก่อนจะทิ้งตัวลงนอนกับพื้นสิ้นสติ

จนสุดท้ายร่างของเขาก็หยุดการขยับเคลื่อนไหวลงสิ้นเชิง

“องค์ชายมังกร!”

เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งสามที่ติดตามเขามานั้นสะดุ้งสุดตัวก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปแต่ก็ได้พบว่าหยูชิงนั้นสิ้นใจไปเสียแล้ว

โจมตีแค่ทีเดียวนั้นหยูชิงกลับตายลงทันที!

เย่หยวนนั้นพอใจกับผลลัพธ์ของสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์สวรรค์ส่องนี้ไม่น้อย

ภายในกำเนิดเทพนั้นมันมีศาสตร์ลับวิญญาณดั่งเดิมมากมายแยกย่อยออกไปเป็นแขนง แต่ละวิชานั้นมันกลับมีพลังรุนแรงล้ำ

เย่หยวนนั้นแค่ลองวิชากับหยูชิงออกมาแต่ก็ไม่นึกว่ามันจะรุนแรงได้ถึงปานนี้

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุดนั้นกลับตายลงไปด้วยการโจมตีเดียว!

ตอนนี้เย่หยวนจึงมั่นใจแล้วว่าศาสตร์ลับวิญญาณที่เขาได้มานี้มันทรงพลังจริงๆ

“โจมตีวิญญาณดั่งเดิม! ช่างเป็นการโจมตีวิญญาณดั่งเดิมที่รุนแรงนัก!” ราชามังกรน้ำดำกล่าวขึ้นมาพร้อมเบิกตากว้างภาพตรงหน้านี้แม้แต่เขาเองก็ยังไม่อาจจะขยับตัวไปห้ามทัน

นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต้นคนหนึ่งนั้นกลับใช้การโจมตีวิญญาณดั่งเดิมสังหารยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุดลง มันมิใช่สิ่งที่วิชาวิญญาณดั่งเดิมทั่วๆ ไปจะทำได้แน่นอน!

ที่สำคัญไปกว่านั้นหยูชิงยังมิใช่คนธรรมดาทั่วไป

แม้ว่าเขานั้นจะเป็นแค่กึ่งมังกรแต่วิญญาณดั่งเดิมของเขานั้นมันก็ยังแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ระดับเดียวกันไปหลายเท่าแต่เย่หยวนก็ยังสังหารเขาลงด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกคนหนึ่งเงยหน้าร้องลั่นขึ้นมา “เจ้ากล้าสังหารองค์ชายมังกร! วันนี้เจ้าต้องตาย!”

พริบตาเดียวนั้นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งสามก็พุ่งตัวเข้ามาพร้อมๆ กันทันที

เย่หยวนนั้นไม่คิดเกรงกลัวแม้แต่น้อยร้องลั่นตอบกลับไป “สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์สวรรค์ส่อง!”

การโจมตีวิญญาณดั่งเดิมสามสายพุ่งออกมา!

เย่หยวนที่มีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต้นนั้นกลับโจมตีสามยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกพร้อมๆ กัน!

พลังของมังกรน้ำทั้งหลายนี้มันเทียบเคียงได้กับชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุด!

และมันมีมากถึงสิบกว่าตัว แน่นอนว่าต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวมันก็คงไม่อาจจะรอดไปได้ง่ายๆ

แต่ตอนนี้มันกลับถูกใช้ออกมาเพื่อจัดการนักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำคนหนึ่ง!

แน่นอนว่าราชามังกรน้ำดำย่อมจะไม่ได้โจมตีด้วยพลังทั้งหมดที่มี

เพราะหากเขาใช้มันออกมาแล้วมังกรน้ำทั้งหลายมันคงมีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวแน่!

ตัวตนระดับนั้นต่อให้จะเป็นราชวงศ์อื่นๆ ก็คงพังพินาศสิ้นแน่!

เพราะว่าเขานั้นมีสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกอยู่ในมือนี่เองที่ทำให้ราชามังกรน้ำดำได้กลายเป็นผู้นำของราชวงศ์เจ็ดทะเลไปอย่างไม่มีใครกล้าค้าน

เมื่อเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งสามที่ติดตามหยูชิงมาได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาก็ต้องยิ้มกว้างขึ้น

เพราะพวกเขานั้นก็ไม่นึกฝันเหมือนกันว่าราชามังกรน้ำดำนั้นกลับจะเข้าโจมตีเย่หยวนเช่นนี้!

ความกะทันหันของมันนี้ทำให้หลายต่อหลายคนยังได้แต่ยืนนิ่ง

ที่สำคัญไปกว่านั้นมันยังเป็นการโจมตีฉวยโอกาสด้วย!

เพียงแค่ว่าในตอนนี้ไม่มีใครทันได้สังเกตเห็นว่าที่มุมปากของเย่หยวนนั้นมันมีรอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏขึ้นมา

แสงสีแดงเลือดส่องออกมาจากหน้าผากของเขา

เป็นเวลาเดียวกันนั้นที่มังกรน้ำทั้งหลายมันได้พุ่งตัวมาถึงเย่หยวนแต่จู่ๆ มันก็กลับหันหน้ากลับไปหาตัวราชามังกรน้ำดำเอง

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาต่างก็ต้องอ้าปากค้างขึ้นมา

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ราชามังกรน้ำดำนั้นเองก็ต้องอ้าปากค้างขึ้นมาเช่นกันแต่ก็ยังรีบรีดพลังสายเลือดมังกรออกมาได้อย่างรุนแรง

“มังกรน้ำกลับทะเล!”

ราชามังกรน้ำดำนั้นต่อยหมัดทั้งสองข้างออกมาส่งคลื่นพลังรุนแรงไปยังเหล่ามังกรน้ำทั้งหลาย

ครืน!

ราชามังกรน้ำดำนั้นกระเด็นถอยออกมาหลายร้อยก้าวกว่าที่จะประคองตัวได้ เวลานี้ใบหน้าของเขามันขาวซีดสุดตัว

เขานั้นได้แต่ต้องจ้องมองดูเย่หยวนด้วยความตกตะลึงสุดใจ

………………………..