จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2714

ดินแดนของราชาขาลเจิดนั้นมันกำลังลุกเป็นไฟ

เพราะเวลานี้เหล่าห้าราชาพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวที่เหลือนั้นต่างได้รวมกองทัพเข้ามาบุกโจมตีดินแดนของราชาขาลเจิด

ราชาขาลเจิดนั้นต้องรับศัตรูสี่ด้านแน่นอนว่ามันย่อมยากเกินมือเขาไปมาก

แต่ว่าจะอย่างไรเขานั้นก็แข็งแกร่งที่สุดในหมู่คนทั้งห้าจึงพอต้านทานมาได้เป็นระยะเวลานาน

เหล่าลูกน้องทั้งหลายของเขานั้นเองต่างก็เข้าต่อสู้ในสงครามจนตายตกลงไปมากมาย

“พวกเจ้าทั้งสี่คิดจะสู้กันให้ตายไปจริงๆ หรือ?” ราชาขาลเจิดนั้นร้องลั่นขึ้นมา

“เฮอะ! เจ้าตัดความหวังการบรรลุของเราลงแล้วยังมีหน้ามาพูดอีก! เย่หยวนนั้นอยู่กับเจ้าเพียงแค่ปีแค่เจ้าก็ปล่อยให้เขาตาย มาพูดให้มันได้อะไรอีก?” ราชาหมื่นคชสารกล่าวขึ้นมา

“ลูกที่ข้าภาคภูมิที่สุดเองก็ตายไปกับเขา!”

“ลูกเจ้าตายไปคนแต่เจ้ายังมีให้ใช้อีกเก้าคน! แต่เย่หยวนตายลงไปนั้นใครจะยังช่วยเราบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้อีกบนทวีปนี้? หุบปากได้แล้ว! วันนี้ดินแดนของเจ้ามันจะถูกลบหายไปจากเขาหมื่นอสูร!” ราชาชวดสวรรค์ร้องลั่น

ราชาขาลเจิดนั้นตอบกลับไปอย่างไม่พอใจ “หากเจ้าอยากให้ข้าตายพวกเจ้าก็ต้องเจ็บหนักเหมือนกัน!”

ทั้งสองฝ่ายนั้นต่างต่อสู้กันอย่างสุดตัวหมายเอาชีวิตกัน

เรื่องของศึกที่หุบเขาสามเซียนนั้นมันย่อมจะกระจายไปถึงห้าดินแดนอย่างรวดเร็ว

ตอนที่ขาลเจิดได้ยินข่าวจากแนวหน้านั้นเขาก็แทบจะทรุดลงกับพื้น

หุบเขาสามเซียนนั้นมันเป็นแค่กองกำลังน้อยๆ ด้วยพลังฝีมือของเย่หยวนแล้วมันย่อมจะจัดการเรื่องราวได้ไม่ยาก

ใครจะไปคิดว่าจู่ๆ ในดินแดนน้อยนั้นมันกลับจะปรากฏยอดฝีมือพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขึ้นถึงสิบคน

กองทัพภูติแท้ที่ซั่วเหยียนพาไปนั้นต่างตายลงหมดสิ้นทิ้งศพเกลื่อนไปทุกทิศมันจึงไม่มีใครคิดว่าเย่หยวนจะรอดกลับมาได้

แต่เช่นนั้นมันก็เท่ากับว่าความหวังการบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนของพวกเขานั้นมันดับหายลงไปด้วยเช่นกัน!

มีหรือที่พวกเขาจะไม่โกรธแค้นเมื่อได้ยินเรื่องราว?

ราชาหมื่นคชสารย่อมจะโทษราชาขาลเจิดที่ไม่ดูแล

แต่ตัวราชาขาลเจิดนั้นเองก็ไม่ได้รู้เลยว่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งเก้าที่ถูกส่งออกไปล้อมสังหารเย่หยวนนั้นมันเป็นฝีมือของลูกทั้งเก้าของตน!

แน่นอนว่าพวกเฮ่อเฟิงเองก็ย่อมไม่มีใครไปสารภาพ

แท้จริงแล้วพวกเขานั้นก็ไม่ได้นึกฝันว่ามันจะเกิดเรื่องราวใหญ่โตเช่นนี้ตามมาเช่นกัน

เวลานี้พวกเฮ่อเฟิงทั้งเก้านั้นต่างต่อสู้ในสนามรบเลือดอาบนี้ไม่ต่างจากทหารคนอื่นๆ เช่นกัน

ต่างฝ่ายนั้นต่างบาดเจ็บและทำให้การต่อสู้มันยิ่งดุเดือดมากขึ้นจนถึงระดับที่ไม่ยอมให้กันจนกว่าจะตายกันไปข้าง

พลังของราชาขาลเจิดนั้นมันเหนือล้ำที่สุดในหมู่คนทั้งห้าแน่นอนว่ากำลังของลูกน้องเขาเองก็มันก็ต้องเหนือล้ำกว่าลูกน้องของคนทั้งสี่

แต่ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนมันก็ไม่มีทางเอาชนะจำนวนกองทัพของคนทั้งสี่ที่ผสานรวมกันได้

หากพวกราชาทั้งสี่นั้นคิดอยากกำจัดฝั่งราชาขาลเจิดลงแล้ว พวกเขาก็ย่อมจะต้องเจ็บหนักไปด้วย

หากมิใช่เพราะความหวังดับสิ้นลงเช่นนี้พวกเขาก็คงไม่กล้าลงมือ

ตูม!

แต่จู่ๆ มันก็เกิดคลื่นพลังรุนแรงสะท้านแผ่นดินกระแทกเข้ากลางสมรภูมิ

พลังสั่นสะเทือนนี้มันทำให้สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไป

“หยุด!” พร้อมๆ กันนั้นมันก็เกิดเสียงร้องลั่นราวสายฟ้าฟาดดังขึ้น

คนทั้งหลายนั้นต่างต้องหันหน้าไปมองต้นเสียงและพบว่ามันเป็นชายหนุ่มชุดขาวที่กำลังขี่หลังกระทิงเหลืองค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้

พริบตาเดียวนั้นสายตาทุกคู่ต่างหันไปมองหน้าชายหนุ่มชุดขาวคนนั้น

เพราะการปรากฏตัวของเขานี้มันน่าตื่นตะลึงอย่างมาก!

ส่วนตัวซั่วเหยียนที่ตามหลังต้าหวงมานั้นมันย่อมจะไม่มีใครทันสังเกตเห็น

“เจ้าหนุ่มชุดขาวนั่นมันใครกัน? ถึงกลับกล้าขี่หลังยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกมาเช่นนี้ จะยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!”

“มันมนุษย์นี่! ข้าได้ยินมาว่าที่ราชาทั้งห้าทำสงครามกันอยู่นี้มันก็เพราะว่าความเป็นความตายของมนุษย์คนหนึ่ง คนมิใช่เขาหรอกใช่หรือไม่?”

“ไม่น่า? เขาตายไปแล้วมิใช่หรือ?”

…

นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำคนหนึ่งกลับขี่หลังยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดมันย่อมทำให้คนทั้งหลายอดไม่ได้ที่จะหันมามอง

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดนั้นเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน?

ต่อให้จะตายพวกเขานั้นก็คงไม่ยอมให้ใครขึ้นหลังแน่นอน!

เว้นเสียแต่ว่าอีกฝ่ายนั้นจะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน!

แต่นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำกลับทำได้!