จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2718

“จะมองข้าเช่นนั้นทำไม? หรือว่าพวกท่านทั้งหลายคิดว่าข้าตายลงไปภายในถ้ำแล้ว?”

เย่หยวนหันไปมองหน้าคนทั้งหลายและสัมผัสได้ชัดเจนถึงความคิดของพวกเขา

“ปะ เปล่า! หึๆ ด้วยฝีมือระดับอาจารย์เย่แล้วมีหรือที่จะตายเพราะถูกแรงสะท้อนเต๋าสวรรค์ได้?” ราชาราชสีห์เถื่อนกล่าวออกมากลบเกลื่อน

เย่หยวนนั้นยกมือขึ้นโยนโอสถสวรรค์หกเม็ดไปให้แก่คนทั้งหกทันที

คนทั้งหกนั้นได้แต่ต้องรีบพุ่งตัวไปรับ

จากนั้นพวกเขาก็ค่อยๆ ก้มหน้ามองดูมันอย่างทะนุถนอมราวกับว่ากลัวมันจะละลายหายไป

ภูติแท้ทั้งหกนั้นหันมามองหน้าเย่หยวนอย่างไม่พอใจพร้อมๆ กัน

ราวกับพวกเขานั้นกำลังจะพูดว่า ‘นี่มันความหวังบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเชียวนะ เจ้าจะไม่ระวังเกินไปแล้ว!’

แต่เวลานี้พวกเขาต่างก็สัมผัสได้ถึงพลังของยอดเต๋าที่พุ่งพล่านออกมาจากโอสถสวรรค์ในมือตน

นี่มันย่อมจะเป็นโอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับสี่ที่เย่หยวนหลอมขึ้น!

ที่สำคัญไปกว่านั้นมันยังมีคุณภาพถึงระดับแท้!

“แท้จริงแล้วข้าหลอมมันเสร็จตั้งแต่ราวครึ่งเดือนก่อนแล้ว เพียงแค่ว่าครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ข้าเองก็มีเรื่องสำคัญต้องจัดการจึงยังไม่อาจออกมาจากการเก็บตัวได้ ข้าก็บอกไปแล้วว่าข้านั้นรักษาสัญญาเสมอ ย่อมไม่มีทางกลืนน้ำลายตัวเอง” เย่หยวนยิ้มตอบ

เมื่อคนทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นพวกเขาต่างก็ต้องยิ้มเหยเกขึ้นมา

ในเมื่อเจ้าเสร็จแล้วทำไมไม่ส่งโอสถสวรรค์ออกมาก่อนเล่า?

แม้ว่าพวกเขานั้นจะเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนแต่ว่าพวกเขานั้นก็แทบจะหัวใจวายเพราะท่าทางของเย่หยวน!

คนทั้งหลายนั้นรีบเก็บโอสถสวรรค์ลงไปก่อนจะเดินทางกลับไปดินแดนใครดินแดนมัน

“ฮ่าๆๆ สมเป็นน้องข้า! เย่หยวน เจ้าไม่ทำให้ข้าผิดหวังเสียจริง!” นักบุญสูงมารกระทิงนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมา

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ข้าก็บอกท่านพี่แล้วว่าน้องนั้นมั่นใจในวิชาการโอสถอยู่ไม่น้อย แม้ว่าห้าสิบปีมันจะกระชั้นเกินไปแต่ในเมื่อข้ากล้าเอ่ยปากรับคำมันก็ย่อมจะพอมีความมั่นใจอยู่บ้างไม่มากก็น้อย พี่เตรียมสมุนไพรสวรรค์มาหรือยังเล่า?”

นักบุญสูงมารกระทิงกล่าว “ไม่ต้องรีบๆ! เจ้าลำบากมาหลายปีแล้ว! ไปพักเสียก่อนเถอะ เฒ่าคนนี้ยังรอได้อีกพักใหญ่ๆ!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เช่นนั้นข้าคงต้องขอรับความหวังดีของท่านไว้ด้วยความเต็มใจแล้ว!”

…

ในวันนี้มันได้เกิดคลื่นพลังฟ้าดินอันแปลกประหลาดขึ้น

เงาร่างเสือใหญ่พุ่งทะยานขึ้นสูงบนฟ้ากว้างจนทำให้ทั้งเขาหมื่นอสูรนั้นเห็นถึงมันได้อย่างชัดเจน

แน่นอนว่าเรื่องนี้มันย่อมทำให้เขาหมื่นอสูรแตกตื่นไปตามๆ กัน

“นั่นมันพลังของราชาขาลเจิด! ปรากฏการณ์จากสวรรค์เช่นนี้มันย่อมเป็นการบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนแล้ว!”

“เขาหมื่นอสูรเรานั้นมันไม่ได้มียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนคนใหม่เกิดขึ้นมานับหมื่นๆ ปีแล้ว! การบรรลุของเขานี้มันย่อมจะพาเขาหมื่นอสูรไปสู่ยุคสมัยใหม่แน่นอน!”

“เท่านี้มันก็มีนักบุญสูงคนใหม่ปรากฏขึ้นมาแล้ว! เขาหมื่นอสูรคงได้มีการสับเปลี่ยนอำนาจรุนแรงแน่!”

…

เมื่อมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนคนใหม่ปรากฏขึ้นมาแน่นอนว่ามันย่อมจะกลายเป็นเรื่องน่ายินดีของคนทวีปพิรุณใส

เรื่องนี้มันย่อมจะกลายเป็นเรื่องที่ภูติแท้บนเขาหมื่นอสูรให้ความสนใจสิ้น!

การเปลี่ยนแปลงอำนาจ

หลายวันจากนั้นปรากฏการณ์นั้นมันก็ค่อยๆ จางหายไป

คนทั้งหลายนั้นรู้ได้ทันทีว่าราชาขาลเจิดบรรลุได้สำเร็จกลายเป็นนักบุญสูงขาลเจิด!

แต่ว่ามันก็ได้มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นมาต่อหน้าคนทั้งหลายอีกครั้ง

เพราะสองวันหลังจากที่ขาลเจิดบรรลุเต๋านั้นมันก็เกิดปรากฏการณ์สวรรค์ขึ้นอีกครั้ง!

เงากระทิงเหลืองพุ่งทะยานขึ้นสู่ฟ้า

เรื่องนี้ทำให้ทั้งเขาหมื่นอสูรตกสู่ห้วงความโกลาหล!

“นี่มัน…หรือว่าจะเป็นแม่ทัพต้าหวงภายใต้ท่านนักบุญสูงมารกระทิง? เขาเองก็บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นมาได้หรือ?”

“บ้าไปแล้ว! เวลาไม่กี่วันนี้มันกลับมีคนบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นมาได้ถึงสองคนหรือ!”

“จะบังเอิญเกินไปแล้ว ทำไมจู่ๆ ถึงมาบรรลุพร้อมกันเช่นนี้?”

…