จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2724

บนถนนโล่งๆ นั้นมันมีเงาร่างของชายหนุ่มขี่หลังกระทิงตัวหนึ่งเดินผ่านมา แม้ว่าตัวกระทิงมันจะไม่ได้วิ่งรีบร้อนแต่ความเร็วของพวกเขานั้นกลับไม่ธรรมดา

กระทิงตัวนี้ย่อมคือต้าหวงแล้ว

ส่วนชายหนุ่มนั้นคือเย่หยวน

ตอนที่เย่หยวนเดินทางออกจากเขามาต้าหวงได้อาสาออกมารับใช้เป็นพาหนะของเย่หยวน

ตัวต้าหวงนั้นมองเห็นแล้วว่าเย่หยวนนั้นคงไม่หยุดอยู่ในดินแดนเล็กๆ นี้แน่จึงได้ตัดสินใจเดินทางออกมารับใช้เป็นสัตว์ขี่ให้

เพราะจะอย่างไรเสียการที่สามารถสร้างยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้ตั้งแต่ยังมีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกมันก็ย่อมจะเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคิดฝันถึงมาก่อน

เช่นนั้นแล้วหากวันหน้าเย่หยวนบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้เล่า?

เพราะชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นมันมิใช่จุดสูงสุดของพลังบ่มเพาะ

กลับกันเสียด้วยซ้ำ เพราะว่าชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นเป็นจุดเริ่มต้นแห่งหายนะ!

ไม่ก้าวหน้าต่อไปมันก็เท่ากับตาย!

เรื่องนี้ตัวนักบุญสูงมารกระทิงย่อมจะไม่คิดห้ามใดๆ

การที่ต้าหวงบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นมาได้นั้นมันย่อมหมายความว่าสถานะของพวกเขานั้นมิใช่แค่เจ้านายลูกน้องธรรมดาๆ อีกต่อไป

ที่สำคัญไปกว่านั้นเขายังต้องการให้ต้าหวงมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อเย่หยวนด้วย

ส่วนตัวเมิ่งฮั่นเฟิงนั้นก็ไม่ได้ถูกฆ่าสังหารลง เขานั้นแค่ถูกทำลายพลังบ่มเพาะและจับมัดไว้ให้คนด่าว่าประนาม ณ ลานกลางเมืองสวรรค์ใต้

หลังจากนั้นนักบุญสูงขาลเจิดก็ได้ประกาศด้วยอำนาจของวิหารยอดนักบุญว่าพวกเขานั้นจะไม่บุกโจมตีแดนสวรรค์ใต้อีกต่อไป!

ตั้งแต่นั้นมาเย่หยวนก็ได้กลายเป็นราชาในจิตใจของคนทั้งแดนสวรรค์ใต้ไป

ไม่ว่าจะเป็นจ้าวซุนหรือคนในจวนเจ้าเมือง พวกเขาต่างก็เคารพเย่หยวนเหมือนเป็นนายสิ้น

เพราะเย่หยวนนั้นเป็นคนที่จัดการสองภัยร้ายของแดนสวรรค์ใต้ลงด้วยกำลังของตัวเอง

เวลานี้เย่หยวนได้เดินทางมุ่งหน้าไปยังดินแดนสวรรค์ตะวันเที่ยง เบื้องหน้าของเขานั้นคือดินแดนของนิกายสวรรค์หยกแท้

เพราะเย่หยวนนั้นได้ตั้งใจไว้แต่แรกแล้วว่าหลังจากเดินทางกลับมาถึงห้ายอดแดนสวรรค์ได้เขานั้นจะเดินทางกลับลงไปยังมหาพิภพถงเทียนเพื่อช่วยให้พวกเยวี่ยเมิ่งลี่ทั้งหลายบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์ขึ้นมา

จากนั้นเขาก็จะออกเดินทางสืบดูความเป็นไปของพันธมิตรโอสถและวางแผนการล้างแค้น!

เย่หยวนนั้นเดินทางเข้ามาถึงห้ายอดแดนสวรรค์ได้หลายวันแล้วจึงได้ยินข่าวลือมากมายหนาหูระหว่างทางถึงพลังอำนาจของพันธมิตรโอสถในตอนนี้!

เวลานี้ห้ายอดแดนสวรรค์นั้นได้ตกอยู่ใต้อำนาจของพันธมิตรโอสถอย่างหมดสิ้นตามที่คาดเดาไว้

เวลานี้พวกเขานั้นได้ก้าวขึ้นมาอยู่ในฉากหน้าของการปกครองอย่างเต็มตัวแล้ว!

ห้ายอดแดนสวรรค์นั้นไม่ว่าจะเป็นนิกายสวรรค์ที่เคยยิ่งใหญ่แค่ไหนพวกเขานั้นก็ต่างพ่ายลงให้แก่พันธมิตรโอสถหมดสิ้น

เวลานี้พันธมิตรโอสถเป็นผู้ผูกขาดทรัพยากรโอสถของห้ายอดแดนสวรรค์สิ้น

ไม่ว่าจะเป็นนักหลอมโอสถสวรรค์หรือว่าสมุนไพรสวรรค์นั้นต่างอยู่ใต้การดูแลของพันธมิตรโอสถ

เหล่านิกายใหญ่ทั้งหลายนั้นต่างได้มียอดฝีมือจากพันธมิตรโอสถนั้นเดินทางไปดูแลด้วยตำแหน่งที่นั่งแรก!

พวกเขานั้นมีอำนาจเหนือล้ำกว่าเหล่าเจ้านิกายทั้งหลายเสียด้วยซ้ำ

มันทำให้เจ้านิกายนั้นกลายเป็นราชาไร้บัลลังก์ไป

และหากนิกายใดคิดต่อต้านนั้นก็จะถูกทำลายลงสิ้น!

เวลาร้อยปีที่ผ่านมานี้มันได้มีหลายนิกายที่คิดขัดขืนและถูกทำลายราบลงในที่สุด

เมื่อเวลาผ่านไปนั้นมันจึงไม่มีใครกล้าขัดขืนอีกต่อไป

แน่นอนว่านี่เป็นแค่การคาดเดาของเย่หยวน

เขานั้นรู้ดีว่าสุดท้ายแล้วการแย่งชิงอำนาจในห้ายอดแดนสวรรค์นี้มันก็ขึ้นอยู่กับเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนทั้งหลาย!

แต่กระดานหมากของพวกเขาทั้งหลายนั้นมันเหนือล้ำกว่าที่ข่าวลือใดๆ จะรั่วออกมาได้

วินาทีนั้นเองที่มันได้มีนักยุทธในชุดเต๋าสีเทาขี่หลังอินทรีตาดำปีกม่วงบินผ่านหัวเย่หยวนไป

แต่ไม่นานเขาคนนั้นก็ต้องหันหน้ากลับมาร่อนลงหน้าเย่หยวน

นักยุทธคนนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยท่าทางจริงจัง “น้องชาย ข้านั้นขอใช้อินทรีตาดำปีกม่วงของข้านี้แลกกับกระทิงเหลืองของเจ้าได้หรือไม่?”

อินทรีตาดำปีกม่วงนี่มีคลื่นพลังที่สุดแสนรุนแรง มันมีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นปลายทีเดียว

การที่นักยุทธผู้นี้จะสามารถกำราบเอาภูติแท้ระดับนี้มาเป็นสัตว์รับใช้ได้ แน่นอนว่าเขาเองก็ย่อมจะเก่งกาจไม่น้อย

เพียงแค่ว่าการเอาภูติแท้พลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกมาแลกกับภูติแท้ชั้นพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นมันคงโง่เง่าจนเกินไป

แต่สิ่งที่ทำให้เขาดีใจยิ่งกว่าก็คือต้าหวงนั้นไม่ได้คิดขัดขืนแม้แต่น้อย

“หึๆ ว่าไงเล่าน้องชาย?”

หวูฟางนั้นยิ้มกว้างเดินเข้าไปหาต้าหวง

แต่วินาทีที่เขาจับเขาต้าหวงนั้น ตัวต้าหวงก็สะบัดหัวกลับทันที

นั่นทำให้เขายาวของต้าหวงกระแทกเข้ากลางอกของหวูฟาง

หวูฟางนั้นรู้สึกราวกับว่าขุนเขาใหญ่กระแทกลงกลางอกจนต้องกระอักเลือดลอยลิ่วไปนับกิโลเมตร

นี่มันแค่พลังกายของต้าหวงเท่านั้นเพราะหากต้าหวงคิดโจมตีจริงๆ แล้วหวูฟางคงไม่อาจรอดชีวิต

เมื่อเย่หยวนได้เห็นเช่นนั้นเขาก็อดหัวเราะขึ้นไม่ได้ “ข้าบอกแล้วว่าเจ้าควบคุมมันไม่ได้หรอก”

หวูฟางนั้นค่อยๆ พยุงตัวขึ้นมามองหน้าต้าหวงอย่างกลัวๆ “นี่ มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? มันกลับมีภูติแท้ที่ป้องกันศาสตร์คุมภูติของข้าได้ด้วย!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เอาล่ะ ต้าหวงนั้นเป็นกระทิงที่อ่อนน้อม แต่เจ้าก็อย่าได้รังแกเขาให้มากนัก ไม่เช่นนั้นผลที่ตามมามันจะหนักหนาเกินรับ ไปเถอะ”

หวูฟางนั้นสั่นสะท้านไปทั้งกายก่อนจะค่อยๆ ขึ้นหลังอินทรีตาดำปีกม่วงบินตามเย่หยวนมา

“น้องชาย เจ้าไปเอากระทิงเหลืองนี้มาจากที่ใดกัน?” หวูฟางถามขึ้นมาพร้อมค่อยๆ เช็ดเลือดที่ไหนจากปาก

“เขาหมื่นอสูร” เย่หยวนตอบกลับไปอย่างไม่คิดปิดบัง

หวูฟางนั้นเบิกตากว้างขึ้นอย่างตกตะลึง “น้องชาย การที่มันสามารถป้องกันศาสตร์คุมภูติของข้าได้เช่นนี้มันย่อมหมายความว่ากระทิงเหลืองตัวนี้มีความพิเศษที่เหนือล้ำกว่าใครๆ อยู่! วันหน้ามันคงมีค่าอย่างมหาศาลแน่นอน!”

แต่จะไปว่าหวูฟางนั้นมันก็คงไม่ได้ ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนบนทวีปพิรุณใสนั้นมันมีแค่กี่คนกัน?

เขาย่อมไม่มีทางคิดว่ากระทิงเหลืองธรรมดาๆ ตัวหนึ่งนั้นมันจะเป็นนักบุญสูงไป!

เย่หยวนตอบกลับไป “ข้าไม่ต้องให้เจ้ามาบอกหรอก”

“น้องชาย เจ้าจะไปยังนิกายสวรรค์หยกแท้เหมือนกันใช่หรือไม่? ทำไมเราไม่ไปด้วยกันเล่า?” หวูฟางนั้นกล่าวขึ้นชวน

เย่หยวนที่ได้ยินนั้นต้องหันมาถามอย่างตกตะลึง “เจ้ารู้ได้อย่างไรกัน?”

…………………………