จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2729

หลังจากเงียบไปได้พักใหญ่ๆ เย่หยวนก็กล่าวขึ้นมา “เข้ามิติวิเศษครั้งนี้มันอาจจะเป็นอันตรายแม้แต่กับเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน ต้าหวง เจ้ากลับเขาหมื่นอสูรไปก่อนเถอะ”

“อาจารย์เย่พูดอะไรของท่าน? ต้าหวงนั้นตัดสินใจติดตามอาจารย์เย่ออกมาแล้วข้าย่อมจะต้องทำทุกอย่างเพื่อความปลอดภัยของอาจารย์เย่ ไม่ว่ามิติวิเศษนี้มันจะอันตรายแค่ไหนแต่ต้าหวงก็จะตามท่านไป!” ต้าหวงนั้นกล่าวตอบไปอย่างไม่ลังเล

คำพูดของเย่หยวนนั้นมิใช่การทดสอบใดๆ แต่เขาหมายความเช่นนั้นจริงๆ

เขาและต้าหวงนั้นไม่ได้มีสายสัมพันธ์ที่ถึงขั้นจะยอมเสี่ยงชีวิตให้กันและกัน ต้าหวงนั้นมิใช่คนรับใช้ของเขา

ต้าหวงนั้นมีนิสัยซื่อตรงไม่คิดอะไรมากมายแต่เขาก็ไม่ได้โง่

เรื่องที่เขาคิดยอมติดตามเย่หยวนแม้ต้องเสี่ยงชีวิตนี้มันก็ชัดเจนแล้วว่าเขานั้นฉลาดแค่ไหน

สิ่งใดที่เขาตั้งใจทำแล้วเขาจะไม่หันหลังให้มันเด็ดขาด

การติดตามเย่หยวนเข้าไปนั้นมันอาจจะเป็นเรื่องแสนอันตรายแต่มันก็จะมาพร้อมผลตอบแทนมหาศาล

หลังกลับออกมาแล้วเขาคงไม่มีโอกาสจะติดตามเย่หยวนได้อีกนานนัก

ต้าหวงนั้นเข้าใจเรื่องนี้ดี

เขานั้นไม่เคยคิดถึงเรื่องที่จะออกจากดินแดนนี้ไปแม้แต่ครั้งเดียวมาก่อนเพราะหากไม่ได้เย่หยวนแล้วชาตินี้เขาก็คงไม่อาจจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาได้ด้วยซ้ำ

เพราะฉะนั้นเขาจึงเลือกที่จะติดตามเย่หยวนไปเท่าที่ยังมีเวลา

“ผู้ก่อตั้งนิกายสวรรค์หยกแท้ นักบุญสูงผู้ปกครองห้ายอดแดนสวรรค์มาก่อนยังตายลงในที่แห่งนั้น! เจ้าคิดอยากไปจริง?”

ต้าหวงพยักหน้ารับ “แน่นอน ทำไมข้าจะไม่อยากไปเล่า? มนุษย์นั้นมีคำกล่าวว่าบางคราวิกฤตนั้นมันคือโอกาสมิใช่หรือ? บางทีการเดินทางครั้งนี้มันอาจจะทำให้ต้าหวงผู้นี้ได้เจอโชคมหาศาลก็ได้?”

เมื่อเย่หยวนได้ยินเช่นนั้นเขาก็อดยิ้มกว้างขึ้นไม่ได้ “เอาล่ะ เช่นนั้นก็ไปท้าทายมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์นี้ด้วยกันเถอะ!”

ในเมื่อต้าหวงยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อเขาเช่นนี้เย่หยวนก็ย่อมจะไม่มีทางลืมเลือนมันไปได้แน่นอน

…

นิกายสวรรค์หยกแท้ ยอดปักหยก

ที่แห่งนี้มันมีพลังปิดกั้นรุนแรงปกคลุมอยู่รอบยอดเขา

ยอดปักหยกนั้นคือดินแดนต้องห้ามของนิกายสวรรค์หยกแท้ที่ฮั่นฟางเคยเล่าให้ฟัง!

ที่แห่งนี้นอกจากเจ้านิกายแล้วมันไม่มีใครได้รับสิทธิให้เข้าถึงอีก

ตอนที่นิกายสวรรค์หยกแท้นั้นยังรุ่งเรืองที่แห่งนี้มันเคยมีค่ายกลพลังปิดกั้นที่รุนแรงล้ำวางปิดไว้แม้แต่เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเองก็ยังไม่อาจจะบุกเข้าไปได้

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังนั้นต้าหวงก็ต้องสูดหายใจเข้าอย่างรุนแรงด้วยความตกตะลึง

เขานั้นสัมผัสได้ถึงอันตราย!

“อาจารย์เย่ ที่แห่งนี้ต้าหวงเองก็ไม่อาจบุกเข้าไปได้ ทำไมเราไม่ถอยกันก่อนเล่า? หลังจากกลับไปแล้วค่อยคิดหาวิธีการกันอีกครั้ง” ต้าหวงกล่าวขึ้นมา

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “มาถึงแล้วจะยังกลัวอะไร?”

เขานั้นค่อยๆ เดินดูทางขึ้นเขาก่อนจะพบช่องหน้าตาประหลาดน้อยๆ สลักอยู่บนหิน

แต่เมื่อเย่หยวนได้เห็นลักษณะของช่องนั้นเขาก็ต้องรีบยกเอาเขาแห่งถงเทียนขึ้นมาทันที

เพราะรูปร่างของช่องนี้มันช่างดูเหมือนฐานของเขาแห่งถงเทียน!

เย่หยวนนั้นวางเขาแห่งถงเทียนลงในช่องได้อย่างพอดีก่อนที่พลังปิดกั้นนั้นจะค่อยๆ เปิดออกเป็นทาง

เมื่อต้าหวงได้เห็นเช่นนั้นเขาก็อดอ้าปากค้างขึ้นไม่ได้

“มัน… มันใช้งานเช่นนี้ได้ด้วย?”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เดิมทีนี่มันก็เป็นสมบัติของเหยียนยูเจินอยู่ก่อนแล้ว ไม่แปลกหรอกที่มันจะใช้เขาแห่งถงเทียนนี้เป็นกุญแจค่ายกล”

คนทั้งสองนั้นค่อยๆ เดินทางขึ้นไปบนยอดเขาอย่างไม่ลังเลใดๆ

แต่ระหว่างทางที่เดินขึ้นมานั้นพวกเขากลับพบว่ายอดเขานี้มันดูสุดแสนธรรมดา

เย่หยวนขมวดคิ้วแน่น “แปลก ยอดปักหยกนี้มันเป็นดินแดนต้องห้ามแท้ๆ มันจะเป็นแค่เขาเปล่าๆ เช่นนี้ได้หรือ? หรือว่า…”

ดวงตาของเขานั้นจ้องมองลงไปในเหวลึกสุดสายตา!

“ต้าหวง!”

เย่หยวนร้องเรียกขึ้นมาก่อนจะกระโดดลงเหวไปพร้อมๆ กับต้าหวง

แต่วินาทีที่เขากระโดดลงไปนั้นเย่หยวนก็ต้องสั่นสะท้านไปทั้งใจ

เขานั้นไม่อาจจะใช้พลังกฎแห่งห้วงมิติมาลบล้างคลื่นพลังประหลาดนี้ได้เลย

หากเป็นนักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั่วๆ ไปลงมาแล้วพวกเขาคงมีแต่ต้องตายกับตาย

ต้าหวงพยักหน้ารับ “คลื่นพลังนี้มันแฝงไปด้วยอำนาจสวรรค์ น่ากลัวอย่างยิ่ง! คิดอยากลงมานั้นมันย่อมต้องมีพลังอย่างน้อยๆ ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าว!”

คนทั้งสองเดินเข้ามาลึกภายในก่อนจะพบว่ายิ่งเข้ามาลึกพวกเขาก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงพลังงานที่รุนแรง

พร้อมๆ กับแสงที่ค่อยๆ สาดส่องออกมาจากในถ้ำลึก

ผนังภายในถ้ำมันค่อยๆ กว้างขึ้นเรื่อยๆ

เย่หยวนนั้นได้เห็นม่านสีขาวขุ่นอยู่ตรงหน้าปิดทางไปต่อไว้

เขานั้นสัมผัสได้ถึงพลังงานโกลาหลม่านสีขาวขุ่นนี้

แต่ท่ามกลางพลังโกลาหลนั้นมันก็มีก้อนอากาศสีเหลืองเข้มลอยอยู่ ทำให้คนที่ได้พบเห็นต้องสั่นสะท้านไปทั้งกายใจ

หากให้เดาแล้วนี่มันคงเป็นพลังงานยอดหมอกที่หมี่เทียนพูดถึงแน่

“ไม่นึกเลยว่ามันกลับจะมีกำแพงเขตแดนอยู่ในนิกายน้อยๆ แบบนี้! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงจะมีพลังงานยอดหมอกในที่แห่งนี้ ที่แท้เขาแดนอนันต์มันคงเดินทางผ่านกำแพงนี้มาถึงที่นี่! เจ้าโง่ที่เอาเขาแดนอนันต์ออกไปคนแรกนั้นมันไม่ได้รู้เลยว่านี่คือพลังงานยอดหมอก โง่เง่าเสียจริงๆ!” หมี่เทียนกล่าว

เมื่อเย่หยวนได้ยินเช่นนั้นเขาก็ต้องถอนใจยาวขึ้น “เหยียนยูเจินนั้นนั่งอยู่บนภูเขาสมบัติแท้ๆ แต่กลับไม่รู้ตัวเลย! มันกลับคิดเอาพลังของมหาพิภพถงเทียนไปซ่อมแซมเขาแห่งถงเทียน? บ้าบอสิ้นดี!”

หากดึงพลังยอดหมอกออกมาได้นอกจากว่ามันจะซ่อมแซมเขาแห่งถงเทียนได้แล้ว มันยังจะช่วยฟื้นให้เขาแห่งถงเทียนกลายเป็นสมบัติยอดหมอกด้วย

แต่เหยียนยูเจินนั้นกลับไม่ได้รู้อะไรเลย!

ความรู้ของเขามันคับแคบ

ไม่ว่าเหยียนยูเจินจะเก่งกาจแค่ไหนแต่สุดท้ายเขาก็เป็นแค่เจ้าดินแดนบ้านนอกคนหนึ่งเท่านั้น

“ผู้อาวุโส นั่นคือพลังงานยอดหมอก?” เย่หยวนชี้นิ้วใส่ก้อนอากาศสีเหลืองนั้น

หมี่เทียนพยักหน้ารับ “ใช่แล้ว! แต่พลังงานยอดหมอกนี้มันดูขาดๆ ไปหน่อย ข้าเกรงว่ามันคงช่วยคืนสภาพให้เขาแดนอนันต์ของเจ้าได้แค่ให้กลับขึ้นเป็นสมบัติยอดหมอกระดับหนึ่ง”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “แค่ขึ้นกลับเป็นสมบัติยอดหมอกได้มันก็ถือว่าดีมากแล้ว! ข้าจะเอามันออกมาได้อย่างไร?”