จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2743

เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อเม็ดโตบนหน้าผากด้วยความโล่งใจ

มือของราชาศพอัปยศนั้นมันแทบจะมาถึงหน้าเขา เรียกได้ว่ารอดมาได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปดโดยแท้

เขานั้นแค่ช่วยคนทั้งหลายอย่างไม่ทันคิด แต่เรื่องนี้มันทำให้หัวใจของเขาต้องสั่นรัว

พวกเขาทั้งหลายนั้นจะอย่างไรก็มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน ปล่อยตายไปเช่นนี้มันคงเสียเปล่ามากแล้ว

“พวกเจ้าคิดมากไปแล้ว ข้านั้นไม่ใช่คนไม่ถือโทษโกรธคน เพียงแค่ว่าปล่อยให้ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนตายลงไปเช่นนี้มันเสียของเกินไป ปล่อยพวกเจ้าเอาไว้ให้ทำประโยชน์อย่างอื่นจะดีกว่ามากนัก” เย่หยวนกล่าวขึ้น

คนทั้งหลายนั้นได้แต่ต้องขมวดคิ้วกับท่าทางของเย่หยวนนั้น

“น้องเย่นั้นดูเหมือนจะรู้จักวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนี้มาก่อนแล้ว?” นักบุญสูงจื่อหยางอดถามขึ้นไม่ได้

เพราะระหว่างทางมานั้นเย่หยวนได้วางแผนการต่างๆ มากมายและทำตัวเหมือนที่นี่เป็นบ้านของตน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของค่ายกลนี้ ระหว่างทางมานั้นมันมีตะเกียงวางอยู่มากมาย แต่ทำไมเย่หยวนถึงได้รู้ว่าอันไหนเป็นจุดเปิดใช้งานค่ายกลได้?

นี่มันแปลกเกินไป

เย่หยวนก็ไม่คิดจะปิดบังใดๆ และตอบกลับไป “ข้านั้นพาพวกเจ้ากลับออกไปได้และจะช่วยให้พวกเจ้าเก็บเกี่ยวสมบัติธรรมชาติในที่แห่งนี้ก็ยังได้ จริงๆ แล้วข้าช่วยให้พวกเจ้าบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นกลางหรือขั้นปลายก็ยังได้! เพียงแค่ว่า…”

เหล่านักบุญสูงทั้งหลายนั้นต่างฟังไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

ทำไมจู่ๆ เขาถึงได้เปลี่ยนท่าทีไปเช่นนี้?

ที่สำคัญไปกว่านั้นแค่บอกว่าช่วยบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายได้มันก็บรรลุได้หรือ?

“น้องเย่ มีอะไรก็ว่ามาให้หมดเถอะ” นักบุญสูงจื่อหยางกล่าวขึ้นมา

เย่หยวนนั้นรู้ดีว่าคนทั้งหลายคงไม่มีใครคิดเชื่อแต่ก็กล่าวออกไป “พวกเจ้ารู้หรือไม่เล่าว่าทำไมต้าหวงจึงติดตามข้ามา?”

จะเป็นอะไรไปได้นอกจากการหลอมโอสถสวรรค์จักรพรรดินั่นเล่า?!

โอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับสี่นั้นมันมีฤทธิ์ที่รุนแรงล้ำ!

แต่แม้ว่าโอสถสวรรค์จักรพรรดิมันจะช่วยให้ต้าหวงพัฒนาขึ้นมาได้มากแต่มันก็ย่อมยังไม่พอช่วยให้เขาบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายได้

คนทั้งหลายนั้นยิ้มแต่ไม่ตอบกลับไป

ต้าหวงที่ได้เห็นนั้นต้องหัวเราะลั่นขึ้นมาแทรก “ไอ้พวกกบในกะลา! เจ้ารู้หรือไม่เล่าว่าไม่กี่ปีก่อนนั้นข้ายังเป็นแค่จักรพรรดิหยก? เวลานี้ผ่านมาไม่กี่ปีพวกเจ้าคนใดบ้างที่เอาชนะข้าได้?”

สีหน้าของเหล่านักบุญสูงทั้งหลายเปลี่ยนสีไปทันทีเพราะความตกตะลึง!

พวกเขานั้นต่างคิดว่าเดิมทีต้าหวงนั้นเป็นจักรพรรดิเซียนอยู่ก่อนแล้วหลังและได้ชื่นชมฝีมือการหลอมโอสถสวรรค์จักรพรรดิของเย่หยวนจึงติดตามมา

พวกเขานั้นไม่นึกฝันว่าต้าหวงนั้นกลับจะเป็นนักบุญสูงที่เย่หยวนคนนี้สร้างขึ้นมากับมือ!

มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว!

นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกกลับช่วยคนให้บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้ นี่มัน… จะบ้าเกินไปหรือไม่?

“นักบุญสูงต้าหวง นี่เรื่องจริง?” ต้าวหยุนนั้นอดถามขึ้นไม่ได้

“หึๆ หากอาจารย์เย่นั้นหลอมได้แค่โอสถสวรรค์จักรพรรดิทั่วๆ ไปมีหรือที่ข้าคนนี้จะติดตามท่านมา?” ต้าหวงถามกลับไป

เมื่อคนทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นพวกเขาต่างก็ต้องผงะไปเพราะได้สติขึ้น

นักบุญสูงภูติแท้นั่นนอกจากจะหยิ่งยโสแล้วพวกเขานั้นยังเกลียดชังดูถูกมนุษย์อย่างมาก ไม่มีทางใดที่จะยอมเป็นสัตว์ขี่ให้เพราะโอสถไม่กี่เม็ด

ที่สำคัญไปกว่านั้นหากเย่หยวนหลอมได้แค่โอสถสวรรค์จักพรรดิทั่วๆ ไปแล้ว ตำแหน่งของคนทั้งสองมันคงสลับกัน คนที่เป็นนายนั้นคงมิใช่เย่หยวน

เช่นนั้นมันย่อมหมายความว่าวิชาการโอสถของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำกว่าที่พวกเขาคาดคิดไปมาก!

“ไม่ต้องสงสัยหรอก พวกเจ้านั้นก็เป็นถึงนักบุญสูงกันสิ้น คงเคยได้ยินเรื่องโอสถสวรรค์ระดับแท้มาก่อนใช่หรือไม่?” เย่หยวนถามออกมา

แต่เมื่อคำพูดนี้ถูกกล่าวออกมาแล้วเหล่านักบุญสูงทั้งหลายก็ต้องหน้าซีดขาวลงทันที

ในอดีตระดับแท้นั้นมันเป็นคำที่ไม่คุ้นเคย