จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2760

ลึกในป่าไร้สุดของโลกไร้สุด

เยวี่ยเมิ่งลี่นั้นกอดร่างแทบไร้ลมหายใจของเย่หยวนไว้สุดแรง

“พี่หยวน พี่…พี่เป็นอะไรมากหรือเปล่า?”

“นังเด็กโง่ เจ้าไม่เห็นสภาพมันหรือ? มันนั้นแทบจะทิ้งชีวิตตัวเองเพื่อช่วยเจ้าไว้แล้วรู้หรือไม่!” หมี่เทียนนั้นได้แต่ต้องร้องลั่นขึ้นมาอย่างคับแค้นสุดใจ

เยวี่ยเมิ่งลี่นั้นผงะไปทันที่ได้ยินเสียงนี้ดังขึ้นมา “เจ้า…เจ้าเป็นใคร?”

วินาทีเดียวกันนั้นวิญญาณดั่งเดิมของเย่หยวนก็ลอยออกมาจากร่างเนื้อของเขาและหันไปบอกเยวี่ยเมิ่งลี่ “ท่านผู้นี้คือผู้อาวุโสที่อาศัยในร่างของข้าตอนนี้ ลี่เอ๋อ ข้านั้นยังมีเรื่องต้องจัดการ ฟังคำของผู้อาวุโสท่านเสีย ท่านจะช่วยแก้ปัญหานี้ให้เอง”

เยวี่ยเมิ่งลี่หรี่ตาลงพยักหน้ารับ “อืม ไปเถอะ พี่หยวน!”

หมี่เทียนนั้นได้แต่ต้องร้องลั่นขึ้นมาเมื่อได้ยินคำของเย่หยวน “ไอ้เด็กเวร ทำพ่อเจ้านี้คับแค้นใจจนจะตายลงแล้ว! ข้าไม่เคยเห็นใครมันโง่ได้เท่าเจ้ามาก่อนเลย! เจ้าทำตัวเองบาดเจ็บปางตายเช่นนี้แล้วยังมีหน้าจะใช้วิญญาณดั่งเดิมไปสู้อีก! เจ้าคิดรนหาที่ตายหรือ!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ที่ต้องทำเช่นนี้เพราะว่าข้าไม่มีทางเลือก หากข้าไม่ออกไปสู้มันแล้วมันคงลงมาทำลายมหาพิภพถงเทียนทิ้งแน่ ผู้อาวุโส ข้าคงต้องฝากเรื่องทางนี้ให้ท่านช่วยแล้ว แล้วข้าจะรีบกลับมา!”

พูดจบเย่หยวนนั้นก็พุ่งวิญญาณดั่งเดิมหายขึ้นไปจากโลกไร้สุดทันที

หมี่เทียนได้แต่ต้องร้องขึ้นมาอย่างคับแค้นหัวใจพ่นคำด่าว่าออกมาอย่างต่อเนื่องเป็นชุดใหญ่ไม่มีหยุด

เพราะเขานั้นไม่อาจจะเข้าใจการกระทำของเย่หยวนได้เลย

เด็กน้อยนางนี้ในสายตาหมี่เทียนนางย่อมจะเป็นแค่มดตัวหนึ่ง

แต่เจ้าหมอนี่กลับแทบยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อช่วยมดตัวหนึ่ง

สำหรับยอดคนที่กำลังจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้นั้น แค่ผู้หญิงคนเดียวจะหาใหม่เมื่อไหร่ก็ย่อมได้

แต่เจ้าเด็กคนนี้มันกลับช่างไร้เหตุผล!

เวลานี้เขายังมีหน้าถอดวิญญาณดั่งเดิมออกไปสู้กับเหยียนยูเจินที่อาจจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงไปแล้วอีก เพียงเพราะแค่คิดปกป้องภพเบื้องล่างอันนี้

หลังจากด่าจนเหนื่อยหมี่เทียนก็ได้แต่ต้องหันไปสั่งเยวี่ยเมิ่งลี่อย่างขุ่นเคือง “นังหนู เอาร่างของมันกลับขึ้นมหาพิภพถงเทียนไป!”

เยวี่ยเมิ่งลี่ตอบกลับมาด้วยความไม่แน่ใจ “ผู้อาวุโส เราจะทำยังไงต่อดี?”

หมี่เทียนตอบสวนกลับไป “จะทำยังไงได้อีก? ก็มีแต่ต้องช่วยมัน! พ่อเจ้านี้ยังต้องพึ่งให้มันพากลับไปส่งบ้าน ข้าจะยังทำร้ายมันหรือ? ด้วยสภาพของมันตอนนี้ต่อให้วิญญาณดั่งเดิมมันจะกลับมาได้แต่ข้าว่ามันก็คงไม่พ้นความตายอยู่ดี! โชคยังดีที่มหาพิภพถงเทียนนั้นมันเชื่อมกับทวีปสวรรค์แตก ไม่เช่นนั้นแล้วไอ้หนูคงได้ตายแน่!”

เมื่อเยวี่ยเมิ่งลี่ได้ยินเช่นนั้นนางก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นรีบแบกเย่หยวนขึ้นหลังพุ่งตัวหายไปทันที

…

เย่หยวนที่ถอดวิญญาณดั่งเดิมออกจากร่างมานั้นได้กลับขึ้นมาถึงสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดอย่างรวดเร็ว!

เขานั้นเดินผ่านขึ้นมาได้ยังไม่ถึงก้าวก็ต้องสัมผัสได้ว่ามีคลื่นพลังวิญญาณดั่งเดิมอันรุนแรงมุ่งหน้ามาหา

เย่หยวนหน้าเปลี่ยนสีทันทีเพราะเขานั้นรู้ดีว่าอีกฝ่ายคงเป็นเหยียนยูเจินแน่แล้ว

เขานั้นได้แต่ต้องร้องขึ้นมาด้วยความโล่งอกว่าเขานั้นไปถึงได้ทันเวลาก่อนเหยียนยูเจินจะบรรลุอย่างเฉียดฉิว

เหยียนยูเจินนั้นย่อมจะสัมผัสถึงตัวเย่หยวนได้และต้องร้องลั่นขึ้นมา “เย่หยวน เจ้าทำการบ่มเพาะของข้าปั่นป่วน ข้าจะดับวิญญาณดั่งเดิมของเจ้าลงเสีย!”

แต่เมื่อเขาได้เห็นวิญญาณดั่งเดิมของเย่หยวนจริงๆ เขาก็ต้องผงะไปก่อนจะหัวเราะลั่นขึ้นมา “ไอ้เด็กเวร เจ้าเองก็เหลือแค่วิญญาณดั่งเดิมไปแล้วหรือ? หืม? เจ้า… วิญญาณดั่งเดิมของเจ้ามันกลับบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นมาได้แล้ว นี่เป็นไปได้อย่างไรกัน?!”

เสียงหัวเราะของเขามันต้องหยุดลงทันทีเมื่อเหยียนยูเจินได้เห็นว่าวิญญาณดั่งเดิมของเย่หยวนนั้นมันแข็งแกร่งมาก พลังของมันอยู่ในระดับชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนแล้ว!

แต่ก่อนหน้านี้เขายังเป็นแค่จักรพรรดิหยกขั้นกลาง!

เย่หยวนที่ได้ยินจึงต้องหัวเราะตอบกลับไป “หรือว่าเจ้าจะวางแผนเป็นคนเดียวเล่า? เจ้าคิดว่าข้าวางแผนไม่เป็นหรือ? ก่อนจะออกมาจากวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนั้นวิญญาณดั่งเดิมของข้ามันก็บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาก่อนแล้ว! ไม่เช่นนั้นข้าจะยังกล้ามาดูดเอาหักโมฆะเซียนผงาดอาบพิษให้เจ้าดูหรือ?”

เหยียนยูเจินที่ได้ยินก็ต้องทำหน้าดำหน้าแดงร้องกลับไปทันที “เย่หยวน เจ้ามันทำให้ข้าไม่อาจบรรลุได้สมบูรณ์ แต่ต่อให้ข้าจะมีพลังแค่จักรพรรดิเที่ยงครึ่งๆ กลางๆ ข้าก็แข็งแกร่งพอสังหารเจ้าลงได้!”

เขานั้นระวังตัวอย่างมากไม่นึกฝันว่าสุดท้ายแล้วก็ยังจะเสียท่าจึงทำให้ไฟแค้นในใจของเขามันสุมขึ้นอย่างรุนแรง

เหยียนยูเจินนั้นบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงขึ้นมาได้จริงแต่ว่าด้วยพิษหยอกชีวาราวฝันมันจึงทำให้การบรรลุของเขาไม่สมบูรณ์

เวลานี้วิญญาณดั่งเดิมของเขานั้นมันอยู่กึ่งกลางระหว่างจักรพรรดิเซียนและจักรพรรดิเที่ยง ไม่ขึ้นไม่ลงไปกว่านั้นทำให้เขาแทบคลั่ง

“ดัชนีล้างเซียน!”

เหยียนยูเจินร้องขึ้นมาพร้อมปล่อยดัชนีรุนแรงจนทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนสี

ยอดเต๋าที่แฝงมาในการโจมตีด้วยวิญญาณดั่งเดิมนี้มันทำให้ดัชนีนี้สังหารเซียนทั้งหลายได้สิ้น

เย่หยวนที่ได้เห็นเช่นนั้นต้องหน้าถอดสีเพราะว่าพลังของดัชนีนี้มันเหนือล้ำกว่าจักรพรรดิเซียนจริง

ต่อให้จะเป็นจักรพรรดิเซียนขั้นสุดมันก็คงไม่อาจรอดจากดัชนีนี้ไปได้

แม้ว่าเหยียนยูเจินนั้นจะเสียกายเนื้อไปแล้วแต่ว่าพลังของเขาก็ยังคงมีอยู่ เขานั้นสามารถยืมพลังของฟ้าดินมาใช้วรยุทธต่อสู้ได้