จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2761

ตึง! ตึง! ตึง!

เสียงปะทะรุนแรงเกิดขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่าจนส่งคลื่นพลังออกไปไกลลิบสุดสายตา

วิญญาณดั่งเดิมนั้นเข้าต่อสู้มันย่อมจะไม่มีเลือดสาดเซ็นแต่มันอันตรายยิ่งกว่านั้นมาก

เพราะว่าแต่ละกระบวนท่านั้นมันทำร้ายกันถึงรากฐาน!

หากยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์นั้นเสียร่างกายไปแล้วพวกเขาก็ยังสามารถใช้วิญญาณดั่งเดิมของตนบ่มเพาะต่อไปได้

แต่หากไม่มีวิญญาณดั่งเดิมแล้ว ต่อให้จะมีร่างกายมันก็คงเป็นได้แค่ศพไร้เจ้าของ

ธนูแต่ละดอกของเย่หยวนนั้นมันรุนแรงล้ำไม่เปิดช่องให้เหยียนยูเจินได้หลบเลี่ยงใดๆ เลย

อีกด้านตัวเหยียนยูเจินนั้นก็ได้แต่ต้องรับศรธนูทั้งหลายนี้ไว้อย่างไม่รู้ต้องทำอย่างไร

เพราะแม้ว่าเขาจะมีพลังบ่มเพาะถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงแล้วแต่หากวัดกันที่วรยุทธวิญญาณแล้วมีหรือที่เขาจะเทียบเย่หยวนผู้บ่มเพาะกำเนิดเทพได้?

ธนูแต่ละดอกของเย่หยวนนั้นมันเปี่ยมล้ำไปด้วยพลังงานจากการเผาพลาญวิญญาณดั่งเดิม ทำให้พลังการโจมตีของมันนี้เหนือล้ำกว่าระดับของผู้ใช้ไปมากล้น

หากเหยียนยูเจินนั้นยังมีร่างกายอยู่ต่อให้เขานั้นจะมีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงที่ไม่เต็มตัวแต่มันก็คงจัดการเย่หยวนลงได้ไม่ยาก

แต่น่าเสียดายที่เย่หยวนนั้นมีวรยุทธวิญญาณดั่งเดิมที่เหนือล้ำกว่าเขาไปมาก!

“ให้ตายสิวะ! ไอ้เจ้าจักรพรรดิเซียนที่เพิ่งบรรลุขึ้นมาอย่างเจ้านั้นมันกลับมีวรยุทธวิญญาณดั่งเดิมเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?” เหยียนยูเจินนั้นได้แต่ต้องร้องลั่นขึ้นมา

เย่หยวนนั้นยังคงยิงธนูเทพล้างออกมาอย่างไม่มีหยุดมือพร้อมกล่าว “เจ้าก็น่าจะรู้ดีว่าคิดหาเรื่องข้าแล้วมันจะมีจุดจบเช่นใด!”

“เจ้าบ้า! โจมตีเช่นนี้ต่อไปเจ้าต่างหากที่จะตายก่อน!”

เย่หยวนยิ้มเย้ยขึ้น “แล้ว? เมื่อวิญญาณดั่งเดิมของเจ้านั้นมันถูกทำลายไปจนถึงจุดหนึ่งหยอกชีวาราวฝันก็คงจะได้โอกาสทำหน้าที่ของมันปลิดชีวิตเจ้าลงก่อน! ตอนนี้เจ้าต้องใช้พลังวิญญาณส่วนมากไปกับการกดหยอกชีวาราวฝันมิใช่หรอกหรือ?”

เมื่อเหยียนยูเจินได้ยินเช่นนั้นเขาก็แทบคลั่งขึ้นมาทันที แทบจะอยากร้องไห้ลงเสียตรงนั้น

ใช่แล้ว!

เหตุผลที่เขานั้นไม่อาจทำอะไรเย่หยวนได้จนถึงตอนนี้มันก็เพราะว่าหยอกชีวาราวฝันนี่เอง

ไม่เช่นนั้นแล้วต่อให้จะมีแค่วิญญาณดั่งเดิมแต่พลังที่แตกต่างกันไปถึงหนึ่งอาณาจักรเช่นนี้เย่หยวนย่อมจะไม่อาจเอาชนะเขาได้สิ้นเชิงเช่นนี้

จักรพรรดิเที่ยงและจักรพรรดิเซียนนั้นมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!

สำหรับคนส่วนมากแล้วนี่ก็เป็นอีกหนึ่งช่องว่างที่ไม่อาจหาอะไรมาถม

แต่ก็เพราะว่าเช่นนี้เองที่ทำให้ตอนนี้เหยียนยูเจินยิ่งอยากจะกระอักเลือดด้วยความคับแค้น

เขานั้นวางแผนไว้มากมายกว่าจะขึ้นมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงได้แต่ว่าเขานั้นกลับถูกเย่หยวนกดหัวไว้จนไม่อาจเงยหน้าได้ในตอนนี้!

ศึกนี้มันรุนแรงย่อมจะทำให้ยอดฝีมือมากมายมุ่งหน้ามาดูเรื่องราว

ที่ชายขอบของป่านั้นคนนิกายสวรรค์หยกแท้ต่างมุ่งหน้ามาถึงตามๆ กัน เพราะว่าการต่อสู้ตรงหน้าพวกเขานี้มันยิ่งใหญ่ล้ำจนแม้แต่นิกายสวรรค์หยกแท้ยังสั่นสะเทือน

ศึกนี้มันเกิดขึ้นในดินแดนของพวกเขา ย่อมจะไม่มีทางเมินเฉยมันได้

เจ้านิกายเฉินไท่นั้นขมวดคิ้วแน่นขึ้นเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า “ผู้อาวุโสใหญ่ จักรพรรดิเที่ยงผู้นั้นมีพลังวิญญาณที่คุ้นๆ หรือไม่?”

ผู้อาวุโสใหญ่นั้นเองก็หน้าเปลี่ยนสีไปทันทีที่ได้เห็น “เจ้าจะบอกว่า…เขาคือบรรพบุรุษท่านหรือ? จริงๆ ด้วย! แต่ท่านบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงมาได้แล้วแท้ๆ กลับยังไม่อาจเอาชนะเย่หยวนได้! ที่สำคัญทำไมเย่หยวนถึงได้มาสู้กับท่านด้วยร่างวิญญาณเล่า? หรือว่าเขานั้น…จะเสียร่างเนื้อไปแล้ว?”

เหยียนยูเจินนั้นเองก็เห็นคนทั้งหลายและร้องสั่งขึ้น “ศิษย์นิกายสวรรค์หยกแท้ พวกเจ้าจะยังยืนนิ่งกันทำไมอีก? ข้านั้นคือบรรพบุรุษของเจ้า! รีบๆ มาช่วยข้าสังหารไอ้เด็กนี่ได้แล้ว!”

เมื่อคำพูดนั้นถูกกล่าวแน่นอนว่าพวกเฉินไท่ทั้งหลายย่อมจะหน้าเปลี่ยนสีไป

แต่ว่าพวกเขานั้นก็ยังแสดงท่าทีลังเลและไม่แน่ใจออกมา

เหยียนยูเจินนั้นได้แต่ต้องร้องขึ้นเมื่อได้เห็นเช่นนั้น “ไอ้เด็กคนนี้มันมีเขาแห่งถงเทียนติดตัวอยู่! ตราบเท่าที่เราสังหารมันลงได้นิกายสวรรค์หยกแท้ก็คงผงาดขึ้นมาได้อีกครั้ง เราจะเอาชนะทุกค่ายนิกายได้แน่นอน! ข้านั้นเสียร่างกายไปแล้วมันจึงไม่มีประโยชน์อะไรกับข้า! ถึงเวลานั้นพวกเจ้าก็เอาเขาแห่งถงเทียนไปใช้ได้เต็มที่!”

“โลกใบน้อยที่เจ้าผ่านไปยังมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์นั้นข้าเป็นคนหลอมเปลี่ยนแปลงมันเอง มันมีนามว่ามหาพิภพถงเทียน! เย่หยวนนั้นเป็นคนจากมหาพิภพถงเทียน! พวกเจ้าเข้าใจหรือไม่เล่า? ไอ้เด็กคนนี้มันไม่มีพลังวิญญาณเหลือมากแล้ว วิญญาณดั่งเดิมของมันเองก็เสียหายไม่น้อย หากพวกเจ้าช่วยข้าเราย่อมสังหารมันได้ไม่ยาก!”

คำพูดนี้ย่อมทำให้สีหน้าของพวกเฉินไท่เปลี่ยนสีไปอีกครั้ง

การพูดเช่นนี้ออกมาได้มันย่อมจะหมายความว่านี่คือบรรพบุรุษของพวกเขาจริงๆ

ที่สำคัญไปกว่านั้นเหยียนยูเจินนั้นยังกล่าวได้ถูกจุดทำให้พวกเขาเกิดสนใจขึ้นมา

สมบัตินั้นหากไม่มีร่างกายมันย่อมจะไม่อาจใช้งานได้ นี่คือเรื่องจริง

เพราะฉะนั้นตราบเท่าพวกเขาสังหารเย่หยวนลงแล้วเขาแห่งถงเทียนก็คงกลายเป็นของพวกเขาจริงๆ

นี่เป็นสิ่งที่เย้ายวนอย่างมาก

เย่หยวนหัวเราะกล่าวขึ้นมาบ้าง “อย่าได้หลงเชื่อคำมัน! พวกเจ้านั้นเป็นได้แค่หมากบนกระดานของมันเท่านั้น! เจ้ารู้หรือไม่ว่ามิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์นั้นถูกเปิดขึ้นโดยมัน! แต่พวกเจ้าก็เห็นว่ามันไม่ได้คิดช่วยเหลืออะไรพวกเจ้าแม้แต่น้อย! หากมิใช่เพราะข้านี่พวกเจ้าคงได้กลายเป็นผีเฝ้าวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตไปแล้ว! เวลานี้มันเสียเปรียบมันจึงคิดใช้งานพวกเจ้าเท่านั้น!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ