จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2766

เมื่อเข้ามาถึงเขตแดนของเขาหมื่นอสูรนั้นพวกหลัวหยุนชิงทั้งหลายต่างก็ต้องเกร็งกันสุดตัวทันที เพราะพวกเขานั้นสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังรุนแรงหลายสายระดับชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกมาจากรอบทิศ

พวกเขาทั้งหลายนี้ช่างดูอ่อนแอเหลือเกินต่อหน้าเหล่าภูติแท้

แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกตะลึงมากกว่านั้นก็คือระหว่างทางมันกลับไม่มีเรื่องร้ายใดๆ เกินขึ้นเลย

หลังจากย้ายกำลังออกมาจากฐานหลักพันธมิตรเลือดก็ย่อมจะได้รับข่าวจากกองกำลังอื่นๆ ไปตลอดทาง

กองกำลังทั้งหลายที่ต่อต้านพันธมิตรโอสถในห้ายอดแดนสวรรค์นั้นจากทั้งหมดสามสิบหกกองกำลัง กว่าครึ่งมันได้ถูกทำลายลงในวันนี้!

ที่เหลือรอดมาได้นั้นต่างก็ต้องทิ้งฐานและเสียกำลังไปมาก

ข่าวนี้มันทำให้หลัวหยุนชิงต้องขนลุกทั้งกาย

โจวหยุนเซียงและหยูไห่เจิ้งนั้นยิ่งอับอายจนแทบไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองตาคน

เพราะหากได้ยินข่าวขนาดนี้แล้วพวกเขายังไม่เข้าใจอีกพวกเขาก็คงไม่ถูกยกย่องเลือกขึ้นมาเป็นรองผู้นำพันธมิตร

พวกเขานั้นเข้าใจได้ทันทีว่าเย่หยวนนั้นแค่มาได้ผิดที่ผิดเวลา แต่ก็เพราะเช่นนี้ที่ทำให้เย่หยวนได้กลายเป็นผู้กอบกู้ของพันธมิตรเลือด และพวกเขานั้นกลับไปเข้าใจผิดคิดว่าเย่หยวนนั้นทรยศพวกเขา

คนทั้งหลายนั้นเดินทางลึกเข้ามาบนเขาหมื่นอสูรจนถึงเขามารกระทิง

“เจ้าวิหารเย่!”

“สวัสดีอาจารย์เย่!”

“เจ้าวิหารเย่กลับมาแล้ว!”

…

ได้เห็นยอดฝีมือมากมายออกมาต้อนรับเย่หยวนเช่นนี้คนทั้งหลายของพันธมิตรเลือดก็ต้องอ้าปากค้าง

เพราะนี่แสดงให้เห็นว่าเย่หยวนนั้นตั้งหลักปักฐานอยู่บนเขาหมื่นอสูรจริงๆ!

จู่ๆ มันก็มีคลื่นพลังรุนแรงล้ำสายหนึ่งพุ่งเข้ามาทางพวกเขา

พวกหลัวหยุนชิงทั้งสามนั้นต้องหันหน้ามองกันทันทีอย่างตื่นตระหนก

นี่มันคือคลื่นพลังของจักรพรรดิเซียน!

พริบตาต่อมานั้นต้าหวงก็มาถึงหน้าเย่หยวนแล้ว

ต้าหวงที่เห็นหน้าคนทั้งสามต้องหัวเราะขึ้น “พวกเจ้าคือสหายของอาจารย์เย่ใช่หรือไม่? ข้านั้นแค่คนรับใช้ของอาจารย์เย่ท่าน ไม่ต้องเกรงใจกันให้มากหรอก เรียกข้าว่าต้าหวงเถอะ”

“คนใช้?” หลัวหยุนชิงนั้นแทบจะสำลักน้ำลายระหว่างพูดไป

จักรพรรดิเซียนนั้นกลับเป็นคนรับใช้ของเย่หยวน?

หลัวหยุนชิงนั้นแทบอยากจะมุดดินหนีให้มันรู้แล้วรู้รอดไป

น่าอายเสียแท้!

ตอนที่เขาเพิ่งได้เจอเย่หยวนนั้นเขาเอาแต่โม้ถึงความสำเร็จของตัวเองในช่วงร้อยกว่าปีที่ผ่านมา

ใครจะไปคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับได้จักรพรรดิเซียนมาเป็นคนรับใช้ไปแล้ว!

เทียบกันแล้วพันธมิตรเลือดมันจะมีค่าใด!

แค่ฝ่ามือเดียวของต้าหวงนั้นก็คงทำลายพันธมิตรเลือดลงได้สิ้น!

พวกโจวหยุนเซียงนั้นยิ่งอับอายจนสุดขั้วหัวใจ ก่อนหน้านี้พวกเขานั้นเอาแต่จะขัดเรื่องให้เย่หยวนขึ้นเป็นผู้นำพันธมิตรจนแทบทำให้ต้องปะทะกับหลังหยุนชิงไปแล้ว

ตอนที่เย่หยวนบอกว่าตนเองก็ไม่ได้คิดจะเป็นผู้นำพันธมิตรเลือดด้วยนั้น โจวหยุนเซียงยังมีหน้าไปว่าเย่หยวนอีกว่าตอแหล

สุดท้ายพวกเขานั้นช่างไร้ค่าจริงๆ!

แต่ต้าหวงนั้นไม่สนใจท่าทางของคนทั้งหลายและหันมาพูดกับเย่หยวน “อาจารย์เย่ ท่านกลับมาจนได้! ต้าหวงกังวลมากช่วงหลายปีมานี้! หลังจากกลับมาถึงเขาหมื่นอสูรรอบแรกข้าก็เดินทางกลับไปทันทีแต่กลับไม่เจอทั้งท่านและคนผู้นั้นแล้ว ข้าจึงได้แต่ต้องกลับมา”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เสี่ยงไม่น้อยแต่ก็ไม่ถึงขั้นอันตราย เรื่องมันจบแล้ว การเตรียมการของฝั่งนี้เล่าเป็นอย่างไรบ้าง?”

ต้าหวงนั้นยิ้มกว้างขึ้นเมื่อได้ยิน “อาจารย์เย่ลองทายสิว่าตอนนี้วิหารยอดนักบุญของเรามีจักรพรรดิเซียนอยู่ทั้งหมดกี่คนแล้ว?”

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องหัวเราะตอบกลับไป “พูดมาเถอะน่า! จะให้ข้าเดาเพื่ออะไร?”

ต้าหวงยิ้มตอบกลับไป “รวมเราทั้งเก้าไปด้วยแล้วตอนนี้เรามีจักรพรรดิเซียนอยู่ทั้งสิ้นสามสิบห้าคนด้วยกัน! เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวทั้งหลายนั้นต่างได้ก้าวขึ้นเป็นจักรพรรดิเซียนกันหมดสิ้นแล้ว! หลายปีมานี้ท้องฟ้าของเขาหมื่นอสูรมันไม่เคยหยุดนิ่งเลย!”

เย่หยวนย่อมจะไม่แปลกใจอะไรมากมายแต่พวกหลัวหยุนชิงนั้นรู้สึกเข่าอ่อนจนแทบจะลงไปนั่งกองกับพื้นทันที จักรพรรดิเซียนทั้งหมดสามสิบห้า เจ้าล้อกันเล่นใช่หรือไม่?

ต่อให้จะนับจักรพรรดิเซียนทั้งทวีปพิรุณใสก่อนหน้ามันก็คงไม่มีทางถึงสามสิบห้าได้หรอกมิใช่หรือ?

เจ้าหมอนี่คงโม้อวดแล้ว!

พูดไปนั้นมันก็มีหญิงนางหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเขาทั้งหลาย