จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2771

“กั๋วห้วยมันเป็นหมูหรืออย่างไร? ปล่อยให้คนทั้งคนลอบเข้าไปจนถึงค่ายกลเคลื่อนย้ายได้โดยที่ตัวมันไม่ได้รู้เรื่องรู้ราว!” ภายในโถงใหญ่ของพันธมิตรโอสถนั้นหลี่ฉางเซิงได้แต่ต้องทำหน้าเหยเก

เพราะเมื่อค่ายกลเคลื่อนย้ายถูกทำลายลงเช่นนี้พวกเขาย่อมจะไม่มีทางส่งกำลังเสริมไปได้ทัน ไม่ว่าพวกเขานั้นจะรวดเร็วแค่ไหนก็ตาม

กว่าที่พวกเขานั้นจะไปถึงสาขาตะวันเจิดนั้นมันก็เหลือไว้เพียงแค่เศษซากและศพของยอดฝีมือมากมายแล้ว

สาขาตะวันเจิดนั้นถูกทำลายจนราบคาบลงแต่นี่มันมิใช่แค่เรื่องว่าสาขาหนึ่งพังทลายลง

มันเป็นเรื่องสำคัญที่สั่นคลอนการปกครองของพันธมิตรโอสถ!

มันมิใช่ว่าห้ายอดแดนสวรรค์นี้ไม่มีจักรพรรดิเซียนคนอื่นๆ อยู่แต่ว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นเกรงพันธมิตรโอสถและไม่มีใครกล้าออกตัวมาลงมือเท่านั้น

แต่เวลานี้การตบหน้าของเย่หยวนมันได้สั่นคลอนการปกครองของพันธมิตรโอสถไปถึงแก่น

หากภัยอันตรายต่างๆ มันปะทุขึ้นรอบด้านแล้วพวกเขาคงควบคุมมันได้ยาก!

เวลานี้เหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายต่างได้แต่ต้องเงียบปากลงไม่มีใครกล้าส่งเสียงใดๆ

เพราะพวกเขาแต่ละคนนั้นต่างก็ตกตะลึงสุดใจเช่นกัน!

ไม่มีใครคิดฝันว่าเย่หยวนนั้นกลับจะลอบเข้าไปถึงจุดที่ตั้งค่ายกลเคลื่อนย้ายได้โดยไม่มีใครรู้เรื่องราว

เพราะการจะบุกเข้าไปให้ถึงจุดนั้นเย่หยวนจะต้องเจอกับค่ายกลป้องกันเขา เจอกับยอดฝีมือที่ออกลาดตระเวน เจอกับกับดักมากมายสุดเส้นทาง

พลาดไปไม่ได้แม้แต่น้อย

แต่เย่หยวนนั้นกลับทำมันได้สำเร็จ!

“หาตัวมัน! ต่อให้เจ้าจะต้องพลิกแผ่นดินเจ้าก็ต้องหาไอ้เด็กเวรนี่มาให้เจอ!” หลี่ฉางเซิงร้องลั่นสั่งขึ้นมา

“เรื่องนั้น…ผู้นำพันธมิตรหลัก ไอ้เด็กคนนี้มันตัวคนเดียวทั้งยังมากฝีมือด้านกฎแห่งห้วงมิติ เรา…ไม่อาจจะตามรอยของมันได้แม้แต่น้อย! หลังจากมันทำลายสาขาตะวันเจิดลงแล้วมันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เราส่งคนออกไปตามหาเท่าไหร่ก็ไม่มีข่าวคราวเลย!”

คนที่พูดนั้นคือจักรพรรดิเซียนแห่งพันธมิตรหลักที่ทำหน้าที่ดูแลข้อมูลข่าวสาร เวลานี้ตัวเขาก็สุดจะปวดหัวอยู่เช่นกัน

เย่หยวนทำลายสาขาตะวันเจิดด้วยตัวคนเดียว หากเขาคิดหลบไปในถ้ำหรือภูเขาที่ไหนแล้วมันก็คงหลบซ่อนได้สิ้น มันไม่ต่างอะไรจากการงมเข็มในมหาสมุทร

เว้นเสียแต่ว่าเย่หยวนคิดอยากเผยตัวขึ้นมาเอง ไม่เช่นนั้นแล้วต่อให้หาเท่าไหร่มันก็คงไม่เจอ

หลี่ฉางเซิงนั้นกัดฟันกล่าวขึ้น “เช่นนั้นพวกเจ้าเตรียมตัวไว้ใกล้ๆ ค่ายกลเคลื่อนย้ายเสมอ! หากมันโผล่หน้าขึ้นมาที่ใดพวกเจ้าต้องรีบเป็นกำลังเสริมให้ได้ทันที! หากมันมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นมาอีกแล้วพวกเจ้าทั้งหมดจะต้องรับผิดชอบร่วมกัน!”

…

หนึ่งเดือนต่อมาร่างของเย่หยวนมันก็ได้ปรากฏขึ้นบนฟ้าของสาขายุทธมั่นอีกครั้ง

เขานั้นลากร่างโทรมๆ ของกั๋วห้วยติดมือมาด้วย

ในเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้เย่หยวนได้เตรียมตัวที่จะเผชิญเต๋าทุกข์!

เขานั้นมั่นใจว่าตนเองจะผ่านมันไปได้ แต่อย่างไรเสียเตรียมการไว้ก่อนมันก็ไม่เสียหาย

“ฮ่าๆๆ ไอ้เวร ดูสิว่าครั้งนี้จะยังไม่ตายได้ยังไง!” กั๋วห้วยได้แต่ต้องกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงแหบๆ พร้อมเลือดที่ยังไหลจากปากไม่หยุด

หนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้เขาถูกเย่หยวนมัดตัวไว้ตลอด ความรู้สึกสิ้นหวังในสถานที่อันตรายนั้นมันทำให้เขาแทบบ้าไป

ต่อให้จะเป็นคนนอกอย่างเขาก็ยังสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของเต๋าทุกข์ที่เย่หยวนเตรียมตัวเผชิญได้

ตัวเย่หยวนนั้นจะรู้สึกอย่างไรคงไม่ต้องเดา

ตึง!

เย่หยวนโยนร่างของกั๋วห้วยลงพื้นจนฝุ่นตลบ

เย่หยวนนั้นใช้ปราณปิดปากของเขาไว้ ทำให้เขานั้นไม่อาจพูดได้

“จ้าวติง ออกมาเตรียมตัวตาย!” เย่หยวนร้องลั่น

ฟุบ!

จ้าวติงพุ่งตัวออกมาหาเย่หยวนในทันที

ได้เห็นสภาพของกั๋วห้วยนั้นมุมปากของจ้าวติงก็ต้องกระตุกขึ้นทันที

กั๋วห้วยนั้นแข็งแกร่งมาก วันหน้าคงสามารถบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นกลางได้แน่นอน

แต่เวลานี้เขากลับพิการลงไปเสียแล้ว

“เย่หยวน เจ้ายังมีหน้าจะมาอีก!” จ้าวติงร้องลั่น

“ที่ใดในโลกนี้บ้างเล่าที่ข้าไม่กล้าไป? ในเมื่อข้ากล้ามาแล้วข้าก็ย่อมจะกล้ามาอีก คนอย่างเจ้าจะมีปัญญาทำอะไรข้าได้?” เย่หยวนยิ้มเย้ย

จ้าวติงนั้นยิ้มตอบกลับไป “ต่อหน้าข้าคนนี้เจ้ามันก็ทำได้แค่หนีหางจุกตูด! ก็แค่ไอ้ขยะตาขาว!”

จ้าวติงนั้นย่อมจะคิดถ่วงเวลาเย่หยวนแน่นอนแล้ว

เพราะระหว่างนี้เขากำลังรอเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายเดินทางผ่านค่ายกลเคลื่อนย้ายมา

ตอนที่เขาได้ยินเสียงเย่หยวนนั้นเขาก็ส่งข่าวออกไปแล้ว

เวลานี้เหล่าจักรพรรดิเซียนของพันธมิตรโอสถนั้นมันต่างกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้สิ้น

ตราบเท่าที่เย่หยวนนั้นถูกล้อมไว้แล้วต่อให้เขาจะมีพลังกฎแห่งห้วงมิติที่เหนือล้ำแค่ไหนมันก็คงไม่มีทางหลบรอดออกไปได้!