จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2778

หลี่ฉางเซิงหนีไปได้อีกไม่ไกลเขาก็ต้องรู้สึกถึงความแปลกประหลาดนี้

เย่หยวนนั้นเร็วจนเกินไป!

ด้วยความเร็วเช่นนี้แล้วเย่หยวนย่อมจะตามเขาทันได้ในไม่ช้า

หลี่ฉางเซิงนั้นได้แต่ต้องกัดฟันร้องขึ้น “ไอ้เจ้าเด็กนี่…มันสำเร็จตอนที่บรรลุขึ้น?”

เต๋าทุกข์เก้ากฎนั้นมันมีพลังสุดแสนน่ากลัว โอกาสที่จะรอดออกมาได้นั้นมันคงไม่ถึงหนึ่งในสิบ

แต่หากผ่านเต๋าทุกข์นี้ไปได้แล้วผลประโยชน์ที่จะได้มามันย่อมจะใหญ่ยิ่ง

กฎที่ลงมานั้นยิ่งมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งเท่ากับว่าผู้เรียกเข้าใกล้เต๋าสวรรค์เท่านั้น มันย่อมจะทำให้พลังกฎของพวกเขาพัฒนาขึ้นไปด้วย!

ตอนที่เย่หยวนบรรลุขึ้นมานั้นกฎแห่งห้วงมิติของเขาได้รับการตอบสนองมากที่สุดจนพัฒนาถึงระดับห้าได้!

หลี่ฉางเซิงนั้นได้แต่ต้องด่าขึ้นมาในใจ!

“หากเจ้าเด็กนี่มันไม่ตาย วันหน้าคงได้กลายเป็นศัตรูคู่แค้นของข้าแน่! เช่นนั้นชีวิตของเจ้านั้นข้าจะขอดับมันลงตอนนี้! ในเมื่อเจ้ากล้าตามข้ามาข้าก็จะส่งเจ้าไปเอง!”

หลี่ฉางเซิงนั้นเปลี่ยนใจหยุดเท้าลง หลังหยุดเท้าลงได้อีกไม่กี่อึดใจเย่หยวนก็ตามมาถึง

เมื่อหลี่ฉางเซิงเห็นเย่หยวนนั้นเขาก็สงบใจลงได้มาก เพราะสภาพของเย่หยวนในตอนนี้หากจะเรียกว่าเป็นศพมันก็คงไม่ผิด

ร่างของเขานั้นบิดเบี้ยวกระอักเลือดออกมาไม่หยุด

ดูท่าแล้วแรงระเบิดตัวตายของแม่ทัพศึกแปดกองพลมันคงสร้างความเสียหายให้เย่หยวนอย่างหนักหน่วง

“ฮ่าๆๆ…สภาพของเจ้าตอนนี้ก็คิดจะมาสังหารข้า?” หลี่ฉางเซิงนั้นหัวเราะลั่นขึ้น

เย่หยวนมองหน้าหลี่ฉางเซิงก่อนจะตอบกลับไป “วันนี้เจ้าต้องตาย!”

หลี่ฉางเซิงนั้นไม่คิดสนใจและหัวเราะตอบกลับไป “ชีวิตเจ้าเองก็จะมอดดับลงแล้ว ทั้งอย่างนั้นเจ้ากลับยังมีหน้ามาพูดขู่ข้าอีก?”

เย่หยวนนั้นถือดาบมังกรวสันต์ไว้ในมือก่อนจะใช้แรงสุดท้ายกล่าวขึ้น “ข้ามีดาบ มันพอ…จะสังหารเจ้าแล้ว!”

ขาของเย่หยวนในตอนนี้มันแทบยืนไม่ไหวแล้ว สภาพนี้พร้อมที่จะล้มลงได้ทุกเมื่อ แต่สายตาของเขานั้นมันกลับหนักแน่น

ไม่สังหารหลี่ฉางเซิงลงวันนี้เขาขอยอมตาย!

หลี่ฉางเซิงนั้นหัวเราะตอบกลับไป “แค่ค่ายกลดาบนั้นของเจ้า? มันแข็งแกร่งจริงแต่ว่าเจ้าอย่าได้ลืมว่าไม่ว่าข้าจะบาดเจ็บแค่ไหนข้าก็เป็นจักรพรรดิเซียนขั้นสุด! ช่างเถอะ ในเมื่อเจ้ารนหาที่ตายแล้วข้าก็จะส่งเจ้าไปให้เอง!”

แต่เย่หยวนนั้นไม่คิดสนใจเพราะว่าเขานั้นเหลือเวลาไม่มากแล้ว ดาบมังกรวสันต์ในมือของเขานั้นมันค่อยๆ จางหายไป จากนั้นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบมันก็ค่อยๆ เติบโตขึ้นมาบนถึงรูปแบบที่สี่ขั้นสุด!

ตอนเย่หยวนบรรลุขึ้นมานั้นกฎเดียวที่พัฒนาไประดับห้าคือกฎแห่งห้วงมิติ! อีกสองกฎนั้นยังไม่พัฒนาขึ้นมา เพราะฉะนั้นแปลงยอดเต๋าของเขามันจึงยังไม่บรรลุรูปแบบที่ห้า

เมื่อหลี่ฉางเซิงได้เห็นเช่นนั้นเขาก็อดหัวเราะขึ้นไม่ได้ “ข้านั้นสงสัยเหลือเกินว่าเจ้าจะมีไม้ตายอะไร ที่แท้มันก็แค่ค่ายกลดาบมิใช่หรือ? แปลงยอดเต๋าสามกฎ รูปแบบที่สี่ขั้นสุด มันแข็งแกร่งจริงแต่ว่าคิดสังหารข้านั้นมันคงยังไม่พอ!”

เขานั้นย่อมจะรู้ถึงพลังค่ายกลดาบที่เย่หยวนใช้ออกมา

ก่อนหน้านี้เย่หยวนได้ใช้ค่ายกลดาบนั้นขังสิบหกจักรพรรดิเซียนไว้ ขังได้แม้แต่เหล่าแม่ทัพศึกแปดกองพล! ด้วยพลังของค่ายกลดาบนี้หากเย่หยวนมีสภาพสมบูรณ์มันก็ไม่แน่ว่าจะเอาชนะเขาได้ แต่สภาพของเย่หยวนในตอนนี้ ต่อให้จะทำอะไรก็คงไม่อาจต่อต้านเขาได้!

เย่หยวนนั้นไม่คิดสนใจใช้ปราณเทวะสุดท้ายในร่างออกมา!

“ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบ ดาบสังหารสวรรค์จงปรากฏ!”

ในเวลานี้ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบมันไม่ได้เปลี่ยนสภาพเป็นค่ายกลดาบใดๆ แต่ตัวต้นของมันนั้นกลับเปลี่ยนกลายเป็นดาบยักษ์เล่มเดียวที่เฉียบคมจนทำให้ใจสั่นไหว

เมื่อหลี่ฉางเซิงได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ต้องเบิกตากว้าง

ดาบแปลงเล่มนี้มันมีปราณดาบที่รุนแรงล้ำจนแทบจะเสียบทะลุดวงดาวได้

ไกลออกไปนั้นเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายเองก็สัมผัสได้ถึงพลังปราณดาบนี้!

“ช่างเป็นปราณดาบที่รุนแรงนัก!”

“ดูเหมือนว่า…จะเป็นปราณดาบของเย่หยวน! เราสัมผัสได้จากระยะนี้ น่ากลัวนัก!”

“ปราณดาบนี้มันชี้ตรงขึ้นฟ้า หมายทำลายดวงดาว! ดาบนี้…มันจะทำลายสวรรค์ชั้นฟ้าลงมาหรือ?”

…

เหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายนั้นได้แต่ยืนหน้าซีดเพราะว่าปราณดาบนี้มันน่ากลัวจนเกินไป!

จุดที่คนทั้งสองปะทะกันอยู่นี้มันห่างจากคนทั้งหลายนับร้อยๆ กิโลเมตร!

ปราณดาบนั้นมันกลับแผ่ออกมาได้กว้างไกลปานนั้น ชัดเจนเลยว่ามันน่ากลัวแค่ไหน

เวลานี้ยอดฝีมือมากมายต่างสัมผัสได้ถึงปราณดาบนี้

ทวีปพิรุณใสนั้นสั่นสะเทือน!