จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2795
“เย่หยวน รับปากท่านคงหมิงไปสิ! ชิๆ เป็นเกียรติจริงๆ ที่จะได้มาเป็นยอดขุนศึกของจักรพรรดิเที่ยงเช่นนี้!” หยางชิงนั้นกล่าวขึ้นมาอย่างไร้ยางอาย
เป็นหมารับใช้สิไม่ว่า!
เจ้าบ้านี่มันเปลี่ยนท่าทางได้เร็วเสียจริง!
“ขออภัย เย่ผู้นี้ไม่สนใจจะอยู่ในทะเลนานนัก” เย่หยวนตอบกลับไป
คงหมิงที่ได้ยินต้องเบิกตาโพลงขึ้น “ไอ้หนู เจ้าจะไม่ไว้หน้าข้าเลย?”
เย่หยวนยิ้มตอบไป “ใช่แล้ว!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นคนทั้งหลายก็ต้องอ้าปากค้างขึ้นมา!
เจ้าบ้านี่คงเบื่อชีวิตแล้ว!
หยางชิงนั้นหันมามองหน้าเย่หยวนอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
“น้องเย่ หยางผู้นี้ขอยอมแพ้เลย! ข้าขอยอมแพ้เจ้าเลยจริงๆ!”
เขานั้นคิดมาเสมอว่าตัวเองนั้นเย่อหยิ่งมาก
แต่เขานั้นเป็นได้แค่ลมตดต่อหน้าเย่หยวน!
เพราะเขาคนนี้ยอมที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อแสดงเกียรติ
ส่วนตัวหยางชิงนั้นเขาจะเย่อหยิ่งกับคนที่เย่อหยิ่งได้และเกรงกลัวคนที่ทรงพลังเหนือล้ำตัวเองไป!
เกียรติศักดิ์ศรีมันจะมีค่าแค่ไหน?
แต่เย่หยวนนั้นมิใช่ เพราะเขาคนนี้พร้อมที่จะวางท่าต่อหน้าจักรพรรดิเที่ยง!
นี่มันคือการวางท่าที่เดิมพันด้วยชีวิต!
“ฮ่าๆๆ…คงหมิง ความหวังดีของเจ้ามันถูกตบกลับเข้าอย่างจังแล้ว! มันไม่สนใจเจ้าเลย!” เมื่อเฉียนกุยได้เห็นเขาก็ต้องหัวเราะขึ้นมา
เพราะก่อนหน้าตัวคงหมิงทำให้เขาคับแค้นใจด้วยคำพูด ตอนนี้พอคงหมิงถูกเย่หยวนซัดหน้าหงายด้วยคำพูดเขาจึงอดซ้ำเติมไม่ได้
คงหมิงนั้นกัดฟันแน่นขึ้นมาด้วยใบหน้าดำมืด “ไอ้หนู เจ้ามันกล้าดี! กล้าปฏิเสธข้า เตรียมตัวไปก่อนได้เลย!”
เย่หยวนยิ้มตอบไป “เย่ผู้นี้เป็นเกียรติยิ่ง!”
“…”
หยางชิงหันมายกนิ้วโป้งให้เย่หยวน
เก่งจริง!
เก่งกาจเสียจริงๆ!
นี่เขากลัวว่าจะตายไม่เร็วพอหรือ?
แน่นอนว่าคงหมิงที่ได้ยินเช่นนั้นเขาก็ต้องร้องลั่นขึ้นมาด้วยเสียงเย็นเยือก “ไอ้หนู กล้ามาท้าทายข้านั้น เตรียมตัวตายได้เลย!”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไปอย่างไม่เกรงกลัว “ข้าว่าเจ้าไม่ควรจะฆ่าข้านะ ไม่เช่นนั้น…จะได้มีเรื่องกันแน่”
คงหมิงนั้นหัวเราะขึ้นเมื่อได้ยิน “มันจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจากการสังหารมดตัวหนึ่งได้?”
เย่หยวนยิ้มตอบไป “เรื่องที่ใหญ่เลยล่ะ! คนทั้งหลายในที่นี้อาจจะตายลงสิ้น!”
คนทั้งหลายทั้งมวลที่ได้ยินนั้นต่างผงะไปคิดกับตัวเองว่าเจ้านี่มันเสียสติไปแล้ว?
เพราะเวลานี้มันมีชาวทะเลอยู่เปี่ยมล้นผิวน้ำสุดลูกหูลูกตา!
นอกจากจักรพรรดิเที่ยงทั้งสี่แล้วมันยังมียอดฝีมือของทะเลทั้งสี่มารวมตัวกันสิ้น ระดับยอดขุนศึกมีมากกว่าสิบห้าคน!
ไหนจะยังเหล่าจักรพรรดิเซียนขั้นสุดทั้งหลายอีกที่มีกว่าห้าสิบคน!
หากจะนับจักรพรรดิเซียนทั่วๆ ไปและเหล่าคนที่พลังต่ำกว่านั้น ต่อให้มีเลขศูนย์เท่าไหร่มันก็คงไม่พอ
สภาพเช่นนี้แล้วต่อให้จะเป็นจักรพรรดิเที่ยงมันก็คงไม่อาจจะรอดออกไปได้
แต่จักรพรรดิเซียนขั้นต้นคนหนึ่งนี้กลับบอกว่าตัวเองทำได้?
“หึๆ ดีมาก! ข้านั้นก็อยากจะเห็นนักว่าคนทั้งหลายจะตายได้อย่างไร!” คงหมิงร้องขึ้นมา
เย่หยวนไม่คิดกลัวและถามกลับไป “คิดจะลองจริง?”
คงหมิงหัวเราะตอบ “ข้าอยากจะลอง!”
พูดจบเขาก็ง้างมือขึ้นมาซัดใส่เย่หยวนอย่างไม่ลังเล
จักรพรรดิเซียนลงมือเช่นนี้มันย่อมจะเป็นพลังเทียบเคียงกับเต๋าสวรรค์ได้!
วินาทีที่ฝ่ามือนี้ถูกยก ฟ้าดินมันก็เปลี่ยนสีไป!
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นต่างแทบอยากจะลงไปคุกเข่ากราบ
พร้อมๆ กันนั้นพวกเขาก็อยากจะกราบความโง่ของเย่หยวนด้วยเช่นกัน
ท้าทายจักรพรรดิเที่ยงนั้นมันมิใช่สิ่งที่ใครๆ ก็คิดทำได้!
แต่เย่หยวนย่อมจะไม่คิดยอมตายลงง่ายๆ
พริบตาที่คงหมิงลงมือนั้นเย่หยวนก็พุ่งตัวหายไปจากจุดที่ยืนอยู่ทันที!
เรื่องนี้มันทำให้เฉียนกุยต้องเบิกตากว้าง
เพราะว่าเจ้าเด็กคนนี้กำลังมุ่งหน้ามาใส่เขา!
นี้มันคิดว่าเขาไม่กล้าสังหาร?
การฆ่าจักรพรรดิเซียนนั้นมันไม่ยากไปกว่าการพลิกฝ่ามือ
ต่อให้จะเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตหรือว่ายอดอัจฉริยะจากไหน เก่งกาจปานใดมันก็ไม่มีทางจะเหนือกว่าระดับพลังบ่มเพาะไปได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...